Leader Hoodlum ! - - + { อัพแล้ว Ep.9 } + - -

Leader Hoodlum ! รัก(ร้ายๆ)เปลี่ยนหัวใจคุณชายอัธพาล

9

" ตื่นแล้วเหรอ มีริน "

" ค่ะ .. คิดถึงฟรอสที่สุดเลย ขอหอมที "

แล้วยัยมีรินก็ลุกขึ้นจากเตียงมาหอมแก้มฟรอส ฟอดใหญ่ 

"ทำยังกับว่าอยู่กันแค่ 2 คน ! "

" แกว่าไรนะ !! "

ยัยนั้นเอามือออกจากคอของฟรอสแล้วหันหน้ามาหาฉัน 

" ฉันบอกว่าเธอ หน้าด้านน่ะสิ ! "

" อ๊ายยยยยยย .. ฟรอสยัยนี่เป็นใครกันคะ "

มีรินหันไปถามฟรอส .. ที่นั่งหน้านิ่งไม่ทุกข์ร้อนอะไรกับใครเขาเลย 

" ฉันเป็นใครแล้วมันเกี่ยวอะไรกับเธอ ด้วย "

" เกี่ยวแน่ "

เปรี๊ยงงงงงงงงง !
ฉันโดนตบบ่อยไปนะบางที .. 

" มีริน .. กลับบ้านไปเถอะ "

" ฟรอสเข้าข้างมันเหรอ .. ก็เห็น ๆ อยู่ว่ามันมาด่า ริน ก่อน "

" แต่เธอก็ตบ แอล ไปแล้วหนิ .. "

" นั่นมันแค่เงินต้น .. รินจะคิดดอกเบี้ยกับมันอีก .. !!! "

" มีริน !! "
ฟรอสตะคอกใส่มีรินเสียงดัง ..

" ฟรอส .. ไม่ต้อง ฉันจัดการเอง !! "
แล้วฉันก็พูดแทรกขึ้นมา .. 

" นี่ .. ว่าแต่ฉันอารมณ์ร้อนเธอเองก็เหมือนกันนั้นแหละ "

" ............ " ฉันเงียบ แล้วฟรอสก็หันหน้าไปคุยกับยัยมีรินต่อ 

" เธอก็กลับไปได้แล้ว  "

" ฟรอสไล่รินเหรอค่ะ "

" ใช่ ! .. แล้วต่อจากนี้ เธอก็ไม่มีสิทธิมายุ่งวุ่นวายกับฉันอีก เมื่อคืนฉันก็ให้เธอไปแล้ว เพราะฉนั้นเลิกมาเกาะแกะฉันอีก กลับไปหาแฟนเธอซะ "

" แต่รินรักฟรอสนะคะ "

" แต่ฉันไม่ได้รักเธอ !!! "

" ถ้าฟรอสไม่ได้รักริน ฟรอสมานอนกับรินทำไม "

นะ..นอนนนนนนนนน หรือว่าสองคนนั้น..เมื่อคืนนี้ ! 

" เธอเองต่างหาก..ที่เป็นคนเสนอตัว !!! "

" ......... "

" จำเอาไว้ .. ฉันไม่มีวันจริงจังกับใครทั้งนั้น .. พวกเธอมันก็แค่ .. ของเล่น !!!! "

ฟรอสแสยะยิ้มแล้ว ลากมีรินออกไปจากห้อง.. ฉันมองลงไปทางหน้าต่างเห็น มีรินรีบวิ่งออกไปจากบ้านด้วยความรวดเร็วหยุดนิ่งที่หน้าบ้านโบกเรียก แท็กซี่ แล้วขี่ออกไป ...

" เธอเจ็บรึเปล่า "
เขามายิ่นอยู่ข้างหลังฉันตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้ 

" เจ็บ .. งั้นเหรอ .. ฉันเจ็บได้ไม่เท่าครึ่งนึงที่มีรินเจ็บหรอก !! "

" อย่ามา ดราม่าได้มั้ย ? เรื่องแค่นี้เอง "

" ฮึ ! เรื่องแค่นี้ ? .. พูดออกมาได้ยังไง มีหัวใจบ้างรึเปล่า "

" นี่ !! ยัยนั้นมันตบเธอจนปากแตก เนี้ย ไม่โกรธสักนิดเลยรึไง .. "

" เป็นห่วงรึไง !! "

" ไม่ !! "

" คนอย่างนาย ... คนที่อยู่บนความเจ็บปวดของคนอื่นจะรู้ได้ยังไงว่าความเจ็บปวดมันหน้าตาเป็นยังไง .. " 

" พอซะทีเหอะ .. !!!! ลูกจ้างมายืนด่านายจ้างแบบนี้มันใช่ได้ที่ไหน "

" ซักวันนึงเถอะ ... นายจะไม่เหลือใครเลย !!! "

" ฉันอยู่ตัวคนเดียวได้ !! "

" งั้นเหรอ ? .. ฉันจะคอยดูนะ แล้วถ้าวันนั้นมาถึง ฉันนี้แหละจะเป็นคนหัวเราะเยาะนายเอง "

" มันจะมากไปแล้วนะ นีรชา !!!!! "

" ราชสีห์ อย่างนายมันใจดำ .. ไม่มีหัวใจ .. นิสัยเสีย ไล่ล่าเหยื่อยเพียงเพราะความหิว .. ไม่คิดเลยว่าเหยื่อยที่โดนราชสีห์ขย้ำ แล้วจะเป็นยังไง นี่น่ะเรอะ .. เจ้าป่า !!! "

แล้วฉันก็เดินออกจากห้องไป ,, คนอย่างนาย .. มันสมควรที่จะอยู่คนเดียว !!


ฉันคิดอะไรได้แล้ว .. ฉันกดโทรศัพท์หาคน ๆ นึง ..

" พี่ฟินค่ะ แอลมีเรื่องจะขอร้อง .. พี่ฟินว่างมั้ยค่ะ ..... "

15 นาที ผ่านไป ...

" มีเรื่องอะไรเหรอ "
พอฉันปิดประตูรถ ปุ๊บ พี่ฟินก็ลงมือถามฉันทันที 

" เปล่าหรอกค่ะ .. แอลเบื่อๆ น่ะไ่ม่อยากอยู่บ้าน "

" งั้นเหรอ ? นึกว่ามีเรื่องอะไร .. พี่ลางานมาเลยนะเนี้ย "

" งานพี่ฟินทำงานแล้วเหรอค่ะ "

" เปล่าหรอก .. พี่เรียนไปทำธุรกิจไปน่ะ "

" ดีจังเลยนะคะรู้จักหาเงินเอง ไม่เหมือนคนบางคนก่อแต่เรื่อง !!! "

" พูดถึงไอ้ฟรอสอยู่เหรอ ? "

" ปะ..เปล่านะคะ .. แอลแค่เปรียบเทียบเฉย ๆ "

" ไอ้ฟรอสมันก็เป็นแบบนี้มาตั้งแต่ไหนแล้ว .. อย่าไปถือสามันเลยนะ เป็นเรื่องปกติน่ะ  "

" แล้วเอาผู้หญิงของคนอื่นมานอนด้วยแล้วพอตื่นเข้ามาก็ไล่เขาไปอย่าไม่มีเยื้อใยเนี้ยนะคะ ปกติ "

"  " 

" พี่ฟิน ไม่ตกใจเรื่องที่ แอลพูดให้ฟังเลยเหรอค่ะ "

ฉันเล่าเรื่องเมื่อเช้าอย่างใส่อารมณ์ สุด ๆ แต่พี่ฟินกลับ นั่งขับรถไป ฮัมเพลงไป เฉยเลย คนบ้านนี้ไม่รู้ร้อนรู้หนาวแบบนี้กันทุกเลยเหรอว่ะเนี้ย !!

" บอกแล้วไงว่าเป็นเรื่อง ปกติน่ะ "

" เขาร้ายกว่าที่ แอล คิดซะอีก !!! "

" จะไปว่ามันก็ไม่ถูกซะทีเดียวนะ ... ถ้าผู้หญิงเค้าไม่เสนอตัวเอง ไอ้ฟรอสก็ไม่ยุ่งหรอก ต้องโทษผู้หญิงด้วย "

" ถ้าเขาเสนอตัว .. เราไม่สนองซะอย่างมันก็ไม่มีอะไรแล้ว .. แต่นี่  "

" ไหนว่าที่ให้พี่มารับเนี้ย ไม่เกี่ยวกับฟรอสไง "

" คือ..เอ่อ.. คือ.. อ้อ !! พี่ฟิน .. ทำธุรกิจอะไรเหรอค่ะ "

" เปลี่ยนเรื่องเร็วเลยนะ "

" ช่วงนี้แอลเบื่อ ดูแลไอ้คุณชายแล้วซะด้วยสิ .. ธุรกิจพี่ฟินรับ พนักงานเพิ่มมั้ยค่ะ "

" รับเรื่อย ๆ แหละ พอเกิดเรื่องทีก็ลาออกกันไป แล้วก็ต้องหาคนใหม่มาแอลอยากทำเหรอ ? "

" อยากซิคะ .. "

" งั้นถ้าว่างวันไหน ก็มาช่วยพี่ทำสิ .. งาน Part-time น่ะ สนมั้ย ? "

" สนค่ะสนพาแอลไปดูธุรกิจพี่หน่อยสิคะเผื่อแอลอยากมาทำงานจะได้มาถูก นะ ๆๆๆ "

" ฮ่า ๆๆ ได้สิ " แล้วพี่ฟินเร่งรถแล้วขับพาฉันไปดูธุรกิจของเขา ธุรกิจนั้นจะเป็นอะไรน๊าาา ... ร้านอาหาร ... คอนโด .. หรือว่า ..

" ถึงแล้วววววว " ฉันมองไปนอกรถ แล้วกวาดสายตาไปรอบ ๆ พื้นที่แถวนั้น แล้วสายตาฉันก็ไปหยุดอยู่ที่ ตึก ๆ นึ่งที่มีไฟแสงสี ประดับเยอะแยะมากมาย แล้วมีป้ายใหญ่ ๆติดอยู่บนตึก ใหญ่ ๆ ตึกนั้นว่า ...

" รัตติกาน พัป "

พัป .. ฟัป ? ห๋าาาาาาาาาาา

" เป็นไง .. บ้าง "

" ธุรกิจ พี่ฟิน คือ เปิด พัปเหรอค่ะ ? "

" ล้ำปะล๊าาา " 

" โหยยย มากอ่ะ "

กรี๊งงงงงงงงงงงงงงง ๆ 
เสียงโทรศัพท์ฉันดังขึ้น .. พอฉันมองไปที่หน้าจอเบอร์ไม่คุ้นเลย ฉันเลยกดรับไป 

" สวัสดีค่ะ "

[ นี่เธอ !!! อยู่ไหนกลับบ้านเดี๋ยวนี้นะ ]

" ไม่ ! อยู่คนเดียวไปก่อนนะตอนนี้ฉันไม่ว่าง "

ปิ๊ด ! แล้วฉันก็กดวางสายไป 

" ใครอ่ะ ? "
หลังจากที่ฉันวางสายไปอย่าง กระหยิ่งยิ้มย่อง พี่ฟินก็ถามฉันขึ้นมา 

" ฟรอสน่ะคะ "

" ไอ้ฟรอส โทรตามเหรอ ? "

" คะ . "

" งั้นเดี๋ยวพี่ไปส่งบ้านเลย "

" ไม่เอาค่ะ แอลไม่กลับ "

" ต้องกลับ .. ถ้าปล่อยให้มันโกรธหนัก ๆ ล่ะ ก็บ้านเละแน่ "

ถึงกับ  บ้านเละ ..เลยเหรอ ... 

- บ้าน วิริยะอุรคินทร์  -

พอพี่ฟินมาส่งฉันถึงบ้านก็ รีบบึ่งรถกลับทันที ..

" ไปไหนมา !! "
ฟรอสมายืนรอฉันหน้าประตูบ้าน

" เรื่องของฉัน "

" แล้วกล้าดียังไง ตัดสายฉันทิ้ง "

" มันก็เรื่องของฉันอีกนั้นแหละ "

" แล้วที่มาส่งน่ะรถใคร ? "

" นี่ก็เรื่องของฉัน !! "

" ตอบคำถามฉันดี ๆ สักครั้งมันจะตายรึไง ? "

" แล้วถ้าเลิกเซ้าซี้ฉันเนี้ย นายจะอยู่ไม่สุขรึไง "

" เน่ ๆ !! "

" วันนี้ไม่ออกไป ฆ่าคนเหรอ "

" อย่ามาประชดฉันนะ !! ฉันไปแน่ "

" งั้นก็ไปซะสิ .."

" นี่เกลียดอะไรฉันนักหนา อยากให้ฉันตายมากรึไง "

" ถึงฉันอยากให้นายตายมากขนาดไหน แต่คนอย่างนายมันตายยากอยู่แล้วหนิ "

" นี่ !!! ฉันถามว่าไปไหนมายังไม่ตอบเลย "

" ฉันตอบไปแล้ว .. "

" ว่า ? "

" ตอบว่า .. เรื่องของฉัน !! "

" อย่ามากวนประสาท ฉันนะฉันไม่มีอารมณ์มาล้อเล่นกับเธอ "

" ฉันจะตอบหรือไม่ตอบมันเกี่ยวอะไรกับนายด้วย แคร์รึไง !  "

" ........ "

" ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ... ฉันขอตัวค่ะ คุณชาย ,, หลบ !!! "
แล้วฉันก็เดินเข้าบ้านไป ..

" โธ่เว้ยยยยยย !!!! " 

ฉันได้ยิน .. เสียงฟรอสดังขึ้นมาติด ๆ
อะไรกันนักกันหนาว่ะเนี้ย ...