บังเอิญเป็นเนื้อคู่~

บทนำ
หลายคนก็คิดว่า เนื้อคู่นั้น อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลจากเราเท่าไหร่ แต่ไม่รู้เลยว่า จะพบกันเมื่อไหร่ แล้วเขาจะหายไปเมื่อไหร่ ความไม่แน่ไม่นอน มักทำให้หลายๆคนลังเลว่าตัวเองมีเนื้อคู่จริงๆนะหรอ เพราะมีเพียงด้ายแดงเท่านั้นที่ผูกทั้งสองคนไว้ด้วยกัน แต่ไม่มีใครสามารถมองเห็นได้เท่านั้น รอเวลาที่มันเหมาะสม แล้วทั้งสองคน จะได้พบกันเองเช่นเดียวกันกับสาวห้าวหน้าหวาน ที่เฝ้านึกฝันถึงเนื้อคู่ของตัวเองมาตลอด แต่ไม่เคยได้พบสักที ด้วยบุคลิกที่ไม่เหมือนผู้หญิงสักเท่าไหร่ของเธอ บวกกันการแต่งกายสุดห้าวของเธอ เลยไม่มีผู้ชายคนไหนมองว่าเธอเป็นผู้หญิง
"เห้ยไอ่ห้าว จะไปไหน รอด้วยสิ!" เพื่อนชายสุดซี้ของเธอขานเรียกอย่างเคยชิน"นี่ไอ่คุนพีชค่ะ ฉันชื่อเอิรธ์นะค่ะ " หญิงสาวกัดฟันพูด ยิ้มบอกเป็นนัยว่าจะกระโดดกัดคอในไม่ช้า"แหม่เอิร์ธเราก็แหย่ๆเล่น หน้าหวานๆแบบนี้จะชื่อไอ่ห้าวได้ไงเนอะ" ชายหนุ่มแก้ต่างอย่างรวดเร็ว แต่ไม่ทันเสียแล้ว หมัดน้อยๆของหญิงสาวฟาดไปที่ท้องของหนุ่มหน้าคมอย่างแรง"อุ๊ก! อันเอ็บอ่ะะะ!" จุกจนตอบกลับด้วยเสียงอู้อี้"จะได้จำไง แบร่!"สาวหน้าหวานยิ้วเยาะ และแลบลิ้นใส่ แล้วเจ้าตัวก็วิ่งโกยเข้าห้องเรียนทันที เธอไม่รู้ตัวเลยว่าหนุ่มหน้าคม ยิ้วตามหลังเธอ ส่งสายตาที่เปี่ยมไปด้วยรัก...ใช่ เขารักเธอตั้วแต่แรกเจอ ตอนรับน้องที่มหาลัย เธอเป็นสาวห้าวที่กล้าแตะรุ่นพี่จอมหื่นที่ชอบแต๊ะอั๋งรุ่นน้อง นั่นเป็นเสน่ห์ที่เขาชอบเธอหละ (ชอบของแปลกก้อไม่บอกก)
ตึ๊ง ตึง ตึง ตึ่ง สัญญานเริ่มเรียนดังขึ้นแล้ว เสียงเปิดประตูพร้อมเสียงร้องเท้าส้นสูง ก้อดังขึ้นเบาๆ"เอาหละนักศึกษา เปิดเรียนวันแรก เราจะมาแนะนำตัวกันก่อนแล้วจะปล่อยให้นักศึกษาทำความสะอาดห้องเรียน สรุป วันนี้ไม่มีเรียน" ทันทีที่อาจารย์พูดจบ ก็มีเสียงเฮเบาๆ ของเหล่านักศึกษา"จุๆๆๆ นักศึกษา เงียบก่อน! ครูชื่อกรองทิพย์ หรือเรียกครูทิพย์ก็ได้จ่ะ เอาหละ เริ่มแนะนำตัวกันเลย"ไม่ทันที่คนแรกจะได้แนะนำตัวประตูก็ถูกเปิดออก ด้วยหนุ่มหน้าหล่อปานเทพบุตร ทุกคนหันมองเป็นตาเดียว ครูทิพย์จึงพูดทักทายก่อน"สวัสดีนักศึกษา ครูหวังว่าวันหลังจะไม่มาช้าอีกนะ" ครูทิพย์พูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน"ขอโทษครับ พอดีคุณพ่อเรียกพบครับ เลยมาช้าไปหน่อย"หนุ่มหน้าหล่อพูดด้วยท่าทีที่เย็นชา พลางมองหาที่นั่งของตน และเดินไปนั่งข้างๆสาวหน้าหวานสุดห้าว"นั่งด้วยคน"พูดด้วยท่าทีเรียนเฉย ทำเอาหญิงสาวหมั่นไส้"เชิญตามสบายย่ะ"พูดจบก็หันหน้าไปสนใจครูทิพย์อีกครั้งหญิงสาวมัวแต่นั่งมองจนเพลิน เลยเหม่อไม่ได้ฟังอะไร จนหนุ่มข้างๆสะกิดเบาๆ"นี่เธอ ๆตาเธอแนะนำตัวแล้วนะ""อะ อ่าว เหรอ"พูดจบก็ลุกพรวด ทำเอาคนข้างๆสะดุ้งนิดๆ"สวัสดีค่ะ ชื่อ นางสาวสายธาร คุณานันท์ ชื่อเล่น เอิร์ธค่ะ"เสียงปรบมือดังขึ้น แต่คนข้างๆดูตกใจนิดหน่อย หญิงสาว สงสัยว่า คนข้างๆเป็นอะไรไป ทั้งๆที่เมื่อกี้ยังเตือนเธอแต่เขากลับเหม่อซะเอง"นายๆ ตานายแล้วอ่ะ ลุกดิ"หญิงสาวสกิดเบาๆ ทำให้เขาสะดุ้งนิดๆ เหลือเพียงแค่เขาคนเดียวที่ยังไม่ได้แนะนำตัว เขาค่อยๆลุกขึ้น และกล่าวด้วยเสียงเรียบเฉย"สวัสดีครับผม นายสายธาร อภิรักษ์สกุล ชื่อเล่น ซัน ครับ" เสียงปรบมือพร้อมเสียงฮือฮาดังขึ้น เพราะเขาและเธอมีชื่อจริงเหมือนกัน และชื่อเล่นมันสื่อความหมายมากๆ เพราะโลกโคจรรอบดวงอาทิตย์ยังไงหละ หรือ ชะตาฟ้าลิขิต ให้เขาและเธอได้พบกัน"เอ่อ นายชื่อเหมือนฉันเลยอ่ะ"หญิงสาวพูดด้วยเสียงกระอุกกระอัก พลางมองหน้าชายหนุ่มข้างๆ"เธอเกิดวันอะไร" เขาถาม นี่เขาถามฉันหรอ หญิงสาวพึมพำกับตัวเอง"9 กันยา 38"ชายหนุ่มตกใจนิดๆ เขาหันหน้าอันหล่อเหลามาทางหญิงสาว แล้วถามต่อ"เวลาหละ?""บ่ายตรง.นายถามทำไมเนี่ย""งั้นฉันก้อไม่ได้ชื่อเหมือนเธอ แต่เป็นเธอที่ชื่อเหมือนฉัน เพราะฉันเกิดก่อนเธอหนึ่งชั่วโมง"พูดจบก็หันกลับมองทางเดิม "ห้ะ งั้น นายก็เกิดวันเดียวกันฉัน แต่เกิดก่อนแค่ชั่วโมงเดียว มันจะบังเอิญไปมั้ง" นั้นสิ บังเอิญมากๆ หรือเขาและเธอจะเป็น.."เอาหละนักศึกษา แยกย้ายกันทำความสะอาดได้ ครูจะไปประชุมนะ""ครับ/ค่ะ"สิ้นเสียงขานรับ ครูทิพย์ก็เดินออกไปจากห้อง"เห้ยห้าว วันนี้กลับคอนโดกี่โมงเนี่ย จะไปไหนป่าว?" พีช เดินมาถามเอิร์ธแบบหนิดหนม ที่จริง ที่เขาสนิทกัยเธอก่อนเปิดเรียน เพราะ สืบว่าเธอพักอยู่ที่ไหน และย้ายไปพักที่เดียวกัน ทำให้สนิทกัน (คุณผู้อ่านถึงบางอ้อแล้วสิ อุอิๆ)"พีช บอกกี่ครั้งและ!"หญิงสาวหันควับ พลางมองตาขวาง"เอ่อ โทดที ลืมตัว"ก็คนมันลืมตัวนี่หว่า ดุจัง พีชคิดในใจหญิงสาวไม่ทันตอบคำถาม และหันไปสนใจคนนั่งข้างๆต่อ"นี่ นายซัน แล้วทำไม่นายเลือกคณะนิเทศน์หละ""พ่อฉันให้เรียน อยากให้เป็นทั้งผู้กำกับทั้งนักแสดง""ฉันว่านามสกุลนายมันคุ้นๆนะ แต่ นึกไม่ออกอ่ะ อืมมมม ชั่งเหอะเดี๋ยวค่อยนึก ป่ะไปช่วยเพื่อนๆเหอะ" หญิงสาวคว้ามือหนุ่มหน้าหล่อลุกขึ้น ทิ้งให้คนอีกคน มองตามด้วยความอิจฉา และโกรธนายซันเอามากๆ เขาจะไม่มีวันให้คนที่เขารัก ไปรักใครเด็ดขาด!!