My Zombie! ยัยผีดิบคนนี้ผมรักที่สุด

              "ดะ..เดี๋ยวสิ! นี่มันบ้านฉันนะเฮ้ย!=[]=;"เขาตะโกนไล่หลังมาแต่ฉันไม่สนใจก็เลย
เดินต่อไปด้วยพลังของสเตลล่าผู้น่ารัก=_=
              ฉันเดินไปเปิดประตูที่แสนจะเรียกได้ว่าทั้งหรูหราและโครตจะเท่าต้นถั่วยักษ์เลยก็ว่า
ได้ แต่ว่าหน้าตาปัญญาอ่อนขนาดนั้นมีตังค์สร้างบ้าน เอ๊ะ!ไม่ใช่สิ คงต้องเรียกว่า'ปราสาท'ขนาด    
พระราชวังแวซายต์ยังอายอ่ะ =0=;;
              ว้าววววว!!!!
              กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!! อยากจะร้องดังงงๆ ให้เธอได้รู้ทั่วกันนนน ว่าบ้านไอ้  
หมอนี่โครตไม่ธรรมด๊าธรมมดาเลยนะเนี่ย นี่เขาไปปล้นร้านเพชรเอามาสร้างบ้านป่ะเนีย?=___=;;
ทำไมมันถึงได้ใหญ่โตขนาดนี้เนี่ย!? 
              "อึ้งไปเลยอ่ะสิ! นี่บ้านฉันเองแหละ สวยใช่มั้ยล่ะ!?^^"จ๊ะ! บ้านสวยก็จริงแต่ว่า
หน้าตาเหมาะกับบ้านมากเลยอ่ะเนอะ- -*
              "คนอย่างนายเนี่ยนะจะไปมีปัญญาสร้างบ้าน เอ๊ะ!ไม่ใช่สิ คงต้องเรียกปราสาทถึงจะ
ถูกละมั้งเนี่ยย"
              "เหอะๆ ไม่เชื่อก็ตามใจเธอเหอะ แต่ทีนี้เธอต้องออกไปจากบ้านเดี๋ยวนี้!!"ยื้ย! ไอ้บ้านี่
พูดทีตกใจหมดเลยนะยะ!- -*
              "ฉันจะไม่ออกย่ะ! ฉันจะอยู่ที่บ้านนี้!"เอาแล้วไงลูกเอ๊ยยยTTหาเรื่องให้ม่าม้าจนได้TOT
              "..."
              "..."
              และความเงียบก็ได้กดดันบรรยากาศจนได้TOT
              จะทำยังไงดีเนี่ย!? โอ๊ยย!!ตายแล้วววว หาเรื่องเข้าให้แล้วสเตลล่าผู้น่ารักเอ๋ยย
              "หึๆ..."เอาแล้วไงTOT เขาจะมาไม้ไหนกันเนี่ยยย?
              "??"
              "กล้ามากเลยนะเนี่ยที่กล้าเถียงแบบนี้หน่ะ"ทำไมรู้สึกว่าเขาดูเหมือนคนละคนเลยนะ
เนี่ย สงสัยคงเป็นลุคแบบใหม่*O*
              "ละ..แล้วจะทำไม!?"ฉันตอกกลับเขาก็ดินเข้ามาหาฉันแล้วจากนั้นเขาก็ใช้มือจับคางฉัน
เบาๆแล้วเงยขึ้นเล็กน้อย แถมจมูกชนจมูกอีก!
              เขามาอารมณ์แบบไหนวะเนี่ย!?><
              "ฉันจะได้รู้ว่าบทลงโทษของฉันคืออะไร.."มะ..มันยิ่งไปใหญ่แล้วนะ><
              "ดะ..เดี๋ยว! -()- อุ๊บ!:x"
              สุดท้ายก็ไม่รอดอยู่ดีTOT
              เขาประกบริมฝีปากฉันแน่น แถมยังรั้งเอวไว้อย่างหนาแน่น ฉันพยายามที่จะพูดแต่ว่า
เสียงมันก็อู้อี้อยู่ดี ฉันลองทุบหน้าอกของเขาแรงๆเท่าที่จะทำได้แต่ว่าก็ไม่มีผลอยู่ดี เขาจูบฉันอย่าง
ไม่ยั้งจนแทบจะไม่มีอากาศหายใจแล้ว อร้ายยยยย!!>< ตายแปป(_ _)
              "อ้าว? สลบไปซะละ เสียดายจัง"
              ผ่านไป 2 ชั่วโมง
              "งึมๆ.."ฉันลืมตาขึ้นมาเล็กน้อยพลางมองไปรอบๆห้อง ดูเหมือนว่าน่าจะไม่มีใครอยู่นะ
              (- - ) ( - -)
              ทางสะดวกจ้า:p
              หลังจากที่ฉันโดนขโมยจูบไปจากอีตาโรคจิตนั่นT^Tฉันก็แอบเดี้ยงไปซะก่อน แต่ว่าฉัน
มาอยู่ที่ไหนซักแห่งดูเหมือนว่าน่าจะเป็นห้องนอนของใครบางคน แถมยังมีเครื่องสำอางอีก- -*
คาดเดาได้ว่าต้องเป็นห้องของผู้หญิงอย่างแน่นอน เป็นบุญแล้วแหละที่ฉันได้อยู่ที่ห้องนี้ไม่งั้นฉัน
อาจจะโดนอีตาโรคจิตวิปริตนั่นทำร้ายทางร่างกายก็ได้T^T
              "เอาไงดีหว่าาา ขอแอบชิ่งหนีจากที่นี่ก็แล้วกันนะ:P"ฉันพูดเสร็จก็ไม่รีรอ ฉันรีบกระโดด
ลงมาจากเตียงแต่ทว่า...
              แอ้ดด!..
              "ว่าไง:)"
              กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!! อีตาโรคจิตตต!!!!T_T
              "ถ้าเธอคิดจะแอบหนีล่ะก็ไม่มีทางหรอก เพราะเธอต้องชดใช้กับเรื่องที่เกิดขึ้น:)"
              "ฮะ!? นายว่าไงนะ!?"ฉันลองถามเขาอีกครั้งเพื่อความแน่ใจว่าไม่ได้หูฝาดไปจริงๆ
              "หูเธอไม่เพี้ยนหรอก ยังไงเธอก็ต้องอยู่กับฉันไปตลอดจนกว่าฉันจะพอใจ^^"อะไรอีก
เนี่ย!? ฉันว่าฉันทำบุญทุกวันนะเนี่ยTT
              "แล้วมันเกี่ยวอะไรด้วยยะ!? ฉันไม่มีส่วนผิดนะ!"ฉันตอกกลับดูเหมือนว่าหน้าเจ้าเล่ห์
ของเขาเริ่มจะกำเริบอีกแล้ว- -
              "มีสิ มีแน่นอน หรือว่าเธออยากโดนอีก?^^"โอ๊ยยย!!! จะบ้าตาย ขอไปจมกองขี้หมา
ยังจะดีกว่าTT
              "ฮึ่ย!!"ฉันได้แต่กัดฟันกรอดอย่างเดียว เพราะถ้าฉันทำอะไรพลาดไปอีกครั้งมีหวังโดน
รอบสองTOT
              "อ้อ! พอดีว่าฉันอยากให้เธอลองใส่ดูน่ะ^^"เขาไม่พูดพร่ำฮัมเพลงก็หยิบชุดชาวดำมา
ให้ฉันใส่ ดูเหมือนกับชุดเมดยังไงก็ไม่รู้ นี่เขาคิดจะให้ฉันไปเป็นเด็กเสิร์ฟประจำร้านรึไงเนี่ย- -
              "นายคิดว่าจะให้ฉันใส่แล้วไปเป็นเด็กเสิร์ฟรึไง?- -;"
              "คิดได้ไง ฉันจะไปยอมยกนักโทษของฉันให้คนอื่นได้ไงล่ะ^^"นักโทษ? ทำไมฉัน
ต้องไปเป็นนักโทษด้วยหล่ะเนี่ยย!!?
              "ฉันเป็น'ของนาย'ไปตั้งแต่เมื่อไหร่กันยะ!?"บังอาจมาก-*-
              "ก็เมื่อตะกี้นี้เอง^^"กรี๊ดดดดดดดดดดดดด!!!!TT__TT
              "เอาเป็นว่าฉันอยากจะให้เธอลองใส่ดู เพราะฉันคิดว่ามันต้องน่ารักมากแน่ๆเลย ถ้าเธอ
ใส่แล้วจะเป็นยังไงนะ? จินตนาการไม่ออกเลยแฮะ:P"อีตาโรคจิต!!!!!!
              "นี่! นายสติเพี้ยนไปแล้วรึไงเนี่ย!? ฉันไม่ใช่ของเล่นของนายซักหน่อย แถมอีกอย่าง
ฉันก็ไม่ได้อยากจะใส่มันด้วยซ้ำ!"ฉันพูดเสร็จแต่ดูเหมือนว่าความเจ้าเล่ห์กลับมีจำนวนมากเต็มหน้า
ฉันเลย- -*
              "หรือว่าเธออยากจะมีข้อหาอีกล่ะ?^^"อีตานี่ฉันไม่กล้าต่อรองแล้วอ่ะT^T
              "มะ..ไม่เอาแล้ว! เอามาสิ! ทีนี้นายก็จะได้เลิกกวนฉันซักที"ฉันพูดเสร็จก็ยื่นมือเพื่อรับ
เสื้อเมดบ้าๆนี่
              "ให้มันได้อย่างนี้สิ^^ ถ้าเสร็จแล้วก็ลงไปที่ห้องโถงใหญ่นะ"เขาพูดเสร็จก็เดินมาหา
ฉันแล้วก็มาหอมแก้มอีกหนึ่งฟอด
              จุ๊บ!
              "แล้วฉันจะรอนะ^^"
              ปั้ง!
              กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!>////<
              จะกล้าแต่งดีมั้ยเนี่ยT^T