[KuroAbell] เจ้าชายแสนดี&นินจาสาวแสนเย็นชา

6.7

เขียนโดย Ryoko

วันที่ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 เวลา 10.55 น.

  9 ตอน
  0 วิจารณ์
  15.30K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 7 ธันวาคม พ.ศ. 2558 07.55 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) ชักสนใจเธอแล้วสิ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

อ่านบทนำก่อนนะคะ ^^

-------------------------------------------------

ชั่วโมงวิ่งฝึกฝน

ราฟ:เป็นไงอาเบล เด็กใหม่โอเคมั้ย?

อาเบล:ก็โอเค แต่โคตรเย็นชาเลย ฉันถามอะไรไปก็ไม่ตอบสักคำ -____-"

ราฟ:หรอ ฉันก็พอจะเดาได้ว่าเขาเป็นแบบนั้นอ่านะ แต่ก็น่ารักดีนะ ชักสนใจแล้วสิ (ราฟพูดแย้อาเบล)

อาเบล:เฮ้ย! ปกติแกไม่สนใจใครง่ายๆ นิ

ราฟ:ก็ยัยนั่นน่าสนใจนิ แต่ฉันไม่แย่งของๆ เพื่อนหรอกไม่ต้องห่วง 555

อาเบล:ไอ้! ...

ตุบ!!

อาเบล:อะไรน่ะ (อาเบลหันไปหาด้นเสียงเมื่อกี้ และได้เห็นคุโระล้มอยู่ที่หัวเข่ากับข้อศ้อของเธอมีแผลและเลือดก็กำลังค่อยๆ ไหลออกมา)

??:หึ! สมน้ำหน้า!!

อาเบล:นี่พวกเธอทำอะไรน่ะ!?

??:เอ่อ ... ป เปล่านะ พวกเราไม่ได้ทำอะไรเลย!

กาย:โกหกไม่เนียนนะ ฉันเห็นพวกเธอขัดขาคุโระทำให้เธอล้ม

??:น นายพูดอะไรน่ะ ฉันจะไปแกล้งคุโระทำไม!?

กาย:ใครๆ ก็รู้ว่าพวกเราไม่ชอบคุโระมากแค่ไหน

??:หึ! ก็สมควรแล้วนิ (หญิงสาวพูดจบก็เดินหนีไปทันที)

อาเบล:เป็นอะไรมั้ยคุโระ? (อาเบลวิ่งเข้าไปหาคุโระ)

คุโระ: . . . (คุโระเงยหน้ามองอาเบลแล้วส่ายหน้าเชกว่าไม่เป็นอะไร)

อาเบล:มาฉัยช่วย (อาเบลค่อยๆ ประคองคุโระขึ้นมา แต่คุโระกลับล้มลง)

คุโระ:อะ ... (คุโระเผลอพูดออกมาแต่ก็หยุดทัน)

อาเบล:ฉันอุ้มเธอดีกว่า ... ดูท่าเธอจะเดินไม่ไหว

คุโระ: . . . (คุโระส่ายหน้าไปมาอย่างแรง แต่อาเบลไม่สนใจอุ้มคุโระขึ้นมาแล้วพาไปห้องพยาบาล)

ณ ห้องพยาบาล

อาเบล:อ่ะ! ทำแผลเสร็จแล้ว ... เธอนอนที่นี่จนกว่าจะเลิกเรียนแล้วกัน พอเลิกเรียนเดี๋ยวฉันจะมารับเธอไปส่งบ้าน

คุโระ: . . . (คุโระลังเลว่าจะพูดดีมั้ย)

อาเบล:หือ? โอเค งั้นตกลงตามนี้นะ

คุโระ: ม ... ไม่ต้อง ... ด เดี๋ยวฉัน ก กลับบ้านเอง -///- (คุโระพูดแบบกล้าๆ กลัวๆ)

อาเบล:ห่ะ? (อาเบลตกใจที่ได้ยินคุโระพูดแต่ว่ากอมยิ้มและพูดว่า) ไม่เป็นๆ ไม่ต้องเกรงใจ เดี๋ยวฉันไปส่ง

บาเบล(คิด):เสียงน่ารักจัง ...

คุโระ:ต .. แต่ว่า

อาเบล:เอาน่า ... (อาเบลจูบหน้าผากคุโระ)

คุโระ:น .. นาย O///O (คุโระหน้าแดงพูดอะไรไม่ถูก)

อาเบล:ฉันไปเรียนล่ะ เลิกเรียนแล้วเจอกันนะ ^^ (และอาเบลก็เดินออกไปจากห้องพยาบาล)

คุโระ:ต ... ตาบ้านั่น -///- (คุโระเริ่มหวั่นไหว เธอสงสัยว่า)

คุโระ(คิด):หรือนี่คือ ความรัก ?

เลิกเรียน

อาเบลมารับคุโระที่ห้องพยาบาล พออาเบลเข้าไปก็พบว่าคุโระนั่งอยู่บนเตียง

อาเบล:ตื่นแล้วหรอ?

คุโระ:ไม่ได้นอนต่างหาก (คุโระว่าพลางหลบหน้าอาเบล)

อาเบล:เธอเนี่ยน๊าาาา (อาเบลอมยิ้มแล้วเดินเข้าไปหาคุโระ)

คุโระ:จะกลับรึยัง? (คุโระว่าพลางลุกจากเตียง)

อาเบล:อืม จะกลับแล้ว เธอเดินไหวหรอ ขอยังไม่หายดีเลยนิ

คุโระ:ค่อยยังชั่วแล้ว ไม่เป็นไร

อาเบล:หึ! หรอ? (อาเบลค่อยๆ เดินมาข้างหลังคุโระช้าๆ)

คุโระ:งั้นฉันขอตัวไป ... (คุโระหันมาแล้วชนกับหน้าของอาเบล)

อาเบล:เธอเนี่ย พอมองใกล้ๆ แล้วน่ารักนะเนี่ย ^^ (อาเบลยิ้ม)

คุโระ:อ .. เอ่อ (คุโระพูดอะไรไม่ออก)

อาเบล:ชักสนใจเธอแล้วสิ (อาเบลยิ้มอย่างเจ้าเลห์)

คุโระ:O///O

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา