ปราบพยศร้าย นายตัวเเสบ

 
หลังจากที่คิวกับไมค์เดินเข้ามาในห้องVIPแล้ว พวกเราก็นั่งคุยกันสักพักก่อนที่คิวจะชวนให้ออกไปเต้นด้วยกัน
“น่ะๆๆ ไปเต้นกันเถอะ ”
 
 
“จะออกไปทำไมเล่า อึดอัดจะตาย”
 
 
“อ้อนไปเต้นกันนะ *-* ”
 
 
“อ่าๆ ก็ได้”
 
 
“อ้อนอ่ะ ตามใจมันอีกแล้วอ่ะ”
 
 
“แบร่ :P ”
 
 
“งั้นไม่ไปล่ะ”
 
 
“ง่ะ อ้อนอ่ะ ไปเลยๆ”
 
 
ฉันแกล้งยัยคิวก่อนจะโดนยัยคิวลากออกมาด้านนอกห้อง ด้านเสียงดังมากกว่าด้านเพราะด้านสามารถเก็บเสียงได้ดี ยัยคิวลากฉันไปด้านหน้าเวทีที่กำลังคนมาร้องเพลง
 
 
“กรี๊ดดดดดดด !!!”
 
 
“กรี๊ดดดดดดดด !!”
 
 
เสียงรอบข้างส่งเสียงกรี๊ดกันดังลั่นจนฉันต้องลากยัยคิวออกมา พวกฉันจึงมาเต้นตรงทีไม่ค่อยมีคนเท่าไร
 
 
“ง่า อ้อนอ่ะ ตรงนั้น หนุ่มออกจะเยอะ-3-”
 
 
“มาคนเดียวหรอ คนสวย” อยู่ๆก็มีคนกลุ่มหนึ่งประมาณ 4-5 คนเดินเข้ามาหาพวกฉัน
 
 
“ก็อย่างที่เห็นล่ะค่ะ” ยัยคิวตอบแบบขอไปที
 
 
“อั้ยยะ ปากดีด้วยอ่ะ ตรงสเป็กนายเลยว่ะ ธาม”
 
 
“โธ่ คนสวยอ่ะ เขาอุตส่าห์ถามดีๆ”
 
 
ทั้งสองคนที่ตอนนี้ตกอยู่ในวงรอบของผู้ชายกลุ่มหนึ่งกลับไม่ได้สังเกตเห็นผู้ชายอีกสองคนที่กำลังมองมาทางพวกเขาอยู่
“เอาไง จะช่วยป่ะ”
 
 
“ดูๆไปก่อน ถ้าท่าไม่ดีค่อยเข้าไปช่วยก็ยังไม่สาย”
 
 
“เออ”
 
ฉันดึงคิวเพื่อจะออกจากวงรอบนี้และกลับไปที่ห้องเหมือนเดิม แต่คนในกลุ่มนั้นกลับมาจับข้อมือฉันไหว
 
 
“ปล่อย” ฉันพูด
 
 
“แล้วถ้าไม่ล่ะจ๊ะ”
 
 
“อั้ยยะ รุกแล้วเว้ยไอ้นาย ระวังคนสวยเขาเจ็บมั้งดิมึง”
 
 
“บอกให้บอก - - ” ฉันมองพวกนั้นเข้ม
 
 
“อุ้ย!! ทำหน้าตาน่ากลัวด้วย นี่ทำหน้าแบบนั้นเดียวไม่สวยเอานะจ๊ะ” ไอ้ปากเสียที่พูดคนแรกพูดขึ้นมา มันน่ารองเท้ายัดปากจริงๆ -*-
 
 
“แล้วคนสวยคนนี้ชื่อไรจ๊ะ” พอเพื่อนอีกคนคิดว่าตอนนี้ฉันถูกของตัวเองดักไว้ก็หันไปสนใจคิว
 
 
“ยุ่งมากป่ะ ใช่เรื่องหรอไง” น่านปากเสียอีกแล้วไง ฉันล่ะหน่ายกับมันจริงๆ
 
 
“ฮ่าๆๆ ปากดีใช้ได้เลยนิหว่า อยากจะลองแตะปากเล้กๆด้วยปากฉันจริงๆ” ไอ้คนที่ชื่อ ธาม อะไรนั้นก็มาพูดจาส่อแววลามกและส่งสายตาเหมือนกำลังล่าเหยื่อมาที่พวกฉัน
 
 
“นั้นสิ คนนี้ก็น่ากินจริงๆ ” คนที่ชื่อนาย หันมาพูดกับฉันแต่ค่อยๆเอาหน้ามาใกล้ๆฉัน น่าขนลุก =*=
 
 
“เอ่อ .. ขอโทษนะครับ ไม่ทราบว่ามีปัญหาอะไรกับแฟนผมงั้นหรอครับ” เสียงคนบุคคลหนึ่งดังออกมาแต่ไม่ใช่จากไอ้พวกปากสุนัขไม่รับประทานพวกนี้หรอกนะ
 
 
“หืม? พวกแกเป็นแฟนของสองคนนี้หรอ?” เสียงของไอ้ปากหมาพูด พอไม่รู้ชื่ออ่ะ แล้วก็ไม่อยากรู้ด้วย
 
 
“ใช่ครับ ^^ ” นายวินพูดแล้วก็เดินมาดึงคิวเข้าไปกอดแทน ส่วนนายดาร์ลิ้งก็เดินมาที่ฉันก่อนจะดันหน้าไอ้นายออกห่างแล้วก็จับมือฉันแทน
 
 
“นี่! นายปล่อยมือนะย่ะ” ฉันพูดเบาๆกับนายดาร์ลิ้งนั้นเพราะเดี่ยวความแตก
 
 
“ถ้าฉันปล่อยเดียวเจ้าพวกนั้นก็สงสัยเอาสิ” หมอนี่ก้มลงมากระซิบข้างหูฉัน เพราะส่วนสูงเราต่างกันนิดหน่อยอ่ะนะ
 
 
“นี่ กระซิบอะไรไม่ทราบ” นายคนที่ชื่อนายพูด แหมใครกล้าคิดชื่อเนี้ย - - (ขอโทษย่ะ พอดีคิดชื่อไม่ออกจบป่ะค่ะ)
 
 
“แล้วนี่ แน่ใจหรอว่าเป็นแฟนกันจริงๆนะ” นายธามพูดขึ้น
 
 
“ก็จริงสิครับ” ดาร์ลิ้งตอบ
 
 
“พิสูจณ์สิ” อ๊ากก!!! จะพิสูจณ์ทำหอกไรย่ะเดียวแม่ก็ตบกะโหลก ชิ
 
 
“ได้ครับ” อีกตานี่ก็เล่นตามน้ำจริงๆนะย่ะ แล้วอยู่ๆฉันก็โดนหมอนี่จับให้หันหน้ามาหากัน ฉันมองหมอนี่งง แล้วหมอนี่ก็ค่อยๆก้มหน้ามาใกล้ฉัน ฉันตกใจจนเบิกตาโตมอง และหมอนั้นก็ จะ..จูบฉัน!!! O////O
 
 
“อืมม..”
 
 
“เป็นไงล่ะ ทีนี้เชื่อยัง” หมอนั้นพอถอดจูบออกก็พูดกับเจ้าพวกนี้ ส่วนฉันนะหรอไม่ต้องถามค้างสิค่า!!
 
 
“แล้วเธอล่ะ” พอจัดการทางฉันเสร็จก็หันมาทางคู่คิว
 
 
“อยากพิสูจณ์งั้นสิได้” ยัยคิวพูดอย่างยิ้มๆก่อนที่จะทำเรื่องที่ไม่มีใครคาดฝัน ยัยคิวโอบรอบคอของวินก่อนจะกดลงมาและ จูบที่ปากของนายวิน แถมยังจูบนานกว่าอีกอ่ะ
 
 
“โอเคยัง” หลังจากที่จูบเสร็จยัยคิวก็หันมาพูดอย่างกวนๆ
 
 
“ครับๆ เชื่อแล้วครับ” แล้วพวกนั้นก็สลายหายไปในทันที
 
 
“แหวะ รู้สึกอยากอ็วกจริงๆ” ฉันกับยัยคิวพูดพร้อมกันหลังจากที่ตั้งสติได้แล้ว
 
 
“เหอะ พวกฉันไม่น่ามาช่วยพวกเธอเลย” ดาร์ลิ้งพูดอย่างเคืองๆ
 
 
“นั้นสิเนอะ รู้งี้ปล่อยให้โดนไอ้พวกนั้นลากขึ้นเตียงก็ดีแล้ว”
 
 
“ชิ ขอบใจย่ะ ” ยัยคิวพูด
 
 
“แล้วเธอล่ะ ”ดาร์ลิ้งมองมาที่ฉัน “เพื่อนเธอยังมีน้ำใจเลยนะย่ะ”
 
 
“ขอบคุณ” ฉันพูดเสร็จก็ลากยัยคิวกลับมาร่วมกับพวกยูทันที
 
------------------------------------------------------------------
ขออภัยที่มาอัพช้าค่าาาาาาาาาาาาาา ^O^