The lover ยัยเอ๋อนี่ยังไงกัน

          ฉันผล๊อยหลับไปนานเท่าไหนกันนะ น้ำก็ยังไม่อาบ ข้าวก็ยังไม่กิน กินก็แต่ไอติมที่วันนี้พี่ธอร์นเขาเลี้ยงแหน่ะ...
          พี่ธอร์น...
          ปกติเราไม่มีความลับกันนี่หนา ช่วงนี้เขาแปลกๆไปนะ แต่ก็ช่างมันเถอะ! อาจจะทะเลาะกันปกติก็ได้ เราจะไปเครียดด้วยทำไม? อาบน้ำดีกว่า สระผมด้วยยย ชื่นจายยยย
          ...
          ฮ้าาา! สบายตัวจริงๆ ฉันเช็ดผมบริเวณที่เปียกอยู่ พลางเปิดเจ้าไดร์เป่าผมที่เสียบปลั๊กเรียบร้อย
          เอ๊ะ! มี Message เข้ามานี่นา ไหนดูซิ ใครกัน!
          'เพื่อนกันทั้งนั้น <3'
          อืมมม.. แชทกลุ่มน่ะ แชทนี้มีกันอยู่สามคน ฉัน พันซ์ และแป้งร่ำ
          'นี่! ยัยเทล! ไปไหนกับพี่ธอร์นยะ!!'   นั่นไง! ยัยพันซ์นี่เอง นี่กะจะรุมฉันหรือไง มาทักแชทกลุ่มเนี่ย T_T  (ปกติเพื่อนๆจะเรียกฉันสั้นๆว่า เทล ค่ะ)
          'ก็เปล่านี่'    ฉันโกหกไปงั้นแหละ ขี้เกียจมาเถียงกับยัยนี่
          'จริงเร้อออ! ฉันได้ยินพี่ธอร์นพูดนะยะ! อะไรน้าาา รถไม่ว่างงง มีที่นั่งสำหรับคนพิเศษอยู่' นั่นไง! ยัยแป้งร่ำก็ร่วมด้วยช่วยกันอีก
          'ใช่!! ฉันก็ได้ยิน แกไปไหนมาบอกมานะ เห็นจับมือกันด้วย T_T'
          จะให้ฉันบอกว่าไงดีอ่ะ หรือจะให้บอกว่า พี่เขารำคาญแกอ่ะ เลยให้ฉันเป็นเครื่องมือกำจัดแกไง บ้าไปแล้ววว
          เครื่องมือ...
          ฉันลืมคิดไปเลยแฮะ รู้สึกปวดใจเล็กน้อย มันจริงหรือเปล่า
          'ญาติพี่เขามีธุระกับทางบ้านฉันน่ะ พี่เขาไม่รู้จักบ้านฉันไง เลยให้ฉันเป็นคนนำทาง ยัยพันซ์! เธอสืบรู้เรื่องพี่เขาหมดแล้วหนิ! เธอก็น่าจะรู้ว่าพี่เขาอยู่ตัวคนเดียว นี่ฉันยังเพิ่งรู้เลยเนี่ย หรือเธอไม่รู้?'
          'ธุระอะไรของเธอ แล้วทำไมต้องจับมือกันด้วย!!'
          เออแฮะ!! ขนาดฉันอธิบายซะยาวเหยียด ยังจะดันด้นเถียงต่อให้ได้ ใจคอจะให้ตัวเองถูกเสมอหรือไงยะะะ
          'ฉันก็ไม่รู้ว่าธุระอะไร ส่วนเรื่องจับมือ... ข้ออ้างมั้ง..'
          'อืมค่ะะะ! งั้นก็ดี ดีลลล!'
          จ้าาาา! เถียงกับยัยนี่จนผมฉันแห้งเลยเนี่ย เฮ้อออ! เหนื่อยใจกับเพื่อนคนนี้จริงๆเล้ยยย 
          ...
          ฉันว่าพอเข้าโรงเรียนคนเขาจะคิดว่าไปอดหลับอดนอนที่ไหนกันหรือเปล่านะ แหม! ก็เล่นตื่นสายซะขนาดนี้ ดีนะประตูโรงเรียนไม่ปิดก่อน ต้องขัดผิด ขัดหน้า ขัดขี้ไคล ทาครีมกันแดด แดดเมืองไทยนี่ร้อนตับไหม้เลยค่ะ อันที่จริงอากาศก็ดีนะ! ดีกว่านรกนิดนึง!!  ฉันน่ะรักสวย รักงาม เป็นผู้หญิงเต็มตัวนะจะบอกให้ เอาล่ะๆ! กลับสู่ปัจจุบันดีกว่า ไม่เข้าแถวมันละ โดดแถวดีกว่าาา เฟี้ยวกว่าเยอะ >_< ว่าแล้วก็หนีเข้าห้องเรียนเลยสิ รอใครตัดริบบิ้นอยู่หรอ?
          ...
          โป้กกก!!
          "ยัยเทล!!! โดดแถวทำไมไม่บอกห้ะ"
          โอยยย! เจ็บชะมัด คนจะหลับจะนอน ยัยแป้งร่ำจะมาตีหัวฉันทำไม T_T เอ๊ะ! ถึงคาบเรียนแล้วหรอ? เร็วจังงง
          "เอ๊ะ! เธอก็น่ารู้ว่าฉันไม่ชอบเข้าแถว อาจารย์แต่ละคนพูดมากจะตาย ไหนจะแดดเปรี้ยงๆนั่นอีก โอ๊ยยย ฉันไม่เอาด้วยหรอก"
          "ช่างมันเถอะแก เอ้อออ พวกแกรู้ยัง? ฉันได้ข่าวมาว่าวันนี้จะมีอาจารย์ใหม่ด้วยแหละแก เห็นว่ากันว่าหล่อด้วยนะเว้ย"
          ยัยพันซ์ทำท่าระริกระรี้สุดๆ ยัยนี่ติดนิสัยมาจากใครกันนะ พาสเทลเพลียค่ะ
          "นักเรียน!! ทำความเคารพ"
          "สวัสดีค่ะ/ครับ"
          "อ้ะ! นักเรียน วันนี้อาจารย์พาอาจารย์คนใหม่มาแนะนำตัวจ้ะ"
          "นู้นแน่ะ! พูดถึงก็มาพอดีเลย >_< ตื่นเต้นจัง!"
          ยัยพันซ์ยังแสดงอาการแบบเดิมไม่มีผิด แค่ต้องลดระดับเสียงให้น้อยลงเพราะครูประจำชั้นของเราโหดมาก หูไวตาไวเสมอ ใครพูดทีมีทำโทษแน่นอน อาทิเช่น สำหรับพูดคุยกันเบาๆ จะแค่เอามือเขกโต๊ะคนละ10ที แต่ถ้าคุยกันพูดมากเสียงดังเอะอะโวยวาย วิ่งเล่นกันในห้อง เบาสุดก็แค่เอาไม้เรียวมาฟาดก้นคนละทีสองที แต่ถ้าหนักละก็อาจจะวิ่งรอบสนาม(ใหญ่มาก)คนละสองหรือสามรอบค่ะ แต่นางสวยนะคะ เห็นแบบนี้แต่ก็ใจดีนะ เป็นที่รักของเด็กทุกคน โดยเฉพาะผู้ชาย
           แล้วอาจารย์ชายคนหนึ่งก็ก้าวเข้ามาในห้องเรียนของพวกเรา มาหยุดอยู่ข้างๆอาจารย์สาวคนสวยของพวกเรา โห! หล่อจริงๆด้วย เท่อ่าาา >_<
          "อ๊ายยย หล่อจริงๆด้วย สมกับคำเล่าลือจริงๆ เท่โพดดด" 
          "ถูกของแกว่ะพันซ์"
          เพื่อนฉันทั้งสองทำสีหน้าเคลิบเคลิ้ม ทำอย่างกับจะละลายให้ได้แน่ะ 
          "สวัสดีครับ นักเรียนทุกคน อาจารย์ชื่อ โลเวล เป็นอาจารย์สอนพละนะ อาจารย์เพิ่งเข้ามาใหม่ ถ้าเกิดอาจารย์ทำอะไรผิดพลาดก็ขออภัยทุกคนด้วย เด็กใหม่จริงๆครับ ^^ แต่ยังไงก็ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ^^"
          "หูยยย อาจารย์สอนพละอ่ะแกกกก"
          "แต่แก ฉันเคยได้ยินมาว่าผู้ชายคนนี้หื่นมาก น่ากลัวมาก เห็นว่าเคยข่มขืนเด็กด้วย"
          ยัยแป้งร่ำบอกอย่างงี้ ก็คงต้องกันไว้ก่อนดีกว่า 
          "แกๆๆ ที่ข่มขืนเด็กเนี่ย ผู้ชายหรือผู้หญิงอ่ะแก ฮ่าๆๆ"
          พวกเราหัวเราะครืนนน จนอาจารย์ประจำชั้นของเราหันขวับ แล้วบอกว่าแล้วพวกเราเขกโต๊ะคนละ 10 ที ข้อหาหัวเราะเสียงดัง -3- อ้ออ! ลืมบอกไปว่าอาจารย์ของเราชื่อแหวนนะคะทุกคนนน 
          ...
          คาบเรียนวิชาพละ
          "เอาล่ะๆ วอร์มร่างกายกันให้เรียบร้อยนะครับ"
          ...
          "เนื่องจากวันนี้เป็นวันแรกที่อาจารย์มาเข้าสอน 'จารย์ จะให้เล่นเกมกันก่อน เอาล่ะๆไหนเสนอมาซิว่า จะเล่นอะไรกันดี"
          ท่าทางของอาจารย์โลเวลคนนี้ ดูไม่น่ามีพิษภัยอะไรนี่นา ดูใจดีเอามากๆเลยแหละ ไม่เห็นจะดูเหมือน'เคยข่มขืนเด็ก'มาแล้วเลย ยัยแป้งร่ำนี่มั่วนิ่มหรือเปล่า
          'ฟุตบอลครับ'
          'อะไรก็ได้ค่ะ'
          'ได้คะแนนมั้ยอ่ะ'
          'ลิงชิงบอล!!!'
          และแล้ววว ทุกคนก็พร้อมใจกันพูดขึ้นมา และเพราะซึ่งมีหลายๆคนพูดขึ้นมาและคำพูดไม่เหมือนกันจึงกลายเป็น แย่งกันพูด 
          "เอาล่ะๆ ทุกคนใจเย็นๆ ไม่ได้คะแนนครับ แต่ครั้งนี้เพื่อความสนุกสนาน งั้นก็เอาลิงชิงบอลละกันเนอะ เล่นได้ทั้งชายหญิง" อาจารย์โลเวลรีบตัดบทก่อนที่มันจะเลยเถิดเกินไปกว่านี้ "แบ่งกัน2กลุ่มชาย หญิงนะ แล้วก็หาตัวลิงมาอย่างน้อย2คนด้วย โอเค้?"
          "โอเคค้าาา/คร้าบบบ"
          "มานี่เลย เธอเป็นๆ"
          "อ้าววว ได้ไงๆ ทำไมต้องเป็นฉันล่ะ มันไม่ยุติธรรมเลยนะ"
          ยัยหัวหน้าห้องโวยวายอย่างไม่สบอารมณ์
          "เอาน่าๆ เธอเป็นหัวหน้า เธอก็ต้องเริ่มก่อนสมาชิกในห้องสิ^^"
          "เชอะ! ก็ได้ย่ะ"
          ยัยหัวหน้าห้องสบัดหน้าหยิ่งๆของเธอไปอีกทาง เห็นหน้าหยิ่งๆงี้ เธออยู่น่ารักนะคะ ร่าเริง พูดมากเฉพาะกับเพื่อนๆ แต่พอในสายตาคนอื่นๆที่นางไม่รู้จักเนี่ย หน้างี้โคตรหยิ่งเลยจ้า เชิดตลอดเวลาเลย
          "อีกคนนึงละ... อ้อ! นี่ไง เธอเลยละกัน"
          เอาละ เริ่มเกมสักที ดีนะอีกคนไม่โวยวาย ไม่งั้นยาวอีก คนเขียนขี้เกียจพิมพ์จ้ะ (โดนรีดเดอร์ตบหัว แอ้กกก)
          อืมมม ก็สนุกดีนะ ได้แกล้งพวกลิงๆทั้งหลาย ฮ่าาา สะใจจริงๆ และตอนนี้ลูกบอลก็ถูกขว้างไปทางยัยพันซ์ ทันใดนั้นเอง ยัยหัวหน้าห้องก็รวบแรงเฮือกสุดท้าย เพื่อจะวิ่งไปด้วยความเร็วแสงแย่งลูกบอลจากยัยพันซ์ให้ได้
          ฟิ้วววว
          "ว้ายยย!"
          "ฮ่าาา! เสร็จฉันล่ะ เธอเป็นๆ ฉันรอดแล้ววว เย่ๆ!"
          ยัยหัวหน้าห้องกระโดดจึ๋งๆ ดีใจอย่างกะลิงได้แก้วแน่ะ ฮ่าๆ ส่วนยัยพันซ์ตอนนี้ก็หน้าบูดเหมือนตูดลิง เอ๊ะ! ฉันเป็นไรกับลิงเนี่ยยย รู้สึกช่วงนี้พูดถึงลิงบ่อยจัง สงสัยว่างๆต้องไปเช็กสมองแล้ว...
          ...
          ผ่านๆสักพักแล้ว ยัยพันซ์ก็เป็นลิงอยู่อย่างเดิม สงสัยไม่ค่อยได้วิ่ง โห วิ่งทีอย่างกะเต่าเป็นตะคริว (อย่าพูดถึงหอยทากเล้ยย สงสารรร) ฉันเหลือบไปมองอาจารย์โลเวลที่ตอนนี้อยู่ในท่านั่งเท้าคางแล้วกัดนิ้วตัวเองเบาๆ ทำหน้าอย่างกับพอใจอะไรสักอย่าง พลันสายตาฉันมองตามสายตาของอาจารย์ลากยาวตามที่อาจารย์มอง แล้วฉันตอนหยุดกึกเพราะสายตานั้นตรงกับที่ยัยพันซ์ ฉันมองใหม่อีกรอบจนแน่ใจ จึงสังเกตุยัยพันซ์บ้าง ซึ่งตอนนี้เสื้อผ้าของยัยเพื่อนตัวแสบหลุดลุ่ย ไม่ใช่แค่นั้นนะ เสื้อของยัยนี่ อ..เอ่อออ กระดุมบนหลุด หน้าอกของยัยนี่ก็ไม่ใช่น้อยๆ แม่ให้มาเยอะ (มาก) ฉันเห็นเป็นแบบนี้อยู่นานจนฉันเริ่มสังเกตุเห็น เอิ่ม..เป้าของอาจารย์ มันเอ่อ..เริ่มเอ่อ..ไม่รู้จะบอกยังไง บอกว่ามีอารมณ์ทางเพศก็แล้วกัน ฉันไม่ชอบเลยแบบนี้ ฉันหมดความอดทน ผละออกจากกลุ่มมุ่งหน้าไปหาอาจารย์ จนกระทั่งไปหยุดอยู่ข้างหน้าอาจารย์...
          "นี่มันโรงเรียนนะจารย์ ระงับอารมณ์ตัวเองบ้างเถอะ!!!"
          จ้อกแจก จอแจ
          เสียงผู้คนมากมายกระซิบกระซาบฉันไม่รู้ว่าพวกเขาพูดถึงฉันหรืออาจารย์ แตตอนนี้ฉันไม่สนใจหรอก
          "อ..อะไรกัน"
          อาจารย์โลเวลพูดติดขัด
          "ตอนนี้หนูยังหาหลักฐานมามัดตัวอาจารย์ไม่ได้ แล้วสักวันความจริงจะเปิดเผย!!!"
          "นี่เธอ!! มันจะมากไปแล้วนะ"
          อาจารย์โลเวลลุกขึ้นยืนอย่างหัวเสีย
          "อะไรกันน่ะพาสเทล?"
          มาละ ยัยเพื่อนตัวดี ไม่รู้จักดูแลตัวเอง ตกเป็นเป้าสายตาคนอื่นโดยไม่รู่้ตัวอีก
          "ก็ดูเสื้อแกดิ อาจารย์แกนั่งดูอย่างเมามันเลย นี่ถ้าอยู่บ้านคงนั่ง..."
          "หยุดนะ ขืนถ้ายังปากพล่อย เธอจะ.."
          อาจารย์พูดขัดคำพูดของฉัน ก่อนที่ฉันจะพูดคำหยาบๆออกไป เรื่องอะไรล่ะ ฉันขัดมั่ง"
          "จะอะไรหรอคะจารย์!!!"
          "พอเถอะแก นะๆ ฉันขอร้อง เดี่ยวเรื่องใหญ่กว่านี้ แกได้เข้าห้องปกครอง มันไม่คุ้มนะแก"
          ฉันยอมสงบศึกก่อน เถียงไปเถียงมาก็ไร้ประโยชน์ ฉันเดินลากเพื่อนตัวดีออกไปจากโรงยิม พาไปล้างหน้าล้างตา และตักเตือน... ทำไงได้ก็ฉันรักเพื่อนสุดขั้วหัวใจนี่นา -3-
 
อัพล้าววว ใครรออ่านอยู่มั่งนะ