Boy Love Boy อย่าร้อนแรงนัก ผมรับไม่ไหว

 เพียงเท่านั้น ลมหายใจอุ่นๆก็ค่อยๆขยับเข้ามาใกล้ และแล้วริมฝีปากของเราทั้ง2ก็ประกบแนบชิด และตอนนี้ ทั้งรถกลับร้อนผ่าวๆไปหมด ลีโอค่อยๆเลื่อนมือไปมาที่แขนและค่อยไล้ไปตามเนื้อตัวของผมอย่างช้าๆเข้าค่อยๆถอนจูบออกแล้วก็ ลีโอก็ค่อยผลักออกจากตัวของผมเล็กน้อย
"เลนคุณคือสิ่งสำคัญที่สุดของผม"ลีโอพูด สิ่งที่เขาพูดทำให้ผมรู้สึกดีมากและผมก็ร้องไห้โฮ้ออกมา ลีโอค่อยๆเอามือมาเช็ดนำตาของผม ตอนนี่้ใบหน้าของผมร้อนผ่านๆไปหมด ผมก้มหน้าลบงด้วยความเขินอาย
"อย่ามองหน้าผมนะ"ผมพูดขึ้น
"ทำไมล่ะเลน คุณมองหน้าผมสิ" ลีโอค่อย จับปลายคางของผมให้เชิดขึ้น และเขาก็ก้มลงมาจูบอีกครั้ง แต่ครั้งนี้กลับร้อนแรงและค่อยๆอ่อนโยนขึ้นเรื่อยๆและลีโอค่อยๆเก็บความหวานจาก ริมฝีปากของผมไปจนหมด และเขาค่อยๆผลักออกจาริมฝีปากผม
"เลน ผมจะมอบความรักของผมให้คุณเพียงคนเดียว"ลีโอพูดขึ้น ตอนนี้ผมอยากจะตะโกนดังๆว่า'ผมก็รักคุณนะ ลีโอ' แต่ผมก็ทำได้เพียงยิ้มให้ลีโอ
ผ่านไป4ชั่วโมง
ผมกับลีโอได้มานอนกอดกันอยู่บนเตียงของผม ผมรู้สึกรักลีโอมากขึ้นไม่ว่าเขาจะเป็นยังไง ถึงผมจะไม่รู้ว่าเขารักผมด้วยใจจริงหรือเปล่า แต่ผมขอแค่ให้เขาอยู่กับผมแบบนี้ตลอดไป ไม่ว่าเขาจะรักผมหรือเปล่าไม่ว่าเขาจะแค่อยากมีอะไรกับผม แค่นั้นก็ได้ ขอเพียงเท่านั้นก็ได้
"อื้ม ตื่นแล้วเหรอ" เสียงเข้มๆของผู้ชายที่นอนข้างๆผม ผมหันไปมองหน้าเขา
"อืม ผมตื่นแล้ว ตื่นนานแล้วด้วย" ผมพูดและตอบกลับไปที่เขาด้วยความที่ผมกำลังรู้สึกมีความสุขเลยได้เพียงแต่ยิ้ม แค่เพียงยิ้มเท่านั้นแหละ
"นี้ เลนนายจะให้ผมกลับเลยไหม"เขาถาม
"อย่าเพิ่มกลับได้ไหม" ผมพูดไป ลีโอหันมาอย่างตกใจเล็กน้อย
"ได้สิ ผมจะมาอยู่กับคุนที่นี้เลย ดีไหมล่ะ" เขาพูดอย่างเจ้าเล่ห์ รอยยิ้มของเขาดูน่ารักและอ่อนโยนมาก ผมหลงใหลในรอยยิ้มของเขา