My Zombie! ยัยผีดิบคนนี้ผมรักที่สุด

8.8

เขียนโดย aumnoi

วันที่ 28 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 16.50 น.

  7 ตอน
  20 วิจารณ์
  11.07K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 31 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 16.30 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) เจอจนได้!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

              "เฮ้! นั่นใครหน่ะ!?"เสียงของผู้ชายคนนั้นที่เห็นฉันตะโกนถามมา

              จะทำยังไงดี!? จะบอกเขาว่ายังไงดี!? ถ้าเขารู้ขึ้นมาว่าฉันเป็นศพเดินได้ฉันต้องตาย

แน่ๆ!

              "ก็...ก็.."ฉันพูดก้ำๆกึ่งๆเพราะไม่รู้ว่าจะตอบอะไรดี

              "เป็นอะไรรึเปล่า!?"เขาถามฉันอีกครั้ง ดูเหมือนว่าจะเดินเข้ามาใกล้แล้วด้วย!

              วิธีนี้น่าจะได้ผลนะ!

              "พอดีว่าฉันปวดฉิ้งฉ่องอ่ะ พอดีว่ามันปวดกลางคันหน่ะ"ฉันพูดแถไปเรื่อยนั่นแหละ - -

              "ฮะ? 0.0"ดูเหมือนว่าเขาน่าจะไม่สงสัยแล้วมั้ง

              "จริงๆนะ!"ฉันพูดแถไปอีกรอบนึง

              "อะ..อืม"หลังจากนั้นเขาเดินตรงไปยังสุสานทันที

              เฮ้อ!...

              รอดตัวไป... - -::

              "น่าไปแล้วมั้งนะ"ฉันพูดเสร็จก็มองซ้ายขวาทางสะดวกจ้า แต่ว่าเหลือบไปเห็นที่ซ่อน

ใหม่นั่นก็คือ รถของไอ้ผู้ชายคนนั้นนั่นเองงง!!

              ฉันลองสังเกตดีๆว่าประตูหลังรถมันเปิดคาไว้อยู่ ซึ่งถ้าฉันติดไปด้วยก็น่าจะกลับไปบ้าน

แน่นอน

              ฉันรีบใส่เกียร์หมาคูณสองไปทันที แต่ดูเหมือนว่าเขาน่าจะไม่เห็นนะ ฉันรีบพุ่งเข้าไปที่

รถของเขาทันทีแล้วจากนั้นฉันก็หาผ้าคลุมผืนใหญ่ๆมาคลุมให้ทั่วตัว หลังจากนั้นฉันก็ต้องรอให้เขา

กลับมา

              10 นาทีผ่านไป...

              แอ๊ด!...

              ปั้ก!

              ดูเหมือนว่าเขาน่าจะมาแล้ว ซึ่งฉันรู้สึกได้ว่ารถกำลังแล่นไปอยู่แน่ๆ

              ฟึ้ดๆ!

              "กลิ่นอะไรอ่ะ? เหมือนกลิ่น...ดินชื้น"

              กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดด!! ตายแล้วว!!! ลืมไปว่าฉันเป็นศพเดินได้นี่นา! ถ้าเขา

จับได้ขึ้นมาหล่ะก็มีหวังอดเห็นคฤหาสห์อันงดงามแน่นอนT^T

              "โฮ่งๆ!"เสียงหมาที่ไหนก็ไม่รู้เห่าในรถของเขา

              เฮ้ย! มีหมาก็ไม่บอก!?TOT ทำไมฉันนอนอยู่มันไม่มีเสียงหมาอ่ะ!!? ฉันกลัว  

หมาาา แงๆๆๆTT  

              "แกไปทำอะไรมารึเปล่าเนี่ย!? ถึงได้ตัวเหม็นขนาดนี้ เดี๋ยวพอไปถึงบ้านไปอาบน้ำเลย

นะแก"เขาพูดเสร็จก็หันไปขับรถต่อไป

              เฮ้อ!...รอดตัวไปอีกรอบนึง ขอบใจแกมากเลยนะเจ้าหมา แต่ว่ายังไงฉันก็กลัวหมาอยู่ดี

- -^^

              "โฮ่งๆ!!"เจ้าหมานั่นเห่าเสร็จก็วิ่งเข้ามาด้านหลังรถแล้วก็เดินเหยียบบนตัวฉันแล้วจาก

นั้นก็นอนไปเฉยเลย

              โอ๊ยย!!! อะไรวะเนี่ยยย!!?? ทำไมฉันต้องมาซวยซ้ำซวยซ้อนด้วยเนี่ยย!! กรี้ดดดด!!!

TUT

              "ฮึบ! แกออกไปจากตัวฉันเดี๋ยวนี้นะ!"ฉันตะโกนเบาๆเพื่อไม่ให้เขาได้ยิน ไอ้เจ้านี่ก็ตัว

หนักไม่ใช่ย่อยเลยนะเนี่ย!

              "ครอก..ฟี้!.."เจ้าหมามันได้ทำการหลับไปต่อหน้าต่อตาเลย 

              จะออกไปยังไงเนี่ยยยย!!!????

              ณ คฤหาสห์

              เอี๊ยดด!

              เสียงรถได้ทำการจอดแล้ว ซึ่งเจ้าหมาก็ตื่นพอดีแล้วก็ลุกออกจากตัวฉันไปแล้วหล่ะ

เฮ้อ! ค่อยโล่งอกไปหนึ่งเปราะ แต่ทว่า...

              พรึ่บ!

              "ฮะ!...เฮ้ย! O.o นี่มัน! ศพ!!"

              กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!T^T

              "มะ...มันเป็นไปได้ยังไงเนี่ย!? ฉันว่าฉันไม่ได้ลากมันมาบ้านนะเนี่ย!?"เขายังคงตก

ตะลึงกับเหตุการณ์นี้ ซึ่งฉันก็ไม่น้อยเลยที่จะตกใจเหมือนกัน แต่ยังดีที่ว่าฉันนอนในท่าตรงก่อนไม่

งั้นเขาคงเห็นว่าฉันเป็นศพที่เดินได้แน่นอนTOT

              "ละ...แล้วมันมายังไง? มันมาจากไหนกันแน่? หรือว่าจะมีคนลากศพมาไว้ที่รถ? หรือ

ว่า-"รำคาญโว้ยยย!!!-o-

              "จะถามอะไรกันนักกันหนายะ!? ฉันก็รำคาญเป็นเหมือนกันนะยะ!"

              "O o!!"

              "..."

              "กรี้ดดดดดดดดดดด!!!!"

              "เฮ้ยยยยยยยยยยยยย!!!!"

              ต่างคนต่างตกใจกันเข้าไปใหญ่ - -:::

              "ผะ..ผะ..ผี!!!"รู้สึกว่าไอ้นี่น่าจะตกใจไม่แพ้กันเลยนะเนี่ย

              "ผีเหผออะไรยะ!?"ฉันพูดเสร็จก็ใช้ฝ่ามือมรณะตบไปที่หน้าเขาอย่างจัง

              เพี๊ยะ!

              "โอ๊ยย!! โดนผีตบหน้า!"กรี๊ดดดดดดดด!! รับไม่ได้ค่าาาาT^T

              "ช่วยแหกตาดูหน่อยนะว่าฉันเป็นใคร!?"ฉันจิกหัวไอ้หมอนี่แล้วก็พูดตะคอกใส่แรงเพื่อ

ให้เขาตั้งสติได้

              "แล้วใครวะ?"ดูเหมือนว่าคงจะไม่เข้าใจสินะ 

              ที่จริงฉันหน่ะเป็น 'เจ้าหญิง' ที่ประเทศ---(ขอไม่เอ่ยนาม)เลยนะยะ!

              "ฉันหน่ะเป็นเจ้าหญิงนะยะ! กล้าดียังไงถึงได้มันขัดคำสั่งอย่างนี้ยะ!?"ฉันเริ่มจะทนไม่

ไหวกับไอ้หมอนี่ซะแล้วสิ

              "แล้วไงอ่ะ? เจ้ายงเจ้าหญิงอะไร? ไม่มี๊!"หน้าด้านนะแกอ่ะ-*-

              "หรือว่านายอยากโดนฝ่ามีมรณะอีกรึไงยะ!?"ฉันพูดเสร็จก็เตรียมง้างมือไว้แล้ว

เรียบร้อย

              "ดะ..เดี๋ยวสิ! อย่าพึ่งทำอะไรเลยนะ คุณเอ่อ..."ดูเหมือนว่าเขาจะถามชื่อฉันนะ

              "สเตลล่า อ๊อคมันต์ เรียกสั้นๆว่าสเตลล่าก็ได้ แต่จงจำไว้นะ ท่านสะ-เตล-ล่า จงจำเอา

ไว้!"ฉันพูดเสร็จก็ปล่อยหัวเขาออก

              "ชิ! ผีบ้าอะไรก็ไม่รู้ อยู่ดีๆก็สั่งให้ฉันเรียกเธอว่าท่านเนี่ยนะ!?"เขาสบถใส่ฉันดูว่าทาง

ท่าจะไม่พอใจเอาซะเลย

              "นายว่าไงนะ!?"ฉันรีบง้างมืออีกรอบเพื่อป้องกันตัวเอง

              "เฮ้ยๆ! ใจเย็นหน่อยสิ!"ดูเหมือนว่าเขาพยายามจะให้ฉันสงบสติอารมณ์ให้อยู่

              "ชิ! แต่จงจำไว้นะว่า ท่านสะ-เตล-ล่า จงจำไว้!"ฉันพูดเสร็จก็เดินตรงดื่งไปที่บ้านเขา

ทันที

              ...

 

               

              

 

              

              

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา