หล่อโหดอย่างนาย ต้องฉันเท่านั้นที่จะสกัดใจนายได้

วันสุดท้ายของการเรียน
"ยองแอโชคดีนะถ้าว่างเดี๋ยวฉันไปหา"โฟกัตพูดทำให้ฉันรู้สึกไม่อยากไปไหน
"ฮึอออออออ เรายังเป็นเพื่อนกันตลอดไปใช่ไหม"
"ยั้ยบื่อเอ่ย ต้องเป็นอยู่แล้วสิทำไมต้องร้องไห้ด้วยนิ"
"ฮืออออฉันไม่อยากจากเธอไปไม่อยากจากเพื่อนๆ"
"เอานาาา ต่างคนต่างแยกย้ายกันไปเพื่อค้นหาตัวตนที่แแท้จริงของตนเองนะ"
แง้ ฉันยิ่งร้องไห้ไปใหญ่เลย T-T
"แล้วทำไมวันนี้ไม่เห็นไอซิสล่ะวันนี้"
ใช่สิฉันลืมไอซิสไปได้ยังไงเนี่ยยย แล้วเขาไปไหนของเขาระหว่างที่ฉันมองหาไอซิสอยู่
ในขณะนั้นมีใครก็ไม่รู้ดึงตัวฉันไปแล้วแถมยังปิดตาฉันด้วยตอนนี้ฉันอยู่ที่ไหนไม่รู้เพราะฉันมองไม่เห็นใครก็ได้ช่วยด้วย แง้ โดนลักพาตัวอาา แต่เขาไม่พูดอะไรนะเขาให้ฉันเดินไปเรื่อยๆ 
จนถึงที่ๆหนึ่งรู้สึกได้กลิ่นดอกไม้หอมยังไงก็ไม่รู้ 
"วันนี้เราคงจะเห็นกันเป็นวันสุดท้ายสินะ"ผู้คนปริศนาคนนั้นเปิดผ้าปิดตาออก แล้วฉันก็หันหน้าไปหาเขานั้นก็คือไอซิสไม่น่าเชื่อ
"อ่อ ใช่งั้นโชคดีนะ" ฉันพูดจบพร้อมกับเดินออกจากสถานที่นั้นอย่างรวดเร็ว
"เดี๋ยวก่อนสิ"
ฟิบ !!!!! เขาดึงแขนฉันจนฉันไปอยู่ในอ้อมกอดของไอซิสแล้วเขาก็ ก็จูบฉันอย่างกับจูบที่จะไม่มี
วันสิ้นสุดเขาก็ยังจูบไปเรื่อยแต่รู้สึกว่ามันจะนานไปหน่อยแต่ครั้งนี้ฉันจะไม่ว่าเขาเพราะอาจจะเป็น
จูบครั้งสุดท้ายก็ได้ใครจะไปรู้จูบนี้มันจะเป็นจูบที่ดีที่สุดสำหรับฉันริมฝีปากของเราสองคนขยับ
ไปมา จนไม่รู้ว่าใครนำใครมันเป็นจูบที่โรเมนติกจากมือที่อยู่ต้นคอขยับมาอยู่ที่เอวฉันแล้วแต่ฉัน
จะพยายามไม่บ้า(เพราะบ้าจี้)ฉันอยากให้เราสองคนอยู่ด้วยกันนานๆ
รู้สึกว่าเขาเลิกจูบฉันแล้วแต่เขากลับมากอดฉันต่อมันเป็นกอดที่อบอุ่นมากแต่ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันมาทำไมครั้งนี้ฉันถึงยอมเขา
"พรุ่งนี้เราเจอกันที่ร้านกาแฟร้านเดิมนะข้างๆบ้านเธอนั้นแหละ"
เขาพูดจบเขาเดินออกไปแล้วแถมยักคิ้วให้ฉันด้วยจูบคนอื่นแล้วยังจะมาทำเป็นโปรยเสน่ห์ให้อีก
แต่เดี๋ยวนะร้านกาแฟร้านเดิมแต่ฉันไม่เคยไปกินไรกับเขาเลยแล้วเขารู้ได้ไงว่าบ้านฉันมีร้านกาแฟอยู่ข้างๆด้วยอา
ฉันเดินออกมากำลังจะไปพักกินข้าวกันโฟกัต
"ยองแอฉันถามไรเธอหน่อย"
"ว่ามาสิ"
"เวลาเธออยู่กับไอซิสเธอรู้สึกยังไง"
"ถามทำไม"
"บอกมาเดี๋ยวนี้"
"ก็เฉยๆ"
"ฉันไม่เชื่อเธอหรอก"
"บอกก็บอกว่ะ"
"ดีมากจ๊ะ ยั้ยบื่อ"
"ก็เวลาอยู่ใกล้เขาก็หัวใจเต้นแรงนิดหน่อย ก็มีแค่นี้แหละ"
"แล้วเธอเคยจูบกับเขาไหม คำถามนี้ต้องตอบ"
"อ่อออออออ"(ตอบไม่ถูกกกก)
"บอกมาซะดีๆ"
"ไม่ ไม่เคย" ตัวรอดไว้ก่อน
"ฉันไม่เชื่อ"
"ก็ไม่เคยจริงๆ"
"แต่ฉันมีหลักฐานจะดูไหมจ๊ะ"
"หลักฐานอะไรของเธอ"
"งั้นดูให้เต็มตา"
ฉันดึงโทรศัทพ์จากโฟกัตมาดูนั้นมันฉันกับไอซิสที่กำลังจูบกันอยู่ในห้องนอนที่กำลังสอนภาษาอังกฤษ กันอยู่นิ
"เธอ......เธอไปเอามาจากไหน"
"แล้เธอคิดว่ามันวิธีไหนที่ทำอย่างนี้ได้ล่ะ"
"อย่าบอกนะว่าเธอติดกล้องไว้ในห้องฉันอ่ะ"
"แน่นอน แต่ไม่ต้องห่วงเพราะฉันไม่เอาไปให้ใครดูหรอก"
"เธอทำอย่างนี้ได้ยังไงมันเป็นเรื่องส่วนตัวนะ"
"แสดงว่าพวกเธอสองคนกำลังมีใจให้กันใช่ไหมล่ะ"
"นิโฟกัตมันจะมากเกินไปแล้วนะ"
"ยังมีอีกคลิปนึ่งนะ คลิปที่ไอซิสนอนกอดเธออ่ะน่ารักที่สุดเลยคู่นี้"
แป๊ะ ฉันตบหน้าโฟกัตอย่างแรงจนหน้าโฟกัตแดงจนทุกคนในโรงอาหารนั้นมามองกัน
-////- ฉันทำไมได้ยังไงก็ไม่รู้
"ต่อไปนี้ฉันกับเธอ เราไม่เป็นเพื่อนกันอีก"
"ฉันขอโทษยองแอ"
แต่ฉันกลับไม่สนใจเดินขจากโรงอาหารทันที
เช้าวันรุ่งขึ้น
ฉันไปนั้งรอไอซิสที่ร้านกาแฟ นั้นไงไอซิสเขามาแล้วแต่รู้สึกเขินกับเรื่องเมื่อวานอยู่