>> Secrets love รักฉันเรียกว่าเธอ <<

9.7

เขียนโดย finfer[kb]

วันที่ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2557 เวลา 11.58 น.

  7 chapter
  1 วิจารณ์
  10.19K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 1 กันยายน พ.ศ. 2557 21.10 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

7) ปรับตัวไม่ทัน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

karn say

ผมกำลังกำลังเก็บสมุดเพื่อนๆไปส่งอาจารย์ที่ห้องพวกไอ้เจมส์ก็เดินเข้าห้องมาพร้อมเเบงค์ขนาดอยุ่คนล่ะชั้ยเเบงค์ยังเดินเข้าออกเหมือนเป็นห้องตัวเอง

"ไอ้เหี้ยกานต์ไอ้เเบงค์จะย้ายไปย้ายไอยู่กับมึงหรอว่ะ"ไอ้เจมส์เป็นตนพุดคนเเรก

"ป่าวนิ..."ผมตอบไปเเบบงงก้จริงอ่ะเเบงค์ไม่เห็นพูดไรเลย

"ที่รักทำไมพูดเเบบนี้ล่ะ"เเบงค์เป๋นคนพุดขึ้นพร้อมกับเดินมมตลอเคลียผม

"ห๊ะๆ...ที่รักอะไรไอ้เเบงค์"ผมเเกล้่งด่ามันเเก้เขิน

"ไม่ต้องทำเป็นไม่รู้หรอกไอ้กานต์..พวกกุรู้หมดล่ะ"ไอ้เต้พูดขึ้นพร้อมกับเดินเอากระเป๋าไปวางที่โต๊ะ

พวกมันรู้อะไรกันอ่ะไม่จริงหรอกมั้งอะไรจะเร็วขนาดนั้น

"รู้อะไรของพวกมึง..กุไม่เห็นจะรุ้เลย"ผมยังทำเป้นไม่รู้ชี้

"รู้ว่าเรา2คนเป้นเเฟนกันไง"ไอ้เเบงคืไม่พุดเปล่าเดินมากอดผมจากด้านหลังเอาหน้ามาคอเคลียที่ไหล่....ไอ้บ้าผมก้เขินเป้นนะ

"ปล่อยได้เเล้วเเบงค์..อายคนอื่นเค้า"ผมก็พุดไปงั้นล่ะครับใจจิงผมไม่อยากให้มันปล่อยเลยเเต่ก็ต้องรักษาภาพพจน์หัวหน้าห้อง

"เเหมๆๆๆเดียวนี้เรียกเเบงคืเเล้วหรอว่ะไอ้กานต์"ไอ้ดอมเเซวอีกคน

"อย่าเเซวเยอะสิครับดุเเฟนผมเค้าหน้าเเดงมันเเล้ว" ไอ้นี้ก้ไม่ใช่ใครก็คนที่กอดผมไม่ยอมปล่อยนี้ล่ะครับ

"อย่าพึ่งจีบกันดิว่ะตกลงมึงย้ายเเล้วใช่ป่ะไอ้เเบงค์ก็จะได้มีเวลาทำอย่างอื่นกับเเฟนบ้าง"ไอ้เจมส์พูดโดยไม่อาจใคร

"บ้า..ที่รักพุดไรอายคนอื่นหน่อยสิ"เเน่นอนว่าไอ้เต้พุดครับ

"อายทำไมก้เรารักกัน"พูดเสร็จไอ้2คนนั้นก้ไม่จู้จี้กัน

"เเบงค์ปล่อยได้เเล้ว...ไม่อายคนอื่นหรอ"ผมเป้นคนพุดขึ้น

"ทำไมต้องอาย..ก็เค้ารักของเค้านิ"ไอ้เเบงค์หอมเเก้มผมทีนึงเเล้วกลับมากอดอย่างเดิม

"ขอบใจนะที่ไม่เเคร์สายตาที่คนมอง"ผมพุดขึ้นก้จริงนะความรักเเบบเรามีไม่มากที่จะยอมรับได้เเต่โรงเรียนผมเเละอาจารย์ค่อนข้างเค้าใจนะเพราะมีเเบบนี้กันเลยคู่555

"งั้นเเบงค์ย้ายไปอยู่กับกานตืนะ..ไอ้เจมสืกับไอ้เต้จะได้มีเวลาจูจี้กันไง"เห้อเอาไงดีล่ะเเต่ก็จริงเเบงคืก็ไม่ยอมหาที่อยุ่ใหม่สักทีบอกเเต่อยากมาอยุ่กับผมเพราผมก็อยุ่คอนโดคนเดียว

"ไม่รู้..ขอคิดดูก่อน"ผมพุดไป

"โห...ที่รักอ่ะงั้นเค้าจะมาเอาคำตอบเย้นนี้...ไว้เจอกัน"เเบงค์กระโดหอมเเก้มผมเเล้วรีบวิ่งออกไปผมก้ได้เเต่ยืนอึ่งเพราะปกติเเบงคิจะค่อนข้างเป็นผู้ใหญ่ไม่ค่อยเห็นมันอ้อนใครเเบบนี้

ผมก้เเอบดีใจนะ

[พักกลางวัน]

 

คาบสุดท้ายก่อนพักกลางวันอาจารย์ยังไม่ปล่อยผมเห้นเเบงคืมายืนรอผมได้เกือบ 10นาที สงสัยอาจารยืจะปล่อยเร็วอยากรุ้คำตอบล่ะสิยังไงมันก้เเน่นอนอยู่เเล้วล่ะครับใครบ้างที่ไม่อยากอยุ่ใกล้เเฟนผมจึงตอบตกลงเเบงคืไปเเบงค์พอเลิกเรียนเเบงคืไม่รอผมกลับบ้านเลยครับบอกว่าเจอกันที่คอนโดสงสัยคงจะไปเก็บของไม่ค่อยรีบเลยนะเเฟนใครเนี่ย 5555

.........................

.................

...........

........

....

ไรดฺพุด

เริ่มมีหอมเเก้มกันเเล้วนะ

เเบงค์ย้ายมาอยุ่กลับกานต์เเล้วนะทุกคนต่อไปจะเกิดอะไรขึ้นฝากติดตามด้วยนะคะ 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา