Alice! เทพนิยายรักในฝัน[session 2]

              "นายนี่มัน!-"ฉันยังพูดไม่จบแต่ดูเหมือนว่าจะมีบางอย่างที่อยู่หลังป่านี้จนทำให้ฉันกับ

คารอสหยุดทันที

              "นี่มันบ้าอะไรเนี่ย../บ้าไปแล้ว!"ฉันกับคารอสพูดพร้อมกันเพราะว่า ตอนนี้สิ่งที่ฉันเห็น

เหมือนกับสวรรค์ไม่มีผิด

              ทุกอย่างดูเหมือนว่าจะเป็น'ก้อนเมฆ'เต็มไปหมด พื้นเป็นก้อนเมฆบางๆที่สามารถจะเป็น

กับดักที่ทำให้ตกลงไปได้ ลมอ่อนๆกระทบหน้าฉันเบาๆแต่ยิ่งอยู่นานๆเหมือนว่าจะทำให้ฉันปลิวได้

เลย ส่วนคารอสหน่ะหรอ เงียบกริบไปแล้วหล่ะ

              ตามทางมาสิ...

              เสียงของใครบางคนเหมือนเรียกให้ฉันไปตามทาง ดูเหมือนว่าคารอสน่าจะไม่ได้ยินนะ

              "คารอส นายได้ยินเสียงอะไรมั้ย?"ฉันลองหันไปถามคารอสดู เหมือนว่าเขาน่าจะมอง

เพลินเลยนะ

              "ฮะ? ฉันไม่ได้ยินเสียงอะไรเลยนะ"เขาตอบฉันแล้วก็หันไปมองท้องฟ้าต่อ

              ฮิๆ!..

              เฮ้! ตามมาเร็ว! พวกเรามีเรื่องอยากจะให้ช่วย!

              ใจเย็นๆน่า..เดี๋ยวเธอก็มาเองแหละ...

              "นะ..นายได้ยินเสียงอะไรบ้างมั้ย?"ฉันเริ่มจะไม่มั่นใจซะแล้ว แต่ดูเหมือนว่าพวกเขา

อยากให้ฉันไปจริงๆสินะ

              "..."คารอสเงียบไปครู่หนึ่ง แล้วเขาก็หันมามองฉันอย่างงงๆ

              "ฮะ? เมื่อกี้เธอถามว่าไรนะ?"คารอสถามฉันอีกรอบหนึ่ง ดูเหมือนว่าเขาน่าจะเพลิน

อะไรบางอย่างอยู่แน่ๆ

              "นี่นายมัวเพลินอะไรอยู่ยะ!? ฉันถามว่านายได้ยินเสียงอะไรรึเปล่า!?"ฉันเริ่มจะไม่ไหว

กับเจ้าคารอสแล้วจริงๆ

              "ฉันว่าฉันไม่ได้ยินอะไรเลยนะ เธอได้ยินรึไง?"เขาย้อนถามฉัน

              "ใช่ ฉันได้ยิน ดูเหมือนว่าพวกเขาน่าจะเรียกให้ฉันไปที่ไหนซักแห่ง"ฉันเริ่มกังวลกับ

เสียงหลายๆเสียงที่คอยเรียกฉันอยู่ไกลๆ

              "พวกเขา?"คารอสทำหน้างงใส่ฉัน

              "ใช่ เพราะดูเหมือนว่าน่าจะมีมากกว่าหนึ่งที่เรียกให้ฉันไปนะ"ฉันพูดเสร็จก็ลองก้มดูพื้น

ก้อนเมฆบางๆ ดูเหมือนว่าจะเป็นกับดักที่แสนจะง่ายดายซะจริงๆ

              แล้วจากนั้นก็มีดอกกุหลาบค่อยๆโผล่จากก้อนเมฆขึ้นมาที่ละดอกและก็กลายเป็นทาง

เดินให้ข้ามไปอีกฝั่งหนึ่ง 

              "ไปกันเถอะ"ฉันพูดเสร็จฉันก็เดินำหน้าเขาทันที ซึ่งดูเหมือนว่าดอกกุหลาบจะเอียงไป

มาเมื่อลมมันพัดไปตามทิศทาง ต้องคอยระวังซะแล้ว

              "ระวังให้ดีนะคารอส ไม่งั้นนายตกลงไปศพคงไม่สวยแน่"ฉันพูดเสร็จก็เดินอย่าง

ระมัดระวังมากที่สุด

              "ฉันรู้แล้วน่า แต่เธอหน่ะต้องระวังให้ดีก็แล้วกัน"เขาพูดด้วยความเป็นห่วงพลางมองมา

ที่ฉันอย่างกังวล

              "ไม่เป็นไรหรอกน่า ฉันดูแลตัวเองได้"ฉันพูดเสร็จก็รีบเดินตรงดิ่งไปเรื่อยๆจนใกล้จะสุด

ทางแล้วแต่ทว่า..

              พรึ่บ!

              "กรี๊ดดด!!"ฉันร้องเสียงหลงออกมาทันทีเพราะว่าดอกกุหลาบดอกสุดท้ายมันกลับหุบ

ไปทันที แต่ว่าฉันจับมือคารอสไว้ทัน

              นี่มันกับดักชัดๆ!

              "ไม่เป็นไรนะ!?"คารอสตะโกนถามฉัน ฉันส่งสัญญาณไปหาว่า'ไม่เป็นไร'

              "จับไว้ให้แน่นๆนะ!"เขาพูดเสร็จก็ดึงตัวฉันขึ้นมาได้ทัน

              "ฉันว่าฉันคงจะต้องระวังตัวให้มากกว่านี้นะเนี่ย ไม่งั้นรอบสามฉันคงไม่ได้ไปผุดไปเกิด

แน่นอน"ฉันพูดพลางปักกระโปรงที่ติดฝุ่นอยู่

              "ใช่ เพราะงั้น.."เขาพูดเสร็จก็เดินมาหาฉันแล้วก็..

              "ฮะ..เฮ้ย! เดี๋ยวสิ!!"ฉันยังพูดไม่เสร็จเขาก็..

              อุ้มฉันไปซะแล้ว...

              "นะ..นายทำอะไรหน่ะ!?"ฉันถามเขาพลางเขินเล็กน้อย

              "ก็ฉันกลัวว่าเธอจะตกลงไปอีก เพราะงั้นเดี๋ยวฉันเดินเองเพราะงั้นทำตัวตามสบาย

เถอะ"เขาพูดเสร็จก็หันมามองหน้าฉันแล้วก็ส่งยิ้นให้เล็กน้อย 

              คนบ้าอะไรวะเนี่ย!? ไม่เคยคิดจะปรึกษาฉันเลยรึไงกันเนี่ย!?

              เขาเดินตรงไปเรื่อยๆซึ่งดูหมือนว่าเขาน่าจะเป็นห่วงฉันมากเลย แต่ว่าเมื่อซักพักเขา

เหม่ออะไรอยู่นะ

              "นี่คารอส เมื่อซักพักนายเหม่ออะไรหรอ?"ฉันลองถามเขาดูเผื่อว่าน่าจะตอบนะ

              "ก็...ไม่รู้สิ ฉันรู้สึกแปลกๆหน่ะว่าง่ายๆมันไม่เกี่ยวกับเธอหรอก"เขาพูดเสียงแข็งท่าทาง

จะพยายมเบนไปเรื่องยังไงก็ไม่รู้

              "ไม่ต้องปิดบังฉันหรอก บอกฉันได้นะฉันจะได้ช่วยนายได้บ้างไง"ฉันพูดพลางมองหน้า

เขา

              "ไม่เป็นไรหรอก ฉันไม่อยากให้เธอต้องกังวลหรอก"เขาพูดเสร็จก็มองหน้าฉันแล้วจ้อง

หน้าซักพักแล้วก็เดินต่อไป

              แปลกคนจริงๆเลย...