THE RomeO ที่รัก:)

แล้ววันนี้ฉันกั้ดจังรันแล้วก็มิฟฟี่ไม่ได้ไปโรงเรียนแต่มารวมตัวอยู่ที่บ้านของมิฟฟี่ ตอนนี้ยังเช้าอยู่ คุณแม่ก็เลยรั้งไม่ให้กั้ดจังกับรันกลับบ้าน ตอนนี้ฉันรันกั้ดจังมิฟฟี่มัมมี่มันนี่แล้วก็คุณแม่ กำลังนั่งพื้นงามๆ ในบ้าน ล้อมรอบวงหมุนความรู้สึก กติกคือ เราต้องนั่งล้อมรอบวงหมุนแล้วหมุนเข็มพอตาใครแล้วใเข็มชี้ใครต้องบอกความรู้สึกที่มีต่อคนนั้น งงล่ะสิ สมมุติตานี้เป็นตาชั้นชั้นต้อมหมุนเข็มถ้าเข็มนั้นชี้ไปที่ ใครสมมุติเป็นมิฟฟี่ ชั้นต้องบอกความรู้สึกที่มีต่อมิฟฟี่ว่าชั้นคิดยังไงประมาณนี้ ถ้ายังงงไปอ่านไหม่ซะ"แม่ได้ กั้ดจัง เอ่อออ แม่คิดว่ากั้ดจังเป็นเด็กร่าเริงติ๊งต๊อง แม่คิดว่ากั้ดจังเป็นลูกของแม่อีกคนนึงจร๊""ขอบคุณค่ะ ตาต่อไปตาาา แพนด้าจร๊"พอคุณแม่พูดจบกั้ดจังก็บอกต่อ แล้วตานี้ก็ตาชั้นพอชั้นหมุนเข็มปุ๊บ เข็มก็หมุนๆๆ ไปจนครบ 3 รอบก็เริ่มชะลอ ช้าลงจนหยุดที่....มิฟฟี่"ต้องเป็นพรหมลิขิตแน่ๆเลยแพนด้าาลูกแม่"พอเข็มหยุดที่วุ้นเส้นปั๊บคุณแม่ก็พูดขึ้นทันที"เทอคิดยังไงกับชั้น แพนด้า~"^^ มิฟฟี่บอก"เอ่อออ ฉันคิดกับนายหรออ">////<"อย่าหน้าแดงสิ เขินความหล่อของชั้นรึไง"^^"ต..ตาบ้า ใครบอกชั้นเขินนาย ชั้นแค่..ร้อนใช่ฉันร้อน ร้อนมากๆด้วย"แถไปเลื่อยชั้นเนี่ย"หราาาาาา~~~"แล้วทุกๆคนในนั้นก็ประสานเสียงพร้อมกันออกมา จะมาพร้อมใจอะไรเนี่ยย"แพนด้า คิดยังไงกับมิฟฟี่จ๊ะ?"คุณแม่ถาม"ก็...เอ่อออมิฟฟี่หรอค่ะ ค...เค้าก็.."ไม่กล้าพูด ถ้าพูดว่าไม่ค่อยชอบคุณแม่ต้องเสียใจมากแน่ๆ แต่ถ้าพูดว่าชอบก็ไม่ไหวอ่ะนะ "งั้นมิฟฟี่ ไปเอานํ้าส้มหลังบ้านมาแล้วกัน"เหมือนคุณแม่จะอ่านใจชั้นออกจึงสั่งให้มิฟฟี่ไปที่อื่นก่อน"งั้นน้อย ไปเอาให้เองก็ได้ค่ะ"อ้าว ซะงั้นอ่ะ"มิฟฟี่ห้ามฟัง ปิดหูซะ นี่คือคำสั่ง"คุณแม่สั่งอีกครั้ง"อะไรวะ โด่ แม่ผมก็อยากรู้เหมือนกันนะ"มิฟฟี่ค้าน"คำสั่งง!!!"คุณแม่พูดเสียงเข้ม"ค้าบบบๆ รับทราบคร๊าบบบบ"มิฟฟี่พูด แล้วเอามือปิดหูตัวเอง
"@<~#^+\$_€>|$|>}^{>|@@฿:฿/!'="$€|~"แล้วฉันก็พูดออกมา ไม่ให้มิฟฟี่รู้"อ่ออออ เฮ้อออ โล่งใจจังเลยนึกว่าแพนด้าจะไม่ชอบมิฟฟี่ซะอีก"
แล้วผ่านไปเกือบ สองชั่วโมงที่เล่นเกมนี้พวกเราก็พักรันกับกั้ดจังก็ยังอยู่ที่นี่ต่อแต่แยกย้ายไปอยู่ที่ห้องว่างในบ้าน คุณแม่เอาชุดในห้องเก็บเสื้อผ้า ห้องนี่เป็นห้องที่ amazing~ มากๆเพราะเสื้อผ้าสวยๆเยอะมาก เครื่องสำอางยังดีๆอยู่ก็เยอะเหมือนกัน คุณแม่เอาชุดให้ทั้งสองเปลี่ยนแล้วให้พักในห้องที่ยังว่างอยู่ ส่วนชั้นกับมิฟฟี่ก็กลับมาที่ห้อง เหมือนเดิม คุณแม่ไปนอนกลางวัน ที่ห้องตัวเอง มัมมี่กับมันนี่ออกไปข้างนอกกับมิซซี่ อ่อ ลืมบอกว่ามิซซี่ยังอยู่แต่นานๆทีจะออกมา เพราะ เทอยังโกรธคุณแม่อยู่ สงสัยรอให้แม่มาง้อล่ะมั้งแต่ไม่เห็นว่าจะคุยกันเลย กลับมาสู่ตอนนี้ ฉันกำลังนอนควํ่าหน้าอยู่บนเตียงนอนอันใหญ่ ส่วนมิฟฟี่ นั่งอยู่ที่โซฟากลางห้อง"แพนด้า..."มิฟฟี่เรียก"หือ?? มีไร"ฉันตอบเค้า"เทอบอกอะไรแม่""เรื่อง?""ความรู้สึกของเทอไง ยัยมึน""ถามไม""อยากรู้""ไม่บอกมั้งกกกก"><ฉันกวนเค้า"จะบอกไม่บอก ""ไม่บอกกกไง ตาเซ่อ"ฉันด่าเค้า"ฉันชื่อ มิฟฟี่ ไม่ใช่ ตาเซ่อ""ฉันก็ชื่อแพนด้า ไม่ใช่ ยัยมึนเหมือนกัน"แล้วที่นี่ก็มีความเงียบเข้ามาครอบงำ รู้สึกง่วงๆ สงสัยเมื่อเช้าตื่นไวไปหน่อยมั้ง นอนดีก่าาา...หืออออ!เสียงอัลไนเนี่ย ฉันตื่นเพราะบั้นได้ยินเสียงเหมือนจะเป็นเสียงโทรศัพท์นะ ดังขึ้น{รับโทรศัพท์หน่อยค้าบบ~~~~}ติ๊ด"ฮัลโหล"[มิฟฟี่ ลูกทำไรอยู่]"พ่อหรอครับ"[ใช่ลูก พ่อกลับาแล้ว อยู่ห้องรับแขก แม่ลูกด้วยอยู่ไหน บ้านเงียบมากเลย]"แม่นอนกลางวันอยู่มั้งครับ"[โอเคลูก อ่อ ลูกจำเพื่อนตอนเด็กๆได้มั้ยลูก รีบๆลงมานะลูก เพื่อนลูกรอยู่นะ""ครับๆๆ"
"พ่อนายหรอ""ใช่""กลับมาจากลอนดอนแล้วหรอ""ใช่ น่าจะกลับมาพึ่งถึงมั้ง""อืมม""เทอจะออกไปข้างนอกเลยรึเปล่าล่ะ""ออกเลยก็ได้"แล้วชั้นก็ไปล้างหน้า ให้ตื่นก่อน แล้วก็ลงไปข้างล่างตามมิฟฟี่ไป ตอนนี้ชั้นเดินไปที่ห้องรับแขก"ไหนล่ะครับเพื่อนอะไรของพ่อ""เชิญพบกับ เพื่อนสุดเลิฟตอนเด็กของลูกกกก เมเบิ้ล ฟานสิเต่ นั้นเองงงง""Hi!~mif""เมเบิ้ล กลับมาอยู่เมืองไทยแล้วหรอ คราวนี้มากี่เดือนล่ะ""อ่อ I ตาม sister i มาน่ะ เห็นบอกว่าจะมาไทย เลยมาด้วย""น้องคนไหนอีกล่ะ""คนที่ my friend รู้จักดีด้วย""ใครว่ะ""ช่างเถอะ ว่าแต่ข้างหลังนายใครน่ะ"จู่ๆสองคนนั้นก็หันมาให้ความสนใจชั้น"อ่อ แพนด้าน่ะ""แพนด้า หมีขาวดำหรอ 555"เพื่อนตานั้นบอก"ใช่ นั้นแหละ แพนด้า"มิฟฟี่เสริม"ว่าแต่นายมาครั้งนี้นายจะมาอะไรน่ะ""อ่อ มางานแต่งงานน้องสาวน่ะ""น้องนายจะแต่งงานไง๊""อย่ามาทำเป็นลืมเลย มิฟฟี่ นายนั้นแหละคู่หมั้นน้องชั้น""อะไรนะ/ว่าไงนะ"งง ไปหมดแล้วววว อะไรกันเนี่ยยยยย