I Was Her รักฉันคือ...(เธอ)
9.3
เขียนโดย 
ฟ้าสีคราม
วันที่ 24 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 เวลา 12.36 น.
17 ตอน
2 วิจารณ์
22.63K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 19 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 12.51 น. โดย เจ้าของนิยาย
แชร์นิยาย
13) ที่สุดของหัวใจนายยูน........
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ความคิดของยูน
17.30น.
ยัยซื่อบื้อมีอะไรของเขานะ เฮ้ย! เลยมา30นาทีแล้วนี่หว่า เธอจะโกรธฉันไหมเนี่ย
"ยูนคะ"มิร่ามาทำไมตอนนี้
"มีอะไรหรอครับ มิร่า"
"มิร่ามีเรื่องสำคัญจะบอกคะ รับรองว่าคุณต้องดีใจแน่ๆ....."ผมจะตอบว่าไงดี
"มิร่าเรื่องอื่นเอาไว้ก่อนนะครับ คือว่าตอนนี้ผมมีเรื่องสำคัญมาก"
"เรื่องสำคัญหรอคะ... ฮึ เรื่องอะไรหรอคะที่สำคัญมากขนาด..."มิร่าไม่ทันพูดจบผมก็พูดขึ้นแทรก ก็คนมันรีบหนี่หน่า
"คือว่าผมนัดกับมินซองไว้นะครับ เลยเวลามานานแล้ว ผมขอโทษนะครับ"ผมไม่รอคำตอบกระว่าจะวิ่งไปแต่คำพูดของมิร่าทำให้ผมหยุดชะงัก
"มินซองสำคัญกว่ามิร่างั้นหรอ"เธอพูดด้วยน้ำตา ทำเอาผมจะร้องไห้เช่นกัน
"มิร่าทำไมคุณถึง"ผมไม่ทันพูดจบมิร่าก็พูดขึ้นมาว่า
"ยูนไม่เคยรักมิร่าเลย มิร่ารู้ คนที่ยูนรักคือมินซอง มิร่าดูออก ฮือๆๆ..... ยูนมีความสุขเมื่ออยู่กับมินซองมากกว่าที่จะอยู่กับมิร่า"ผมกับเธอร้องไห้(ตอนนี้ไม่มีคนอยู่เพราะเย็นแล้ว-อยู่หลังตึกเรียนเลยไม่มีคนเห็นผมกับเธอ)
".........."ผมไม่ตอบอะไร ผมหัวใจกำลังหยุดเต้นเพราะผมทำให้คนที่ผมเคยรักร้องไห้ ......คนที่ผมเคยรัก เพราะผมรู้ตัวเองแล้วว่าผมรักมินซอง
"เรื่องสำคัญที่มิร่าอยากจะบอกยูฯก็คงไม่สำคัญแล้วหล่ะคะ มิร่าไม่โทษยูนเลยไม่เลยจริงๆๆ ฮืออ......."ผมเข้าไปสวมกอดเธออย่างแน่น
"ผม...ผมขอโทษครับ"...
"ยูน มิร่าอยากให้ยูนอยู่กับคนที่ยูนรัก มิร่าดีใจนะคะที่ได้รักกับยูน "ผมก็กอดเธออยู่
'ตึง' เสียงอะไรผมก็ไม่สนใจผมก็กอดคนที่ผมเคยรักอย่างมิร่าไว้
"ไปเถอะคะ บางทีมินซองอาจรอยูนอยู่ก็ได้ เด็กคนนั้นน่ารักมากฉันรู้ ไปเถอะ"ผมรีบวิ่งไปยังสวนดอกกุหลาบ
มินซองเธอไม่รอผมแล้ว ทำไมยัยนั่นไม่รอผม แล้วยัยนั่นมีอะไรจะคุยกับผมนะ
END จบความคิดของยูน
...............................................................................................................
17.30น.
ยัยซื่อบื้อมีอะไรของเขานะ เฮ้ย! เลยมา30นาทีแล้วนี่หว่า เธอจะโกรธฉันไหมเนี่ย
"ยูนคะ"มิร่ามาทำไมตอนนี้
"มีอะไรหรอครับ มิร่า"
"มิร่ามีเรื่องสำคัญจะบอกคะ รับรองว่าคุณต้องดีใจแน่ๆ....."ผมจะตอบว่าไงดี
"มิร่าเรื่องอื่นเอาไว้ก่อนนะครับ คือว่าตอนนี้ผมมีเรื่องสำคัญมาก"
"เรื่องสำคัญหรอคะ... ฮึ เรื่องอะไรหรอคะที่สำคัญมากขนาด..."มิร่าไม่ทันพูดจบผมก็พูดขึ้นแทรก ก็คนมันรีบหนี่หน่า
"คือว่าผมนัดกับมินซองไว้นะครับ เลยเวลามานานแล้ว ผมขอโทษนะครับ"ผมไม่รอคำตอบกระว่าจะวิ่งไปแต่คำพูดของมิร่าทำให้ผมหยุดชะงัก
"มินซองสำคัญกว่ามิร่างั้นหรอ"เธอพูดด้วยน้ำตา ทำเอาผมจะร้องไห้เช่นกัน
"มิร่าทำไมคุณถึง"ผมไม่ทันพูดจบมิร่าก็พูดขึ้นมาว่า
"ยูนไม่เคยรักมิร่าเลย มิร่ารู้ คนที่ยูนรักคือมินซอง มิร่าดูออก ฮือๆๆ..... ยูนมีความสุขเมื่ออยู่กับมินซองมากกว่าที่จะอยู่กับมิร่า"ผมกับเธอร้องไห้(ตอนนี้ไม่มีคนอยู่เพราะเย็นแล้ว-อยู่หลังตึกเรียนเลยไม่มีคนเห็นผมกับเธอ)
".........."ผมไม่ตอบอะไร ผมหัวใจกำลังหยุดเต้นเพราะผมทำให้คนที่ผมเคยรักร้องไห้ ......คนที่ผมเคยรัก เพราะผมรู้ตัวเองแล้วว่าผมรักมินซอง
"เรื่องสำคัญที่มิร่าอยากจะบอกยูฯก็คงไม่สำคัญแล้วหล่ะคะ มิร่าไม่โทษยูนเลยไม่เลยจริงๆๆ ฮืออ......."ผมเข้าไปสวมกอดเธออย่างแน่น
"ผม...ผมขอโทษครับ"...
"ยูน มิร่าอยากให้ยูนอยู่กับคนที่ยูนรัก มิร่าดีใจนะคะที่ได้รักกับยูน "ผมก็กอดเธออยู่
'ตึง' เสียงอะไรผมก็ไม่สนใจผมก็กอดคนที่ผมเคยรักอย่างมิร่าไว้
"ไปเถอะคะ บางทีมินซองอาจรอยูนอยู่ก็ได้ เด็กคนนั้นน่ารักมากฉันรู้ ไปเถอะ"ผมรีบวิ่งไปยังสวนดอกกุหลาบ
มินซองเธอไม่รอผมแล้ว ทำไมยัยนั่นไม่รอผม แล้วยัยนั่นมีอะไรจะคุยกับผมนะ
END จบความคิดของยูน
...............................................................................................................
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
