THE RomeO ที่รัก:)

0x0 ทุกคนสตั๊นไป 10 วิ

"อ๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาย!!!หยุดเดี๋ยวนี้นะพี่มิฟ!ยัยบื้อ!อ๊ายยยยย"น้องของมิฟฟี่ไม่พูดเปล่าดันฉันออกจากตัวของมิฟฟี่แล้ว

เพียะ!!

ชั้นโดนตบอีกแล้วค่ะพ่อแม่พี่น้อง

"แกกล้าดียังไงมาจุ๊บกับพี่ชายช้าน!"มิซซี่นั่งค่อมตัวชั้นมิซซี่พร้อมที่จะตบชั้นได้ทุกเมื่อ กำลังง้างมือขึ่นเหนือหัวแล้วก็

"หยุดเดี๋ยวนี้นะ ซี่!!"มิฟฟี่มาล็อกแขนของมิซซี่ไว้

"โอ๊ยย!!ซีเจ็บนะพี่มิฟ"มิฟฟี่ล็อกมิซซี่แล้วส่งไปให้แม่ของเค้า

"ฝากจัดการด้วยนะแม่"

"จร๊ะ!"

"แพนด้าเป็นไรมากรึเปล่า"นายลองมาโดนตบดูมั้ยล่ะ

"ลองโดนมั้ยล่ะ"

"เทอลองคนเดียวเถอะ"แหม ทีตอนแรกถามว่าเป็นไรเปล่า คราวนี่มาให้ฉันโดนคนเดียว

"หนูแพนด้า เป็นไรมั้ยจ๊"คุณแม่ถาม

"ไม่เป็นไรค่ะ"

แหม!!ทีชั้นถามนะ ลองโดนมั้ยล่ะ ทีแม่ล่ะก็ ไม่เป็นไรค่ะ"เค้าพูดพร้อมกับเลียนแบบชั้น

"ซี่ไม่ยอม!!!ซี่ไม่ย๊อมมมม!!!"ยังไม่จบอีก

"เทอเงียบไปเลยนะ ซี่!!"

"ไม่เงียบจนกว่าจะบอกว่าจะไม่แต่งกะมันแล้วทำไมถึงแต่งกับม๊านน!!"

"เดี๋ยวแม่บอกเอง ยังไงก็ไม่มีทางถอนหมั้นได้เพราะบอกคุณทวดไปแล้วแล้วที่แต่งก็เพราะ..."

"เพราะอะไรค่ะคุณแม่ หรือ ไม่มี"คุณแม่หันหน้ามามองชั้นกับมิฟฟี่สักพักก็ยิ้ม

"เพราะว่า หนูแพนด้ากับมิฟฟี่พี่ชายเทอ เค้าได้กันแล้วไง"หะ นี่หรอเหตุผล แต่ดูเหมือน่ามิซซี่จะไม่สนใจเลยกับเหตุผลนี้

"พี่ชายซี่หล่อ ใครๆก็หลงเสน่ห์แถมพี่มิฟยังเจ้าชู้อีกตังหาก ดีไม่ดีคงได้กับผู้หยิงทั้งโรงเรียนแล้วมั้ง"ก็จริง

คุ ณแม่หันหน้ามาหาพวกชั้นอีกครั้งนึงพร้อมกับทำหน้าสลด แล้วสักพักก็ยิ้มเหมือนเดิม

''เพราะว่าพวกเค้ารักกันอย่างใจจริงไม่มีเทียมเหมือนกับผู้หยิงทั้งโรงเรียนที่มิฟฟี่เคยผ่านมา แต่นี่คือ ความรัก ถึงเค้าจะไม่ได้มีอะไรกันแต่เค้าก็รักกันจากใจจริงไม่เหมือนยัยเมเบลเมดบิ้ล เมเทียมของลูกหรอก ลุกก้แค่เลือกเส้นทางผิดไปหลงกลยัยนั้น เพราะยัยนั้นพยายามจะครอบครองมิฟฟี่ เพียงคนเดียว แต่ไม่มีวันซะหรอก ข้ามคุนแม่คนนี้ให้ได้ก่อนเถอะ หุหุ"เพิ่งเห็นแม่พูดอะไรที่ อเมซิ่งขนาดนี้มาก่อนเลย ดูเหมือนมิซซี่จะ โดนคุนแม่หักหน้าจนทนไม่ได้รีบวิ่งขึ้นห้องไป

"จะดีหรอค่ะ ถ้าทำแบบนี้ "

"ดีแล้วจร๊ เพราะ เด็กคนเนี่ยถูกตามใจตั้งแต่เล็ก ยังดีนะที่แม่ไม่บอกว่าหนูแพนด้าท้องน่ะ แต่คิดได้ว่าถ้ามิซให้ไปตรวจขึ้นมาจะทำไง "ดีแล้วแหละ ถ้าบอกว่าท้อง คงเข้าทางตามิฟฟี่เป็นแน่แท้ เพราะดุจากสายตาที่เค้ามองชั้นสิ หื่นกาม

"นี่แน่ะ ยัยหลินปิง มายุ่งกับพี่มิปทำไม นี่แน่ะ"ดูเหมือนเด็กที่มากับมิสจะมาตีชั้น อย่างแรงด้วย แต่ สงสัยจะเป้นลูกล่ะมั้ง หะ ลูกงั้นหรอ!!ชั้นกระซิบให้มิฟฟี่ฟังคนเดียว เพราะไม่อยากให้แม่รู้ว่าชั้นคิดอะไรแบบนี้ เพราะบางทีชั้นอาจจะเข้าใจผิดก้ได้

"นี่ น้องนายมีลุกแล้วเรอะ แฝดด้วย แล้วสามีน้องนายไม่มาด้วยหรอ หรือหย่ากันแล้ว "

"555 ชั้นคิดแล้วว่าเทอจะคิดอย่างงี้ นี่ไม่ใช่ลูกน้องชั้นหรอก นี่มันลูกของลุงชั้น เทอไม่ใช่คนเดียวหรอกที่คิดแบบนี้ "เค้าตอบ อ่อออ อย่างงี้นี่เอง

"ผมว่า เราไปเลี้ยงฉลองกับชัยชนะของแม่ดีกว่า นานๆทีจะมีคนเถียงยัยยั้ยชนะ"มิฟฟี่เสนอ

 "จริงด้วย แม่อยากกินเค้กพอดีเลยงั้นเราไปกัน  5 คนดีกว่า เดี๋ยวแม่เลี้ยงเอง ไปเร็วๆ "

แล้วพวกเราก้ขึ้นรถไปด้วยกัน แล้วไปกินเค้กที่คุนแม่เลี้ยงอย่างสนุกสนาน ดุเหมือนว่าจะมีเด็กคนนึงที่ท่าทางจะ ไม่ชอบขี้หน้าชั้นด้วย แต่ไม่เป็นไรหรอกชั้นยอมรับว่าชั้นผิดที่ไปเผลอตัวปล่อยให้ตามิฟฟี่จูป แต่ทำไมหน้าชั้นรู้สึกร้อนๆนะ หรือว่าหน้าชั้นจะแดง แล้วทำไมชั้นต้องเขินด้วยเนี่ยยย