Bad Tattoo

ผีเสื้อที่แฝงพิษ

ณ งานมอเตอร์โชว์

สวัสดีค่ะฉันสายไหม อายุ... ส่วนสูง... น้ำหนัก... ตอนนี้เรียนอยู่ปีสี่ มหาลัยAEC ทำงานพิเศษเลี้ยงชีพคือการเป็นพริตตี้ ไม่อยากจะเม้าว่าฉันน่ะฮอตนะจะบอกให้เพราะว่าสวยและเซ็กซี่ที่สุดเลยงานเยอะที่สุดในโมเดลลิ้งแล้ว^^ วันนี้มางานที่ค่อนข้างจะใหญ่เหมือนกันนะเนี่ยเพราะดูจากรอบงานคร้าวคร้าวแล้วคนน่าจะเยอะอยู่เหมือนกันนะ^^ 

โอ๊ะ ตายแล้วเดี๋ยวไปเตรียมตัวก่อนนะ บายจร้า^^

นี่มันก็ได้เวลาทำงานของฉันแล้วนะเนี่ยรุ่นน้องที่พี่ปั่นจั่นบอกว่าจะมาเป็นตัวประกอบ อุ๊บส์ คำว่าตัวประกอบคงแรงไปเอาเป็นว่ามาเป็นเด็กฝึกแล้วกันที่มีฉันเป็นพี่เลี้ยง อยากเห็นหน้าจริงจริงเดี๋ยวสวยกว่าฉันอีกขึ้นมานะน่าดู

"สวัสดีค่ะ พี่สายไหม^^"

"สวัสดีจ่ะ^^(o.o)"ในใจคิดแบบนี้อ่ะนะใครไม่รุแต่ยิ้มไว้ก่อน

"หนูชื่อนมสดค่ะ^^เป็นรุ่นน้องที่พี่ปั่นจั่นจะพามาฝากค่ะแต่พี่ปั่นจั่นไปทำธุระก็เลยให้นมสดมาก่อนน่ะค่ะ"

"แล้วน้องรู้จักพี่ได้ไงล่ะ"

"ใครใครก็รู้จักพี่สายไหมนะคะก็พี่น่ะเป็นดาวของวงการพริตตี้เลยนี้คะ"

"หรอคะ ขอบคุณค่ะ งั้นไปแต่งหน้าแต่งตัวก่อนเลยจ่ะอีก 30 นาทีงานจะเริ่มแล้ว"

"ค่ะ^^"

ชื่อนมสดงั้นหรอ อืมมม ก็น่ารักดีนะตัดผมทรงเห็ดแต่ผมนางแลดูฝูนิดนิดหยิกหน่อยหน่อย น่ารักดีดูไม่น่าเกลียด ผิวนี้ก็ชีดมาซะวอกเลย แต่ยอมรับสวยมากเลยล่ะถือว่าพี่ปั่นจั่นเลือกเด็กมาดี อีกอย่างนะถ้ามาอยู่ทีมฉันแล้วไม่สวยเนี่ยเดี๋ยวก็แพ้ทีมของยัย แพตกับยัยแพ อีก ใครจะยอมล่ะอยู่วงการนี้ก็ต้องมีแข็งกันเป็นธรรมดา

30 น. 

ตอนนี้ฉันกับนมสดยืนอยู่ที่บูทประจำการแล้ว และงานก็เริ่มมาแล้วด้วยมีแต่คนหล่อๆรวยๆเต็มบูทเลยก็แหมสองสวยยืนอยู่นี่ใครมันหน้าโง่ไปที่อื่นก็...อ่ะนะ

วันนี้ฉันเป็นคอนเส็ปชุดนักเรียนญี่ปุ่น ฉันมัดผมแกะสองข้างต่ำๆแล้วใส่ชุดเหมือนเซเลอมูนตัวผมทองม้วน(เข้าใจเรียกนะยะ)ส่วนนมสดใส่ชุดเหมือนฉันแต่เป็นสีชมพูผมของเธอทำให้มันฝูนิดนิดแลดูเป็นสวยใสแบ๊วๆแต่ยัยนี่พอทำงานก็ยั่วเก่งเหมือนกันนะ ฉันเห็นแล้วยังมีสตั้นไปตั้งหลายรอบเลย

อ๊ายย >[]<

ฉันกำลังจะเดินไปที่ลูกค้าที่สนใจมากมากคนหนึ่งแต่ด้วยที่ว่าส้นสูงมันสูงมากมาก(มากมาก)ก็เลยทำให้ฉันเซล้มไป เกือบจะหล่อนลงพื้นแล้ว แต่  ไม่ลง ฉันได้แต่หลับตาปี๋ไม่กล้ามอง แต่ฉันรู้ว่ามีคนมารับตัวฉันไว่อยู่ทำให้ฉันกล้าที่จะลืมตาขึ้นมาได้ O.O  หมอนี้มัน สะ...สะตอม 

"ซุ่มซ่ามแบบนี้ยังจะเป็นพริตตี้อีกหรอ"

"นี่คุณ"

ฉันผลักตัวเองออกจากอ้อมอกของสตอมทันทีเพราะผู้ชายคนนี้อันตรายมากมาก คลาสโนวว่ามากที่สุด เพราะฉันน่ะมีอดีตกับหมอนี่มาก่อนนะ 

"เสียมารยาทกับลูกค้าแบบนี้ได้ยังไงกันนะ ไม่มีใครสั่งสอนหรอ"

นายสตอมพูดด้วยท่าทางกวนประสาทสุดสุด

"ฉันมีมารยาทกับลูกค้าบางคนเท่านั้น"

"งั้นหรอ^^"

"ยิ้มอะไรของนายยะ"

ฉันพูดพร้อมถอยกรูดไปที่บูทเหมือนเดิมแต่

O[]O อยู่ดีดีนายสตอมก็กระชากข้อมือฉันให้เดินตามไปอย่างไม่ทันตั้งตัว แถมยังลากมาในที่ที่เปลี่ยวคนอีกต่างหาก ขนลุกค่ะ

"ทำบ้าอะไรของนายเนี่ย"

"สั่งสอนยัยตัวแสบน่ะสิ"

"แสบ นายพูดบ้าอะไรอยู่ดีดีก็ลากฉันออกมาทั้งทั้งที่ฉันกับนายก็ไม่ได้สนิทกันขนาดนั้นยนะ"

"ใครบอกล่ะ เมื่อก่อนน่ะเราสองคนสนิทกันจะตายไป^^"

"นั้นมันเมื่อก่อนแต่ตอนนี้ไม่"

"นี่เธอพยายามจะลืมอดีตที่น่าจดจำของเราสองคนได้ยังไงกัน"

"ฉันไม่อยากแม้จขะจดจำมัน หรือแม้แต่รู้จักนายนายมันเลว!!"

"คำก็เลว สองคำก็เลว ถามจริงจริงนะฉันมันเลวนักหรือไง"

"ใช่ นายมันเลว หน้าหวานแต่ธาตุแท้ข้างในมันก็ไม่ต่างอะไรไปจากพวกหน้าตัวเมีย"

"ได้ ฉันจะทำให้เธอรับรู้ถึงความหน้าตัวเมียของฉันเอง"

OxO  พูดจบนายสตอมก็ฝังจูบอันแสนเร้าร้อนร้อนแรง ให้กับฉันแบบไม่ทันตั้งตัว การกระทำของเขามันทำให้ภาพและคำพูดต่างต่างในอดีตที่ผ่านมาปรากฏชัดเจนขึ้นและแน่นอน ฉันเกลียดเขาที่สุด เกลียด......