The magic magic

              "คู่นี้หวานกันจังเลยนะคะ"มิเซียมองฉันกับคาเซียกำลังจูบกันอยู่
              ฉันดันตัวออกจากตัวของคาเซีย แล้วจากนั้นฉันก็ลุกขึ้นมาเหมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น
              "งั้นมิเซียก็คิดซะว่ามันเป็นแค่อุบัติเหตุนะจ้ะ"ฉันพูดกลบเพื่อไม่ให้น้องฉันคิดกับเรื่อง
เมิื่อกี้นี้
              "อ๋อหรอ..."มิเซียบ่นพำอยู่ในลำคอ
              แล้วฉันกับคาเซียก็ฝีกเต้นรำกันต่อไปเรื่อยๆจนเวลาผ่านไปนานมาก...
              "เฮ้อ!...เหนื่อยจัง แต่ผมก็สนุกดีนะที่ได้เต้นรำกับคุณ"เขาพูดเสร็จก็หยิบผ้าเช็ดหน้า
ออกมาจากกระเป๋าของเขามาเช็ดเหงื่อที่ติดตามใบหน้าของเขา
              "หนูหน่ะ ดูพวกพี่ๆนี่นานมากเลยนะคะเนี่ย"น้องสาวของฉันบ่น
              "ก็จะให้พี่ทำไงได้ ก็พี่หน่ะเต้นรำก็ไม่เป็น แถมยังต้องมาเหนื่อกับพี่คาเซียอีกต่างหาก"
ฉันตอบพลางใช้มือเช็ดเหงื่อที่ติดตามหน้าของฉัน
              "พี่คะ!หนูพึ่งนึกออกค่ะ ว่าพี่จะใส่ชุดไหนไปงานเต้นรำหล่ะคะ"ลืมไปเลย ว่าเราจะใส่
ชุดไหนดีหล่ะ
              "นั่นสิ พี่ก็ยังไม่รู้เลย"ฉันตอบกับมิเซีย
              "งั้นไปร้านที่ป้าผมตัดชุดพวกชุดงานราตรีมั้ยหล่ะ?"เขาถามฉัน
              "ก็ได้ แล้วมันไกลมากมั้ย?"ฉันถามเพราะว่ากลัวมิเซียจะเดินไม่ไหว
              "ก็ไม่มากหรอก แต่ผมว่าป้าของผมอาจจะช่วยหาชุดที่เหมาะกับคุณก็ได้"คาเซียพูด
เสร็จแล้วก็นั่งยองแล้วพูดกับมิเซียว่า
              "แล้วมิเซียก็จะได้ไปเลือกชุดที่หนูชอบด้วยนะครับ"เขาพูดเสร็จก็เดินไปปิดเพลงที่
กำลังเล่นค้างไว้อยู่
              "แล้วเราจะไปกันตอนไหนหรอคะ?"มิเซียถามคาเซียที่กำลังจะเดินมาหาฉัน
              "ก็ไปตอนนี้เลยไง"เขาพูดเสร็จก็หอมแก้มฉันไปหนึ่งฟอด
              จุ๊ฟ~
              "แหม...คู่นี้ก็น่ารักซะจริง ฮิๆ!"มิเซียหัวเราะเบาๆในลำคอ
              ณ ร้านตัดเสื้อผ้า
              "ร้านที่นี่แหละ"คาเซียผลักประตูเข้าไปที่ร้านนี้ แล้วจากนั้นเขาก็มองหาป้าของเขา
              "คุณป้าครับ! อยู่ไหนครับ!"คาเซียตะโกนหาป้าของเขา
              "พี่คะ พี่ชอบเสื้อตัวไหนหรอคะ?"น้องสาวถามฉันด้วยความตื่นเต้น แล้วก็ลูบหัวเจ้าแมว
อ้วนด้วยความเอ็นดู
              "พี่ก็ไม่รู้สิ"ฉันตอบแบบไม่มั่นใจ
              แต่ว่าปัญหาก็เกิดขึ้น...
              "เจ้าแมว! อย่านะ!''เสียงของมิเซียดังขึ้นเมื่อเจ้าแมวที่เลี้ยงอยู่ดีๆก็กระโดดออกมาเฉย
ได้ทำข้าวของที่นี่เสียหายหมด แล้วชุดแต่งงานที่ตั้งไว้อยู่ด้านหลังสุดได้ล้มลงทับใส่อะไรบางอย่าง
              "โอ้ย! เจ้าแมวบ้า!"ป้าของคาเซียได้ตะโกนขึ้นมาเมื่อเห็นเจ้าแมวตัวอ้วนของมิเซียที่
กำลังวิ่งรอบห้องทำให้ของเสียหายไปบางส่วน
              "ป้าครับ! ไม่เป็นไรนะครับ!"คาเซียรีบวิ่งเข้าไปหาป้าของเขาที่กำลงัเจ็บอยู่
              "ไม่เป็นไรจ้ะ ป้าแค่เครียดกับงานอยู่หน่ะ"ป้าพูดด้วยน้ำเสียงที่เหนื่อยล้า
              แล้วป้าของคาเซียก็เห็นฉันกับมิเซียที่อยู่ตรงประตูทางเข้าร้านที่นี่
              "คาเซีย นี่ใครหรอจ้ะ?"ป้าของคาเซียชี้มาที่ฉัน
              "สวัสดีค่ะ ฉันชื่อมิเรียค่ะ นี่น้องสาวของฉันค่ะชื่อมิเซียค่ะ"ฉันพูดด้วยน้ำเสียงที่เป็นมิตร
              "อ๋อ จ้าๆ ยินดีที่ได้รู้จักนะ แล้วเธอมาทำอะไรที่นี่จ้ะ?"ป้าของคาเซัยถามฉัน
              "ก็มาหาชุดที่จะไปงานเต้นรำค่ะ"ฉันตอบพลางจับมือมิเซียเอาไว้
              "หรอจ้ะ!? แล้วเธออยากจะได้ชุดแบบไหนหล่ะ?"ป้าถามฉัน แล้วก็ผายมือไปรอบๆห้อง
ฉันเดินตามหาชุดที่ฉันชอบมากที่สุด
              "เจอแล้ว!"ฉันตะโกนเบาๆเพื่อจะได้มีมารยาทที่ดีในสังคม
              "พี่คะ! ชอบชุดนั้นหรอคะ!?"มิเซียถามฉันที่กำลังดูเนื้อผ้าชุดราตรีอยู่
              "จ้ะ! พี่ว่าชุดนี้น่าจะเหมาะกับพี่นะ!"ฉันพูดด้วยความตื่นเต้น
              "หนูชอบชุดนี้หรอจ้ะ?"ป้าของคาเซียเดินมาหาฉันที่กำลังดูเนื้อผ้าอย่างละเอียด
              "เอ่อ...ค่ะ"ฉันตอบแบบไม่มั่นใจ
              "นี่เป็นชุดที่ราคาแพงอยู่พอสมควรเลยนะ ฉันสั่งเนื้อผ้าตรงมาจากจีนเลยนะจ้ะ กว่าจะ
ทำได้นี่เป็นเวลานานเลยนะจ้ะ"ป้าบอกกับฉันแล้วจากนั้นฉันก็ตัดสินใจที่จะเลือกตัวนี้มาใส่ในงาน
เต้นรำนี้
              "งั้นป้าขอวัดรอบเอวก่อนนะ"แล้วป้าก็หยิบสายวัดรอบตัวมาวัดเอวฉัน แล้วจากนั้นก็วัดที่
ส่วนไหล่และก็อีกมากมาย
              "โอเคจ้ะ ชุดนี้ที่หนูอยากได้ไม่ต้องจ่ายเงินนะ ป้าให้ฟรีจ้ะ"
              "แต่-"ฉันยังพูดไม่ทันจบประโยคป้าจองคาเซียก็พูดแทรกขึ้นมาทันที
              "ไม่มีคำว่าแต่จ้ะ ป้าเห็นว่าหนูมากับหลานชายป้าและก็คงเป็นคู่งานเต้นรำด้วย"ป้าพูด
เสร็จก็เดินไปหามิเซียที่กำลังมองชุดงานเต้นรำของเด็กอยู่
              "หนูชอบชุดนี้หรอจ้ะ?"ป้าถามมิเซีย 
              "ค่ะ หนูชอยชุดนี้"มิเซียพูดเสร็จป้าของคาเซียก็เดินไปที่ประตูด้านหลังของร้านนี้
              "ป้านายนี่แปลกๆนะ?"ฉันถาม
              "ก็เป็นอย่างนี้ทุกวันแหละ สงสัยคงยุ่งกับงานหล่ะมั้ง"เขาพูดเสร็จ ก็เดินไปไล่จับแมว
อ้วนตัวนั้นแล้วก็ยื่นให้กับมิเซีย
              ใกล้วันงานเต้นรำแล้ว...
              ฉันต้องเต้นรำให้ได้!...