Immortal LoVe, oR sEx... "ได้ผมแล้ว...เฮียต้องรัก

9.6

เขียนโดย nooonaa

วันที่ 16 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 12.44 น.

  36 ตอน
  25 วิจารณ์
  64.80K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 25 มกราคม พ.ศ. 2557 23.30 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

22) ไทยแลนด์ XXI : เจอกันอีกครั้ง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

By nooonaa

 

 

ไทยแลนด์ XXI : เจอกันอีกครั้ง                         

 

 

 

"ผมชื่อวรวุทธ เป็นทนายความของคุณน้ำเงินครับ"

 

ทนายของเฮียเงิน!!!

 

เฮียมารับผมแล้วหรอ

 

ผมรีบลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วเดินไปหาทนายหนุ่มคนนั้น ใจผมเต้นไม่เป็นจังหวะเมื่อทนายคนนั้นยิ้มให้ผม

 

"เฮียเงินละครับ"

 

"มันรอคุณนาชาอยู่ที่บ้านครับ" รอผมงั้นหรอ เฮียรอผมจริงๆงั้นหรอ มันคงไม่ได้เป็นแค่ฝันอีกแล้วใช่มั้ย

 

"รออยู่ที่บ้าน นี่เฮียกลับมาไทยแล้วหรอครับ"

 

"ใช่ครับ แต่ตอนนี้ผมคงต้องให้คุณนาชายืนยันอะไรบางอย่างก่อนนะครับ" ยืนยันอะไรกัน

 

"นี่มันอะไรกันคะ คุณมาที่นี่ทำไม มีอะไรเกิดขึ้นหรอคะ" แม่ผมเดินมาเกาะแขนผมไว้แล้วถามคุณทนาย ผมหันไปมองด้านหลังก็เจอทุกคนทำหน้าเหรอหรากันยกใหญ่ แม่ดึงผมให้กลับไปยืนที่เดิมก่อนที่ทนายจะเริ่มขึ้นพูดอีก

 

"ที่ผมมาวันนี้ผมจะมาประกาศให้ทุกคนทราบครับว่าคุณนาชาไม่สามารถจดทะเบียนสมรสซ้อนได้ถ้าคุณนาชายังไม่ได้จดทะเบียนหย่า ดังนั้นผมจึงอยากจะให้คุณนาชายืนยันว่าจะหย่าหรือไม่ ไม่เช่นนั้นการสมรสครั้งที่สองก็จะเป็นโมฆะไม่ว่าจะอย่างไรก็แล้วแต่" ทะเบียนสมรส...ผมไปจดมันตอนไหน แล้วทนายของเฮียมางั้นก็แสดงว่าผมจดทะเบียนกับเฮียอย่างนั้นหรอ แต่ทำไมมันจดกันได้ละ ในเมื่อเราเป็นผู้ชายเหมือนกัน

 

"นาชา!! นี่ไปจดทะเบียนกับใครไว้ ทำไมถึงทำแบบนี้" แม่หันมากรี๊ดใส่ผมอย่างโกรธเคือง แต่ตอนนี้ผมไม่สนใจหรอก เพราะผมจะได้มีความสุขสักที รอดพ้นจากการถูกบังคับแบบนี้

 

"ผมขอโทษครับแม่"

 

"กรี๊ดดดด พี่นาชาทำอย่างนี้ได้ยังคะ อีนังคนนั้นมันเป็นใครคะ ต้นหลิวจะไปฆ่ามัน!!!" คุณเธอวีนแตกจนแม่ผมอึ้ง แต่เธอก็ยังวิ่งมาจิกมาทึ้งผมจนเล็บที่ยาวสวยนั้นข่วนหน้าผมจนเลือดออก ผมเองก็ยืนนิ่งไม่โต้ตอบเธอเลยปล่อยให้ทำร้ายผม เพราะมันเป็นครั้งสุดท้ายที่เธอจะทำผมได้ แล้วหลังจากนี้ผมจะไม่ทนอีกต่อไป

 

เพี้ยะ!!!!

 

"อย่าเงียบสิ บอกมา!! พี่ทำให้ต้นหลิวเสียหายนะคะ!!" หน้าผมหันไปตามแรงตบอย่างแรง หน้าผมชาไปหมด

 

รอผมอีกนิดเดี๋ยวนะครับเฮีย ผมจะไปหาเฮียแล้ว

 

"นี่ หยุดทำร้ายลูกชายชั้นนะ กล้าดียังไงมาทำลูกชั้นแบบนี้แบบนี้!!!" อยู่ดีๆแม่ผมก็ผลักน้องต้นหลิวออกจากตัวผมอย่างแรง ผมตกใจกับการกระทำนั้นมาก นี่แม่สนใจผมด้วยงั้นหรอ

 

"คุณแม่!!" เธอตะวาดใส่แม่ผมเสียงดังลั่นอำเภอจนผมอดใจไม่ไหว

 

"อย่ามาหยาบคายใส่แม่พี่นะ พี่จะหมดความอดทนกับเธอแล้วนะต้นหลิว!!" ผมชี้หน้าเธออย่างเหลืออดพร้อมกับขึ้นเสียงเข้มใส่ หน้าเธอนี่ช็อกนิ่งไปเลยก่อนจะวิ่งไปเกาะแขนคุณแม่ผิงอิน

 

"คุณแม่คะ ต้นหลิวไม่ยอมนะ"

 

"คุณหญิงคะ ดิฉันไม่ยอมนะคะ ไหนบอกว่าเราสองตระกูลต้องแต่งงานกัน นี่จะผิดสัญญากันหรอคะ" คุณแม่ผิงอินเดินขึ้นหน้ามาถามแม่ผมที่ผมยืนบังไว้อยู่ในตอนแรก ผมหันไปมองแม่อย่างอ้อนวอนให้เธอยกเลิกเรื่องนี้เถอะ แล้วเหมือนแม่ผมจะเข้าใจมัน

 

"คุณหญิงคงไม่คิดว่าคนอย่างดิฉันจะเอาลูกสะใภ้ที่กล้าขึ้นเสียงใส่ดิฉันหรอกนะคะ แล้วก็อย่าคิดนะคะว่าชั้นไม่รู้ว่าหล่อนทำให้ลูกชายชั้นอับอายต่อสาธารชนขนาดไหน แต่เพราะคำว่าสัญญานั้นชั้นเลยยอมทนเพื่อที่จะได้ไม่เสียผู้ใหญ่ แต่ตอนนี้ในเมื่อลูกชายชั้นมีสะใภ้ให้ชั้นแล้วชั้นก็คงไม่ต้องหาชะนีนางอื่นมาทำหน้าที่นั้น หวังว่าคงจะเข้าใจนะคะคุณหญิงผิงอิน!!" สิ่งที่แม่ผมพูดออดมาเล่นเอาทุกคนในที่นั้นอึ้ง แต่ผมคงจะอึ้งกว่าทุกคน

 

"แม่ครับ"

 

"ไม่เป็นไรนาชา แม่พร้อมจะยอมรับการตัดสินใจของลูก แล้วอย่าลืมพาน้ำมนต์มาไหว้แม่บ้างนะลูก" น้ำมนต์หรอ นี่แม่คิดว่าเป็นน้ำมนต์งั้นหรอ คือแม่ครับ...ที่จริงมันคือพี่ชายน้ำมนต์มากกว่านะ

 

"ขอบคุณครับแม่" ผมยกมือกราบลงที่อกแม่อย่างดีใจ

 

"ไปเถอะ ตรงนี้แม่จัดการเอง" ผมยิ้มรับกว้างเมื่อแม่พูดแบบนั้น ผมขอบคุณจริงๆครับแม่

 

"ขอบคุณครับ" ผมก้มหอมแก้มนิ่มนั้นอีกครั้งก่อนจะวิ่งออกจากห้องนั้นอย่างไว มีเสียงวีนแตกดังตามหลังผมมาอย่างต่อเนื่องแต่ก็โดนแม่กับวานาวีนใส่กลับ แค่นั้นผมก็ยิ้มแล้วครับ...เมื่อแม่เข้าใจผมสักที

 

"ยิ้มแก้มปริเชียวนะครับ"

 

"พี่ชิน!!" ผมตกใจเสียงที่เรียกผม พี่ชินเองก็ยืนอยู่หน้ารถคันหรูเหมือนรอใครสักคน

 

"ยินดีด้วยนะครับ" ยินดีหรอ

 

"นี่พี่รู้เรื่องนี้มาตั้งแต่แรกเลยหรอครับ"

 

"ก็ผมเป็นคนเอาทะเบียนสมรสไปให้คุณเซ็นเองกลับมือนี่ครับ" เซ็นเองกลับมือ นี่หมายความว่าวันนั้นที่เอาเอกสารนั้นมาให้ผมเซ็นนั้นคือทะเบียนสมรสงั้นหรอ

 

"ผมบอกแล้วว่ามันก็ราบรื่นดี นี่คุณน้ำเงินก็เพิ่งจะได้การยอมรับจากศาลมาเมื่อวานนี้เอง"

 

"นี่มันอะไรกันครับ ผมงงไปหมดแล้ว" ผมไม่เข้าใจจริงๆนะเนี่ย

 

"รีบไปหาคุณน้ำเงินเถอะครับ เค้าไม่ได้พักมาเป็นเดือนแล้ว มัวแต่ยุ่งเรื่องของคุณจนไม่ได้นอน ต่อไปนี้คุณต้องเป็นฝ่ายดูแลเขาบ้างแล้วนะครับ" มือหนาตบไหล่ผมเบาๆก่อนจะยื่นกุญแจรถให้ผม ผมรับมันมาด้วยความซึ้งใจ

 

"ขอบคุณพี่มากๆเลยนะครับ ที่ไม่ทิ้งผม" ผมโผล่เข้ากอดพี่ชินพร้อมน้ำตาที่ห้ามไว้ไม่อยู่

 

"ก็พี่บอกแล้วว่าพี่ทำได้ทุกอย่างเพื่อนายกับวานา" ผมยิ่งร้องออกมาอีกเมื่อได้ยินคำนั้น มันตื้นตันอย่างบอกไม่ถูกจริงๆ

 

"ไปเถอะครับ คุณน้ำเงินรอแย่แล้ว"

 

"ครับ" พี่ชินรีบเปิดประตูรถให้ผมเข้าไป ผมเลยรีบสตาร์ดรถเพื่อตรงไปหาเฮียเงินทันที

 

อีกไม่นานผมก็จะได้เจอเฮียเงินแล้ว...ที่รักของผม

 

รถผมมาจอดที่หน้าบ้านไม้สีขาวหลังใหญ่ที่อยู่ท่ามกลางสวนสวย ผมรีบเปิดประตูรั้วเข้าไปในบ้านด้วยหัวหัวใจที่มีความหวัง

 

"นาชาเองหรอลูก แม่ก็นึกว่าใครมา วันนี้น้ำมนต์ไม่อยู่หรอก น้องไปเรียน" ผมเจอแม่หญิงที่หน้าบ้าน แม่ก็คงยังสวยแชะน่ารักกับผมเหมือนเดิม

 

"สวัสดีครับแม่หญิง คือว่าผม...มาหาเฮียเงินนะครับ"

 

"มาหาน้ำเงินหรอลูก เป็นไปได้ยังไงหรือว่าพี่เค้าแกล้งนาชาอีกแล้วน่ะลูก" แม่หญิงก็ยังคงเป็นห่วงผมเสมอ คงจะคิดว่าผมกับเฮียยังคงขัดใจกันแบบเดิม เพราะเมื่อก่อนเฮียชอบแกล้งผมเอามากๆจนแม่หญิงก็จัดการไม่อยู่

 

"ไม่ใช่หรอกครับ ผมแค่อยากเจอเฮียเท่านั้นเองครับ" แม่หญิงดูงงเล็กน้อยแต่ก็ยังบอกผมต่อ

 

"น้ำเงินอยู่บนห้องน่ะลูก ห้องอยู่ในสุดเลย ขึ้นไปได้เลยจ๊ะ"

 

"ขอบคุณมากๆเลยครับแม่หญิง" ผมยกมือไหว้แม่หญิงอีกรอบก่อนจะวิ่งขึ้นไปชั้นบน ห้องในสุด ห้องในสุด นั่นไง...บานประตูสีน้ำเงิน

 

ผมเอื้อมมือไปที่ลูกบิดอย่างตื่นเต้นก่อนจะค่อยๆเปิดมันออก

 

แอ๊ด....

 

"เฮียเงิน...."

 

ผมได้เจอเฮียอีกครั้งแล้ว.....

"ในที่สุดกรุก็ได้เมิงกลับคืนมา นาชา"

 

++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 

130519

 

กรร๊ดดดดดดดดด  เฮียเงินน่ารักมากกกกกก

 

 

 

เม้นด้วยนะคะ  จุบๆ

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา