ปราบพยศร้าย นายตัวเเสบ

 

หลังจากที่คิวกับไมค์เดินเข้ามาในห้องVIPแล้ว พวกเราก็นั่งคุยกันสักพักก่อนที่คิวจะชวนให้ออกไปเต้นด้วยกัน

“น่ะๆๆ ไปเต้นกันเถอะ ”

 

 

“จะออกไปทำไมเล่า อึดอัดจะตาย”

 

 

“อ้อนไปเต้นกันนะ *-* ”

 

 

“อ่าๆ ก็ได้”

 

 

“อ้อนอ่ะ ตามใจมันอีกแล้วอ่ะ”

 

 

“แบร่ :P ”

 

 

“งั้นไม่ไปล่ะ”

 

 

“ง่ะ อ้อนอ่ะ ไปเลยๆ”

 

 

ฉันแกล้งยัยคิวก่อนจะโดนยัยคิวลากออกมาด้านนอกห้อง ด้านเสียงดังมากกว่าด้านเพราะด้านสามารถเก็บเสียงได้ดี ยัยคิวลากฉันไปด้านหน้าเวทีที่กำลังคนมาร้องเพลง

 

 

“กรี๊ดดดดดดด !!!”

 

 

“กรี๊ดดดดดดดด !!”

 

 

เสียงรอบข้างส่งเสียงกรี๊ดกันดังลั่นจนฉันต้องลากยัยคิวออกมา พวกฉันจึงมาเต้นตรงทีไม่ค่อยมีคนเท่าไร

 

 

“ง่า อ้อนอ่ะ ตรงนั้น หนุ่มออกจะเยอะ-3-”

 

 

“มาคนเดียวหรอ คนสวย” อยู่ๆก็มีคนกลุ่มหนึ่งประมาณ 4-5 คนเดินเข้ามาหาพวกฉัน

 

 

“ก็อย่างที่เห็นล่ะค่ะ” ยัยคิวตอบแบบขอไปที

 

 

“อั้ยยะ ปากดีด้วยอ่ะ ตรงสเป็กนายเลยว่ะ ธาม”

 

 

“โธ่ คนสวยอ่ะ เขาอุตส่าห์ถามดีๆ”

 

 

ทั้งสองคนที่ตอนนี้ตกอยู่ในวงรอบของผู้ชายกลุ่มหนึ่งกลับไม่ได้สังเกตเห็นผู้ชายอีกสองคนที่กำลังมองมาทางพวกเขาอยู่

“เอาไง จะช่วยป่ะ”

 

 

“ดูๆไปก่อน ถ้าท่าไม่ดีค่อยเข้าไปช่วยก็ยังไม่สาย”

 

 

“เออ”

 

ฉันดึงคิวเพื่อจะออกจากวงรอบนี้และกลับไปที่ห้องเหมือนเดิม แต่คนในกลุ่มนั้นกลับมาจับข้อมือฉันไหว

 

 

“ปล่อย” ฉันพูด

 

 

“แล้วถ้าไม่ล่ะจ๊ะ”

 

 

“อั้ยยะ รุกแล้วเว้ยไอ้นาย ระวังคนสวยเขาเจ็บมั้งดิมึง”

 

 

“บอกให้บอก - - ” ฉันมองพวกนั้นเข้ม

 

 

“อุ้ย!! ทำหน้าตาน่ากลัวด้วย นี่ทำหน้าแบบนั้นเดียวไม่สวยเอานะจ๊ะ” ไอ้ปากเสียที่พูดคนแรกพูดขึ้นมา มันน่ารองเท้ายัดปากจริงๆ -*-

 

 

“แล้วคนสวยคนนี้ชื่อไรจ๊ะ” พอเพื่อนอีกคนคิดว่าตอนนี้ฉันถูกของตัวเองดักไว้ก็หันไปสนใจคิว

 

 

“ยุ่งมากป่ะ ใช่เรื่องหรอไง” น่านปากเสียอีกแล้วไง ฉันล่ะหน่ายกับมันจริงๆ

 

 

“ฮ่าๆๆ ปากดีใช้ได้เลยนิหว่า อยากจะลองแตะปากเล้กๆด้วยปากฉันจริงๆ” ไอ้คนที่ชื่อ ธาม อะไรนั้นก็มาพูดจาส่อแววลามกและส่งสายตาเหมือนกำลังล่าเหยื่อมาที่พวกฉัน

 

 

“นั้นสิ คนนี้ก็น่ากินจริงๆ ” คนที่ชื่อนาย หันมาพูดกับฉันแต่ค่อยๆเอาหน้ามาใกล้ๆฉัน น่าขนลุก =*=

 

 

“เอ่อ .. ขอโทษนะครับ ไม่ทราบว่ามีปัญหาอะไรกับแฟนผมงั้นหรอครับ” เสียงคนบุคคลหนึ่งดังออกมาแต่ไม่ใช่จากไอ้พวกปากสุนัขไม่รับประทานพวกนี้หรอกนะ

 

 

“หืม? พวกแกเป็นแฟนของสองคนนี้หรอ?” เสียงของไอ้ปากหมาพูด พอไม่รู้ชื่ออ่ะ แล้วก็ไม่อยากรู้ด้วย

 

 

“ใช่ครับ ^^ ” นายวินพูดแล้วก็เดินมาดึงคิวเข้าไปกอดแทน ส่วนนายดาร์ลิ้งก็เดินมาที่ฉันก่อนจะดันหน้าไอ้นายออกห่างแล้วก็จับมือฉันแทน

 

 

“นี่! นายปล่อยมือนะย่ะ” ฉันพูดเบาๆกับนายดาร์ลิ้งนั้นเพราะเดี่ยวความแตก

 

 

“ถ้าฉันปล่อยเดียวเจ้าพวกนั้นก็สงสัยเอาสิ” หมอนี่ก้มลงมากระซิบข้างหูฉัน เพราะส่วนสูงเราต่างกันนิดหน่อยอ่ะนะ

 

 

“นี่ กระซิบอะไรไม่ทราบ” นายคนที่ชื่อนายพูด แหมใครกล้าคิดชื่อเนี้ย - - (ขอโทษย่ะ พอดีคิดชื่อไม่ออกจบป่ะค่ะ)

 

 

“แล้วนี่ แน่ใจหรอว่าเป็นแฟนกันจริงๆนะ” นายธามพูดขึ้น

 

 

“ก็จริงสิครับ” ดาร์ลิ้งตอบ

 

 

“พิสูจณ์สิ” อ๊ากก!!! จะพิสูจณ์ทำหอกไรย่ะเดียวแม่ก็ตบกะโหลก ชิ

 

 

“ได้ครับ” อีกตานี่ก็เล่นตามน้ำจริงๆนะย่ะ แล้วอยู่ๆฉันก็โดนหมอนี่จับให้หันหน้ามาหากัน ฉันมองหมอนี่งง แล้วหมอนี่ก็ค่อยๆก้มหน้ามาใกล้ฉัน ฉันตกใจจนเบิกตาโตมอง และหมอนั้นก็ จะ..จูบฉัน!!! O////O

 

 

“อืมม..”

 

 

“เป็นไงล่ะ ทีนี้เชื่อยัง” หมอนั้นพอถอดจูบออกก็พูดกับเจ้าพวกนี้ ส่วนฉันนะหรอไม่ต้องถามค้างสิค่า!!

 

 

“แล้วเธอล่ะ” พอจัดการทางฉันเสร็จก็หันมาทางคู่คิว

 

 

“อยากพิสูจณ์งั้นสิได้” ยัยคิวพูดอย่างยิ้มๆก่อนที่จะทำเรื่องที่ไม่มีใครคาดฝัน ยัยคิวโอบรอบคอของวินก่อนจะกดลงมาและ จูบที่ปากของนายวิน แถมยังจูบนานกว่าอีกอ่ะ

 

 

“โอเคยัง” หลังจากที่จูบเสร็จยัยคิวก็หันมาพูดอย่างกวนๆ

 

 

“ครับๆ เชื่อแล้วครับ” แล้วพวกนั้นก็สลายหายไปในทันที

 

 

“แหวะ รู้สึกอยากอ็วกจริงๆ” ฉันกับยัยคิวพูดพร้อมกันหลังจากที่ตั้งสติได้แล้ว

 

 

“เหอะ พวกฉันไม่น่ามาช่วยพวกเธอเลย” ดาร์ลิ้งพูดอย่างเคืองๆ

 

 

“นั้นสิเนอะ รู้งี้ปล่อยให้โดนไอ้พวกนั้นลากขึ้นเตียงก็ดีแล้ว”

 

 

“ชิ ขอบใจย่ะ ” ยัยคิวพูด

 

 

“แล้วเธอล่ะ ”ดาร์ลิ้งมองมาที่ฉัน “เพื่อนเธอยังมีน้ำใจเลยนะย่ะ”

 

 

“ขอบคุณ” ฉันพูดเสร็จก็ลากยัยคิวกลับมาร่วมกับพวกยูทันที

 

------------------------------------------------------------------

ขออภัยที่มาอัพช้าค่าาาาาาาาาาาาาา ^O^