Alice! เทพนิยายรักในฝัน[session 2]

              หลังจากที่ฉันได้เจอหญิงแก่คนนั้น ฉันก็รีบมุ่งหน้ากลับไปที่ปราสาททันที ส่วน  
คารอสหน่ะหรอ? กลับไปนั่งเครียดต่อที่ห้องของเขาแล้วหล่ะ
              "พี่มีอาแน่ใจนะว่าไอ้นี้มันจะไม่เป็นอะไร?"มาเรียถามฉันด้วยความสงสัยพลางมองมาที่
แก้วครอบดอกกุหลาบ
              "แน่ใจสิ พี่ถึงได้เอามาที่ปราสาทไง"ฉันพูดอย่างมั่นใจเป็นอย่างมาก
              "ถ้ามันเกิดอะไรขึ้นมาจะทำยังไงดีหล่ะ?"อลิสถามฉันด้วยความเป็นห่วง
              "อย่ากังวลไปเลยน่า ฉันดูแลตัวเองได้นะ"ฉันพูดเพื่อให้ทุกคนหายเป็นห่วงฉัน
              พวกเราเดินไปที่ห้องโถงใหญ่ซึ่งเมื่อก่อนที่มีรูปปั้นราชินีโพธิ์แดงตอนนี้กลายเป็นรูปปั้น
ฉันไปซะแล้ว ฉันวางดอกกุหลาบไปที่หน้ารูปปั้นเพราะว่ารูปปั้นของฉันจะได้ดูมีชีวิตชีวาขึ้นมาอีกนิด
นึง แต่ดูเหมือนทว่า...
              มันมีอะไรแปลกไป...
              พรึบ!
              ตอนนี้ทุกอย่างได้กลายเป็นห้องโถงร้างที่เต็มไปด้วยตะไคร่ที่เกาะตามผนังห้องโถงเต็ม
ไปหมด
              "!!!"ฉันตกใจมากกับสิ่งที่เกิดขึ้น แต่ดูเหมือนว่าอลิสกับมาเรียจะหายไป
              "มาเรีย!! อลิส!!"ฉันตะโกนเรียกพวกเธอแต่ทว่ากลับไม่มีเสียงตอบรับเลย
              ที่นี่มันที่ไหน..
              ทำไมมันกลายเป็นแบบนี้..
              "มีอาา!!!"เสียงของคารอสดังขึ้นมาจากข้างหลังฉัน ทำให้ฉันต้องหันขวับทันที
              "คารอส!!"ฉันตะโกนเรียกชื่อเขา ดูเหมือนว่าจะได้ยินซะด้วย
              ฉันรีบวิ่งสุดฝีเท้าเพื่อไปหาคารอส ฉันมองไปรอบๆปราสาท ทุกอย่างดูเหมือนเดิมหมด
ทุกอย่างแต่ว่าสถานที่นี้มันเหมือนจะถล่มลงมายังไงก็ไม่รู้ ดอกกุหลาบอันนั้นก็ยังอยู่ที่หน้ารูปปั้น
ฉันเหมือนเดิม
              ฉันรีบวิ่งให้เร็วที่สุด คารอสเห็นฉันแล้วดูเหมือนว่าจะวิ่งมาหาฉันเหมือนกัน 
              แต่ทว่า...
              พรึด!
              "กรี้ดดด!!"ฉันวิ่งไปเรื่อยๆแต่ทว่าทางมันกลับขาดซะงั้น! ตอนนี้ตัวฉันกำลังจะตกลงไป
ในหลุมแล้วแต่ว่าฉันกลับจับเถาวัลย์ทัน
              "มีอาา!!"เสียงของคารอสดังขึ้นมา ทำให้ฉันตั้งสติได้ทันที
              "มีอา! เธอไม่เป็นไรใช่มั้ย!?"คารอสถามฉัน ฉันส่งสัญญาณโดยการกระพริบตาข้างหนึ่ง
เพื่อบอกว่า'ไม่เป็นไร'
              "เฮ้อ...เดี๋ยวฉันจะช่วยเธอนะ!"คารอสพูดเสร็จเขาก็เอื้อมมือมาให้ฉัน แต่ว่ามันอยู่ไกล
มากเพราะถ้าฉันกระโดดไปมีหวังศพไม่สวยแน่
              "มันไกลเกินไป! ฉันไปไม่ได้หรอก!"ฉันตะโกนไปดูเหมือนว่าคารอสจะเอื้อมมือเข้ามา
ใกล้อีก
              กึก!
              ดูเหมือนว่าเถาวัลย์กำลังจะขาดเป็นสองท่อน ฉันจะทำไงดี!?
              "เอื้อมมือมา!"คารอสสั่งให้ฉันทำแต่ว่าเถาวัลย์เริ่มจะขาดแล้ว
              กึก!
              "เร็วเข้า!"คารอสเร่งให้ฉันทำ ฉันพยักหน้าให้เขารู้ว่าฉันจะต้องทำแน่
              ฉันเริ่มเหวี่ยงตัวไปมาเพื่อให้ไปถึงตัวคารอส ฉันเหวี่ยงตัวไปเรื่อยๆจนมันเริ่มแรงขึ้นและ
ใกล้ถึงมือคารอสแล้ว
              ฉันกำลังเอื้อมมือไปแตะมือคารอสแล้ว แต่ว่า..
              กึก!
              พรึบ!
              "กรี้ดด!!"เถาวัลย์มันใกล้จะขาดแล้ว แต่ว่ามันเริ่มลดลงเรื่อยๆและมันก็ใกล้จะตกแล้ว
ด้วย เถาวัลย์ก็ยังคงแกว่งต่อไปเรื่อยๆ
              "จับมือฉันไว้!!"เสียงคารอสดูท่าทางว่าจะเร่งฉันสุดๆ แต่ว่ามันไกลมากและมันก็เริ่มต่ำ
ลงเรื่อยๆ
              พรึ่บ!!
              "กรี้ดดด!!"ฉันรีบกระโดดไปเกาะมือคารอสทัน และเถาวัลย์ก็ได้ลาโลกไปแล้ว
              เกือบไปแล้วเรา....
              "เกาะไว้นะ!"คารอสพูดเสร็จก็ดึงตัวฉันให้ขึ้นมาจากไอ้ห้วงนรกบ้านั่น
              "แฮกๆ..."ฉันเหนื่อยมากับการที่จะต้องมาเจอกับสถานการณ์แบบนี้เนี่ย
              "เกือบไปแล้วนะเนี่ย ถ้าเธอเป็นอะไรขึ้นหล่ะก็.."คารอสบ่นพึมพำอยู่ ดูเหมือนว่าเขาจะ
เหนื่อยไปแพ้ฉันเลย
              "ว่าแต่ว่าที่นี่มันที่ไหนกันแน่?.."ฉันบ่นพึมพำพลางมองไปรอบๆ ฉันเห็นป้าทึบที่เต็มไป
ด้วยเถาวัลย์และเศษซากปรักหักพังมากมาย
              "แล้วเรามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง? แล้วอลิสกับมาเรียอยู่ที่ไหนกัน? แล้ว-"คารอสยังไม่จบแต่
ฉันก็พูดแทรกทันที
              "เลิกถามซักทีเหอะ ถ้านายถามฉันคงมีคำตอบเป็นล้านๆคำตอบแน่ๆ"ฉันบ่นพลางมอง
ไปที่ป่าทึบเรื่อยเพื่อหาทางไปต่อ
              "ฉันว่ามันต้องเป็นไอ้ดอกกุหลาบที่ไอ้ยายแก่นั่นให้มาแน่เลย"คารอสบ่นเสร็จก็เดินไป
ที่หน้าป่าทึบ
              "นายกำลังทำอะไร?"ฉันถามคารอสด้วยความสงสัย
              "ก็แค่อยากจะรู้ว่าข้างในมันมีอะไรก็เท่านั้นเอง"คารอสตอบเสร็จเขาก็แหวกเถาวัลย์ออก
เพื่อเดินทางตอ
              "เดี๋ยวสิ!"ฉันตะโกนเรียกคารอสแต่ดูเหมือนว่าเขาจะเดินนำฉันไปไกลแล้ว
              "ได้เวลาสนุกแล้วสิ ♥"