ปราบพยศร้าย นายตัวเเสบ

-

เขียนโดย Queue_81

วันที่ 9 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 เวลา 22.01 น.

  4 session
  0 วิจารณ์
  7,178 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 9 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 22.34 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

3) ปราบพยศร้าย นายตัวเเสบ ตอนที่ 3

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

พวกฉันพากันเดินมาโดนมียูกับไมค์เดินนำหน้าอยู่ส่วนคิวเดินอยู่ข้างๆฉัน พวกเราเดินกันจนมาถึงห้องที่ VIP ไม่ต้องจองเลยแค่เดินมาก็ได้ล่ะ วิเศษ *-*

 

 

“ไมค์ๆ เอาเหล้าแพงๆนะ *-* ” นั่งปุบไอ้ยูสั่งปัป

 

 

“ใช่ๆ เอาอาหารด้วยนะเอาอร่อยๆและแพงที่สุดนะ”ยัยคิวก็ไม่ยอมแพ้เอากับเขาด้วย

 

 

“แล้วอ้อนอ่ะเอาไรป่ะ” ไมค์หันมาถามฉัน ถ้าฉันสั่งล่ะก็ร้านได้มีเจ้งมั้งล่ะ 5555

 

 

“อะไรก็ได้”

 

 

“อ่า โอเค”

 

 

“งั้นฉันไปห้องน้ำก่อนนะ ไมค์ห้องน้ำไปทางไหน”

 

 

“ตรงไปแล้วเลี้ยวซ้าย ก็เจอแล้ว”

 

 

พอทุกคนพูดคุยกันเสร็จคิวกับไมค์ก็ออกไปจากห้องVIP เหลือแค่ฉันกับไอ้ยูที่ตอนนี้กำลังนั่งสบายใจเพราะกินฟรีอยู่ ภายในห้องเงียบสงบ

 

+

 

+

 

+

 

+

 

+

 

+

 

[คิว]

 

“ตรงไปแล้วเลี้ยวซ้าย”

 

 

ตุ๊บ!!

 

 

"ว๊ายยย” T^T แงคนก้มกระแทกพื้นเลยอ่ะ เจ็บจุง

 

 

“ไม่เป็นไรนะครับ” เสียงคนบุคคลที่ชนฉันถามขึ้นมา

 

 

...คงไม่เจ็บมั้งย่ะ ก้นกระแทกขนาดนี้นะ ...

 

 

“ไม่เป็นไรค่ะ” ฉันตอบกลับ

 

 

“อ่าครับ ผมต้องขอโทษจริงๆ” ชายเสียงหล่อแต่คุ้นๆพูดและส่งมือมาให้ฉัน ฉันจับตามมารยาทไม่อยากให้เสียน้ำใจ (แน่ใจหรอจ๊ะ คิวลี) จริงย่ะ! เดียวงับคอเลยนิ

 

 

“ขอบคุณค่ะ” หลังจากที่ฉันจับมือเขาและเขาดึงฉันให้ขึ้นไปตอนนี้เราสองคนประจันหน้ากันเรียบร้อยแล้ว

 

 

“อ้าว คิวมาที่แบบนี้ด้วยหรอ...อ๊ะ!! ระวัง!!” พอฉันมองหน้าหมอนี่ก็จำได้ว่าเคยเจอกันแต่พอดีว่าตกใจเกินไปเท้ามันเลยลื่นและเวไปข้างหลัง

 

 

หมับ!!

 

 

ฉันหลับตาปี๋กลัวว่าถ้าล้มไปหัวจะไปกระแทกและฉันไม่อยากให้ใครมาเห็นสภาพของฉัน ก็มันน่าทุเรทนิ T^T

 

 

“ไม่เป็นไรนะครับ คุณนี่ซุ่มซ่ามกลัวที่ผมคิดอีกนะนี่” ฉันลืมตามองหน้านายวินที่ยิ้มกรุ้มกริมชวนน่าหมั่นไส้ถึงจะหล่อก็เถอะย่ะ

 

 

“หรอย่ะ ปล่อยได้แล้ว” หลังจากที่หลงเคลิ้ม เอ้ย! อ่ะแฮ่ม หลังจากที่ตั้งตัวได้ก็กลับมายืนได้เหมือนเดิมล่ะ

 

 

“กลิ่มตัว หอมจัง ^^ ”

 

 

“นี่นาย เสียมารยาท ปล่อยนะๆ” ฉันพยายามขัดขืนแต่แรงของผู้หญิงล่ะนะ ฉันพลักหมอนั้นจนเซและวิ่งเข้าห้องน้ำไป

 

 

“หึ.. น่าสนุกแฮะ” วิน พูดเสร็จก็เดินจากไป

 

 

[คิว : จบ]

 

+

 

+

 

+

 

+

 

+

 

+

 

หลังจากที่ทุกคนต่างแยกย้ายกันไปภายในห้องVIP ก็มีสองคนที่นั่งอยู่ในห้องนั้น แต่ภายนอกกลับมีคนอีกคนนึงยืนมองผ่านกระจกใสๆเล็กๆเข้ามามองทั้งสองคนในนั้น

 

 

“เหอะ ไหนว่านัดเพื่อนไว้ไง เห็นชัดๆว่ามาพรอดรักกับผู้ชาย” และเขาก็เดินออกไป

 

-----------------------------------------------------

ขออภัยในความสั้นค่า 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา