storyloveยัยแมวขโมยตัวร้ายไล่(จับ)หัวใจคุณหมอตัวดี

                                               14
 
 
 
 
 
แฮ่~ลืมไปว่าจะแต่งตอนที่ไปสวนสาธาราณะ กำเบยเอาละไปดูกันดีกว่า
......................................................................................................................
 
"เอาละไปบอกโรบินเรียบร้อยละ กลับดีกว่า"พอเสร็จธุระก็เดินออกจากตู้โทรศัพท์ก็มีชายหื่นคนหนึ่งถามว่า
"นี่ น้องสาวไปหาความสุขด้วยกันไหมจ๊ะ?"ชายคนนั้นมองนามิด้วยสายตาหื่นกระหายอย่างชัดเจน - -
"เอ่อ...ไม่ละคะฉันกำลังยุ่งอยู่"ฉันรีบเดินหนีมันทันทีแต่มันดันจับข้อมือฉันแล้วพูดว่า
"ฉันไม่ปล่อยของดีไปได้หรอกนา"
"กรี๊ดดดดดดด!!ช่วยด้-อุ้บ!"มันเอามือปิดปากฉันแล้วเอามืออีกข้างดึงผมแสนเงางามของฉันTxT
"ไม่เป็นไรหรอกนา แค่ไปกับฉันแค่แป๊ปเดียวก็เสร็จแล้ว"แงๆๆชีวิตฉัน(โครต)บัดซบมากT[]T
"อ่อยอั้นอะ!(แปลแป๊ป นามิบอกว่าปล่อยฉันนะ!)"แหมคนเขียนปล่อยให้คนอ่านทายมั้งสิแบบนี้ไม่สนุกอะ(เงียบเลยยะ จะถูกฉุดไปแล้วยังจะลั้นลาอีก - -) 
 "ไม่ดีเลยนะ โดนหมาใหญ่รังแกแบบนี้"อ๊ะ!มีคนมาแล้ว ช่วยด้วยค่าHelp Meๆ *w*(ทำตาแป๋ว)
"อ้วยอั้นอ้วยอ่า(แปลอีกที ช่วยฉันด้วยค่า)"
"แกเป็นใครฟ-อ๊ะ!แกมัน.....o[]o"ไอ้วิปริตมองร่างสูงอย่างเกรงกลัว
"แหม รู้จักฉันด้วยเหรอ"ผู้ชายคนนั้นพูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม
อั่ก พลั่ก ตุ้บ!!!
สิ้นเสียงเค้าก็ซัดไอ้ห่านั่นปลิวเลยอะ o-o^(เปลี่ยนนางเอกดีไหมอะ เอาโรบินแทน)ไม่ต้องเลยยะ!
"......."คนที่ซัดไอ้หมอนั่นมองฉันก่อนที่แสงจันทร์จะสว่าง แสงจันทร์สาดส่องมาที่เค้า เห็นใบหน้าซีดขาวเหมือนศพ สายตาดุร้ายราวกับเสือ ผมสีแดงฉานเหมือนไฟลุกโชน ปากทาเอิ่ม....จะเลือกว่าลิปสติกก็ไม่น่าจะใช่ เอ......ที่ทาตรงปากสีดำแดงมันคือไรหว่า?
ตึก ตึก ตึก
ผู้ชายคนนั้นเดินมาทางฉันแล้วจับคางฉันหันซ้ายหันขวาแล้วยิ้มแบบเจ้าเล่ห์
"มะ มีอะไร"
"ชู่ว.....เงียบหน่อยสิ....:)"ฉะ ฉันว่านะ อีตานี่คงจะเป็นเหมือนไอ้นั่นแน่ฮือๆๆไม่เอาแล้วน้าาาฉันไม่อยากเจอเรื่องแบบนี้คนเดียววววววToT
ชายหนุ่มมองร่างบางเหมือนกำลังวิเคราะห์อะไรสักอย่าง ดวงตาเรียวแพเหมือนตุ๊กตาไล่ลงมาก็จมูกรั้นๆนิด ใบหน้าหวานราวกับเจ้าหญิงในเทพนิยาย ริมฝีปากกลีบอวบอิ่มเหมือนชุ่มไปด้วยน้ำหวาน
น่าจูบซะไม่มี......แถมเหมือนแมวซะด้วย...
"นี่ ยัยเหมียวเธอชื่ออะไร?"ร่างสูงถาม แล้วทำไมต้องเรียกยัยเหมียวด้วยเล่า!
"นามิ..."
"ฉันชื่อยูสทัส คิด ยินดีที่ได้พบนะยัยเหมียว"พูดเสร็จ ก็ฉายแววร้ายกาจบนใบหน้า
"ใครถามนายกันแล้วฉันก็ไม่ได้ชื่อว่ายัยเหมียวยะ - - "
"เขินละสิ" อะ อารายยยยยยยยยนาาาาาา
"เปล่ายะ-///-"รางบางหน้าแดงเหมือนลูกมะเขือเทศ
"หน้าแดงหยั่งนั้นใครจะไปเชื่อเล่า"
"ฉันไม่ได้หน้าแดงสักหน่อย!"ฉันแก้ตัว
"โอ๊ะ!ได้เวลาแล้ว ไปนะยัยเหมียวของฉัน~:)"ใครเป็นของนายยะ!
"ไปเลยขอให้ตกเหวตายแล้วชาติหน้าอย่าได้ผุดได้เกิดมาเจอกันเลย -/_\-"
"งั้นชาติหน้าขอให้โดน***เยอะๆแล้วออกลูกมาเป็นแมวพอตายแล้วขอให้ตกนรกจนกว่าโลกจะแตก :P"ไอ้หัวไฟจารจรรรรรรรรรร!!!(นางเอกเรานี่เถื่อนมาก)
"อ้อลืมไปเธอยังไม่ได้ขอบใจฉันเลยนี่นา"นั่นยังจะมา(ส)อีก
"ไม่ยะ!"
"ฉันช่วยเธอนะแค่พูดว่าขอบใจแค่นี้แสดงว่าพูดไม่เป็นละสิ"เห็นฉันเป็นเด็กอนุบาลรึไงยะ -*-
"ขอบใจ!"
"ไม่เอาน่าขออ้อนอีกนิดนึงสิ"หน็อย.....ได้ใจเยอะไปม้าง
"ขอบใจ"ฉันก็เขินเป็นนะยะ-///-
"อีกนิดนึง"
"ขะ ขอบใจนะ-///-"แล้วทำหน้าตาเขินอายอย่างรูปนี้(เสื้อผ้าไม่เกี่ยวนะคนละชุด)

 
"หืมน่ารักดีนี่ พูดดีๆก็ทำได้นิ"
"แหงสิ ฉันมีเสน่ห์จะตาย"
"จนเกือบถูกไอ้นั่นจับไปปู้ยี่ปู้ย่ำเนี่ยนะ เฮอะ หลงตัวเองเกินไปม้าง"ร่างสูงแซว
"ไม่ใช่ยะ! นายไม่เคยได้ยินเหรอว่าชมตัวเองแล้วก็จะสวย"
      แต่ฉันจำได้ว่าฉันไม่เคยได้ยินละกัน.....
ติ๊ดๆๆๆๆๆ!
มือถือของร่างสูงดังขึ้นมา
ติ๊ด
" โหล ไงคิลต่อรองได้ยัง?"
"(ก็อะนะ ใช้แรงมา)"เสียงปลายสายพูด
"ฉันจำได้ว่าไม่ได้สั่งแกให้ใช้กำลัง"
"(โทษที พอดีว่าพูดดีๆไม่ชอบก็ต้องใช้ไม้แข็งกันละนะ)"
"นายคุยกับใครเหรอ?"นามิแทรก
"(เสียงผู้หญิงนี่ นายแอบไปหาสาวมารึไง?ตอนนี้เราไม่มีเวลามากแล้วนะ)"
"อ๋อเปล่า เมื่อกี้เสียงแมวแกหูฟาดรึเปล่า?"ห๊ะ!สะ เสียงแมวนายว่าใครเป็นแมวยะ!
"(ไม่นะ ฉันได้ยินเต็มหูเลยแหละ)"
"เดี๋ยวฉันไปแล้ว แค่นี้แหละ"ว่าแล้วก็กดวาง
"แล้วทำไมต้องโกหกด้วยเล่า"
"เดี๋ยวมันก็ คลั่งใส่ฉันนะสิ ไปนะ"จากนั้นก็เดินจากไป
"เฮ้อ เอาละกลับดีกว่า"งงแหะ
หลังจากนามิหันหลังนั้นก็ไม่รู้ว่าชายหนุ่มผมเพลิงที่พึ่งเดินจากไปก็หันหลังมองเธอที่ค่อยเดินจากไป
แล้วเจอกันยัยเหมียว....หึ จากนั้นก็เดินหายไปลับตา
 
อ้อ ฉันลืมบอกเรื่องตอนที่ไปสวนสาธาราณะสินะงั้นจะเล่าแล้วนะเรื่องมีอยู่ว่า.....
09.00 A.M. ณ สวนสาธาราณะ
"นามิจัง รอนานมั้ย"
"ไม่หรอก ฉันเองก็พึ่งมา"(เหรอ...ได้ข่าวว่ามานั่งรอตั้งครึ่งชั่วโมง///คนเขียน)เงียบเลยยะ!
"ไปกันเถอะ"คาเวนดิชจูงมือ
"ปะ ไปไหนละ?!"
"บู้~ไม่บอกหรอก~"
ฉันโดนเค้าลากไปขึ้นรถสปอต์คันหรู
บรื้นนนนน!!
10.40 A.M. ณ ย่านการค้าที่ใหญ่ที่สุดในแกรนด์ไลน์
"ว้าว~"ฉันอุทาน
"วันนี้เราจะมาช้อปกัน เดี๋ยวให้เมดถือให้"
"จะดีเหรอฉันเอาเงินมาแค่20,000เบรีเองนะ"
"ไม่เป็นอะไร ฉันจ่ายเอง ^ ^"
"จริงเหรอ นายนี่ใจดีจังนะ"
"ผมให้เกียติร์ ผู้หญิงอยู่แล้ว"(เกียติร์เขียนถูกป่าววะ///คนเขียน)
"ไป!ไปช้อปกันดีกว่า"
ผ่านไป3ชั่วโมง
"สนุกไหมนามิจัง?"คาเวนดิชถาม
"อืมสนุกมากเลยละ โอ๊ะ!คาเวนดิชคุงฉันอยากไปร้านหนังสือเก่าร้านนั้น!"
"อืมได้เลย"
แอ๊ด.....
"ยินดีต้อนรับครับ"พนักงานแก่ต้อนรับ
นามิมองไปรอบร้านหนังสือมีหนังสือเก่าๆมากมายเต็มไปหมด นามิสูดอากาศภายในร้านกลิ่นของหนังสือเก่าทำให้เธอสดชื่นอย่างมากเพราะเธอชอบหนังสือเก่า ฮ้า......ฉันรักหนังสือพวกนี้จัง=w=
"นามิจังฉันไปดูหนังสือฝั่งนู้นนะถ้าเจอเล่มไหนโดนใจก็มาเจอกันตรงนี้นะ"
"อืม"นามิรับคำ
นามิเดินไปแถวๆชั้นหนังสือเกี่ยวกับความรู้ต่างๆ นามิเจอเล่มนึงเขียนว่า Surgical Deaths ผ่าตัดคนตาย        
"มีหนังสือแบบนี้อยู่ด้วยเหรอเนี่ย"ฉันเอื้อมมือไปหยิบแต่ไม่ถึงเลยเขย่งปลายเท้าให้สูงอีกนิด
"กะ ใกล้แล้ว!"พอฉันจับหนังสือได้ ไอ้ฉันก็ไม่อยากเล่นหรอกนะแต่ต้องทำเพราะคนเขียนขอร้องมาหรอกนะT_T  ฉันดันเสียหลักเลยก้นจ้ำเบ้าเลยอะ - -
"โอ้ยๆๆ เจ็บจังแหะ"
ตึก ตึก ตึก
"เป็นอะไรไหม  คุณผู้หญิง?"เสียงนี้คุ้นๆแหะไม่ใช่หรอกมั้ง ไม่มีทางที่เค้าจะอยู่ที่นี่หรอกน่า... ฉันหันไปมอง คนที่ถามฉัน ใบหน้าผิวสีแทนคล้ำ ผมสีดำเงาหยุ่งเหยิงซอยสั้น ดวงตาสีเงินไร้แววตา ริมฝีปากหยาบกร้านและแห้ง คิ้วที่ขมวดกันตลอดเวลาเหมือนกำลังวิเคราะห์อะไรบางอย่าง มันใช่เลยอะซาร่า O[]o
"ลอว์!?"
"อืม เป็นอะไรรึเปล่า?"ลอว์พูดแบบตายด้านสุดๆ
"ไม่ยะ!"ฉันรีบลุกขึ้น
"......"
"......"
"....."
"นายไม่คิดจะพูดอะไรหน่อยเหรอ?"
"ไม่"กรี๊ดดดดดดด!!!! 
"แล้วนายมาที่นี่ทำไมละ?!"ฉันตะคอกใส่
"ซื้ออุปกรณ์ผ่าตัดแล้วก็หนังสือเล่มนั้นด้วย" ฉันมองไปที่มือที่จับหนังสือประหลาดนี่
"ไอ้นี่นะหรอ"ฉันชูขึ้น
"......"
"......"
"......"
"แล้วทำไมต้องเงียบอีกเล่า!อะ โอ้ยๆๆเจ็บๆๆ"ฉันมองไปที่แขนข้างซ้ายมีรอยบวมช้ำสงสัยจะเป็นตอนนั้น(ตอนที่ล้มอะ)ละมั้ง - -
"...ไหนขอดูหน่อย..."ลอว์พูด
"ไม่ต้องหรอกเดี๋ยวมันก็หาย"
"ช้ำขนาดนั้นยังจะฝืนอีก มานี่เดี๋ยวฉันรักษาให้"ลอว์พูดเสียงเข้มจนฉันต้องยอม
"....."ฉันยื่นแขนให้ดูก่อนที่จะปฐมพยาบาล
แควก!
"ช้ำจนเป็นสีม่วงแบบนี้ไปพักแค่3วันก็หายแล้ว"3วันก็ใกล้กับวันที่ไปสวนสัตว์นะสิ
"เอ้า หนังสือ"ฉันยื่นหนังสือให้
"....."
หมับ
"....."(ฉัน)
"ขอบใจ คุณผู้หญิง"ลอว์พูดพลางยิ้มนิดๆ
   
 "ก็นายอยากได้หนังสือนั่นนิฉันก็ให้อยู่แล้ว -///-"
"แล้วเธอมากับใคร?"
"อ้าวนายไม่รู้เหรอคิดว่าคาเวนดิชคุงบอกนายไปแล้วนี่นา"
"ไม่ มันไม่ได้บอกอะไรเลยสงสัยว่า....."
"ว่า..."
"มันกำลังแหย่ฉันอยู่แน่"แหย่?
"แหย่นายเรื่องอะไร?"
"....."
"เรื่อง...."
"อย่ารู้เลย ฉันกลับละ"
"เดี๋ยวสิ นายยังไม่ได้บอกเลยนะ!"
"นามิจังจะไปไหน!?"คาเวนดิชพูด ฉันรีบตามลอว์ไป
ตึก ตึก ตึก!
"เดี๋ยว!"ฉันไปดึงชายเสื้อเค้า
" ! "
"นายจะให้ฉันสงสัยนายถึงเมื่อไหร่ยะ!นายชอบปิดบังนิ!>[]<"
"...เฮ้อ....จริงๆเลยนะ"เค้าใช้มือมาโอบใบหน้าฉันเบาๆ
".....o///o"เฮ้ย!
"จะบอกให้เอาบุญละกันถ้าอยากรู้ขนาดนั้นฉันจะพูดแค่รอบเดียวไม่มีครั้งที่สอง"เค้าเอาใบหน้าหล่อๆมาใกล้แล้วมาชนกันหน้าผากฉันแล้วกระซิบว่า
"เพราะฉันชอบปิดบังไว้คนเดียวไม่ชอบให้ใครรู้แบบนี้ไง บอกแค่ว่าฉันเป็นคนแบบไหน ฉันหนะ...."
"....."
"เป็นคนที่หลงทางในความมืด และเป็น.....คนที่คิดจะฆ่าตัวเองก็อยู่ที่ในกำมือใครบางคน..."
"....."
"มีแค่นี้แหละ..."แล้วเค้าก็ผลักออกจากฉันเบาๆแล้วเดินออกไปโดยไม่แลเหลี่ยวฉันแม้แต่หางตา ทำไม....นายถึง....
 
.End.
 
..............................................................................................
แบบว่าเดี๋ยวนี้การบ้านเยอะจนปั่นไม่ทันเลยเอาเป็นว่าว่างๆมาอัพตอนที่15วันหลังนะ
พออ่านแล้วเป็นไงบ้างไม่เห็นมีใครตอบคำถามเบยเลย....หมดกำลังใจไป50%เหลือ50%(แอบร้องไห้)เอาเถอะ!ไม่มีใครตอบก็ไม่เป็นไรไม่ถึงตาย(เหรอ)
ปล.นิยายเรื่องอื่นยังไม่กะเตื้องเลย
ปล.1วันที่แล้วไปเชียงใหม่มาสนุกมากเลยเจ้า~เดี๋ยวเล่าให้ฟังในเรื่องสั้นวันเสาร์-อาทิตย์เลยนะ
................................................................................................................
นิยายเล็ก
คนเขียน:เย้ การบ้านเสร็จแล้ว!
นามิ:เมื่อไหร่จะได้ไปสวนสัตว์ละ?
คนเขียน:ตอนนี้เลยไหม?
นามิ:เย้! คนเขียนใจดีที่สุด
คนเขียน:ฮ้าวววววว ง่วงอะของีบหน่อยเดี๋ยวแต่งให้
นามิ:อืม รีบๆงีบละแล้วมาแต่งต่อนะ
ผ่านไป1วัน~
นามิ:คนเขียน!นี่ไม่ใช่งีบแต่เค้าเรียกว่านอนแล้ว!
คนเขียน:ครอกฟี้~~~~~
นามิ:ตื่นเลยน้าาาา!
End
...............................................................................................................
มีคำถามมาฝากจากลอว์จ้า!(สมมุมติ)
ลอว์ถามมาว่า
เพลงอะไรที่เขาชอบมากที่สุด
1.I don't wanna die
2.Angel with a shortgun
3.Every body 
4.Monster
5.Do you know
ใครตอบถูกจะได้เม้น+โหวต+Like+แนะนำ+ติดตามจ้า
คำตอบที่ถูกมี2ข้อ(พอดีอยากให้ลุ้นมั่ง)
เราจะคัดแค่4คนเท่านั้นและใครที่อยากได้เม้นหรืออย่างอื่นก็โอเคแต่ว่ามีข้อแม้ว่า
ต้องแนะนำนิยายเราก่อนนะ(ถึงจะมีสิทธ์)
 .....................................................................................................................