แลกเปลี่ยนหัวใจกับนายตัวร้ายสุดฮอต

“ปากบอกว่ารักไอ้คลาสแต่ไหนกลับไปยืนจูบกับไอ้เด็กนั่นล่ะ คิดถึงกันมากขนาดต้องให้เด็กนั่นมาหาเลยเหรอ”
หลังจากที่ส่งแกรปเปอร์ขึ้นรถเสร็จฉันก็เดินออกมาเพื่อที่จะเข้าไปในงาน แต่เสียงหมอนั่นดังขึ้นซะก่อนฉันหยุดเดินและหันไปมองหมอนั่นกำลังยืนกอดอกพิงกับต้นมะพร้าวอย่างเก๊กๆ
“มันก็แล้วแต่นายจะคิด”ฉันตัดบทเดินออก เพื่อที่จะได้ไม่ต้องมีปากมีเสียงกัน ฉันเบื่อเต็มทนแล้ว
“แล้วถ้าคลาสมันเห็นรูปเธอกับเด็กนั่นยืนจูบกันล่ะมันจะว่ายังไง”ฉันหันขวับเดินเข้าไปหาหมอนั่นทันที
“นายจะแบล็กเมล์ฉันงั้นเหรอ!! เอามานี่นะฉันไม่ได้จูบกับแกรปเปอร์นะ”
“เธอเก็บคำพูดของเธอไปอธิบายไอ้คลาสมันเถอะ”หมอนั่นพูดก่อนจะกดโทรศัพท์
“ปริ้นซ์ ฉันขอร้องล่ะอย่าทำแบบนี้”
“ดูท่าทางเธอจะแคร์ไอ้คลาสมากสินะ ถึงได้ยอมเรียกชื่อฉันและก็ขอร้องฉัน แต่ฉันจะไม่ยอมให้เพื่อนฉันถูกเธอหลอกเด็ดขาด มันหมดเวลาสนุกของเธอแล้ว”
“นายต้องการอะไร”
“ต้องการให้เธอเลิกยุ่งกับไอ้คลาสซะ!!”
“นายจะตามรังควานฉันอีกทำไม เราเลิกกันไปแล้วทำไมถึงไม่ปล่อยฉันสักที!! ฉันไปทำอะไรให้นายนักหนานายถึงได้ตามรังควานฉันแบบนี้ ฮะนายบอกมาสิแล้วฉันจะทำทุกอย่างเรื่องจะได้จบๆสักที”
“ตามรังควานงั้นเหรอ!!หึ เธอมองฉันแบบนี้ใช่ไหม!!!”หมอนี่กระชากแขนฉันก่อนจะมองฉันอย่างโกรธๆ
“ปล่อยฉันไปเถอะ นายต้องการอะไรฉันจะทำให้แต่จะให้ฉันเลิกยุ่งกับคลาสฉันทำไม่ได้”
“บอกกับฉันว่าเธอเกลียดฉันตะโกนดังๆใส่หน้าฉันแล้วฉันจะปล่อยเธอไป”                                                                                      
ถึงฉันจะไม่ชอบหมอนี่ยังไง แต่ในใจลึกๆฉันก็ไม่ได้เกลียดเขาเลยสักนิด……..
“ฉันเกลียดนาย”ฉันพูดเบาๆ ฉันจำเป็นต้องพูดเพื่ออิสระของฉัน
“ตะโกนบอกฉันเส่!! พูดแค่นี้มันไม่เข้าไปในหัวสมองฉันหรอก”
“ฉันเกลียดนาย ฉัน!!เกลียด!!นาย!!”ฉันตะโกนใส่หน้าเขา ก่อนที่น้ำตาจะล่วงพรูออกมาเขามองหน้าฉันด้วยแววตาเศร้าๆ
“เพลงที่ฉันร้องบนเวที ฉันร้องให้เธอ”เขาพูดแค่นี้ก่อนจะปล่อยมือออกจากแขนฉันแล้วเดินออกไป