Bad Tattoo

กุหลาบที่หวานหอม
 
 
 
 
 
 
ห้องน้ำ
 
 
ตอนนี้ฉันยืนอยู่หน้ากระจกในห้องน้ำแค่แบบว่ายังไม่ได้กินข้าวช้าวเลย Y^Y  ฉันต้องมาทำผมใหม่จากที่เมื่อกี้มัดรวบขึ้นแต่ตอนนี้ต้องปล่อยให้ยาวสะหลัวทำไมชีวิตมันลำบากขนาดนี้นะ แต่จะว่าไปฉันยังไม่ทันรู้ตัวเลยว่าโดนทำคิสมาร์กไว้ตอนไหน ???? งงค่ะ สมองจะระเบิดอยู่แล่วนะ โรสริน เธอต้องพยายามควบคุมอารมณ์แล้วล่ะถ้าโผลงผลางไปมันจะดูไม่ดีต่อคณะเรานะ ไฟท์ติ้ง  นี่ฉันบ้าหรือเปล่าเนี่ยคุยกับตัวเองก็รู้เรื่องนะ ฮะฮะ ^^
 
 
ทำผมเสร็จปุ๊ปฉันก็จะเดินออกจากห้องน้ำไปกินข้าว(ถ้ายังเหลือเวลาให้กินอ่ะนะ)แต่ต้องถ่อยกลับไปในห้องน้ำเหมือนเดิมเพราะ ถูกผู้ชายคนหนึ่งผลักให้กลับเข้าไปจาก ผู้ชายคนนั้นคือ 'สปริง' สปริงล็อกกอนห้องน้ำก่อนจะเดินเข้ามาหาฉันทำให้ฉันที่ถอยหนีหลังต้องชนอยู่กับกำแพงของประตูอีกด้านแถมเขายังใช้แขนทั้งสองข้างกักขังฉันไว้ภายในอ้อมแขนแบบห่างห่าง >< นี่มันจะใกล้กันเกินไปแล้วนะแถมระยะนี้มันอันตรายมากที่สุดสำหรับฉันเลย >////<  
 
"นายทำบ้าอะไรเนี่ย"
 
"เปล่าแค่คิดว่าวันนี้อาจจะเป็นวันสุดท้าย แต่อาจจะได้อยู่กับเธอไม่ถึงวันด้วยซ้ำ"
 
"O.O นะ..นายพูดอะไรเนี่ย"
ฉันถามอย่างอ่านใจเขาไม่ออก เพราะมันยากนะที่จะคาดเดาอะไรจากผู้ชายคนนี้
 
"ก็....ฉัน...."
โอ๊ยยยยยย ลุ้นอ่าาา ทำไมไม่พูดเร็วเร็วกว่านี้ละย๊าาา ><
 
"O^O"
ใจจดใจจ่อรอฟัง
 
"ฉัน ชะ..ชอบเธอo///o"
O[]O นี่ฉันหูฝาดหรือไงเกิดมาไม่เคยโดนใครมาบอกรักกันซึ้งซึ้งหน้าแบบนี้ แถมใกล้มากด้วย สปริงหันหน้าหนีเพื่อหลบความเขินเท่าที่ฉันมองเขาจากด้านข้างของหน้าฉันเห็นใบหน้าขาวขาวของเขาแดงระเรื่อสงสัยคงเขินหล่ะมั้งแหงล่ะมาบอกกันซึ้งซึ้งหน้าแบบนี้ต่อให้หน้าหนาแค่ไหนก็ต้องเขินเป็นธรรมดา
 
"นี่....นายพูดเล่นใช่ไหม๊?"
 
"นี่เธอเห็นฉันเป็นคนแบบไหนกันน่ะถึงคิดว่าฉันเป็นคนที่ชอบพูดล้อเล่นกับเรื่องแบบนี้"
หวาาาาา นี้ฉันไปทำอะไรให้เขาโกรธหรือเปล่าเนี่ย
 
 
"ปะ...เปล่านี่ไม่ได้คิดอะไรเลย"
 
"งั้นหรอ ถ้างั้นตอบมาสิ"
 
"ตอบ? ตอบอะไรอ่ะ"
ฉันแกล้งทำเป็นลืมเรื่องเมื่อกี้ไปซะ
 
"ตอบมาว่าเธอคิดยังไงกับฉัน"
 
"จะให้ตอบว่าอะไรล่ะ"
 
"นี่เธออย่ามาทำเป็นไม่รู้ความหมายหน่อยเลยน่า หรือเล่นตัว"
 
"นี่นาย!!"
 
"ตอบมาดีดีหรือว่าจะให้ฉันรีดไถเอง"
 
"นี่อย่ามาทำโครจิตใส่ฉั..."
 
OxO
 
อยู่ดีดีนายสปริงก็ประทับริมฝีปากร้อนระอุลงบนริมฝีปากของฉันอย่างเร่งเร้าและโรแมนติก แต่ว่านี้มันอะไรกันอีกเนี่ยอยู่ดีดีก็ถูกขโมยจูบเป็นครั้งที่สอง ตกลงปากฉันนี่มันเป็นของสาธารณะใช่มั้ย>< ยิ่งเขาจูบฉันนานเท่าไหร่ฉันยิ่งคิดว่าฉันยิ่งจะขาดใจตายมากขึ้นทุกที ให้ตายสิหายใจไม่ทันเลยจริงจริง O////O 
 
 
"นี่นาย ทำบ้าอะไรเนี่ย"
ฉันพูดหลังจากที่สปริงปล่อยริมฝีปากของฉันให้เป็นอิสระ
 
"ก็เร่งเอาคำตอบน่ะสิ"
 
"ฉัน ไม่ ได้ ชอบ นาย!!!!"
ฉันเค้นคำพูดทีละคำอย่างจริงจังและเสียงดังชัดเจน
 
"นี่เธอกล้าปฏิเสธฉันงั้นหรอ"
 
"ใช่ทำไมล่ะ นายเป็นใครทำไมฉันจะปฏิเสธไม่ได้"
 
"ยัยตัวแสบ สักวันฉันจะทำให้เธอชอบฉันให้ได้"
 
"คงไม่มีวันนั้นหรอก เอาไว้วันที่เทพีเสรีภาพเดินได้ก่อนเถอะย่ะ"
ฉันพูดพลางสะบัดแขนสปริงออกก่อนที่จะเดินไปเปิดประตูแต่ยังไม่ทันเปิดก็ต้องหงายหลังกลับไปในอ้อมแขนของสปริงอีกเป็นครั้งที่สอง
 
"คิดว่าฉันจะปล่อยเธอง่ายง่ายหรอ ไม่มีผู้หญิงคนไหนที่ฉันอยากได้แล้วจะไม่ได้นะ"
 
"ตลกมากพอแล้ว ปล่อยนะ"
 
"ไม่มีทางซะหรอก"
 
"นายนี่มัน..."
 
"ที่คอเธอเป็นอะไรน่ะ?"
สปริงพูดพลางก้มหน้ามาดูรอยแดงแดงที่ต้นคอฉันจนหน้าเราใกล้กัน
 
"เปล่านี้ไม่มีอะไร"
 
"เธอคิดว่าฉันโง่นักหรือไง"
 
"ใช่นายมันโง่ -^-"
 
"นี่มัน ถ้าจำไม่ผิดมันคือคิสมาร์ก ใครทำเธอน่ะ นอกใจฉันหรอยัยงั้ง"
(ก็คนที่อยู่ตรงหน้าฉันเนี่ยแหละ)
 
"ช่างมันเถอะ อีกอย่างนะฉันไม่ได้นอกใจนายเพราะเราไม่ได้เป็นอะไรกัน"
 
"เข้าใจพูดดีนี้"
 
"โอ๊ยยยย นี่นายจะเอายังไงกับฉันกันแน่เนี่ย บอกแล้วไงว่าฉันไม่ได้ชอบนาย ฉันเกลียดนายเข้าใจไหม๊ว่าฉันเกลียดนาย!!"
ฉันตะโกนออกมาอย่างเหลืออดเพราะนายสปริงกำลังโน้มหน้าลงมาอีกครั้ง
 
ปึก
 
 
ฉันกระแทกข้อศอกใส้ท้องของสปริงเต็มแรงแล้วรีบวิ่งหนีออกมาทันทีก่อนที่จะได้กลายเป็นของเขาในห้องน้ำไปซะ.......