beloved sir ยัยตัวจุ้นวุ่นวายหัวใจคุณชายเย็นชา

    แอ๊ดดดด~~
 "ขอ..อนุญาติเข้าห้อง..ค่ะ" 
 ตีก~ตึก~ตึก
 "ซุบซิบๆ"
 "ไอลิปตันแก..ไปทำอะไรมา " อะไรกันสภาพฉันแย่ขนาดนั้นเลยเหรอ ขนาดที่ 'ริน' เพื่อนที่
พูดน้อยที่สุดต้องเอ่ยทักฉันเลย
          ฉันไม่ได้ไปทำอะไรมากหรอก ก็แค่เดินเหม่อจนเดินท่อ  ไปล้างที่ห้องน้ำ  จากนั้นก็มี
คนมาโขมยรองเท้าไปหนึ่งข้าง ตรงล็อคเกอร์วางรองเท้า พอกริ่งเข้าเรียนดังเลยรีบหยิบกระเป๋ารีบวิ่งมา  
สภาพไม่ได้แย่เล้ยยยย~
 "มีเรื่องนิดหน่อย ไม่มีอะไรมาก"
 "สภาพแกกับคำพูดมันช่างขัดกันอย่างสิ้นเชิง" ถ้าขนาดนั้นฉันว่าต้องสภาพแย่มากแน่เลย 
 "ช่างฉันเถอะน่า~~"
 ฟึ่บ...
      ฉันคิดไปเองหรือปล่าวเนี่ย ฉันว่ากระเป๋าฉันมันดูแปลกๆชอบกลแฮะ
 เอ๊ะ! อะไรเนี่ยมีอะไรห้อยอยู่ด้วย
 'รณภัทร <เรียว>'
เฮ้ย! อย่าบอกนะว่า...
หยิบกระเป๋าผิดดดดดดด!!
อยากจะ กรี๊ดดดดด โลกแตกเป็นยี่สิบเสี่ยงให้รู้แล้วรู้รอด จะทำยังไงต่อเนี่ย แล้ว เรียว ที่ว่าเนี่ย
ใครรรรร 
โรงเรียนนี้ก็ตั้งใหญ่โต จะหายังไงเจอ คงต้องรอปฎิหารก่อนน่ะ - -
"ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้สำหรับฉัน~เธออาจได้เจอกับคนที่เธอไม่คาดฝัน~" โห อาจารย์ร้องเพลง
ได้ตรงกับสถาณการณ์มากกค่ะ ฉันก็หวังว่ามันจะเป็นไม่ตามเพลงน่ะนะ 
 
เพิ่งเริ่มแต่งค่ะ ติชมด้วยนะค่ะ  plyfan