เจ้าชายของฉัน และเจ้าหญิงของเธอ

ตอนที่  4
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>><<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
 ฉันเดินเข้ามาในบ้านด้วยความเศร้าและความเหงาว่า เราเกลียดหรือชอบอีตานั้น อยู่แล้วมีความสุดและไม่เสียใจ(เหรอ) โอ็ย!! คิดมากไปเดี๋ยวจะไม่สวยนะฮาริ  ฉันอาบน้ำแล้วทำอะไรสักหน่อย โอ้ยง่วงแล้วเรานอนดีกว่า 
  ความฝัน
          เอ๋!! ฉันมาอยู่ที่ใหนเนี่ย -_- ฉันเห็นผู้ชายสองคนกำลังเอาดาบฟันกัน มีเคจิ กับเพื่อนสนิดของเค้า ไม่ๆๆๆ เราจะทำอย่างไง เขาจะเอามือแท่งกับเพื่อนสนิดของเค้า0-0
 "ไม่นะ เคจิ"
 "องค์หญิง ห้ามมานะครับ อ๊าก!!!" ไม่นะ เพื่อนสนิดของเขาแท่งตรงหัวใจอย่างแรง
 " หือ.. นึกว่าเก่งหรือไงหะเคจิ ข้าต้องแต่งงานกับองค์หญิง"
 " ไม่นะ...เคจิ.............!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!" 
  ความจริง
 ฉันตื่นขึ้นมาด้วยความตกใจมาก เอ๋ แล้วผู้ช่ายคนนั้นคือใคร กันอยากรู้จัง เขาหล่อกว่าเคจิสักอีก
 "ก๊อกๆๆ " เสียงอะไร ต้องไปเปิดดูซะแล้วเรา
 "มีอะไรค่า หะ?" พะ..ผู้ชายในฝันคนนี้ไง
 "นี้คุณคือแฟนของ เคจิใช่ป่าวครับ"
 "ปะ...ป่าวค่า^_^! " ตอบไปอย่างงันและเพราะเราไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อยหนึ่ง
 "เอ่อ...คือ...." ดอกไม้ โน้วววววววว ความฝันใช่ไหม
 "เอ่อ..เคจิให้ผมเอามาให้ครับ" แห้วเบยยยยตรู!!
 "ค่าๆ เข้ามาในบ้านไหมค่า"
 "มะ..ไม่เป็นไรครับ" โธ่....TT
 "ค่า..โชคดีค่า อิอิ" เขาก็หล่อเหมือนกับตาบ้ามากกว่า(เหรอ)เยอะ(ไม่อยากเชื่อ) แต่ทำไหมเราต้องพูดถึงตาบ้าดูโอ้วม้ายยยยยยยยยยยย
  วันต่อมา ตอนกลางวัน
 เย้!เรียนแล้ว โยคิจังละ
 "ฮาริ!!!!!!!!!!!!!!!" เธอวิ่งมาอย่างไม่ทันถึง 3 วิเลย
 "มีอะไร เหรอ"
 "มีคนเรียกเธอเต็มไปหมดเลย!!"
 " ห่ะ!!!!!!!!!!!!" วันแรกเป็นแบบนี้แล้ววันต่อไปละ ฉันเดินออกไป ไปเจอ
ผู้หญิงห้อง 1,2,3,4,5 เต็มไปหมดหน้าประตูห้องฉัน
 "นี่ไงมันมาละ อีหน้าด่า " น้อยยยยยยยยยยยแน่มาว่าฉันทำไม่ว่า ไอ้หัวหน้าสแตลลลล
 "มีอะไร สแตล " พูดแบบถามดีๆ
 "หือ...ยังไม่รู้อีกเหรอว่าทำไหม ว่าเป็นแฟนของ เคจิ ของฉัน หือ...มันเป็นของพวกเราทุกคน ช่ายไหม"
 "ช่าย/ช่าย" ทุกคนพูดพร้อมกันหมด ฉันก็มองทุกคนแบบ งง ว่าฉันไปทำอะไรผิดมาอย่างงัน
 " พวกเราลุย!!!" ทุกคนมาตบแล้วแล้วเอาข้าวของมาปากันใหญ่ เคจิ
 "หยุดดดดดด " เคจิใช่ไหม ทุกคนหลบออกกันหมด แต่ฉันนอนจมดินอยู่ ร่างใหญ่ๆเดินเข้ามา โดยฉันเจ็บไปหมด
 "เคจิค่า ไปไหนเหรอค่า" ยัยสแตลล 
 "โอ้ย!!"
 "ชิ.. อย่าสัมออยเลยนะฮาริ" ฉันจะลุกขึ้น แต่พยายามแล้วไม่ไวอ่ะTT
 "ปล่อย " เขาสบัดแขนของสแตลและมาช่วยกับโยคิ 
 "daling เป็นไงบ้าง/หะเพื่อนไวไหม"
 "อืมไม่เป็นไรหรอกขอบใจมาก :)" เคจิเขาให้ฉันขี่หลังของเขา
 "กริ๊ดดดดด/กริ๊ดดดดดดดดด" สาวๆทั้งหมดกริ๊ดกันใหญ่จนฉันปวดหูหมดแล้ว เขาพาฉันและโยคิ ไปห้องพยาบาล แล้วรุ่งพี่ที่เป็นหมด บอกว่าต้องนอนบ้าน เคจินั้นก่อนเพราะ แม่ฉัน และคนอื่นๆ มีให้เยอะและเป็นทางผ่านของบ้านรุ่นพี่เขาอีกด้วย โอ้ยต้องมาอยู้อีกแล้วเหรอเนี่ยยย
 ตอนเย็น
เค้าอุ่มฉันกลับวังของเขา โดยมีนักเรียนหญิงที่ตบฉันตอนกลางวันมาเต็มทางต้องให้ผู้ช่วยมาช่วยทำทางด้วย จนสุดทาง
 "เคจิ ค่า สแตลขอโทดนะค่าที่ทำ ยัยซึอ..ไม่ช่ายสิคุณฮาริเจ็บนะค่า " ทำเป็นพูดดี หือ
 "อืมๆ ไปนะ "
 "ค่าที่...ไม่ช่ายสิคุณเคจิ "แล้วเขาก็พาฉันขึ้นรถไป
    บนรถ
 "ขอบใจนะที่ช่วยฉันไว"
 "ไม่เป็นไรเป็นค่าตอบแทนที่ เธอช่วยฉันไวก็แล้วกัน "
 " เรื่องอะไร โอ้ย! " เจ็บปากจัง
 "ไปไรหรือป่าว" เขาเอามือของเขามาจับตรงปากที่โดนตบมา แล้วดู
 "เสน่ห์ฉันก็ไม่เบานะเนี่ย"
 "นี้!!นาย ยังจะมาพูดอีกเหรอ!!!!!!!!!!!"
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>><<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
 สวัสดี นักอ่านขีดเขียน ขอบคุณน่ะค่าที่อ่านมา100คน พอดีใช่ตอมของแม่ก่อน อีก2 วันก็จะได้แล้ว ขอให้อ่านมีความสุขนะค่า (พอดีอยากบอกว่าชื่อ มายด์นะค่ะไม่อยากปิดอะไรเลยอยากเปิดก็เท่านั้นเองค่า) ^^