My Zombie! ยัยผีดิบคนนี้ผมรักที่สุด
เขียนโดย aumnoi
วันที่ 28 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 16.50 น.
แก้ไขเมื่อ 31 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 16.30 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) ฟื้นขึ้นมาอีกครั้ง!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความแกรกๆ..
"ฮึบ! ฉันต้องทำให้..ได้!"ฉันบ่นกับตัวเองหลายครั้งว่าจะต้องออกจากไอ้หลุมศพบ้าๆนี่
ให้ได้
"เลิกฝันเถอะว่าจะออกไปได้อ่ะ"เสียงของเจ้าหนอนเน่าที่คอยพยายามบอกให้เลิกทำ
"ไม่ได้! ฉันจะต้องออกไปให้ได้! ในเมื่อฉันฟื้นขึ้นมาทีจะให้อยู่เฉยให้มันได้อะไรเล่า!"
ฉันบ่นให้เจ้าหนอนเน่ามันฟัง แต่ดูเหมือนว่ามันจะดูเหนื่อยใจกับฉันไม่น้อย
"แล้วแต่เธอก็แล้วกัน ฉันขออวยพรให้เธอออกมาได้นะ ฉันไปนอนก่อนหล่ะ"ไอ้เจ้า
หนอนเน่ามันพูดเสร็จก็ชิ่งไปนอนเฉยเลย
เนี่ยนะคำอวยพรของฉัน!ช่วยได้มากเลย!
ฉันพยายามใช้นิ้วแงะดินออกมาเรื่อยๆจมันจะเต็มหน้าฉันแล้ว ซึ่งฉันมานอนอยู่ที่หลุม
ศพมาเป็นร้อยๆพันๆปีแล้วเนี่ย! ซึ่งฉันก็ยังคงติดแหงกอยู่ที่นี่เป็นสิบๆปีแล้ว ซึ่งฉันก็ไม่รู้สาเหตุ
เหมือนกันว่าฉันตื่นมาเพื่ออะไร? แต่ที่รู้ๆฉันจะต้องออกไปให้ได้!!!
ฉันใช่มือเขี่ยดินไปเรื่อยๆ ซึ่งฉันยังไม่เห็นแสงสว่างเลยนอกจากดินที่ฝังฉัน ส่วนเจ้า
หนอนเน่านั่นก็นอนหลับสบายใจเฉิบ ไม่เคยให้กำลังใจฉันเลยซักนิด
"ทำไมมันยากเย็นขนาดนนี้น้าา.."ฉันบ่นพึมพำเบาๆเพื่อไม่ให้เจ้าหนอนเน่ามันตื่น
"เฮ้อ.."ฉันถอนหายใจยาวแล้วก็เขี่ยดินต่อไปเรื่อยๆ
1 ชม. ผ่านไป..
แกรกๆ
มันก็ยังไม่ไปไหนเหมือนเดิมT^T...
"ทำไมฉันต้องมาเฮงซวยแบบนี้ด้วยเล่าา!!"ฉันตะโกนเสียงดังจนทำให้เจ้าหนอนเน่านั่น
ตื่นทันที
"เวลาจะพูดก็ให้พูดเบาๆหน่อยสิ คนเขาจะหลับจะนอน!"เจ้าหนอนนั่นพูดเสร็จก็นอน
หลับต่อไป
"รู้แล้วค่าา คุณจงนอนกินบ้านกินเมืองต่อไปเถอะหย่ะ!"ฉันประชดใส่มัน แล้วก็ขุดต่อไป
เรื่อยๆ
แกรกๆ
วิ้ง!...
"เอ๋? อ๊ะ!เดี๋ยวนะ นั่นมันแสงสว่างนี่นา!"ฉันพูดเสร็จก็ลองมองลอดผ่านดินนั่นไปดูว่า
ข้างนอกมีอะไรบ้าง
"เช้าแล้วหรอ? ใครก็ได้ปิดไฟที.."ไอ้หนอนเน่ามันบ่นพึมพำพลางก้มนอนหลบแดด
ทันที สมแล้วที่ฉันเรียกแกว่านอนกินบ้านกินเมือง- -
"อะไรกัน!? นายควรจะดีใจไม่ใช่หรอที่ได้เห็นแสงสว่างหน่ะ!"ฉันพูดพลางส่งไปเรื่อยดู
ว่ามีอะไรบ้างแต่ดูเหมือนว่าแสงมันจะแยงตาจนฉันมองแทบไม่เห็น
"ฉันหน่ะเห็นบ่อยแล้ว! ใครเค้าอยากจะไปอยู่ในหลุมเน่าๆกับเธอหล่ะ?"ไอ้หนอนเน่า
พูดเสร็จมันก็เดินไปนอนหลบแสงแดด
"ก็แล้วแต่นายก็แล้วกัน ฉันจะขอออกไปดูข้างนอกก็แล้วกัน"ฉันพูดเสร็จก็เริ่มแงะดินไป
เรื่อยๆจนรูมันเริ่มใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ
แกรกๆ
โครม!
"กรี้ดดด!!"ฉันกรี้ดเสียงหลงจนทำให้เจ้าหนอนเน่ามันตกใจกันไปด้วย
อยู่ดีๆดินมันก็ถล่มลงมาซะงั้น แต่ดีนะที่มันถล่มลงมาแค่ครึ่งตัว ฉันยังสามารถดันตัวออก
มาจากดินได้
"ใครเขาสั่งเขาสอนให้ทำกันแบบนี้เนี่ย!?"ไอ้หนอนเน่ามันบ่นใส่ฉัน ฉันกดหัวมันลงไป
ลึกอีก
"อยู่ในนั่นไปแหละ! ไปต้องโผล่หัวมาด้วยนะ!"ฉันพูดเสร็จก็ดันตัวออกมาดินทันที
"ว้าวว!!"
ฉันตกตะลึงกับภาพที่ฉันเห็น ซึ่งฉันมาโผล่หัวอยู่ไหนซักแห่งหนึ่งซึ่งมีป้ายหลุมศพเต็ม
ไปหมด แถมยังมีถนนอีกต่างหาก มีป่าไม้เต็มไปหมด บรรยากาศก็ดี อะไรมันจะดีไปขนาดน้านน
><
ฉันเดินออกจากหลุมศพมาได้แล้ว แต่ดูเหมือนว่าการทรงตัวยังไม่ค่อยดีมากนักเพราะว่า
ฉันนอนอยู่ในหลุมศพมาเป็นหลายพันปีแล้ว ดูเหมือนจะมีผู้คนมาเดินที่นี่บ้างแล้วหล่ะ ต้องหาที่
หลบก่อน
ฉันรีบเดินไปหลบที่หลังต้นไม้ใหญ่ ฉันรีบๆเดินไป ขากระเผกไปข้างหนึ่ง- -แต่ดูเหมือน
ว่าฉันจะหลบทันนะ ฉันชะโงกหน้าออกไปดูว่าจะเป็นยังไงบ้าง
"เอ๋? แล้วพวกเขาจะรู้มั้ยเนี่ยว่าหลุมนั่นมันแปลกๆไปหน่ะ แต่ก็ไม่เป็นไรหรอกเพราะว่า
ยังมีเจ้าหนอนเน่าอยู่แล้วนี่นา เขาคงจะจัดการปัญหาได้เองหล่ะมั้ง"ฉันพูดเสร็จก็หันหลังไปมองดู
ก็เจอผู้ชายคนหนึ่ง ผมสีน้ำตาลอ่อน ตาสีน้ำตาลเข้ม ใบหน้าคม ดูเหมือนว่า...
กำลังมองมาที่ฉัน!
แย่แล้วๆ! ถ้าเขามาเห็นเข้าจะหาว่าเป็นศพเดินได้แน่ๆ! ต้องหาที่หลบที่ดีกว่านี้!
ฉันมองหาที่หลบใหม่ ซึ่งพุ่มไม้ใหญ่น่าจะช่วยฉันได้นะ ฉันพุ่งเข้าไปที่พุ่มไม้ใหญ่แล้วก็
ส่องดูจากพุ่มไม้
"เฮ้อ...รอดตัวไป ดูเหมือนว่าเขาจะไม่เห็นฉันนะ"ฉันบ่นพึมพำอยู่คนเดียว แต่ดูเหมือน
ว่าเขาน่าจะไม่สงสัยแล้วหล่ะ
"จะทำยังไงดีหล่ะ ที่จะอยู่ก็ไม่มี แถมทางกลับบ้านก็ยังไม่รู้อีกต่างหาก โอ๊ย! จะรอด
ไหมนี่เราT^T"
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ