Bad Tattoo

ผีเสื้อที่แฝงพิษ
 
 
 
 
 
เพี๊ยะ...........
 
เสียงฝ่ามืออรหันของฉันฟาดเข้าไปประทับอยู่บนใบหน้าที่อ่อนหวานของสตอมอย่างแรงจนแดงเป็นรอยมือของฉัน สมควรแล้วเล่นกับใครไม่เล่นมาเล่นกับสายไหม ให้มันรู้ไปสิ^^ ภูมิใจค่ะ
 
 
"เธออาจจะเกลียดฉันได้นะแต่ฉันไม่มีวันให้เธอลืมอดีตของเราสองคนหลอก^^"
สตอมพูดแล้วเอามือลูบที่แก้มเบาเบา หลายคนอาจจะสงสัยว่าอดีตที่ว่าเนี่ยมันเป็นอย่างไรแต่ฉันไม่อยากจดจำมันอีกแล้วยิ่งนึกยิ่งเจ็บเอาเป็นว่ามันเลวร้ายมากมากเลยแล้วกัน
 
"นายไม่มีทางห้ามฉันได้หรอกเพราะอดีตที่เลวร้ายแบบนั้นไม่มีผู้หญิงคนไหนอยากจดจำมัน จำไว้!!"
พูดจบฉันก็เดินออกไปทั้งทั้งที่น้ำตาเริ่มคลอไม่รู้สิยิ่งนึกถึงวันเก่าเก่ามันยิ่งทำให้ฉันเจ็บปวดเป็นร้อยเท่า อยากเล่าแล้วสิ
 
 
2 ปีก่อน
สองปีที่ผ่ามาฉันเคยคบกับสตอมฉันรักเขามากรักจนโงหัวไม่ขึ้นแต่เขาก็คงจะรักฉันเหมือนกันสี่เปอร์เซ็นส์ส่วนฉันเต็มร้อยคบกันมาได้ปีเดียวเขาก็เริ่มที่จะขอเรื่องอย่างว่าแต่คงเป็นเพราะฉันไม่ยอมล่ะมั้ง   จากนั้นประมาณหนึ่งอาทิตย์ฉันเข้าไปหาเขาที่คอนโดปรากฏว่าเขากำลังมีอะไรกับผู้หญิงคนอื่นต่อหน้าต่อตาฉัน ฉันเสียใจวิ่งออกไปจากคอนโดนั้น อย่างเสียสติกลับบ้านไปข้าวไม่กินเป็นอาทิตย์ร่างกายทรุดโทรมทำงานไม่ได้เป็นเดือน แถมยังบ้าขนาดกรีดข้อมือตัวเองเข้าโรงพยาบาลตั้งสามสี่รอบ ฉันคิดว่าฉันโง่มากที่ไปรักผู้ชายแบบนั้นและฉันก็ทำใจได้ในที่สุดจนกลับมามีหน้ามีตาในวงกานพริตตี้ได้อีกครั้งนี่แหละ ฉันเสียใจที่เสียทั้งจูบแรกกอดแรก คำบอกรักคำแรก(ที่พูดกับผู้ชาย)ที่เก็บไว้มาเป็นปีถูกผู้ชายที่ไม่เห็นค่าในตัวฉันมาพรากไปแบบนี้ 
นี่แหละเรื่องราวของฉันและสตอมที่ผ่านมา
 
ปัจจุบัน
 
 
ฉันเดินออกมาจากจุดนั้นและมาถึงห้องแต่งตัวตอนไหนก็ไม่รู้ ฉันทรุดตัวนั่งลงกับเก้าอี้หน้ากระจกน้ำตาพรั่งพรูออกมาจนมาสคาร่าเลอะไปหมดตอนนี้ฉันไม่สนใจภาพพจใดใดแล้ว ฮึก ฮือออออ
 
ฉันได้แต่มองดูที่ข้อมือข้างซ้ายที่มีรอยเหมือนแผลเป็นจางจางอยู่นั้นคือรอยกรีดข้อมือของฉันเองแหละน่าขำเนอะที่โง่โดนผู้ชายหลอกแล้วทำแบบนี้ น่าสมเพจชะมัด
 
 
 
 
นี่ก็ได้เวลาเลิกงานแล้วดีนะที่พี่ปั่นจั่นไม่อยู่ไม่งั้นฉันโดนเฉ่งแน่ หลังจากล่างหน้าล่างตาเสร็จเรียบร้อยแล้วฉันก็กำลังจะขับรถกลับบ้านแต่ดั้นต้องไปส่งยัยนมสดนี่อีกน่ะสิตอนนี้เจ้าหล่อนก็เลยนั้นอยู่ในรถมินิคูเปอร์ลูกรักของฉันน่ะสิ
 
"นมสดบ้านอยู่ไหนหรอ"
 
"นมสดอยู่คอนโดค่ะ^^"
 
"คอนโดอะไรล่ะ"
 
"อยู่ B คอนโดค่ะ"
 
"อ่าวหรอพี่ก็อยู่เหมือนกันดีเลยจะได้ไปที่เดียว"
 
"ค่ะ^^ ขอบคุณพี่สายไหมมากนะคะที่มาส่ง"
 
"ไม่เป็นไรหรอกก็เธอเป็นรุ่นน้องฉันนี้นาก็ต้องดูแลเป็นธรรมดา"
 
"ค่ะ^^"
 
 
 
 
 
ถึงห้องสักที เฮ้อออออออ  ปวดหัวก็ปวด เหนื่อยก็เหนื่อยล่าก็ล่าไปทั้งตัว 
 
ฟึบ
 
ฉันล้มตัวลงบนเตียงอันหนานุ่นสุดที่รักของฉันอย่างหมดสภาพ ตอนนี้ไม่ต้องการอะไรนอกจากนอนอีกแล้วเพราะนี้ก็เวลาประมาณเกือบจะห้าทุ่มแล้วด้วยถ้าแหกตานั้งหรือทำงานอีกมีหวังหลับในแบบไม่ฟื้นแน่เลย
น้ำเนิ้มไม่ต้องอาบมันแล้ว นอนZzZZZzzZzzzZZZzZ
 
 
 
ฮ้าวววววว 
หาวเป็นดาวเป็นเดือนเลยนะเนี่ยเรา วันนี้ไม่มีงานนี่นา อยู่คอนโดพักผ่อนทั้งวันยังได้เลย^^
จะว่าไปตั้งแต่ที่คุยกับสตอมแล้วรู้สึกแปลกแปลกยังไงไม่รู้เหมือนมีคนคอยตามตลอดเวลาเลย ไม่ว่าจะทำะไรก็เหมือนมีคนมองอยู่ไกลไกล เสียวเสียวยังไงไม่รู้สิ คิดไปเองมั้ง..