"ลูน่า"กับการผจญภัยหนีกลางป่าลึก
เขียนโดย MeRoDy
วันที่ 29 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 เวลา 12.15 น.
แก้ไขเมื่อ 9 มิถุนายน พ.ศ. 2557 10.24 น. โดย เจ้าของนิยาย
8) ความลับ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความบทที่ 8
...ความลับ...
เป็นเวลาหลายชั่วโมงที่ฉันทำงานอยู่ที่นี้...
ฉันได้กินอาหารเที่ยงกับอาหารเย็น เเละได้นอนบนเตียงไม้แข็งๆ
เเละได้รู้จักกับเพื่อนใหม่ ! แมลงวัน และลุค
มันคงไม่แย่เท่ากับการที่ฉันไม่ได้กลับบ้าน ฉันคิดถึงพ่อกับแม่ฉัน ไม่รู้ตอนนี้เขาจะเป็นห่วงฉันขนาดไหน........ T^T
"ลูน่า งานวันนี้เป็นไงมั้ง"
แมลงวันถามฉันขณะกำลังเดินกลับมาที่ห้อง มีลุคเดินมาส่งเหมือนเคย
"ก็ดี แต่ถ้าฉันได้ออกไปจากที่นี้เร็วๆจะดีกว่า "
ลุคหั่นมามองหน้าฉัน
"ลูน่า ขอคุยอะไรด้วยหน่อยสิ "
"อะไร..."
ลุคหั่นไปมองหน้าแมลงวัน เหมือนจะบอกว่าขอคุยกับฉันเพียงสองคน
"โอเคๆ งั้นฉันกลับห้องไปก่อนนะ "
"ขอบใจมากแมลงวัน"
แมลงวันเดินเข้าไปในห้องเเล้ว ลุคก็หั่นกลับมาคุยกับฉัน
"ลูน่า เธออย่าบอกเรื่องที่เธอจะหนีจากที่นี้ให้ใครฟังละ"
"แมลงวันก็ไม่ได้เหรอ.."
"เราไม่รู้ว่าใครไว้ใจได้บ้าง เพราะฉะนั้นเรารู้กันสองคนดีที่สุด"
"ว่าแต่นายรีบๆหาทางหนีให้ฉันเร็วๆละกัน"
"ฉันพยายามอยู่ มันไม่ง่ายหรอกนะ ผู้คุมอยู่ทั่วบริเวณไปหมด อีกทั้งนายใหญ่ก็สังเกตการณ์ทางหน้าต่างอยู่ตลอด ถ้าเกิดพลาดโดนจับได้ขึ้นมา เธอจะไม่มีทางได้ไปจากที่นี้อีกเลย เข้าใจไหม"
"เข้าใจ ...ขอบคุณนายนะลุค "
"ไม่เป็นไร ฉันยินดี " ^-^
อีกเเล้ว ยิ้มแบบนี้อีกเเล้ว...มันทำให้ฉันใจเต้นแรงขึ้นมาทันที เขาชั่งดูดีเกินกว่าจะอยู่ที่นี้
เขาน่าจะไปเป็นนายแบบได้เลยนะเนี้ย >O<
ลมพัดผ่านมาพอดู เหมือนโดนมนต์สะกด ฉันยังคงมองใบหน้าของเขา กับรอยยิ้มที่ดูอบอุ่น
เเล้วลุคก็เอื้อมมือมาปัดผมของฉันที่โดนลมพัดมาปิดหน้า อย่างช้าๆ
เขาดูเหมือนเจ้าชายเลยจริงๆ .... *-*
"ลูน่า ไปอาบน้ำเถอะ รู้สึกว่าจะมีกลิ่นเเล้วนะ "
"หะ ห๊ะ ! ..."
ฉันกำลังฝันหวานอยู่เลยเชียว พูดสะหมดฟิวเลย -*- เขาเป็นคนยังไงกันเเน่เนี้ย ...
"รู้เเล้วน่าา วันนี้ฉันยังไม่ได้อาบน้ำเลยนะ "
" อี้ นี้เธอจะเลียนแบบแมลงวันหรือไง ไปๆเลย ไปอาบน้ำเลย "
"ย๊ะ ฉันไปละ"
"ฝันดีนะลูน่า" ^^
"อืม ฝันดีเช่นกัน "
ฉันเดินหั่นหลังเข้าห้องไป ปิงประตู และยืนยิ้มอยู่คนเดียว
"ลูน่า คุยอะไรกับลุคมาเหรอถึงได้ยืนยิ้มอยู่คนเดียวอ่ะ "
"ป่าววววสะหน่อย"
"นั้นแน่ ๆ ไม่ต้องเลย เธอกับลุค ปิ๊งปั้งกันใช่ม๊ะ "
"ไม่ใช่แหละ ฉันไปอาบน้ำก่อนนะ "
"จ้าา ไม่ก็ไม่ "
.................ผ่านไป 10 นาที................
ฉันอาบน้ำกินข้าวเสร็จ ฉันก็บังคับให้แมลงวันไปอาบน้ำ กว่าจะยอมอาบนะ เง้อออ
"นี้ลูน่า ฉันยอมอาบน้ำเพราะเธอเลยนะ ปกติใครมาขอร้องให้ฉันอาบฉันไม่ยอมอาบหรอก ก็เลยไม่มีใครอยากอยู่นอนห้องเดียวกับฉันเลย ฉันเลยต้องอยู่คนเดียวมาตลอด แต่เธอวันแรกที่มาอยู่กับฉันเธอไม่รังเกลียดฉัน ฉันดีใจนะที่ได้เป็นเพื่อนดีๆอย่างเธอ "
"นี้เธอ ยอมไม่อาบน้ำทำตัวสกปรกเพื่อจะลองใจคนอื่นเหรอ"
"ใช่ แล้วฉันก็ได้เจอเพื่อนเเท้สะที " ^-^
หาเพื่อนแท้กันอย่างงี้เลยเหรอ แต่เอาเถอะ ฉันว่าแมลงวันเขาก็ดูจริงใจดี ไม่มีพิษไม่มีภัย
ฉันอยู่กับเขาเเล้วมันก็ทำให้ฉันหายเหงาไปบ้าง...
"เธอเห็นฉันเป็นเพื่อนเเท้ จริงๆเหรอ "
"จริงสิ ลูน่า เธอคือเพื่อนแท้ของฉัน" ^-^
"งั้นเพื่อนแท้ต้องเก็บความลับของเพื่อนใช่ม๊ะ "
"ใช่อยู่เเล้วละ "
"เเละต้องช่วยเหลือเพื่อนด้วยใช่ม๊ะ "
"แน่นอน"
"แมลงวัน...ฉันมีความลับจะบอก ฉันอยากให้เธอช่วยฉันอีกคน"
"ได้สิ ถ้าฉันช่วยเธอได้นะ แต่เรื่องความลับฉันไม่บอกใครแน่นอน "
"คือ...ฉันกำลังจะหาทางหนีไปจากที่นี้ "
"ห๊ะ !! ไม่มีทางอ่ะ ไม่เคยมีใครหนีกลับไปได้หรอก เป็นไปไม่ได้"
"ได้สิ ลุคเขากำลังช่วยฉันวางแผนหนีไปจากที่นี้อยู่นะ "
"ลุคเหรอ เธอโดนหลอกเเล้วละ ! ฉันก็เลยคิดจะหนีเหมือนกันเมื่อตอนฉันมาใหม่ๆ ลุคเขาพยายามกล่อมฉันให้เปลี่ยนใจ แต่ฉันก็ไม่ยอม เขาเลยจะวางแผนให้ฉันหนี โดยให้ฉันทำงานไปก่อน เพื่อให้พวกผู้คุมตายใจ ไม่จับตามองฉันมากเกิน แต่วันเเล้ววันเล่าจนถึงทุกวันนี้ฉันก็ยังติดอยู่ที่นี้ไม่ได้ออกไปไหนอย่างที่ลุคบอกสะที "
"จริงเหรอ !! เเล้วทำไมเขาต้องทำเเบบนั้น"
"ลุคเขาไม่อยากให้ใครต้องไปอยู่ที่เรือนเล็ก เขาเลยต้องหลอกให้ฉันทำตัวดีๆ จนฉันยอมรับที่นี้ได้ ความคิดที่ฉันอยากจะหนีจึงไม่มีอีกเลย จะว่าไปที่นี้ก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรหรอกลูน่า เธอยอมรับให้ได้สิ เหมือนฉัน เหมือนคนอื่นๆ "
สิ่งที่แมลงวันพูดเป็นความจริงเหรอ ! ลุค เขาหลอกฉันงั้นเหรอ หรือเขาจะช่วยฉันจริงๆ !!
ฉันควรจะเชื่อใจเขาอีกไหม ??
ฉันเริ่มไม่เเน่ใจ สับสน ความรู้สึกกลัวเข้ามาในใจของฉันอีกครั้ง...
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ