beloved sir ยัยตัวจุ้นวุ่นวายหัวใจคุณชายเย็นชา

    แอ๊ดดดด~~

 "ขอ..อนุญาติเข้าห้อง..ค่ะ" 

 ตีก~ตึก~ตึก

 "ซุบซิบๆ"

 "ไอลิปตันแก..ไปทำอะไรมา " อะไรกันสภาพฉันแย่ขนาดนั้นเลยเหรอ ขนาดที่ 'ริน' เพื่อนที่

พูดน้อยที่สุดต้องเอ่ยทักฉันเลย

          ฉันไม่ได้ไปทำอะไรมากหรอก ก็แค่เดินเหม่อจนเดินท่อ  ไปล้างที่ห้องน้ำ  จากนั้นก็มี

คนมาโขมยรองเท้าไปหนึ่งข้าง ตรงล็อคเกอร์วางรองเท้า พอกริ่งเข้าเรียนดังเลยรีบหยิบกระเป๋ารีบวิ่งมา  

สภาพไม่ได้แย่เล้ยยยย~

 "มีเรื่องนิดหน่อย ไม่มีอะไรมาก"

 "สภาพแกกับคำพูดมันช่างขัดกันอย่างสิ้นเชิง" ถ้าขนาดนั้นฉันว่าต้องสภาพแย่มากแน่เลย 

 "ช่างฉันเถอะน่า~~"

 ฟึ่บ...

      ฉันคิดไปเองหรือปล่าวเนี่ย ฉันว่ากระเป๋าฉันมันดูแปลกๆชอบกลแฮะ

 เอ๊ะ! อะไรเนี่ยมีอะไรห้อยอยู่ด้วย

 'รณภัทร <เรียว>'

เฮ้ย! อย่าบอกนะว่า...

หยิบกระเป๋าผิดดดดดดด!!

อยากจะ กรี๊ดดดดด โลกแตกเป็นยี่สิบเสี่ยงให้รู้แล้วรู้รอด จะทำยังไงต่อเนี่ย แล้ว เรียว ที่ว่าเนี่ย

ใครรรรร 

โรงเรียนนี้ก็ตั้งใหญ่โต จะหายังไงเจอ คงต้องรอปฎิหารก่อนน่ะ - -

"ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้สำหรับฉัน~เธออาจได้เจอกับคนที่เธอไม่คาดฝัน~" โห อาจารย์ร้องเพลง

ได้ตรงกับสถาณการณ์มากกค่ะ ฉันก็หวังว่ามันจะเป็นไม่ตามเพลงน่ะนะ 

เพิ่งเริ่มแต่งค่ะ ติชมด้วยนะค่ะ  plyfan