Fate of love วันที่หนึ่งถึงวันสุดท้าย

          -โรงพยาบาลMederine Center Complex Hospital-
     "คุณหมอคะ ช่วยแฟนฉันด้วยนะคะ"
     "ค่ะ ญาติคนไข้รอข้างนอกนะคะ"
     ฉันพูดพร้อมกับวิ่งไปพร้อมกับเตียงที่เขานอนอยู่เข้าห้องผ่าตัด ฉันเดินไปมองที่ประตูที่ขุ่นมัวมองไม่เห็น ถึงจะรูเแบบนั้นฉันก็ยืนอยู่หน้าประตูอยู่นานมาก แล้วก็เริ่มเมื่อยเลยลงไปนั่งที่เก้าอี้สีเหลืองของโรงพยาบาล ตอนนี้เขาเข้าไปในห้องผ่าตัดนั่นนานมากแล้ว ตีหนึ่งแล้วซินะ ฉันเริ่มง่วงมากแต่ก็พยายามบังคับตัวเองไม่ให้นอน จนถึงเวลาตีหนึ่งเศษๆหมอก็เปิดประตูออกมา
     "คุณหมอคะ ซัมเมอร์เป็นยังไงมั้งคะ!!!!"
     "ตอนนี้คนไข้ปลอดภัยแล้วครับ"
     "จริงเหรอคะ!!! ฉันเข้าไปเยี่ยมได้ไหมคะ"
     "ครับ เพราะอาการของคนไข้แค่กระสุนเฉี่ยวไม่มีอะไรร้ายแรง เดี๋ยวจะมีคนพาคนไข้ขึ้นบนห้องพักนะครับ"
     "ค่ะ ขอบคุณมากเลยนะคะ"
     ฉันพูดพร้อมน้ำตาที่ไหลอาบแก้ม แล้วก็วิ่งขึ้นไปบนห้องพักของซัมเมอร์ ตอนนี้เขานอนอยู่บนเตียงสีขาวของโรงพยาบาล ฉันนั่งลงข้างๆเตียงของเขาช้าๆ
     "ทำไมกัน...."
     "..."
     "ทำไมนายต้องมีคนอื่นด้วยนะ"
     "..."
     "ฉัน...ยังไม่ดีพอสำหรับนายใช่ไหม"
     พูดเสร็จฉันก็นอนฟุบลงไปข้างๆเตียงเขา โดยที่จับมือเขาไว้อยู่ และน้ำตาของฉันก็ไหลออกมาเองโดยที่ห้ามไม่ได้ นอนหลับคาน้ำตาเลยสินฉันน่ะ....ฉันนี้อ่อนแอจริงๆเลยนะ
               -โรงพยาบาลMederine Center Complex Hospital8:13AM.-
     "งืมๆ.....หืม"
     เขาตื่นขึ้นมาจากการผักผ่อนแล้วพบว่ามีคนนอนฟุบอยู่ข้างเตียง
     "เมเปิ้ล....เธอมาเฝ้าฉันเหรอเนีย"
     "งืมๆ...."
     เขาเห็นว่าเมเปิ้ลกำลังตื่นขึ้นเขาเลยทิ้งตัวลงนอนอย่างรวดเร็ว
     "อ้าว...ยังไม่ตื่นอีกเหรอ"
     ฉันบ่นกับตัวเองก่อนจะเริ่มถามบางอย่างออกมา
     "ทำนายต้องท้งฉันด้วย..."
     "..."
     "ฉันทำให้นายเสียใจยังไง นายถึงต้องมียัยพิตต้านั่น ฉันเชื่อมาตลอดว่านายลืมยัยผู้หญิงคนนั้นไปแล้ว แต่ไม่เลย นายกลับไปหาเธออีก....นายมันใจร้ายจริงๆ" 
     "เธอต่างหากที่ใจร้าย...."
     จู่ๆเขาก็ตื่นขึ้นแล้วก็นั่งบนเตียงก้วยท่าทางยังเจ็บสีข้างอยู่หน่อยๆ
     "ฉันใจร้ายยังไงล่ะ?"
     "เธอไม่ให้ฉันกินเค้ก เธอไม่ให้ฉันได้รักเธอ เธอ.....ทิ้งฉัน"
     "ทั้งหมดเป็นเพราะนายไปมีผู้หญิงคนใหม่ที่ชื่อ...."
     "เธอคนนั้นคือน้องสาวฉัน!!!"
     หะ....หา เดี๋ยวๆ เขาบอกว่ายังไงนะ น้องสาวงั้นเหรออออ ตอนนี้ในสมองของฉันเริ่มทำงานอีกครั้ง ปะติดปะต่อเหตุการณ์ทุกอย่างได้เเล้ว
     "จะ...จริงเหรอ"             
     "เธอต่างหากที่ใจร้าย....."
     พูดเสร็จเขาก็ทำหน้างอนแบบเด็ก3ขวบน่าร้ากจัง>O< แต่ว่าตอนนี้ฉันคงต้องมาโทษตัวเองแล้วล่ะว่าฉันนั้นเหล่ะคือตัวการที่ทำให้เราต้องทะเลาะกัน
     "ฉันขอโทษ....นายจะให้ฉันทำอะไรฉันจะทำหมดเลย แค่นาย....กลับมารักฉันอีกครั้งก็พอ(.///.)"
     "ฉันน่ะรักเธอ...."
     "ทุกวัน...."
     "-///-"
     "ทุกเวลา...."
     "-///-"
     "ทุกวินาที....."
     "-///-"
     "แล้วเธอรักฉันบ้างหรือเปล่า"
     กรี้ดดดด ฉันอยากเป็นลม เข้าใจฟีลลิ่งป่ะแบบ....ผู้ชายที่เรารักมาบอกรักทุกวินาทีเเบบเนีย.....>////////<
     ">///<"
     "นับหนึ่งถึงสาม ถ้าไม่ตอบฉันจูบเธอแน่...."
     เป็นคำขู่ที่ฉันมีความสุขจังเลยแฮะ ปกติคำขู่ฉันกลัวจะตาย แต่คำขู่นี้ทำไมฉันกลับรู้สึกดีจังเลยนะ
     "หนึ่ง..."
     ">///<"
     "สอง..."
     "ฉันรักนาย....อุ๊บส์OxO"
     "^x^"
     เดาได้ใช่ไหมว่าฉันโดนอะไรT^T ริมฝีปากที่ร้อนผ่าวของฉันประกบกับริมฝีปากที่เย็นเฉียบของเขา ฉันรู้สึกร้อนๆหนาวๆ การจู่โจมครั้งนี้มันแสนกะทันหันเหลือเกิน หน้าฉันร้อนจนทอดใข่สุกได้แล้วมั้ง
     "ฉันบอกไปแล้วนี้ว่ารักนาย ทำไมนายต้องจูบฉันด้วย( .///.)"
     "ก็ฉันอยากจูบ ใครจะทำไม"
     "แต่ฉันตกใจ..."
     จู่ๆเขาก็เอาหน้าฉันไปซุกกับอกของเขา เสิ้อโรงพยาบาลมันบางมาก บางจนฉันรู้สึกถึงความอุ่นที่ไหลแผ่ซ่านออกมาจากอกของเขา 
     "O_O"
     "เธอคือผู้หญิงของฉัน เพราะฉะนั้นฉันจะทำอะไรเธอก็ได้^^"
     "เอาแต่ใจที่สุด-3-"
     "แต่เธอก็รักไอ้คนเอาแต่ใจคนนี้ไม่ใช่เหรอ"
     "-///-"
     ฉันเถียงไม่ออก ก็มันจริงนี้T^T ถึงเขาเอาแต่ใจ ฉันก็รักเขา ถึงเขาจะไม่รักฉัน....ฉันก็รักเขา
     "ฉันรู้นะว่าเธอมาเฝ้าฉันทั้งคืน เพราะเธอรักฉัน^^"
     "-///-"
     "ฉันรู้นะว่าเธอหึงฉันจนปาเค้กใส่หน้าฉัน เพราะเธอรักฉัน"
     "-/////-"
     "แล้วที่ฉันกลับมาหาเธอเพราะ....ฉันรักเธอ"
     กรี้ดดดดด พูดเสร็จเขาก็เอาริมฝีปากเขามาประกบกับริมฝีปากฉันทันที เริ่มจากจูบแบบเบาๆ ไปแบบหนักหน่วง แล้วเริ่มแบบเร่าร้อน ปากฉันจะช้ำเลือดก็วันนี้เหละ
     "หวานจัง^^"
     เขาปล่อยริมฝีปากช้าๆก่อนจะแลบลิ้มมาเลียขอบปากตัวเอง
     "บ้า...ปากฉันไม่ใช่ขนมนะยะ"
     "ถ้าใช่ฉันจะกิน...กินมันทั้งคนทั้งปากนั้นเหละ"
     "แต่เสียใจที่ฉันไม่ใช่ขนม เเบร่~"
     "งั้นก็....กินทั้งที่เป็นคนนี้เหละ จะกินไม่ให้เหลือเลยคอยดู"
     "กรี้ดด>O<"
     พูดเสร็จเขาก็ลุกขึ้นจากเตียงมาวิ่งไล่ฉันที่กำลังวิ่งไปทั่วห้อง แล้วฉันก็ล้มลงไปบนโซฟา เขาได้อกาสเลยเข้ามากอดฉันแล้วเราก็สบตากัน
     "ฉันรักเธอนะ รักที่สุดในสามโลกเลย"
     "แค่โลกเดียวฉันก็ไม่รู้จะทำยังไงแล้ว( .///.)"
     "งั้น...เธอฟังที่ฉันบอกนะ"
     ฉันขมวดคิ้ง ก่อนจะพยักหน้าๆหงึกๆรอว่าเขาจะพูดอะไรต่อไป
     "เธอต้องนอนหงายบนเตียง"      
     "..."
     "รอให้ฉันมานอนเตียงเดียวกับเธอ" 
     "-///-"
     เดี๋ยวๆ ฉันพอเดาได้ว่าเขาจะพูดยังงต่อไป
     "แล้วเราค่อยมีลูกกันซักสามโหลนะ"
     นั้นไง!! เดาผิดซะที่ไหน เขาเริ่มเอาหน้าเข้ามาใกล้ฉันเรื่อยๆ ฉันเอานิ้วชี้ปิดปากเขาไม่ให้เข้าใกล้กกว่านี้
     "ไปกินข้าวต้มได้แล้ว เดี๋ยวจะได้กลับบ้านกัน"
     "ไม่เอา....ฉันจะให้เธอป้อน"
     "-O-"
     "น้าๆๆ น้าาา~คุณแฟนคนสวย"
     กรี้ดดด เขินโลกแตกกก>/////<
     "โอเคๆ ฉันไม่ได้อยากป้อนหรอกนะ( '///')"
     "^^"
     เขาหัวเราะในลำคอเบาๆ ฉันโกหกไม่เนียนอีกตามเคยT^T เขากินข้าวต้มช้าๆ แต่ก็น่ารัก>O< ทำไมเขาน่ารักอย่างนี้นะ>^<
     "อิ่มแล้วคร้าบ~"
     "งั้นไปอาบน้ำได้แล้ว"
     "อาบด้วยกันนะ^^"
     "บ้า~ ไปอาบเองเลย"
     "โอ้ย~ฉันถอดเสื้อผ้าไม่ได้ สงสัยต้องให้คนแถวนี้ช่วย"
     ตาโรคจิตนี้-O-
     "ฉันถอดไม่ได้จริงๆนะ...."
     "โอเคๆ งั้นอยู่นิ่งๆนะ"
     เขานอนแผ่หลาลงบนเตียง ชิ! ได้ทีเอาใหญ่เลยนะยะ ฉันเริ่มปลดกระดุมของเขาออกช้าๆ แล้วก็เผยท่อนบนของเขาออกมา นี้เขาไปเล่นฟิตเนสมาเพิ่มเหรอ หุ่นดีขึ้นเยอะเลยนะเนีย
     "เป็นไง ฉันไปเล่นฟิตเนสเพิ่มเพื่อเธอเลยนะ"
     "แล้วฉันได้อะไรยะที่นายเล่นเพิ่มเนีย-O-"
     "ฉันจะได้อึดๆ ปั๊มลูกสามโหลได้ยังไงล่ะจ๊ะ"
     เขายิ้มเจ้าเล่ห์ให้ฉัน ตาโรคจิต-O-
     "ไปอาบน้ำเลย จะได้กลับบ้านกัน"
     "แล้วกางเกงฉันล่ะ"
     "ถอดเองซิยะ-O-"
     "โอเคๆ ไปก็ได้"
     เขาเดินไปเข้าห้องน้ำอย่างสบายใจเฉิบ บ้าจริงเลยผู้ชายคนนี้
          -คฤหาสน์ฟินเนเลีย12:19PM.-
     ฉันเดินลงจากรถตู้คันหรูของที่บ้านฉัน ฉันเดินลงมาแต่เขากลับยังไม่ยอมลงมาจากรถ
     "นายทำไมไม่ลงมาจากรถอีก-O-"
     "ฉันกลัวว่าน้าเธอจะไม่ให้เราคบกันอ่ะ"
     กลัวอะไรเป็นเด็กไปได้-O-;
     "ไม่ต้องกลัวหรอก น้าฉันปลื้มนายจะตาย"
     "จริงเหรออ!!!"
     พูดเสร็จเขาก็กระโดดออกมาจากรถแล้วก็ยืนอย่างมั่นใจ โห....ขี้ขลาดมาดแมนจริงๆ-O-
     "ไปกันเถอะ เดี๋ยวน้าเธอรอนาน"
     "อืมๆ"
     เราเดินเข้าไปในบ้านหลังเบ้อเริ่มของฉัน
     "เมเปิ้ล หนีน้าไปนอนข้างที่ไหนมะ....."
     น้าชะงักคำพูดนั้นทันทีที่เห็นฉันเดินควงแขนซัมเมอร์คุณชายที่คุณน้าปลื้มนักปลื้มหน้ามาบ้าน
     "ซัมเมอร์!!!"
     "สวัสดีครับคุณน้า^O^"                                       
     "ดะ...เดี๋ยวนะ เมเปิ้ล เคลียร์หน่อยซิ"
     "ค่ะๆได้ค่ะ"
     ฉันนั่งลงบนโซฟาแล้วก็เริ่มเล่าเหตุการณ์ทั้งหมดให้ฟัง น้าก็ฟังด้วยความตั้งใจ
     "เรื่องทั้งหมดก็เป็นอย่างนี้หล่ะค่ะ" 
     "งั้นน้าไม่กวนนะจ้ะ อยู่คุยกันไปก่อนเลยนะ" 
     "เดี๋ยวค่ะน้า"
     "ไปทำอาหารเที่ยงจ่ะ^O^"
     แล้วตอนที่ฉันกำลังจะลุกไปคว้าน้าไว้ มือของใครคนนึงก็มาคว้าฉันไว้ซะก่อน แล้วเขาก็กระตุกแขนฉันจนฉันนั่งลงไปบนตักเขา
     "นะ...นายทำอะไรน่ะ-////- "
     "ก็....สวีทกับผู้หญิงที่ฉันรัก"
     จุ๊บ~ พูดเสร็จเขาก็จุ๊บลงไปบนไหล่ฉัน คอฉัน แก้มฉัน หูฉัน ซุกซนใหญ่แล้วนะยะ-O-
     "ตาบ้า~ นายนี้ทะลึ่ง!!"
     "เมเปิ้ล"
     "หืม...?"
     "แต่งงานกันนะ^^"
     เอ๋ เดี๋ยวๆ เขาพูดคำคำนั้นออกมาได้หน้าตาเฉยมาก-O- ฉัน...ช๊อค
     "เมเปิ้ล..."
     "O_O"
     "เมเปิ้ล..."
     "O_O" 
     จุ๊บ~ เขาจูบฉัน ทุกอย่างมันรวดเร็วมาก มันเร็วจริงๆฉันตั้งตัวไม่ทัน เขาจู่โจมอย่างกะทันหันเเลัเร่าร้อน ฉันผละออกจากเขาช้าๆ
     "นายจูบฉันทำไมเนีย-////-"
     "ก็เธอไม่ยอมตอบฉันนี้"
     "แล้วนายถามว่าอะไรหล่ะ"
     "แต่งงานกันนะ"
     ปัง!!!เสียงความคิดของฉันมันชนกัน ฉัน....มีคามสุขจังเลยยย>O< เขาขอฉันแต่งงานนนน
     "ตกลง^^"
     "หา...ตอบง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ" 
     "ก็ฉันชอบนาย นายก็ชอบฉัน เราแต่งงานกัน ไม่ผิดอะไรนี้^^"
     "ไม่ได้ชอบ"
     "O_O วะ...ว่าไงนะ"
     "แต่รักเลย^^"
     "ตาบ้า~>///<"
     แล้วเขาก็จู่โจมจูบฉันอีกนับไม่ถ้วน ส่วนฉันก็ไม่ขัดขืนอะไรเลย-O- น่าขำใช่ไหมล่ะ ความรักของเราเริ่มต้อนจากเกมเกมนึงที่ใช้เวลาแค่9วัน แต่ฉันยังใช้มันไม่ครบเลยด้วยซ้ำ แต่ว่านะ ฉันขอบคุณ ขอบคุณรายการนี้ที่ทำให้เราได้รักกัน ให้เราได้ผูกพันธ์ ให้เราได้พบกับความสุขที่แท้จริง ฉันขอบคุณความรักที่ให้กำเนิดความสุขของคนสองคนขึ้น ขอบคุณ....ซัมเมอร์ที่ทำให้ฉันรักผู้ชายดีๆอย่างนาย ขอบคุณนะ 
 
                                        -..............จบ..............-