Unconscious mind to love

 " The first day of the semester <3 "
          ฉันเดินเข้ามาในห้องคนสุดท้ายก้าวขาอย่างช้าๆด้วยความตื่นเต้น เอ๊ะแต่ทำไมคนในห้องถึงมองกลุ่มเราด้วยสายตาค้างๆปากอ้าๆ หรือว่าตารางเรียนเรามันเช้าไป โธ่น่าสงสารจริงๆสภาพหน้าตาน่าจะไปพักผ่อนน้ะ :3 เอ๊ะหรือว่ามีอะไรติดก้นเพื่อนฉันรึเปล่า ฉันชะเง้อมองก้นเพื่อนๆ ก็ไม่เห็นมีอะไรเลยนี่ขณะที่ฉันเงยหน้าขึ้นมาสายตาฉันก็ไปสบตากับผู้ชายคนนึงหลังห้องอย่างช้าๆ มองอยู่อย่างนั้นเรื่อยๆขณะที่ฉันก้าวเดินไปนั่งฉันรู้สึกคุ้นเคยสายตาคู่นั้น รู้สึกหลงไหลและคุ้นๆ แต่ก็นึกไม่ออก อืมมม ชั่งเถอะ ,,,
          "เอาหล่ะ ทุกคนคงตื่นเต้นกันสินะวันนี้เปิดเทอมวันแรกอาจารย์ก็ขอให้นักศึกษาทุกคนตั้งใจกันมากๆหล่ะเอาหล่ะอาจารย์เป็นครูประจำห้องของพวกเธอนะมีปัญหาอะไรสอบถามอาจารย์ได้เสมออาจารย์ชื่อ อาจารย์กุ๊ก นะเอาหล่ะงั้นก็เชิญตามสบายตั้งใจเรียนนะ" ตลอดที่อาจารย์พูดหน้าห้องหูของฉันพล่าๆ เพราะหัวใจไม่ได้ตั้งใจฟังสายตาก็ยังคงหันมองกับผู้ชายคนนั้นไม่ยอมละสายตางืมมนี่ฉันสงสัยจริงๆว่าคนนี้คือใคร 
                                   -------พักเที่ยง/ take noon break-------
         นี่คือเวลาทองคำอันล้ำค่าที่ฉัน love love ที่สุด วันนี้เวลานี้ฉันได้เตรียมแผนการเอาไว้แล้วหึหึหึฉันกำลังเดินไปที่โรงอาหารส่วนกลางเป็นจุดที่นักศึกษาทุกๆสาขาต่างมากินอาหารที่นี่และฉันก็หวังจะเจอคนคนนั้นนะ .... พาสซั่น.... คนที่ทำให้ฉันดั้งด้นมาถึงมหาลัย K ฉันแยกจากกลุ่มเพื่อนๆมาเดินซื้อของกินซึ่งฉันเป็นผู้หญิงที่กินจุ สุดๆ แต่ก็รักหุ่นสุดๆเช่นกันบ้านฉันนี่เครื่องออกกำลังตรึม  โอ๊ะนั่นมันแฟนใหม่ของอี่ตาพาสซั่นนี่นา ยัยนั่นรุ่นเท่ากับพาสซั่นชื่อว่าเอ้ สาวฮอต น่ารัก แต่เรื่องดั้งแพ้ฉันนิดนึงนะยะถึงแม้ฉันจะอายุน้อยกว่า(หน้าแก่กว่า) แต่ฉันก็ ก็ .. ก็ เอาเป็นว่าข้อดีของฉันไว้หาทีหลัง-.-นั่นๆๆๆๆ พาสซั่นเดินมาแล้วแหมมมเดินมาเป็นขบวนทั้งพาสซั่นแฟนใหม่และก็พี่ๆ        เพื่อนพาสซั่นละก็เพื่อนๆยัยเอ้นั่น เหอะถึงเวลาแผนการที่1 ฉันแกล้งเดินไปใกล้ตัวพวกนั้นโดยที่พวกนั้นไม่รู้ตัวและไม่เห็นฉันฉันแกล้งถือถุงขนมที่กินหมดแล้ว (เอ๊ะมันดูไม่ลงทุน ) เปลี่ยนแผนการกะทันหันเอาเป็น กระเป๋าลูกรักของฉันละกัน หึหึ งี้สิยัยแอลลล ! แล้วฉันก็เดินไปด้านหน้าขอพาสซั่นโดยที่ไม่ให้เห็นหน้าฉันทีนี้ละ!
          "โอ๊ยยย! โป๊ะ " ฉันแกล้งทำเป็นโดนพาสซั่นชนแล้วก็ทำกระเป๋าตกทั้งกลุ่มถึงกับหันมามองที่ฉัน
          "ขอโทษครับๆ เป็นอะไรรึเปล่าครับ? " อีตาพาสซั่นก้มเก็บกระเป๋าให้ฉันแล้วฉันจึงค่อยหันไปแบบสวยๆสะบัดผมลอนเซ็กซี่
         "อุ๊ย!ไม่ต้องขอโทษหรอกค่ะรุ่นพี่ฉันผิดเองๆ "ฉันก้มหน้าก้มตาพูดแล้วก็ค่อยๆเงยหน้าขึ้นช้าๆ
          " แอล!O.O " พี่ๆเพื่อนพาสซั่นและพาสซั่นตะโกนชื่อฉันดังลั่นเลยพวกแฟนพาสซั่นก็ทำหน้างงสงสัยว่าฉันรู้จักกับแฟนหล่อนด้วยหรอฉันแกล้งเงียบไป 5วิแล้วค่อยพูด
          "อะ ..อ้าว พี่พาสซั่น พี่>??!@# พี่ @#$^*( "   บลาๆ ไม่สำคัญอะไร ตัวประกอบน่ะเพื่อน
อี่ตาพาสซั่นน่ะ
          "พี่ไม่ยักรู้ว่าเรามาเรียนที่นะ"หน้าตาทุกๆคนยังงงกับฉันว่าเป็นใคร มาได้ไง แล้วเมื่อไหร่จะไปหุหุฉันจะรีบตัดบทแล้วเดินจากไปให้พาสซั่นมันคิดถึงแต่เรื่องฉันมาได้ไง ตอนไหน ดีกว่า มันจะได้อยากเจอฉันอีก
          "เอ่อ เรื่องนั้นชั่งเถอะค่ะเชิญพวกพี่ๆ อ้อ!แล้วก็แฟนพี่พาสซั่นต่อเถอะค่ะเดี๋ยวแอลต้องรีบไปเรียนต่อ :) " ยิ้มน้อยๆแล้วค่อยจากไปฉันแกล้งทำกระเป๋าตกแล้วฉันยังทำแฟ้มแล้วติดว่าเอกสารสำคัญไว้แกล้งลืมแต่แฟ้มไว้ แล้วรีบวิ่งมาคราวหน้าพาสซั่นมันก็จะตามหาฉันเพื่อเอาแฟ้มมาคืน >_< เลวจริงๆ ฉันนี่มันทั้ง มารยา เก่ง เลว สวยเริ่ดจริงๆ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ 
          "ก๊อกๆ นี่ยัยขี้อ่อย" ใครมาสกิดฉันเนี่ยยย! แถมยังเรียกฉันแบบนี้มันหาเรื่องกันชัดๆเดี๋ยวแม่ปั๊ดจัดหนักกก! อะ อ้าว พ่อตาสายต้องมนต์ที่ฉันมองไม่ละเมื่อเช้านี่ เอ๊ะแล้วไงละบังอาจมาเรียกฉันยัยขี้อ่อยงี้เจอดี! 
          "นี่!! ใครอ่อยใครมิทราบยะ ?! " 
          "ก็เธอไง :)"
          "-O-!!!"
          "ฉันแค่จะบอกว่าตอนกลางวันฉันเห็นมารยาของเธอที่ใช้อ่อยแย่งแฟนชาวบ้านน่ะฉันเห็นละฉันกลัวฉันว่าที่เธอมองฉันเมื่อเช้าขนาดนั้นน่ะเธอคงคิดจะอ่อยฉันอีกคนแต่ฉันจะเตือนเธอไว้เลยนะว่าอย่าแม้แต่จะคิดเพราะฉันไม่สนใจผู้หญิงอย่างเธอ" โอ้โหหห มันเจ็บ เจ็บเหลือเกินน เจ็บเหลือทนน