I Was Her รักฉันคือ...(เธอ)

          "ฮือๆๆๆๆๆๆๆฉะ...ฉันเกลียดนาย"ฉันร้องไห้คร่ำครวญในห้องนอน ฉันเห็นในสิ่งที่ฉันไม่อยากเห็น ไม่อยากเห็นจริงจริง

     ย้อนเวลา 18.10 น.

นายนั่นทำไมไม่มาสักทีนะ ฉันรอนานแล้ว แย่จริงๆเลยฉันจะบอกนายว่าฉันชอบนายก่อนที่ฉันจะไปอังกฤษแล้วนะ ฉันเดินด้วยน้ำตา และแล้วฉันก็ต้องหยุดเดินเพราะฉันเห็นมิร่ากับยูนกำลังกอดกันอยู่ ฉันร้องไห้แล้วขาไปโดนด้ามเหล็กจนเลือดไหล

     ปัจจุบัน

เพราะอย่างยูนใช่ไหมนายยูนถึงไม่มาตามนัด ฉันรู้ว่าในใจของนายยูนไม่มีฉันเลย"ฮือๆๆๆ"

"มินซอง อยู่หรือเปล่าเนี่ยย......."ใครกัน

"แกร๊ก...."

"ฮือๆๆๆ กะ..กอซอง"กอซองเปิดประตูเข้ามา

"แกเป็นอะไร บอกฉันได้นะ"กอซองฉันเสียใจ

"เธอรู้หรือเปล่า ฮือๆ"ถ้าฉันต้องจากมินซองฉันคงต้องเสียใจมากอีกแน่ๆ

"เรื่องออะไรหล่ะ......อ๋อ!ฉันรู้แล้วเธอจะไปลอนดอนใช่ไหมฮะพี่มินโฮบอกฉันแล้ว"

"สิ่งที่ฉันอยากทำ มันไม่เป็นจริงแล้ว"

"ทำไมหล่ะ"กอซองถามแบบสงสัย ปต่สายตาออกแนวสงสาร

"ช่างมันเหอะ แล้วนี่สิ่งที่เธออยากทำหล่ะฮะเป็นยังไงบ้าง"ฉันใช้มือเช็ดน้ำตาพูดแบบสะอื้นนิดๆ

"ฉันทำมันสำเร็จแล้ว พี่มินโฮกลับฉันเป็นแฟนกันแล้วหละ พี่เขาบอกว่าชอบฉัน"อะไรกันเนี่ย

"จริงหรอ ยินดีด้วยนะ เธอก็ต้องมาเป็นพี่สะใภ้ฉันแล้วหล่ะสิ '5555'"ฉันกับกอซองหัวเราะกัน

"น้องกอซอง มินซองไปกันเถอะ"ถึงเวลาแล้วสินะ

"คะ"ฉันกับกอซองพูดพร้อมกัน

"แม่รักลูกนะ ขอให้ลูกตั้งใจเรียนที่อังกฤษแล้วกลับมาหาแม่ไวๆนะ ฮือๆๆๆ"น้ำตาฉันไหลแล้ว

"แม่คะ หนูไปเรียนนะคะ ไม่ได้ไปแล้วไม่กลับมาหนูจะตั้งใจเรียน ฮือๆๆ แล้วรีบกลับมา"

"คุณหนูมินซองของป้า ฮือๆๆๆๆ"ป้าจางของหนู

"หนูรักป้านะคะ"ฉันรู้สึกแปลกๆจังที่จะต้องจากบ้านนานขนาดนี้

          ณ สนามบิน

"มินซองรีบกลับมานะพี่รักน้องนะ"พี่มินโฮพูดด้วยอาการจะร้องไห้

"หนูก็รักพี่นะคะ พี่ต้องดูแลกอซองดีดีหล่ะ"ฉันเข้าไปกอดพี่และกอดกอซอง

"ลาก่อนนะกอซอง คอยดูแลความประพฤติพี่ด้วยนะ ฮือๆๆ"

"อย่าร้องไห้สิ ฉันรักเธอนะ"กอซอง....ฮือๆๆ

"ไปได้แล้วนะยัยน้องตัวแสบ"

"คะ" ฉันตอบแล้วเดินไปขึ้นเครื่องบิน

     นายจะอยู่ที่ไหนนะนายยูน นายคงไม่หันมาสนใจฉันใช่ไหม ฉันขอให้นายมีความสุขกับรักที่นายเลือกนะ แม้ว่าฉันจะต้องแอบรักนายแต่ฉันก็มีความสุขนะที่ได้รักนาย......นายยูน