My Zombie! ยัยผีดิบคนนี้ผมรักที่สุด

8.8

เขียนโดย aumnoi

วันที่ 28 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 16.50 น.

  7 ตอน
  20 วิจารณ์
  11.02K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 31 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 16.30 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

4) จำใจเป็นทาสTT

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

              "เอาไงดีอ่าาาา ถ้าไม่แต่งฉันคงต้องโดนฆ่าหมกป่าแน่ๆเลยTT"

              ก๊อกๆ!

              "ขออนุญาตค่ะ"เสียงขอผู้หญิงคนหนึ่งเคาะประตูหน้าห้อง เสียงน่ารักชะมัด><

              "ขะ..เข้ามาได้!"ฉันตะโกนเพื่อเรียกเธอให้เข้ามา แต่ใจก็กล้าๆกลัวเหมือนกันนะเนี่ย

              แอ้ดด!..

              "เอ่อ.."

              "..."

              อย่าาเงียบจะได้ไหมT^T

              "ผะ..ผะ-"อย่าพึ่งสติหลุดหายน้าาาTOT

              ฉันรีบขว้าตัวเธอเข้ามาในห้อง ด้วยแรงของฉัน(มั้ง)ทำให้ตัวเธอหมุน 360 องศา(เรียก

ว่าหมุนรอบตัวเอง)นั่นเอง ส่วนฉันก็เกือบจะ 90 องศา- -*แต่ยังดีที่ตั้งตัวทัน ส่วนเธอคนนั้นก็ล้ม

ลงไปนอนบนเตียงแล้ว

              "ขะ..ขอร้องล่ะ! อย่ากินฉันเลยนะ!ฉันไม่อยากจะกลายเป็นอาหารตอนนี้TOT"เธอร้อง

อาลัยอาวรณ์ขอชีวิตฉัน- - สงสัยเธอคงเห็นฉันเป็นพวกผีดิบที่จะกินเนื้อยังไงยังงั้น

              "นี่เธอดูหนังมากไปป่ะเนี่ย!? ฉันเป็นคนอยู่นะยะ!"

              "จะ..จริงหรอ*0*"ฉันดูเหมือนพวกโรคจิตมากเลยหรอ- -;

              "ก็จริงสิ-*- เอาเป็นว่าเธอมาที่ห้องนี้มีอะไรรึเปล่า?"ฉันรีบเปลี่ยนเรื่องทันที ไม่งั้นเธอ

อาจจะเอามีดอีโต้มาเฉาะหัวฉันก็เป็นได้- -

              "ก็คือว่า..."

              "???"

              "ท่านเซลทิคบอกว่าให้ฉันแต่งหน้าคุณให้เหมือนคนปกติอ่ะค่ะ^^;"

              กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!! นี่เขาเอาจริงหรอเนี่ยTT

              "แต่-"อยู่ดีๆเธอก็จับแขนฉันแล้วลากฉันเข้าไปที่ห้องน้ำที่ติดกับห้องนี้พอดี

              ปั้ง!

              แกร๊ก!

              "ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้น้าาา!!!"ฉันตะโกนออกไปแต่ว่าเธอก็ไม่ยอมปล่อยอยู่ดี

              "คุณจะต้องแต่งชุดเมดที่ท่านเซลทิคเอามาให้นะคะ! ไม่งั้นถ้าเขารู้ว่าคุณไม่แต่งชุดนี้

ล่ะก็เขาจะโกรธเอามากๆเลยนะคะ!"จะโกรธก็เรื่องของมันสิ เกี่ยวไรกับฉันด้วย-*-

              "ถ้าฉันไม่แต่งล่ะ!?"

              แกร๊ก!

              แอ้ด!..

              "ฮะ..เฮ้ย!=[]=;"

              อีตาโรคจิต!!!!!!!!!

              "นะ..นายเข้ามาทำไมเนี่ย!?>< ออกไปเดี๋ยวนี้นะ!!"ฉันรีบไล่เขาแต่ดูเหมือนว่าจะไม่มี

ทางออกให้ไปเจอโลกกว้างแล้วล่ะT^T

              แกร๊ก!

              ล็อกไว้อย่างหนาแน่แล้วเรียบร้อยT_T

              "ฉันจะคอยดูเธอในห้องน้ำนี่แหละ^^"เขาพูดเสร็จก็เดินตรงไปที่เก้าอี้นวมตั้งอยู่ตรง

มุมห้องน้ำ

              บางทีก็สะดวกสบายเกินนะ- -;

              "ฉันไม่อยากแต่งซักหน่อยนี่! นายมีสิทธิ์อะไรมาบังคับคนอื่นแบบนี้น่ะ!?"

              "ก็สิทธิ์ของฉันเอง^^ และก็ห้ามขัดคำสั่งด้วย ไม่งั้นก็.."เสียงที่น่าสะพรึงกลัวของเขา

เริ่มกำเริบขึ้นอีกครั้ง

              "ก็ได้! ถ้านายอยากจะให้ฉันแต่งมากนักก็ออกไปข้างนอกสิ!"ฉันไล่เขาออกไปแต่ว่าก็

ยังนิ่งเฉยเหมือนเจ้าหนี้ที่ยังไม่ได้ตังค์คืน=[]=

              "ถ้าฉันออกไปเธอก็จะไม่ใส่ชุดนี่ เพราะงั้นฉันเลยต้องคุมเธอเอง^^"กรี็ดดดดดดด!!!

รับไม่ได่ค่าาาาาT_T

              "นี่นายโรคจิตป่ะเนี่ย!? ชอบดูผู้หญิงแต่งตัวในห้องน้ำ!-0-"

              "ก็มีส่วนอยู่นะ^^"โรคจิตวิปริต!!!!

              "นายมันบ้าไปแล้ว! ออกไปจากห้องน้ำเดี๋ยวนี้- อุ๊บ!:x"

              ระ..เร็วมาก!=[]=; อยู่ดีๆก็ฉวยโอกาสขโมยจูบไปหน้าตาเฉย- - ไอ้หมอนี่มันร้ายกาจ

กว่าที่คิดซะอีก สงสัยฉันคงต้องติกใหม่แล้วแหละ-^-

              เขาโอบเอวฉันไว้ไม่ให้ไปไหน เขาจูบฉันไม่ยั้ง จากตอนแรกตาที่เบิกกว้างกลับปิดลง

อย่างช้าๆ จากบรรยากาศที่ตรึงเครียดกลับกลายมาเป็นบรรยากาศที่แสนจะโรแมนติก(มากกกก- -)

แล้วเขาก็ค่อยๆถอนจูบอย่างระมัดระวัง

              "ทีนี้จะใส่ได้รึยัง?^^"

              "ใส่แล้วๆ!>///<"

              โอ๊ยยยย!! ตายแล้ววววว!!TT หมดกันสเตลล่าเอ๋ยยยT^T

              ผ่านไป 15 นาทีไวพระโกหก..

              "จะออกไปแล้วน้าา!"ฉันจะโกนเรียกเขาเพื่อให้เตรียมตัวดูชุดที่ให้ฉันใส่

              พรึ่บ!

              "ปะ...เป็นไงบ้าง!?><"

              "O///O สวยเวอร์อ่ะ"อร๊ายยยยย!!! เป็นครั้งแรกที่ชม><

              "ขอบคุณที่ชม:p"

              "ไม่น่าเชื่อว่าจากซากเน่าๆกลายมาเป็นแบบนี้ได้"ม่ายยยยยยยยยยย!!!TT หยาบคาย

ที่สุดอ่ะTT_TT

              "บางทีนายก็ใช้คำให้มันดีๆหน่อยก็ได้นะ- -"

              "เอาล่ะ! ทีนี้ก็เหลือแค่ไปแต่งหน้าซะ^^"เขาพูดเสร็จก็ไม่รีรอก็รีบลากฉันออกจาก

ห้องน้ำแล้วพาที่ไหนซักแห่งที่ใกล้ๆกับห้องโถงใหญ่ ว้าวววววว!!! สวยมว๊ากกกกกกก!!>M< รู้สึก

ติดใจที่นี่ซะแล้วสิ:p

              "ฉันจะรอเธออยู่ที่ห้องโถงใหญ่นะ มีแม่บ้านอยู่ที่ห้องนี้รอเธออยู่ ถ้าเสร็จแล้วก็มาหาฉัน

นะ โชคดีนะ"

              จุ๊บ!

              กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!! หัวใจวายหลายร้อยเท่า

>///<

              ทำไมรู้สึกว่าเหมือนได้ไปสอบสัมพาษย์เป็นนักข่าวยังไงก็ไม่รู้- -

              ก๊อกๆ!

              "ขออนุญาตนะคะ!"ฉันพูดเสร็จก็ง้างประตูจนกว้าง ก็พบกับแม่บ้านคนเก่านั่นเอง เธอนั่ง

ตัวแข็งอยู่ตรงโต๊ะเครื่องแป้ง

              "เชิญค่ะ^^;"เธอพูดเสร็จก็เดินมาหาฉันอย่างเก้งๆก้างๆ แล้วก็จูงมือฉันให้มานั่งบน

เก้าอี้อีกตัวหนึ่ง

              "แล้วเธอจะแต่งหน้าฉันหรอ? ถ้าจะแต่งก็อย่าให้อุจาทตาก็แล้วกันนะTT_TT"

              "ไม่ต้องห่วงค่ะ รับประกันได้เลยว่าต้องสวยแน่ๆค่ะ^^;"ไอ้คำว่า'ไม่ต้องห่วง'กับ

'รับประกัน'ยิ่งทำให้ฉันไม่เชื่อใจเข้าไปใหญ่-0-

              ผ่านไป 1 ชั่วโมง...

              "แถ่น แท้น!เสร็จแล้วค่าาาา^^"

              "ว้าววว!!! สวยมากเลย! ขอบคุณมากๆเลยนะ! ขอบคุณจริงๆ!><"ฉันพูดขอบคุณเธอ

พลางเขย่าแขนเธอแรงๆจนทำให้ตัวเธอเขย่าตาม

              "ไม่เป็นค่ะ ทำเพื่อทุกคนอยู่แล้วค่ะ แต่ว่ายังไงก็อย่าไปถูกอะไรมากนะคะ เดี๋ยวผิวจะ

เสียซะก่อนนะคะ"สงสัยคงต้องระวังให้มากแล้วล่ะ ไม่งั้นผิวเสียTT

              "ขอบคุณจริงๆนะ><"

              "ทีนี้คุณก็ออกไปหาเขาได้แล้วค่ะ^^"

              อะเฮือกกกก!!=[]=

              



 

              

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา