สายสัมพันธ์ที่มิอาจตัดขาด [Satan]
เขียนโดย มุเมะโนไทสะ
วันที่ 17 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 เวลา 13.37 น.
แก้ไขเมื่อ 18 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 22.59 น. โดย เจ้าของนิยาย
6) อดีตของอีกา
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
''ไอ้ปีศาจ!!''
''ไปตายซะ!? แกไม่หน้าเกิดมาเลย!!''
''ครูครับ!! ฟันผม!'
เสียงโวยวายของพวกเด็กๆทําให้เด็กผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงกลางตามตัวมีบาดแผลนิดหน่อยเสียงหอบหายใจของเธอที่พึ้งผ่านการจิกตีทะเลาะกับเด็กผู้ชายที่เข้ามาหาเรื่องเธอ
''ฉันไม่ใช้ไอ้ปีศาจ!!''คําพูดที่ตะโกนออกมาทําให้ครูในชั้นเรียนหรือครูใหญ่ก็ไม่กล้าเข้าไกล้เด็กผู้หญิงแม้แต่ซะคนนั้นทำให้เด็กสาวถึงกับต้องกัดฟันข่มความโกรธที่จะทะลักออกมา
ไม่ใช่ ....... ไม่ใช่........... ฉันไม่ใช่แบบนั้นนะ ........
เสียงในจิตใจที่ตะกอนทําให้เธอเริ่มเจ็บแค้นตัวเองมากกว่า
''อชิระ ... ครูว่าใจเย็นๆหน่อยนะ ... ''ครูฝึกหัดที่เข้ามาใหมาด้วยเสียงสั่นที่เห็นแผลของเด็กคนนี้เริ่มกลับมาทําให้เด็กผู้หญิงตัวเล็กๆเห็นหน้าครูหยิบของเล่นปาเข้าใส่โดยไม่สนว่าคนตรงหน้าจะเจ็บไหมเธอตะโกนออกมา
''อย่าเข้ามานะ !!ฉันไม่ใช้ไอ้ปีศาจนะ !! '' ก่อนที่เสียงจะสงบได้มีเสียงตวาดดังลั่นขึ้นมา
''เลิกกลายเป็นเด็กเกเรซะที อชิระ !!''เสียงที่ดังมาจากข้างนอกเดินเข้าดวงตาสีเหลืองที่แข็งกร้าวผมยาวสลวยสีแดงใบหน้าขับให้ใบหน้าที่มีอารมณ์ฉุนกับร่างเด็กสาวตัวเล็กๆที่กัดฟันกรอดก่อนจะที่เริ่มกลัวมองคนที่เดินเข้ามาด้วยสีหน้าที่ตกใจ
''ย.... ยัยป้า ... ''อชิระมองหน้าอีกฝ่ายก่อนจะทําหน้าโกรธอยากจะระบายออกมา
''ทําไมแกถึงเอาข้าวของมาปาใสคนอื่น! ลองมองดูรอบตัวแกหน่อยว่าพวกเขาเป็นยังไง!'' เอมีลี่พยายามทําสีหน้าสงบสติอารมณ์ของตัวเองก่อนจะชี้ไปรอบๆห้องที่คุณครูและเด็กๆต่างถ้อยห่างอชิระที่อยู่ตรงกลางเธอก้มหน้าก้มตาและอยากจะหาคําพูดเถียงกลับกับเอมี่ลี่แต่คําพูดพวกนั้นกลับกลืนลงคอโดยเธอแค่ ... ไม่ชอบที่ถูกเรียกว่าปีศาจ...
''ป้าจะมาเข้าใจอะไรวะ!... ป้าแค่เก็บพวกเรามาเลี้ยงเพราะพวกเราไม่มีพ่อ!!ไม่มีแม่!!แล้วป้าแค่เก็บมาเลี้ยงฉันกับน้องเท่านั้น.... และเกลียดเจ้าพวกบ้านั้นที่ถูกบอกว่าไม่มีคนที่รัก!!อย่างป้าจะมา
เข้าใจอะไรโว้ย.....!'' อชิระร้องไห้อย่างหนักเธอพยายามกลั้นนํ้าตาที่ไหลออกมาทั้งสองข้างเอมี่ลี่ที่เห็นดันนั้นเริ่มเหนื่อยใจก่อนเธอเดินเข้าไปกอดร่างนั้นเอาอย่างแน่นเด็กสาวจะตกใจและโกรธออกมาเข้าไปชกหน้าท้องเธอสองสามหมัดด้วยแรงทั้งหมดของเธอแต่เอมี่ลี่ก็ยังกอดร่างบางตัวน้อยที่ยังร้องไห้สะอึกสะอื่นอยู่ก่อนที่เธอจะตกใจเพราะเธอเผลอลงมือคนที่เลี้ยงพวกเขาไว้
''ไอ้เด็กบ้า..อึก .. เธอควรดีใจหน่อยสิว่าตัวเองเกิดมาครบสามสิบสองหมด.. เธอก็ควรดีใจ .. ที่พ่อกับแม่ของเธอให้สิ่งนั้นเอาไว้... อย่างมาพูดว่าตัวเองไม่มีไม่มีแม่ .. เพราะแกก็ยังมีทุกคนอยู่... อชิระ'' เสียงหอบหายใจที่ขาดช่วงจังหวะก่อนอชิระจะเงยหน้ามองเขาด้วยสีหน้าขี้แงของเขา
''.... อ๊อกกกกกกกกก..โอ๊ยยยยยยยท้องฉ๊านนนนนนนนนนนน''เอมี่ลี่ตะโกนดังลั่นล้มลงไปกุมท้องพร้อมทําสีหน้าม่วงปิ๊ดที่โดนต่อยชกท้องไปสองสามหมัดอชิระที่เห็นถึงกับเข้าไปประคองร่างใหญ่นั้นเอาไว้ด้วยเสียงโหยหวนที่ดังออกมาจากโรงเรียนอนุบาลก่อนที่ครูในโณงเรียนจะรีบโทรแจ้งรถพยาบาลมารับตัวผู้ปกครองของอชิระ
''ป้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา.......!''
เสียงรถพยาบาลที่ดังออกมาจากโรงเรียนอนุบาลอชิระที่วิ่งเข้าไปเกาะตรงขอบเตียงที่เข็นออกมาจากโรงเรียนเธอทําสีหน้าตกใจเอมี่ลี่ที่เกร็งกระตุกเกือบจะนํ้าลายฟูมปากหันมาพูดปลอบใจเธอ
''เฮ้! ฉันไม่เป็นไรหรอก ซุปเปอร์แมนคนนี้แข็งแรงอยู่แล้วอชิระ!'' เอมี่ลี่พูดออกมาด้วยความแข็งแรงก่อนหนุ่มคนที่เข็นทําสีหน้าเจื่อนๆ
''คุณครับ ... แข็งแรงตรงไหนกระดูกซี่โครงคุณหักตั้งสี่ห้าท่อน .. นี้ถ้าคนธรรมดาตายไปแล้วนะครับ .. แต่ยังอึดได้ขนาดนี้ช่าง -- '' หนุ่มน้อยที่กําลังจะพูดถูกเอมี่ลี่เอามือปิดปากเอาไว้อย่างรวดเร็วและกระซิบตรงหูโดยที่อชิระหันมามองอย่างสงสัยก่อนเขาจะเปลี่ยนสีหน้าเจื่อนๆกลายเป็นสีหน้ายิ้มกว้างให้กับอชิระ
''แหม่ ... ซุปเปอร์ฮีโร่อย่างคุณแค่นี้ทนได้อยู่แล้วสินะครับ!''หนุ่มน้อยนั้นพูดออกมาพร้อมยิ้มให้คุณเอมี่ลี่ก่อนเธอจะยกนิ้วแล้วนอนท่าหงิกงออชิระที่เห็นดันนั้นทําตาวาว
''ว้าว! ป้าเป็นซุปเปอร์ฮีโร่สินะ!''อชิระหลงเชื่อก่อนจะวิ่งไปหาเอมี่ลี่เธอมองป้าที่ยิ้มให้ก่อนเอมี่ลี่จะลูบหัวเธออย่างเอ็นดูเอมี่ลี่จ้องมองดวงตานํ้าตาลกลมโตเธอพยุงตัวเองก่อนจะยิ้มแป้นใส่หน้าเธอเหมือนลูกสาวแท้ๆของเธอ
''อชิระ ...... เธอน่ะจงเป็นผู้หญิงที่อ่อนโยน ...... และเป็นคนที่พึ้งพาคนอื่นได้เสมอนะ ...และอย่างทําให้คนอย่างฉันเป็นห่วงสิเฟร้ย!! และไม่ใช้ป้าด้วยฉัน!!ฉันพึ้งอายุ 29 ปีเองนะเฟร้ย!!''เธอพูดพร้อมทุบหัวอีกฝ่ายอย่างหมั้นไส้เส้นเลือดพุ่งขึ้นมาด้วยความหมั้นไส้ของเด็กน้อยที่เธอโดนเรียกว่าป้าอชิระที่เห็นดันนั้นต่างโวยวายใส่หน้าพร้อมหมอและคนเข็นเตียงต่างเข็นเข้าอย่างรวดเร็วก่อนที่จะโดนลูกหลงจากเด็กน้อยที่เตรียมอาละวาด
''ป้าาาาาาาาาาาาาาาาบ้าเอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!''เด็กสาวที่ตะโกนออกมาตามไล่หลังของรถพยาบาลก่อนที่จะทําหน้าบูดเบี้ยวไม่สบอารมณ์ที่ตัวเองถูกทุบหัวเธอโวยวายแบบเด็กๆใส่หลังรถพยาบาลอย่างหงุดหงิดก่อนที่เธอจะมองรถพยาบาลหายวับไปกับตาบนท้องถนน... ก่อนที่อชิระอยู่ในใจ
สักวัน .. เราอยากจะเท่แบบแม่ให้ได้ ...
------------------------------------------------------------------------------------
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ