เลห์เสน่ห์แวมไพร์สาว

เราจ้องกันอยู่นานเลยแหละและดูเหมือนว่าเขาจะจ้องฉันไม่เลิก สงสัยหมอนี่คงโดนเสน่ห์แวมไพร์ชัวร์ "เฟลิคดูอะไรน่ะเรากำลังเรียนอยู่นะอย่าเหม่อสิ"  "คราบๆ"  ทำเสียงแบบนั้นน่ารักเป็นบ้า^//^  แต่ฉันรู้สึกอึดอัดจังทำไมถึงต้องจ้องฉัน

'เธอคนนี้เหมือนแวมไพร์'  พอฉันได้ยินสิ่งที่เขาคิดเท่านั้นแหละฉันถึงกับลุกขึ้นเลยหมอนี่เป็นใครกัน

"ลิเลียมีอะไรหรอจ๊ะลุกขึ้นทำไม"  "เอ่อครูคะขอไปห้องน้ำคะ"  "เชิญจ๊ะกลับเร็วๆนะเดี๋ยวเรียนตามคนอื่นไม่ทัน"  "คะ"  เห้อออกมาห้องนั้นได้สะทีหมอนั่นเป็นใครกันนะถึงได้คิดว่าเราเป็นวมไพร์ขณะที่ฉันกำลังเหม่อๆอยู่ก็ไปเดินใครคนหนึ่งเข้า  "ว้ายยยยย"  ยัยนี่ทำฉันล้มหรือฉันทำยัยนี่ล้มไม่ว่าใครทำฉันก็

ล้มอยู่ดีนั่นแหละ " ขอโทดค่าาา"  "ไม่เป็นไรจ๊ะ"  ยัยนี่เหมือนเป็นคนมองโลกในแง่ดียังไงไม่รู้ 

"ว้าวววววเธอสวยจังนะ"  "เอ่อเจ็บตรงไหนรึเปล่า"  ฉันถามเพราะว่าดูสีหน้ายัยนี่จะเจ็บไม่ใช่น้อย

"อ๋อนิดหน่อยจ๊ะแล้วเธอเป็นยังไงบ้าง"" ฉันไม่เป็นไรหรอก"  ฉันตอบพร้อมกับแสร้งยิ้มถ้ายัยนี่เลือดออกเธอได้เป็นอาหารฉันแน่เพราะตอนนี้ฉันหิวสุดๆ-..-"เอ๋...ฉันไม่เคยเห็นเธอเลยนะเด็กใหม่หรอ"

"จ้า" " ว้าวววดีจังฉันชื่อเมเม่อยู่ห้องBยินดีที่ได้รู้จัก" " ฉันชื่อลิเลียอยู่ห้องAยินดีที่ได้รู้จัก"

"จ้าลิเลียว้ายยยฉันต้องไปเรียนล้วละออกมานานแล้วไปก่อนนะลิเลีย"   เอ่อฉันก็ออกมานานแล้วนิหว่า-0-

กลับห้องดีกว่า " ขออนุญาติค่ะ"  "จ้ารีบนั่งที่ลิเลียจะได้เรียนต่อไม่เข้าใจก็ไปถามพิชชี่ได้นะ"

"ค่ะ"  ฉันเดินไปได้ยินเสียงพวกผู้ชายคิดอะไรที่มันน่าเกลียดชะมัดอี๋  "นี่ลิเลียทำไมเธอไปนาจังฉันไม่เก่งนะถ้าสอนแล้วผิดฉันไม่รู้ด้วยนะ" " อืมมมม"  เธอไม่สอนฉันก็รู้อยู่แล้วละเรียนมากี่รอบล้วก็ไม่รู้  " นักเรียนจ๊ะครูจะนัให้กเรียนจับกลุ่ม3คนนะทำรายงานที่ครูสอนส่งอาทิตหน้านะจ๊ะหมดเวลาเรียนพักทานข้าวกลางันได้จ๊ะ"  'กริ๊งงงงงงงงง'  เสียงกริ๊งบอกเวลาพักทุกคนจึงเริ่มทานอาหารกันบางคนก็มีข้าวกล่องบางคนก็ไปซื้อกินส่วนฉันน่ะหรอไม่มีหรอก ต้องไปหาอะไรแทะเล่นสะหน่อย

อาหารของมนุษย์ที่แวมไพร์ชอบกินก็น่าจะเป็นพวกของที่หวานๆกับผัก "นี่ลิเลียมากินข้าวด้วยกันสิ

ฉันออกไปซื้อก่อนเดี๋ยวมากินด้วย " ฉันเลือกหยิบช็อกโกแล็ตมาเป็นแผงแล้วก็น้ำอัดลมอีก3ขวด

แน่นอนว่าคนคิดตังค์ถึงกับอึ้งเพราะมนุษย์อย่างมากก็กินแค่อันสองอันแล้วก็น้ำขวดนึงไม่แปลกที่เธอจะอึ้ง  "ว้ายยยยยยท่านเอเดนกับท่านไอรินมาแล้ว"  เอ่อฮอตไรขนาดนั้นนน-0-ก็นะเอเดนเป็นเจ้าชายแวมไพร์ที่หล่อจนจะหยิบยาดมมาสูบส่วนไอรินก็เป็นเจ้าหญิงแวมไพร์ที่สวยจนแทบลืมหายใจ

เอริคหันมามองทางฉันแล้วก็หันไปเลยชิใครสนกันไปกินต่อดีกว่า " ลิเลียเธอจะกินคนเดียวหมดเลยหรอ"  "ฉันจะแบ่งเธอด้วย" ถึงจะไม่อยากแบ่งต่ก็ต้องแบ่งสินะ  "ไม่อาวอ่ะเดี๋นวฉันอ้วน" " แล้วแต่"

'ลิเลียเธอมาทำงานกลุ่มกับฉันนะ" " อืม"  "เหลืออีกหนึ่งคนเอาใครดีลิเลีย"  "อืม" " นี่ลิเลียฟันฉันอยู่รึเปล่า!!!เอามานี่เลย"  "ช็อกโกแลตของช้านนน เอาคืนมา T^T"                                                          

"ต้องฟังฉันก่อนสิงานมาก่อนสิลิเลีย" ยัยพิชชี่ถ้าเธอไม่คืนฉันฉันได้ฆ่าทุกคนในห้องแน่

"ฉันก็ฟังเธออยู่นี่ไง" " ฟังอะไรกันเธอมัวแต่แกะเปลือกช็อกโกแล็ต" " ก็ได้ๆว่ามา"

"งานที่คุณครูสั่งเราต้องทำส่งอาทิตย์หน้าเรายังขาดคนอยู่หนึ่งคน  แล้ว..."  อยู่ๆก็มีผู้ชายมากมายขัดขึ้น  "นี่ลิเลียเอาฉันเข้ากลุ่มด้วยสิ"" เอาฉันด้วย" พวกผู้ชายเถียงกันใหญ่"เอ่อ..เอาใครดีละทนี้"

"ไม่รู้สิ- -" " " นี่ฉันกับลิเลียไม่เอาใคทั้งนั้น"  "งั้นเอาฉันไปอยู่ในกลุ่มด้วยได้ไหม้"   "เฟลิคหรอ>< ได้สิเธอไม่ขัดสินะลิเลีย"  "อืมเอาช็อกโกแลตคืนฉันได้รึยัง"  "ก็ได้-0-"  "เฟลิค!!!" " อ่าวมาแล้วหรอเมเม่"  "โทดทีนะพอดีฉันติดซ้อมน่ะ"  "อืมไม่เป็นไร " ผู้หญิงคนนี้หน้าคุ้นแหะ ผมสีทองยาวตาสีฟ้าอ๋อ...คนที่เดินชน-..-

"อ่าวลิเลียสวัสดีจ๊ะ"  "สวัสดีจ๊ะ"  "พวกเธอรู้กันด้วยหรอ" " อื้มพอดีฉันซุ่มซ่ามน่ะเลยเดินชนลิเลียพวกเราเลยรู้จักัน" 'นึกว่าไปกินเลือดสะอีกที่แท้เธอก็ไม่ใช่แวมไพร์'  ฉันได้ยินเสียงหมอน่คิดในใจเหอะ!!!ไปกินเลือดงั้นหรอแต่ก็อยากกินอยู่แหะ-0- "ไปกันเถอะบายพิชชี่บายลิเลีย"  "งั้นเรื่องงานไว้ค่อยคุยกันนะพวกเธอปรึกษากันไปก่อน"

"อืม/อืมมม " พอเฟลิคไปฉันก็กระดกน้ำอัดลมเข้าปาก " ทำรายงานที่ไหนดีลิเลีย"  "แล้วแต่เธอ"

"งั้นบ้านเธอละกัน " วะ...ว่าไงนะ0_o"