Leader Hoodlum ! - - + { อัพแล้ว Ep.9 } + - -

Leader Hoodlum รัก(ร้ายๆ)เปลี่ยนหัวใจคุณชายอัธพาล

2

วั นนี้ฉันต้องสวย .. เผื่อว่าคุณนายบ้านนั้นจะประทับใจในตัวฉัน ไม่แน่นะ เค้าอาจจะเพิ่มค่าเลี้ยงดูคุณหนูก็ได้ ฮี่ ๆ    

ฉันต้องไปซื้อเสื้อ ... ฉันต้องไปห้างดัง เอาเงินเก็บที่มีอยู่นี่แหละ .. ต้องลงทุนกันหน่อยแล้ววววว  ~ 

" เอาตัวเนี้ยคะพี่ " 
หลังจากที่ฉันเดินเลือก ๆ ดูหลาย ๆร้านแล้ว ที่จริงมันก็สวย ๆทุกร้านนั้นแหละ แต่ติดอยู่ที่ เงินฉันเอง เงินไม่พอน่ะสิ คิดไว้ว่าน่าจะพอแท้ ๆ 

" ตัวนี้นะคะ " 

" ค่ะ "

" น้องโชคดีจังเลยนะคะ .. เหลือตัวสุดท้ายพอดี "
พนักงานพูดหลังพร้อมกับหยิบ เสื้อตัวนั้น ลงมาจากราว

" แฮะ ๆ " ฉัยยิ้มแห้ง ๆ ให้กับพนักงาน .. ไม่มีอารมณ์ฟังคำพูดของใครทั้งนั้น ตอนนี้จิตใจฉันจดจ่ออยู่ที่ ป้ายราคา 

" เดี๋ยวพี่เอาไปใส่ถุงให้นะคะ  "

ฉันพยักหน้า งึด ๆ 
ในขณะที่ฉันยืนรออยู่นั้นเอง ... 

" ฟรอสค่ะ .. ร้านนี้เสื้อผ้าสวย ๆ ทั้งนั้นเลย "

" อยากได้เหรอ ? เลือกเลย ๆ เดี๋ยวผมซื้อให้เอง "

" จริงนะคะ "

" อือ "

ขนาดฉันนั้งหันหลังในกับพวกนั้นฉันยังรู้เลยว่า ยัยนั้นต้องร้ายกาจ แน่ ๆ ดูจากโทนเสียง และรังสีความระริกระรี้ที่แผ่ออกมากระทบกับตัวฉัน .. 

" พี่ค่ะ ๆ "

ยัยนั้นเรียกพนักงานคนที่กำลังจะเอาเสื้อฉันไปใส่ถุง 

" ค่ะ ? "

" ขอดูตัวที่อยู่ในมือหน่อยคะ "

ยัยนันเดินผ่านฉันมาที่เค้าเตอร์ .. ฉันเห็นหน้านางผ่าน ๆ ก็สวยดีนะ รู้สึกจะเป็นลูกครึ่งด้วย .. ตาโต ผมยาว ปากนิดจมูกหน่อย ฉันอิจฉาจัง อยากสวยแบบนี้มั่ง 

" ขอโทษนะคะ ตัวนี้มีคนซื้อไปแล้ว "

ปัง ! 

" ไม่ต้องทอน !!"

แล้วยัยนั้นก็วาง เงินลงบนเค้าเตอร์ เสียงดัง จากนั้นก็เอาเสื้อตัวที่พนักงานที่กำลังจะเอาใส่ถุงนั้น ยัดเข้าไปในถุงแล้วกำลังจะเดินออกจากร้าน .. เฮ้ยย นั้นมัน เสื้อของฉันนะ !

ฉันเอาตัวขวางยัยนั้นไว้

" หลีก ! "

หน๋อยยยยยยย สวยซะเปล่า นิสัยไม่ดีเลย

" ขอโทษนะ .. นั้นเสื้อฉัน "
ฉันพูดขึ้น แล้วก็รีบดึงถุงนั้นมา

" เสื้อเธอที่ไหนกัน .. ฉันเป็นคนจ่ายเงินมันก็ต้องเป็นของฉัน .. เอามานี่ !! " 

พอพูดเสร็จหล่อนก็ถึงถุงคืนไปจากมือฉัน 

" แต่ฉันเจอก่อนนะ "

" เหอะ ! แล้วไง เธอเจอก่อนแต่ฉันจ่ายเงินก่อน ฉันควรจะได้... เอ๊ะ แล้วก็นะ ฉันซื้อเสื้อตัวนี้ในราคามากว่าราคาที่ป้าย 2 เท่า เธอจะซื้อต่อจากฉันมั้ยล่ะ ? "

หน๋อยยยย .. ฉันคิดผิดที่ไหนกัน ยัยนี่แรงใช่ย่อย !!

" เงินเธอที่ไหน .. เงินแฟนเธอต่างหาก ! "

" เงินเขาก็เหมือนเงินฉันนั้นแหละ ... น้ำหน้าอย่างเธอไม่เคยมีแฟน ไม่รู้หรอก "

" คุณลูกค้าคะ อย่าทะเลาะกันเลยนะคะ เดี๋ยวหัวหน้ามาเห็นฉันจะโดนไล่ออก "

พนักงานสาวที่ยืนดูเหตุการณ์มาสักระยะรีบเขามาห้าม เพราะดูท่าทางคาดว่าจะต้องมีร้านพังแน่นอน  

" ไม่ต้องมายุ่ง !!! "

ฉันกับยัยนั้นตะโกนขึ้นพร้อมกัน พนักงานถึงกับหน้าหงายเงิบแล้วถอยออกไป ยืนอยู่ไกล ๆ

" นึกว่ามีเงินแล้วจะวิเศษวิโสอยู่เหนือไปกว่าคนอื่นรึไง  "

" ก็แล้วมันอยู่เหนือจริง ๆ มั้ยล่ะ "

" สงสัยแฟนเธอจะเป็นพวกที่ ซื้อบื้อ หัวอ่อน หน้าตาแย่ ๆ แต่อยากได้แฟนสวย ๆ สินะเลยยอมให้ทุกอย่าง แต่น่าสงสารเขาเนาะ .. ได้แฟนสวยก็จริง .. แต่นิสัยตรงข้าม !! "

" หน๋อยยยย .. แก .. แก๊  "

" พอเถอะนะ .. ที่จะใช้รองพื้นตัวแพง ๆ ในการแต่งหน้า ถึงรองพื้นจะดีแค่ไหน .. มันก็ปิดไม่มิดหรอกนะ ..."

ฉันเว้นวรรคหายใจสักพัก .. 

" ปกปิดอะไรไม่มิด !!! "

" ก็ความ ชั่ว ! บนใบหน้าเธอไง "

เปรี๊ยงงงงงง  ~
ยัยนั้นตบหน้าฉัน ! มัน ต้อง .......

" Game Over !!  " ฉันตะโกนสุดเสียงแล้วเข้าไป กระชาดคอเสื้อยัยนั้นเข้ามา

" เชล !! "

" ฟรอส ฟรอส ... ช่วยแชลด้วย ยัยนี้มันจะฆ่าเชล"

" และแล้ว แฟนหน้าตาแย่ ๆ ของเธอก็ทมาช่วยแล้วสินะ "

" ปล่อย เชลซะ !!! "

ผู้ชายคนนั้นมาหยุดอยู่ตรงกลางระหว่างฉันกับยัยนั้นแล้วหันหน้ามาพูดกับฉัน ฉันค่อย ๆ ไล่ดูรูปร่างเขาตั้งแต่ปลายเท้า ... หุ่นเฟริมดีหนิ สมส่วน .. ไหล่กว้าง .. ผิวขาว .. และก็ไล่ตาสายมาจบที่ใบหน้าของ เขา 

.. หล่อออออออออ จัง  ผมสีเทา ดวงตาสีน้ำตาลอ่อน จมูกโด่ง แก้มชมพูระเรื่อออปากกระจับได้รูป อ๊ายยยยยยย

" พูดไม่ได้ยินรึไง !! "

" ห๊ะ .. ! " ฉันตื่นจากภวังค์ 

" ฉันบอกให้ปล่อย เชลซี ซะ "

อ้ออออ .. ยัยคุณหนูนั้นชื่อ เซลซี หรอกเหรอ เนี้ย ฮึ ! ดีนะที่ฉันเชียร์ ลิเวอร์พูล 

" ไม่ ! ก็แฟนนายมาแย่งของ ๆ ฉันก่อน"

" ฟรอส .. ช่วย เชลด้วยน๊าาา ~"

" จะปล่อยดี ๆ หรือจะให้ฉันใช้กำลัง !! "

" นาย .. กล้าเหรอ !  " 

" แล้วทำไมถึงคิดว่าฉันไม่กล้า " 

" งั้นก่อนที่นายจะ .. ทำอะไรฉันฉันขอเริ่มก่อนแล้วกันจะได้ไม่เป็นการเสียเปรียบ ! "

ผั๊วววววววววว ! 

" โอ้ยยยย ... ธะ .. เธอต่อยฉันงั้นเหรอ !!!!! "

หวายยย ๆ เขาโกรธแล้วดูน่ากลัวขึ้นทันตาเลย แววตาใส ๆคู่นั้นเปลี่ยนเป็น แววตาของ ปีศาจ !

ฉันทำใจกล้าแล้วพูดกับเขา

" แล้วนายจะทำไม ? "

" หน๋อยยยยยยย ! "

กรี๊งงงง ๆๆๆ เขากำลังจะหาเรื่องฉันคืนแต่มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมาซะก่อน 

" ครับ ... ผมไม่ว่าง .. กำลังจะฆ่าคนอยู่เนี้ย...  "

ซวยแล้ววววว 

" ครับ ..ก็ได้ "
 
ปิ๊ด ! 
เขาวางสายโทรศัพท์แล้วหันหน้าโหด ๆ ของเขามาหา
ฉัน
 
" เธอโชคดีมากนะ .... ที่วันนี้ มีชีวิตรอดกลับบ้าน ถ้าฉันไม่รีบไปทำธุระล่ะก็ ... ถึงฉันไม่ใช่หมอดูแต่ฉันทำนายให้ได้เลยนะว่า ... วันนี้แหละวันตายของเธอ !! น่าเสียดายจัง มือฉันไม่ได้เปลื้อนเลือดมา สักพักแล้วสิ เฮ้ออออ "

พูดเสร็จเขาก็ ปัดมือฉันที่กำลังจับคอเสื้อยังนั้นอยู่ออกแล้วลากยัยนั้นออกจากร้านไป ...

อะไรกันว่ะเนี้ย เสื้อก็ไม่ได้ ยังมามีศัตรูเพิ่มขึ้นอีก .. ไม่สงไม่ซื้อมันแล้วเสื้อบ้าบออะไรนี่ !!
ใกล้เวลาที่ฉันจะได้ไป บ้านนั้นแล้ว .. ฉันเลยรีบกลับไปหาแม่ 

ณ. บ้าน วิริยะอุรคินทร์ 

" เซนต์ สัญญาซะ "
 คุณนายยื่นกระดาษแผ่นนึงพร้อมปากกา น่าจะดูราคาแพงมาให้ฉัน 

" สัญ .. ญา เหรอค่ะ นี่มันอะไรกันแม่ "

ฉันหันกลับไปถามแม่ที่นั่งอยู่ข้างหลัง ...

" ก็เผื่อเธอโกง ...เธออู้ ทำงานไม่ครบ .. หรือเข้ามาขโมยของในบ้านฉันฉันจะเอาเรื่องเธอได้ไง เอ้าอย่าถามมากเซนต์ซะสิ "
ถึงฉันจะงง ๆ อยู่แต่ก็ คิดว่าคุณนายอาจจะทำเล่น ๆ ฉันเลยตัดสินใจ ลงชื่อไป

" คุณหนูของคุณนายกลับมารึยังคะ ฉันจะได้เริ่มงาน "

" คงใกล้ถึงแล้วล่ะ .. พอดีว่าเขาออกไปเล่นข้างนอก "

" กี่ขวบแล้วค่ะ ? "

" ขวบ ... เหรอ ? นี่เธอหาว่าลูกฉันเป็นเด็กปัญญาอ่อน งั้น เหรออออออออ  "

" ปะ..เปล่านะคะ ก็.. "

" แม่ !! บอกให้รีบกลับมามีอะไร ? รู้รึเปล่าว่าตอนที่แม่โทรมา ผมกำลังจะ .... "

" ฉันบอกแล้วใช่มั้ยว่า เข้ามาในบ้านต้องถอดรองเท้า แกนี่สอนไม่รู้จักฟัง "

" มีอะไรก็รีบ ๆ พูดมาเถอะ ที่ผมรีบกลับมานี่ไม่อยากฟัง แม่บ่นหรอกนะ "

" ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น ... นี่คนที่จะมาดูแลแกตอนที่ฉันไม่อยู่ ทำความรู้จักกันไว้ซะ "

คุณนายพาคุณหนุเดินเข้ามาหาฉันจากด้านหลัง .. ฉันหันหลังกลับไป แล้วทำความรู้จักกับเขา 

" สวัสดีค๊าาา หนุ่มน้อย พี่แอลนะพี่แอลจะมาดูแล คุณหนูไงค๊าาาาา " 

เอ๊ะ ... ทะ ทำไม คุณหนูบ้านนี้ รองเท้าคุ้น ๆ แฮะ

" เธออออออออออ !! "   [ ดูเขาตกใจมาก ]

" นายยยยยยยยยยยยย!!! "   {แต่.. ฉันตกใจกว่า}

มะ .. ไม่มีทาง ..

คุณหนูต้องเป็นเด็กผู้ชายตัวเล็ก ๆ ... ไม่ใช่รึไง !!

รองพื้นแพง ๆ ก็ปิดไม่มิดหรอกนะความ " ชั่ว " บนใบหน้าเธอน่ะ 

- By : L -