Alice! เทพนิยายรักในฝัน[session 2]

              "พี่มีอา อย่าเชื่อหนูเลยจะดีกว่านะคะเพราะว่ามันอาจจะไม่เป็นจริงก็ได้"มาเรียพูดอย่าง

ไม่มั่นใจซักเท่าไหร่

              "พี่ก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน แต่ที่รู้แน่ๆว่าต้องมีศึกอย่างแน่นอน"ฉันตอบไปด้วยน้ำเสียงที

มั่นใจสุดๆว่ามันจะต้องเป็นเรื่องจริงอย่างแน่นอน

              "แต่ยังไงซะก็ต้องคอยปกป้องเมืองนี้เอาไว้ก่อน"คารอสพูดเสร็จก็มองออกไปยังนอก

หน้าต่างพร้อมกับครุ่นคิดอะไรบางอย่าง

              "พี่มีอาไม่ต้องกังวลไปหรอกค่ะ ถ้ามพวกมันมาเมื่อไหร่เดี๋ยวหนูจะคอยช่วยพวกพี่เอง

นะคะ"มาเรียพูดอย่างมั่นใจ

              "ไม่ได้นะ! ถ้าเธอได้รับบาดเจ็บขึ้นมาจะทำยังไงหล่ะ แถมเธอยังใช้เวทมนตร์ไม่แข็ง

อีกต่างหาก พี่ว่าอย่างเสี่ยงไปเลยนะ"อลิสบอกกับมาเรีย แต่ทว่ามาเรียกลับไม่สนใจคำพูดของอลิส

เลยซักนิด

              "พี่มีอาคะ ถ้ามันเกิดเป็นเรื่องจริงขึ้นมาจะทำยังไงหล่ะคะ?"มาเรียถามฉันพลางมองมา

ที่ฉันอย่างสงสัย

              "...."ฉันไม่ได้ตอบอะไรได้แต่ครุ่นคิดเกี่ยวกับเรื่องศึกที่กำลังจะเกิดขึ้น

              จะทำยังไงดี...

              ถ้ามันกลายเป็นจริงขึ้นมาหล่ะ...

              ฉันคิดในใจอยู่จนเพลินแทบจะไม่ได้ยินเสียงใครเลย จนมาเรียมาสะกิดที่แขนฉันเบาๆ

จนทำให้ฉันสะดุ้งทันที

              "อ๊ะ! มีอะไรรึเปล่า"ฉันตอบกลับ

              "เปล่าหรอกค่ะ พอดีว่าเห็นพี่มีอานิ่งๆไปก็นึกว่าเป็นอะไรไป"มาเรียพูดด้วยน้ำเสียงที่

เป็นห่วง

              "พี่ไม่เป็นไรหรอกจ๊ะ"ฉันพูดเสร็จก็หันไปบอกกับคารอสว่า

              "คารอส! งั้นฉันกลับก่อนนะ!"พอฉันพูดเสร็จคารอสก็หันมาพอดี

              "อ๊ะ! ได้สิ งั้นไว้เจอกันใหม่นะ"คารอสพูดเสร็จก็โบกอำลาฉัน แล้วจากนั้นเขาก็หันกลับ

ไปมองที่หน้าต่างต่อ

              ก๊อกๆ!

              เสียงเคาะประตูดังขึ้นขณะที่ฉันกำลังจะจับลูกบิดพอดี

              "เข้ามาได้!"เสียงคารอสบอกให้คนที่อยู่ข้างหน้าประตูเปิดเข้ามา

              แอ้ด...

              ทหารที่เฝ้าหน้าประตูเปิดเข้ามาอย่างช้าๆ ฉันถอยหลังไปสองสามก้าวเพื่อหลบประตู

แล้วจากนั้นเขาก็ทำความเคารพ

              "ท่านครับ คือว่ามีคนแปลกหน้าคนหนึ่งซึ่งหน้าจะหลงทางอยู่ที่หน้าประตูเมืองครับ"

ทหารพูดเสร็จคารอสก็หันมาที่ทหารพอดี

              "งั้นหรอ? เดี๋ยวฉันจะลงไป"คารอสพูดเสร็จเขากำลังเดินไปแต่ว่าฉันพูดขัดจังหวะซะ

ก่อน

              "เดี๋ยวฉันจะไปดูเองนะ นายไม่ต้องไปหรอก"ฉันพูดเสร็จคารอสก็หันมาหาฉันด้วยสีหน้า

ที่เป็นห่วง

              "ไม่ได้หรอก ถ้าเป็นอะไรขึ้นมาหล่ะก็-"เขายังพูดไม่จบฉันก็แทรกทันที

              "อย่าลืมสิ ว่าฉันเป็นราชินีนะ!"ฉันพูดเสร็จก็กระพริบตาหนึ่งข้างเพื่อส่งสัณญาณว่า'ไม่

เป็นไร'

              "แต่ยังไงก็ไม่ได้อยู่ดีนะ เพราะเธอเป็นราชินีแถมยังไม่มีอะไรป้องกันตัวอีกต่างหาก"

คารอสพูดเหมือนว่าไม่อยากให้ฉันไปซักเท่าไหร่

              "แล้วนี่หล่ะ ป้องกันตัวได้มะ?"ฉันพูดพลางชูมีดที่อยู่หลังโบว์ที่ผูกไว้กับเอว ทำให้

คารอสดูกังวลอยู่นิดหน่อย

              "งั้นก็แล้วแต่เธอเลยนะ ฉันจะอยู่ด้านหลังเธอก็แล้วกัน"เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่ดูหนักใจ

              "งั้นก็ไปกันเล๊ยยย!!"ฉันพูดเสร็จก็เดินมุ่งหน้าไปยังหน้าตัวเมืองทันที

              ณ หน้าตัวเมืองราชินีโพธิ์แดง

              ฉันเดินตรงไปยังจุดที่ทหารกำลังยืนมุงกันอยู่ส่วนพวกคารอสและมาเรียก็เดินตามหลัง

ฉันมาติดๆอย่างไม่คลาดสายตา สายตาตอนนี้ทุกคนกำลังจ้องไปยังที่ทหารกำลังมุงดูหญิงชราคน

หนึ่งที่ถือแก้วใบใหญ่ที่คลอบดอกกุหลาบแดงสดอยู่ในมือของเธอทั้งสองข้าง ฉันรีบตรงดิ่งไปทันที

              ทหารทุกคนแหวกทางให้ฉันทันทีที่เห็นฉัน หญิงชราคนนั้นดูท่าทางเหมือนจะดีใจมาก

ที่ได้เห็นฉันเดินมาตรงหน้าของเธอ

              "มาแล้วๆ.. ข้ากำลังรอพวกท่านอยู่พอดีเลย"หญิงชราคนนั้นเอ่ยขึ้นมาพร้อมกับยิ้มให้

ฉันอย่างแปลกๆ

              "เอ่อ...คือ ท่านมาที่มีอะไรรึเปล่า?"ฉันถามหญิงชราคนนั้น ซึ่งเธอก็ยื่นแก้วใบใหญ่มา

ให้ฉัน

              "นี่คืออะไร?"ฉันถามหญิงชราอย่างไม่มั่นใจซักเท่าไหร่ ซึ่งคารอสเริ่มจะจับด้ามปืนออก

มาแล้ว

              "มันคือดอกกุหลาบวิเศษที่ข้าอยากจะเอามาให้เจ้า.."หญิงชราพูดพร้อมกับยื่นเข้ามา

ใกล้เรื่อยๆ

              "แล้วฉันจะเชื่อได้รึเปล่า?"ฉันลองถามเธอดูแล้วจากนั้นเธอก็พยักหน้าตอบ

              "เอาไปสิ มันช่วยทำให้เธอปลอดภัยจากอันตรายได้นะ"เธอพูดเสร็จก็หันหลังไปที่ป่า

ทึบดูเหมือนว่ามีเงาลางๆกวักมือเรียกเธออยู่

              "เอาไปซะ มันคุ้มครองเธอได้แน่นอน"เธอพูดเสร็จก็วางแก้วที่ใส่กุหลาบมาวางไว้บนมือ

ฉันแล้วเธอก็เดินหันหลังกลับไป

              "ดะ..เดี๋ยวสิ!"ฉันจะตะโกนเรียกเธอคนนั้นแต่รู้สึกว่าเธอน่าจะไปแล้วหล่ะ

              "ฉันว่ามันดูไม่ค่อยปลอดภัยซักเท่าไหร่เลยนะ"คารอสพูดพลางมองมาที่แก้วใส่กุหลาบ

ที่มือฉัน

              "ก็ไม่รู้สิ ฉันก็ไม่เอามันไปทำอะไรหรอก เพราะฉะนั้นฉันจะเอามันไปประดับที่ห้องโถง

นะ น่าจะสวย"ฉันพูดพลางยิ้มเล็กน้อยกับดอกกุหลาบ

              "นะ..นี่! มันไม่ใช่ของที่จะประดับไว้เล่นๆในห้องเธอนะ! ถ้ามันเกิดอะไรขึ้นมาหล่ะก็-"

เขายังพูดไม่จบแต่ฉันก็พูดเเทรกอีกรอบ

              "ไม่เป็นหรอกน่าาา เชื่อฉันเถอะ ฉันป้องกันตัวเองได้นะ นายเองก็รู้หนิ"ฉันพูดพลาง

มองหน้าคารอสอย่างสนุก

              "ก็จริงอย่างที่เธอว่า แต่-"เขายังพูดไม่จบอีกรอบและฉันก็พูดแทรกอีกแล้ว

              "หรือว่านายอยากจะได้มันรึไง? เห็นบ่นว่ามันอันตรายนักหนาไม่ใช่หรอ?"ฉันยื่นให้เขา

แต่ดูเหมือนว่าเขาจะเบนหนีทันที

              "เฮ้อ!...ก็แล้วแต่เธอนะ แต่ว่ายังไงก็ระวังด้วยก็แล้วกัน"คารอสบอกฉันพร้อมกับมองมา

ที่ฉันอย่างเป็นห่วง

              "รับทราบบ!!!"ฉันพูดเสียงดังพร้อมกับยิ้มกว้างให้

              ยัยบ๊องตื้อเอ๊ย!...