หล่อโหดอย่างนาย ต้องฉันเท่านั้นที่จะสกัดใจนายได้

8.0

เขียนโดย ploynaka

วันที่ 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 18.14 น.

  12 ตอน
  1 วิจารณ์
  16.22K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 14 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 10.33 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

10) ความลับที่ถูกเปิดเผย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

วันสุดท้ายของการเรียน

"ยองแอโชคดีนะถ้าว่างเดี๋ยวฉันไปหา"โฟกัตพูดทำให้ฉันรู้สึกไม่อยากไปไหน

"ฮึอออออออ เรายังเป็นเพื่อนกันตลอดไปใช่ไหม"

"ยั้ยบื่อเอ่ย ต้องเป็นอยู่แล้วสิทำไมต้องร้องไห้ด้วยนิ"

"ฮืออออฉันไม่อยากจากเธอไปไม่อยากจากเพื่อนๆ"

"เอานาาา ต่างคนต่างแยกย้ายกันไปเพื่อค้นหาตัวตนที่แแท้จริงของตนเองนะ"

แง้ ฉันยิ่งร้องไห้ไปใหญ่เลย T-T

"แล้วทำไมวันนี้ไม่เห็นไอซิสล่ะวันนี้"

ใช่สิฉันลืมไอซิสไปได้ยังไงเนี่ยยย แล้วเขาไปไหนของเขาระหว่างที่ฉันมองหาไอซิสอยู่

ในขณะนั้นมีใครก็ไม่รู้ดึงตัวฉันไปแล้วแถมยังปิดตาฉันด้วยตอนนี้ฉันอยู่ที่ไหนไม่รู้เพราะฉันมองไม่เห็นใครก็ได้ช่วยด้วย แง้ โดนลักพาตัวอาา แต่เขาไม่พูดอะไรนะเขาให้ฉันเดินไปเรื่อยๆ 

จนถึงที่ๆหนึ่งรู้สึกได้กลิ่นดอกไม้หอมยังไงก็ไม่รู้ 

"วันนี้เราคงจะเห็นกันเป็นวันสุดท้ายสินะ"ผู้คนปริศนาคนนั้นเปิดผ้าปิดตาออก แล้วฉันก็หันหน้าไปหาเขานั้นก็คือไอซิสไม่น่าเชื่อ

"อ่อ ใช่งั้นโชคดีนะ" ฉันพูดจบพร้อมกับเดินออกจากสถานที่นั้นอย่างรวดเร็ว

"เดี๋ยวก่อนสิ"

ฟิบ !!!!! เขาดึงแขนฉันจนฉันไปอยู่ในอ้อมกอดของไอซิสแล้วเขาก็ ก็จูบฉันอย่างกับจูบที่จะไม่มี

วันสิ้นสุดเขาก็ยังจูบไปเรื่อยแต่รู้สึกว่ามันจะนานไปหน่อยแต่ครั้งนี้ฉันจะไม่ว่าเขาเพราะอาจจะเป็น

จูบครั้งสุดท้ายก็ได้ใครจะไปรู้จูบนี้มันจะเป็นจูบที่ดีที่สุดสำหรับฉันริมฝีปากของเราสองคนขยับ

ไปมา จนไม่รู้ว่าใครนำใครมันเป็นจูบที่โรเมนติกจากมือที่อยู่ต้นคอขยับมาอยู่ที่เอวฉันแล้วแต่ฉัน

จะพยายามไม่บ้า(เพราะบ้าจี้)ฉันอยากให้เราสองคนอยู่ด้วยกันนานๆ

รู้สึกว่าเขาเลิกจูบฉันแล้วแต่เขากลับมากอดฉันต่อมันเป็นกอดที่อบอุ่นมากแต่ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันมาทำไมครั้งนี้ฉันถึงยอมเขา

"พรุ่งนี้เราเจอกันที่ร้านกาแฟร้านเดิมนะข้างๆบ้านเธอนั้นแหละ"

เขาพูดจบเขาเดินออกไปแล้วแถมยักคิ้วให้ฉันด้วยจูบคนอื่นแล้วยังจะมาทำเป็นโปรยเสน่ห์ให้อีก

แต่เดี๋ยวนะร้านกาแฟร้านเดิมแต่ฉันไม่เคยไปกินไรกับเขาเลยแล้วเขารู้ได้ไงว่าบ้านฉันมีร้านกาแฟอยู่ข้างๆด้วยอา

ฉันเดินออกมากำลังจะไปพักกินข้าวกันโฟกัต

"ยองแอฉันถามไรเธอหน่อย"

"ว่ามาสิ"

"เวลาเธออยู่กับไอซิสเธอรู้สึกยังไง"

"ถามทำไม"

"บอกมาเดี๋ยวนี้"

"ก็เฉยๆ"

"ฉันไม่เชื่อเธอหรอก"

"บอกก็บอกว่ะ"

"ดีมากจ๊ะ ยั้ยบื่อ"

"ก็เวลาอยู่ใกล้เขาก็หัวใจเต้นแรงนิดหน่อย ก็มีแค่นี้แหละ"

"แล้วเธอเคยจูบกับเขาไหม คำถามนี้ต้องตอบ"

"อ่อออออออ"(ตอบไม่ถูกกกก)

"บอกมาซะดีๆ"

"ไม่ ไม่เคย" ตัวรอดไว้ก่อน

"ฉันไม่เชื่อ"

"ก็ไม่เคยจริงๆ"

"แต่ฉันมีหลักฐานจะดูไหมจ๊ะ"

"หลักฐานอะไรของเธอ"

"งั้นดูให้เต็มตา"

ฉันดึงโทรศัทพ์จากโฟกัตมาดูนั้นมันฉันกับไอซิสที่กำลังจูบกันอยู่ในห้องนอนที่กำลังสอนภาษาอังกฤษ กันอยู่นิ

"เธอ......เธอไปเอามาจากไหน"

"แล้เธอคิดว่ามันวิธีไหนที่ทำอย่างนี้ได้ล่ะ"

"อย่าบอกนะว่าเธอติดกล้องไว้ในห้องฉันอ่ะ"

"แน่นอน แต่ไม่ต้องห่วงเพราะฉันไม่เอาไปให้ใครดูหรอก"

"เธอทำอย่างนี้ได้ยังไงมันเป็นเรื่องส่วนตัวนะ"

"แสดงว่าพวกเธอสองคนกำลังมีใจให้กันใช่ไหมล่ะ"

"นิโฟกัตมันจะมากเกินไปแล้วนะ"

"ยังมีอีกคลิปนึ่งนะ คลิปที่ไอซิสนอนกอดเธออ่ะน่ารักที่สุดเลยคู่นี้"

แป๊ะ ฉันตบหน้าโฟกัตอย่างแรงจนหน้าโฟกัตแดงจนทุกคนในโรงอาหารนั้นมามองกัน

-////- ฉันทำไมได้ยังไงก็ไม่รู้

"ต่อไปนี้ฉันกับเธอ เราไม่เป็นเพื่อนกันอีก"

"ฉันขอโทษยองแอ"

แต่ฉันกลับไม่สนใจเดินขจากโรงอาหารทันที

เช้าวันรุ่งขึ้น

ฉันไปนั้งรอไอซิสที่ร้านกาแฟ นั้นไงไอซิสเขามาแล้วแต่รู้สึกเขินกับเรื่องเมื่อวานอยู่

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา