เลห์เสน่ห์แวมไพร์สาว

"ฝันอีกแล้วหรอลิเลีย" " เรื่องของฉัน" " ทำตัวห่างเหินกันอีกแล้วนะ" 
"ออกไปได้แล้วฉันจะแต่งตัว"เพราะดูตอนนี้สิผมที่ยุ่งฟูของฉันกับเสื้อผ้าที่ไม่อาจบรรยายได้  "เปลี่ยนสิใครห้ามเธอละ" "ออกไปเหอะน่า"  ฉันไม่พูดเปล่าฉันเดินลงจากเตียงพร้อมกับผลักหลังเอเดนให้ไปทางประตู  "เฮ้ๆใจร้ายจังเลยนะลิเลีย"  "ไปได้แล้วไอรินรอนายอยู่นะ"
ผ่านไป10นาทีฉันก็อยู่ในชุดนักศึกษาแต่ว่าดันเจอเอเดนนี่สิ  "มีอะไร เจ้าชายเอเดน"  "อย่าเรียกซะห่างเหินขนาดนั้นสิฉันจะไปพร้อมเธอ"  "แต่ว่าไอรินรอนายอยู่นะ"  "ฉันให้พ่อบ้านไปส่งแล้วล่ะเธมาโรงเรียนวันแรกนิฉันจะไปด้วย"  "ไม่พูดเปล่าเอเดนยังดึงแขนฉันไปด้วย"  "ดะ..เดี๋ยวสิ"  ในที่สุดฉันก็มาอยู่ในรถของเอเดนจนได้  พวกเราอยู่ในรถต่างไม่พูดอะไรจนมาถึงโรงเรียน" อร๊ายยยยท่านเอเดนยังเท่ห์เหมืนเดิม"  "ท่านเอเดนคะแล้วท่านไอรินล่ะ"  ฉันได้ยินสิ่งที่เด็กผู้หญิงคนนี้คิดในใจรู้สึกว่าเธอจะชอบเอเดนมาก  "แล้วๆท่านเอเดนคะผู้หญิงคนนี้เป็นใครกัน"  ฉันรู้สึกว่ามีรังสีอำมหิตกำลังจ้องมาทางฉัน "เอ่อ....ฉัน"  "ฉันอะไรล่ะ"  เอาล่ะสิพวกนางทั้งหลายเริ่มโมโหแล้ว รู้สึกว่าฉันกำลังถูกเอเดนลงโทษอยู่ ฉันพอจะรู้ว่าเรื่องอะไรก็ที่ฉันไล่เขาออกมาน่ะสิ "ตอบไปสิลิเลีย"  "เอ่อ......ฉัน....เป็น" รู้สึกว่าพวกนางลุ้นอย่างมาก  เริ่มพูดไม่ออกแล้วสิเอาไงดีจะบอกว่าฉันเป็นแวมไพร์หรอไม่ดีมั้งรู้สึกว่าเอเดนกำลังหัวเราะฉันอยู่เขาคงได้ยินที่ฉันนึกน่ะ "เร็วๆหน่อยสิฉันอยากรู้จนตัวสั่นแล้วนะ"
"เอ่อ.....คือฉันเป็น...เพื่อนกับเอเดนน่ะชื่อลิเลียยินดีที่ได้รู้จักนะ"  "เพื่อนหรอกหรอ"  "จริงหรอคะท่านเอเดน"  'ติ๊ง ต่อง ติ๊ง ต่อง'  เสียงที่บอกเวลาเข้าเรียนทำให้พวกนางทั้งหลายสลายเข้าไปเรียน
"นี่คือบทลงโทษของเธอลิเลีย"  เขาพูดพร้อมกับหัวเราะ " ชิ"  เข้าเรียนได้แล้วนะพวกเธอ"
  เสียงคุณครูทำให้การสนทนาฉันกับเอเดนจบลง  5นาทีต่อมาฉันก็เข้ามาแนะนำตัวให้เพื่อนร่วมห้องรู้จัก  "สวัสดีค่ะฉันชื่อลิเลียอายุ18ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนนะคะ" " ว้าววววสวยจัง"
ฉันเดินไปหาที่นั่งตามที่ครูบอกดีจังได้นั่งริมหน้าต่าง  "สวัสดีจ๊ะลิเลียฉันชื่อพิชชี่ยินดีที่ได้รู้จัก " "จ๊ะเช่นกันฝากตัวด้วยนะพิชชี่" "ว้ายยยยท่าเฟลิหล่อเหมือนเดิม"  "ใครกันหรอเฟลิค"  "นักกีฬาน่ะเป็นนับาสที่เก่งที่สุดในโรงเรียนเลยนะ"  "เอาละๆนั่งที่เตรียมเรียนคาบแรก"  เห้ออาจารย์สอนน่าเบื่อฉันมองหน้าของคนรอบห้องไปเรื่อยๆจนไปสบตากับเอ่อน่าจะชื่อเฟลิคนะ ดวงตาสีมรกตนั่นดูอ่อนโยนจัง