Fate of love วันที่หนึ่งถึงวันสุดท้าย
เขียนโดย SweetyFairy
วันที่ 8 มิถุนายน พ.ศ. 2557 เวลา 11.32 น.
แก้ไขเมื่อ 8 มิถุนายน พ.ศ. 2557 11.50 น. โดย เจ้าของนิยาย
7) Thank you for every Things.....I love you
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ-โรงพยาบาลMederine Center Complex Hospital-
"คุณหมอคะ ช่วยแฟนฉันด้วยนะคะ"
"ค่ะ ญาติคนไข้รอข้างนอกนะคะ"
ฉันพูดพร้อมกับวิ่งไปพร้อมกับเตียงที่เขานอนอยู่เข้าห้องผ่าตัด ฉันเดินไปมองที่ประตูที่ขุ่นมัวมองไม่เห็น ถึงจะรูเแบบนั้นฉันก็ยืนอยู่หน้าประตูอยู่นานมาก แล้วก็เริ่มเมื่อยเลยลงไปนั่งที่เก้าอี้สีเหลืองของโรงพยาบาล ตอนนี้เขาเข้าไปในห้องผ่าตัดนั่นนานมากแล้ว ตีหนึ่งแล้วซินะ ฉันเริ่มง่วงมากแต่ก็พยายามบังคับตัวเองไม่ให้นอน จนถึงเวลาตีหนึ่งเศษๆหมอก็เปิดประตูออกมา
"คุณหมอคะ ซัมเมอร์เป็นยังไงมั้งคะ!!!!"
"ตอนนี้คนไข้ปลอดภัยแล้วครับ"
"จริงเหรอคะ!!! ฉันเข้าไปเยี่ยมได้ไหมคะ"
"ครับ เพราะอาการของคนไข้แค่กระสุนเฉี่ยวไม่มีอะไรร้ายแรง เดี๋ยวจะมีคนพาคนไข้ขึ้นบนห้องพักนะครับ"
"ค่ะ ขอบคุณมากเลยนะคะ"
ฉันพูดพร้อมน้ำตาที่ไหลอาบแก้ม แล้วก็วิ่งขึ้นไปบนห้องพักของซัมเมอร์ ตอนนี้เขานอนอยู่บนเตียงสีขาวของโรงพยาบาล ฉันนั่งลงข้างๆเตียงของเขาช้าๆ
"ทำไมกัน...."
"..."
"ทำไมนายต้องมีคนอื่นด้วยนะ"
"..."
"ฉัน...ยังไม่ดีพอสำหรับนายใช่ไหม"
พูดเสร็จฉันก็นอนฟุบลงไปข้างๆเตียงเขา โดยที่จับมือเขาไว้อยู่ และน้ำตาของฉันก็ไหลออกมาเองโดยที่ห้ามไม่ได้ นอนหลับคาน้ำตาเลยสินฉันน่ะ....ฉันนี้อ่อนแอจริงๆเลยนะ
-โรงพยาบาลMederine Center Complex Hospital8:13AM.-
"งืมๆ.....หืม"
เขาตื่นขึ้นมาจากการผักผ่อนแล้วพบว่ามีคนนอนฟุบอยู่ข้างเตียง
"เมเปิ้ล....เธอมาเฝ้าฉันเหรอเนีย"
"งืมๆ...."
เขาเห็นว่าเมเปิ้ลกำลังตื่นขึ้นเขาเลยทิ้งตัวลงนอนอย่างรวดเร็ว
"อ้าว...ยังไม่ตื่นอีกเหรอ"
ฉันบ่นกับตัวเองก่อนจะเริ่มถามบางอย่างออกมา
"ทำนายต้องท้งฉันด้วย..."
"..."
"ฉันทำให้นายเสียใจยังไง นายถึงต้องมียัยพิตต้านั่น ฉันเชื่อมาตลอดว่านายลืมยัยผู้หญิงคนนั้นไปแล้ว แต่ไม่เลย นายกลับไปหาเธออีก....นายมันใจร้ายจริงๆ"
"เธอต่างหากที่ใจร้าย...."
จู่ๆเขาก็ตื่นขึ้นแล้วก็นั่งบนเตียงก้วยท่าทางยังเจ็บสีข้างอยู่หน่อยๆ
"ฉันใจร้ายยังไงล่ะ?"
"เธอไม่ให้ฉันกินเค้ก เธอไม่ให้ฉันได้รักเธอ เธอ.....ทิ้งฉัน"
"ทั้งหมดเป็นเพราะนายไปมีผู้หญิงคนใหม่ที่ชื่อ...."
"เธอคนนั้นคือน้องสาวฉัน!!!"
หะ....หา เดี๋ยวๆ เขาบอกว่ายังไงนะ น้องสาวงั้นเหรออออ ตอนนี้ในสมองของฉันเริ่มทำงานอีกครั้ง ปะติดปะต่อเหตุการณ์ทุกอย่างได้เเล้ว
"จะ...จริงเหรอ"
"เธอต่างหากที่ใจร้าย....."
พูดเสร็จเขาก็ทำหน้างอนแบบเด็ก3ขวบน่าร้ากจัง>O< แต่ว่าตอนนี้ฉันคงต้องมาโทษตัวเองแล้วล่ะว่าฉันนั้นเหล่ะคือตัวการที่ทำให้เราต้องทะเลาะกัน
"ฉันขอโทษ....นายจะให้ฉันทำอะไรฉันจะทำหมดเลย แค่นาย....กลับมารักฉันอีกครั้งก็พอ(.///.)"
"ฉันน่ะรักเธอ...."
"ทุกวัน...."
"-///-"
"ทุกเวลา...."
"-///-"
"ทุกวินาที....."
"-///-"
"แล้วเธอรักฉันบ้างหรือเปล่า"
กรี้ดดดด ฉันอยากเป็นลม เข้าใจฟีลลิ่งป่ะแบบ....ผู้ชายที่เรารักมาบอกรักทุกวินาทีเเบบเนีย.....>////////<
">///<"
"นับหนึ่งถึงสาม ถ้าไม่ตอบฉันจูบเธอแน่...."
เป็นคำขู่ที่ฉันมีความสุขจังเลยแฮะ ปกติคำขู่ฉันกลัวจะตาย แต่คำขู่นี้ทำไมฉันกลับรู้สึกดีจังเลยนะ
"หนึ่ง..."
">///<"
"สอง..."
"ฉันรักนาย....อุ๊บส์OxO"
"^x^"
เดาได้ใช่ไหมว่าฉันโดนอะไรT^T ริมฝีปากที่ร้อนผ่าวของฉันประกบกับริมฝีปากที่เย็นเฉียบของเขา ฉันรู้สึกร้อนๆหนาวๆ การจู่โจมครั้งนี้มันแสนกะทันหันเหลือเกิน หน้าฉันร้อนจนทอดใข่สุกได้แล้วมั้ง
"ฉันบอกไปแล้วนี้ว่ารักนาย ทำไมนายต้องจูบฉันด้วย( .///.)"
"ก็ฉันอยากจูบ ใครจะทำไม"
"แต่ฉันตกใจ..."
จู่ๆเขาก็เอาหน้าฉันไปซุกกับอกของเขา เสิ้อโรงพยาบาลมันบางมาก บางจนฉันรู้สึกถึงความอุ่นที่ไหลแผ่ซ่านออกมาจากอกของเขา
"O_O"
"เธอคือผู้หญิงของฉัน เพราะฉะนั้นฉันจะทำอะไรเธอก็ได้^^"
"เอาแต่ใจที่สุด-3-"
"แต่เธอก็รักไอ้คนเอาแต่ใจคนนี้ไม่ใช่เหรอ"
"-///-"
ฉันเถียงไม่ออก ก็มันจริงนี้T^T ถึงเขาเอาแต่ใจ ฉันก็รักเขา ถึงเขาจะไม่รักฉัน....ฉันก็รักเขา
"ฉันรู้นะว่าเธอมาเฝ้าฉันทั้งคืน เพราะเธอรักฉัน^^"
"-///-"
"ฉันรู้นะว่าเธอหึงฉันจนปาเค้กใส่หน้าฉัน เพราะเธอรักฉัน"
"-/////-"
"แล้วที่ฉันกลับมาหาเธอเพราะ....ฉันรักเธอ"
กรี้ดดดดด พูดเสร็จเขาก็เอาริมฝีปากเขามาประกบกับริมฝีปากฉันทันที เริ่มจากจูบแบบเบาๆ ไปแบบหนักหน่วง แล้วเริ่มแบบเร่าร้อน ปากฉันจะช้ำเลือดก็วันนี้เหละ
"หวานจัง^^"
เขาปล่อยริมฝีปากช้าๆก่อนจะแลบลิ้มมาเลียขอบปากตัวเอง
"บ้า...ปากฉันไม่ใช่ขนมนะยะ"
"ถ้าใช่ฉันจะกิน...กินมันทั้งคนทั้งปากนั้นเหละ"
"แต่เสียใจที่ฉันไม่ใช่ขนม เเบร่~"
"งั้นก็....กินทั้งที่เป็นคนนี้เหละ จะกินไม่ให้เหลือเลยคอยดู"
"กรี้ดด>O<"
พูดเสร็จเขาก็ลุกขึ้นจากเตียงมาวิ่งไล่ฉันที่กำลังวิ่งไปทั่วห้อง แล้วฉันก็ล้มลงไปบนโซฟา เขาได้อกาสเลยเข้ามากอดฉันแล้วเราก็สบตากัน
"ฉันรักเธอนะ รักที่สุดในสามโลกเลย"
"แค่โลกเดียวฉันก็ไม่รู้จะทำยังไงแล้ว( .///.)"
"งั้น...เธอฟังที่ฉันบอกนะ"
ฉันขมวดคิ้ง ก่อนจะพยักหน้าๆหงึกๆรอว่าเขาจะพูดอะไรต่อไป
"เธอต้องนอนหงายบนเตียง"
"..."
"รอให้ฉันมานอนเตียงเดียวกับเธอ"
"-///-"
เดี๋ยวๆ ฉันพอเดาได้ว่าเขาจะพูดยังงต่อไป
"แล้วเราค่อยมีลูกกันซักสามโหลนะ"
นั้นไง!! เดาผิดซะที่ไหน เขาเริ่มเอาหน้าเข้ามาใกล้ฉันเรื่อยๆ ฉันเอานิ้วชี้ปิดปากเขาไม่ให้เข้าใกล้กกว่านี้
"ไปกินข้าวต้มได้แล้ว เดี๋ยวจะได้กลับบ้านกัน"
"ไม่เอา....ฉันจะให้เธอป้อน"
"-O-"
"น้าๆๆ น้าาา~คุณแฟนคนสวย"
กรี้ดดด เขินโลกแตกกก>/////<
"โอเคๆ ฉันไม่ได้อยากป้อนหรอกนะ( '///')"
"^^"
เขาหัวเราะในลำคอเบาๆ ฉันโกหกไม่เนียนอีกตามเคยT^T เขากินข้าวต้มช้าๆ แต่ก็น่ารัก>O< ทำไมเขาน่ารักอย่างนี้นะ>^<
"อิ่มแล้วคร้าบ~"
"งั้นไปอาบน้ำได้แล้ว"
"อาบด้วยกันนะ^^"
"บ้า~ ไปอาบเองเลย"
"โอ้ย~ฉันถอดเสื้อผ้าไม่ได้ สงสัยต้องให้คนแถวนี้ช่วย"
ตาโรคจิตนี้-O-
"ฉันถอดไม่ได้จริงๆนะ...."
"โอเคๆ งั้นอยู่นิ่งๆนะ"
เขานอนแผ่หลาลงบนเตียง ชิ! ได้ทีเอาใหญ่เลยนะยะ ฉันเริ่มปลดกระดุมของเขาออกช้าๆ แล้วก็เผยท่อนบนของเขาออกมา นี้เขาไปเล่นฟิตเนสมาเพิ่มเหรอ หุ่นดีขึ้นเยอะเลยนะเนีย
"เป็นไง ฉันไปเล่นฟิตเนสเพิ่มเพื่อเธอเลยนะ"
"แล้วฉันได้อะไรยะที่นายเล่นเพิ่มเนีย-O-"
"ฉันจะได้อึดๆ ปั๊มลูกสามโหลได้ยังไงล่ะจ๊ะ"
เขายิ้มเจ้าเล่ห์ให้ฉัน ตาโรคจิต-O-
"ไปอาบน้ำเลย จะได้กลับบ้านกัน"
"แล้วกางเกงฉันล่ะ"
"ถอดเองซิยะ-O-"
"โอเคๆ ไปก็ได้"
เขาเดินไปเข้าห้องน้ำอย่างสบายใจเฉิบ บ้าจริงเลยผู้ชายคนนี้
-คฤหาสน์ฟินเนเลีย12:19PM.-
ฉันเดินลงจากรถตู้คันหรูของที่บ้านฉัน ฉันเดินลงมาแต่เขากลับยังไม่ยอมลงมาจากรถ
"นายทำไมไม่ลงมาจากรถอีก-O-"
"ฉันกลัวว่าน้าเธอจะไม่ให้เราคบกันอ่ะ"
กลัวอะไรเป็นเด็กไปได้-O-;
"ไม่ต้องกลัวหรอก น้าฉันปลื้มนายจะตาย"
"จริงเหรออ!!!"
พูดเสร็จเขาก็กระโดดออกมาจากรถแล้วก็ยืนอย่างมั่นใจ โห....ขี้ขลาดมาดแมนจริงๆ-O-
"ไปกันเถอะ เดี๋ยวน้าเธอรอนาน"
"อืมๆ"
เราเดินเข้าไปในบ้านหลังเบ้อเริ่มของฉัน
"เมเปิ้ล หนีน้าไปนอนข้างที่ไหนมะ....."
น้าชะงักคำพูดนั้นทันทีที่เห็นฉันเดินควงแขนซัมเมอร์คุณชายที่คุณน้าปลื้มนักปลื้มหน้ามาบ้าน
"ซัมเมอร์!!!"
"สวัสดีครับคุณน้า^O^"
"ดะ...เดี๋ยวนะ เมเปิ้ล เคลียร์หน่อยซิ"
"ค่ะๆได้ค่ะ"
ฉันนั่งลงบนโซฟาแล้วก็เริ่มเล่าเหตุการณ์ทั้งหมดให้ฟัง น้าก็ฟังด้วยความตั้งใจ
"เรื่องทั้งหมดก็เป็นอย่างนี้หล่ะค่ะ"
"งั้นน้าไม่กวนนะจ้ะ อยู่คุยกันไปก่อนเลยนะ"
"เดี๋ยวค่ะน้า"
"ไปทำอาหารเที่ยงจ่ะ^O^"
แล้วตอนที่ฉันกำลังจะลุกไปคว้าน้าไว้ มือของใครคนนึงก็มาคว้าฉันไว้ซะก่อน แล้วเขาก็กระตุกแขนฉันจนฉันนั่งลงไปบนตักเขา
"นะ...นายทำอะไรน่ะ-////- "
"ก็....สวีทกับผู้หญิงที่ฉันรัก"
จุ๊บ~ พูดเสร็จเขาก็จุ๊บลงไปบนไหล่ฉัน คอฉัน แก้มฉัน หูฉัน ซุกซนใหญ่แล้วนะยะ-O-
"ตาบ้า~ นายนี้ทะลึ่ง!!"
"เมเปิ้ล"
"หืม...?"
"แต่งงานกันนะ^^"
เอ๋ เดี๋ยวๆ เขาพูดคำคำนั้นออกมาได้หน้าตาเฉยมาก-O- ฉัน...ช๊อค
"เมเปิ้ล..."
"O_O"
"เมเปิ้ล..."
"O_O"
จุ๊บ~ เขาจูบฉัน ทุกอย่างมันรวดเร็วมาก มันเร็วจริงๆฉันตั้งตัวไม่ทัน เขาจู่โจมอย่างกะทันหันเเลัเร่าร้อน ฉันผละออกจากเขาช้าๆ
"นายจูบฉันทำไมเนีย-////-"
"ก็เธอไม่ยอมตอบฉันนี้"
"แล้วนายถามว่าอะไรหล่ะ"
"แต่งงานกันนะ"
ปัง!!!เสียงความคิดของฉันมันชนกัน ฉัน....มีคามสุขจังเลยยย>O< เขาขอฉันแต่งงานนนน
"ตกลง^^"
"หา...ตอบง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ"
"ก็ฉันชอบนาย นายก็ชอบฉัน เราแต่งงานกัน ไม่ผิดอะไรนี้^^"
"ไม่ได้ชอบ"
"O_O วะ...ว่าไงนะ"
"แต่รักเลย^^"
"ตาบ้า~>///<"
แล้วเขาก็จู่โจมจูบฉันอีกนับไม่ถ้วน ส่วนฉันก็ไม่ขัดขืนอะไรเลย-O- น่าขำใช่ไหมล่ะ ความรักของเราเริ่มต้อนจากเกมเกมนึงที่ใช้เวลาแค่9วัน แต่ฉันยังใช้มันไม่ครบเลยด้วยซ้ำ แต่ว่านะ ฉันขอบคุณ ขอบคุณรายการนี้ที่ทำให้เราได้รักกัน ให้เราได้ผูกพันธ์ ให้เราได้พบกับความสุขที่แท้จริง ฉันขอบคุณความรักที่ให้กำเนิดความสุขของคนสองคนขึ้น ขอบคุณ....ซัมเมอร์ที่ทำให้ฉันรักผู้ชายดีๆอย่างนาย ขอบคุณนะ
-..............จบ..............-
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ