MY HUSBAND ขอโทษครับ!! ผมมี ‘ผัว’ แล้ว!! [YAOI]

Character
2
 
 
 
“อ้ากกกกก!! เรื่องบ้าอะไรแต่เช้าเนี่ยยย!!!” ผมนั่งอ่านจดหมายจากแม่สุดที่รัก แล้วสบถออกมา อย่างเสียอารมณ์
 
 
แม่ต้อง ขอโทษด้วย ที่ไม่ได้บอกลูกก่อนล่วงหน้า แม่จำเป็นจริงๆ ตอนนี้แม่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะกลับตอนไหน แต่ลูกไม่ต้องเป็นห่วงแม่นะ อ้อ! อีกเรื่อง แม่จะให้ลูกไปอยู่คอนโด แผนที่และคีย์การ์ดอยู่บนหัวเตียงลูกนะ ดูแลตัวเองดีๆด้วย รักลูกนะ จุ๊บๆ ^ ^
 
รักลูกที่สุด
แม่
 
 
เจริญ - -*
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ตอนนี้ผมยืนอยู่หน้าคอนโดตามที่แผนที่บอก
 
 
 
ทำไมคอนโดมันคุ้นๆวะ -  -
 
 
 
ผมเดินถือข้าวของขึ้นไปข้างบนที่ห้อง ‘ห้อง 7089’
 
 
 
มันคุ้นๆจริงๆนะเนี่ย!!  T^T
 
 
 
แอ๊ดดดดด
 
 
 
ผมใช้คีย์การ์ดเปิดประตูห้องเข้ามา แล้วกวาดสายตาไปทั่วห้อง  ภายในห้องโล่งมาก (มันโล่ง
จริงๆนะเออ - -) มีห้องนอนสองห้อง ห้องครัว เคานท์เตอร์ และห้องนั่งเล่น สีภายในห้องส่วน
ใหญ่เป็นสีดำและขาว..
 
 
 
ซ่าๆ ซ่าๆ
 
 
 
ในขณะที่ผมกำลังสำรวจภายในห้องนอนอยู่นั้นผมก็ได้ยินเสียงแปลกๆออกมาจากห้องน้ำ
 
 
 
เอิ่ม..ได้ข่าวว่าผมอยู่ในห้องคนเดียวนะ T^T
 
 
 
ใจเย็นๆเค้ก  คิดในแง่บวกไว้  ยุบหนอ พองหนอ T^T
 
 
 
ผมค่อยๆย่องไปที่หน้าประตูห้องน้ำแล้วเอาหูแนบกับประตู
 
 
 
ซ่าๆ ซ่าๆ
 
 
 
เสียงนี้จริงๆด้วย T^T
 
 
 
ผมค่อยๆถอยออกมาแล้วยืนนิ่งอยู่หน้าประตู
 
 
 
แอ๊ดดดด
 
 
 
“เฮ้ย!! คุณเป็นใครน่ะ ขะ เข้ามาในห้องผมได้ยังไง!!!”  ผมก้มหน้าแล้วชี้นิ้วแล้วตีโพยตีพาย
ใหญ่
 
 
 
“หึ...วันเดียวก็ลืมกันแล้วเหรอครับ น้อง ’ครีมเค้ก’ ”  เสียงทุ้มเอ่ยออกมา
 
 
 
เอ๊ะ! เสียงนี้มันคุ้นๆนะ -0-
 
 
 
ผมค่อยๆเงยหน้าขึ้นมา ระยะสายตาสบตากับร่างสูงพอดีเป๊ะ ผมยกมือขยี้ตา เพื่อพิสูจน์ว่าเรื่องนี้มันเป็นความฝันรึเปล่า
 
 
 
แต่
 
 
 
มัน
 
 
 
เป็น
 
 
 
ความจริง!!!!! 0[]0
 
 
 
 “เฮ้ย!!! พี่นาที!!!”
 
 
 
“คิดว่าจะลืมกันซะแล้ว :)”
 
 
 
“พี่เข้ามาอยู่ห้องผมได้ไงน่ะ!”
 
 
 
“หึ! แม่มึงไม่ได้บอกเหรอ ว่าเราสองคนจะต้องมาอยู่ด้วยกันน่ะ”
 
 
 
ม่ายยนะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! 
 
 
 
 
นี้ความบริสุทธิ์ของผมจะโดนพรากแล้วเหรอเนี่ยย !!! T^T
 
 
 
“เป็นไปไม่ได้!!!!”
 
 
 
 
“ไม่เชื่อก็ลองโทรถามแม่มึงดูสิ”  
 
 
 
ผมล้วงเอาโทรศัพท์ในกางเกงของผมออกมา แล้วกดหาเบอร์แม่สุดที่รักทันที
 
 
 
ตุ้ด...ตุ้ด...
 
 
 
'ฮัลโหล ลูกรักกกกก มีอะไรเหรอจ๊ะ คิดถึงแม่เหรอถึงได้โทรมาเนี่ยยย ^ ^'
 
 
 
“แม่....แม่รู้เรื่องนี้อยู่แล้วใช่มั้ย...”
 
 
 
 
'เรื่องอะไรเหรอจ๊ะ โฮ๊ะๆ อ้อ! ถ้าเป็นเรื่องพี่นาทีลูกไม่ต้องห่วง พี่นาทีเค้าออกจะสุภาพบุรุษและนิสัยดี'  ตรงข้ามละสิไม่ว่า - -*
 
 
 
“แม่ไม่รู้นิสัยไอ้บ้านั้น..เอ้ย!พี่นาทีเหรอ...แต่แม่...จะให้ผมอยู่กับพี่เขาเนี่ยนะ!?”  ผมยังไม่อยากโดนพรากความบริสุทธิ์พุดผ่องของผมไปหรอกนะ T^T
 
 
 
'เอาน่า อีกแป๊ปปปปป เดียวแม่ก็จะกลับแล้ว ทนหน่อยนะลูก โอ๊ะ! สัญญาญไม่ดีค่อยดีเลยอ่ะ แม่ไปก่อนนะแม่รักลูกนะ จุ๊บๆ ตุ้ดดๆๆ'
 
 
 
"แม่เดี๋ยว!!  คุยกันให้จบก่อนดี๊ TT TT" แล้วเสด็จแม่สุดที่รักก็ตัดสายผมไปอย่างไร้เยื่อใย
 
 
 
เจริญเถอะ!!!
 
 
 
“เป็นไงล่ะ เชื่อรึยังว่าไม่ได้โกหก :) ” 
 
 
 
 
“เชื่อแล้ว!”
 
 
 
 
“งั้นเราก็....”  พี่นาทีค่อยๆเดินมาใกล้ผมเรื่อยๆ  
 
 
 
 
“เฮ้ย!! พะ พี่หยุดอยู่ตรงนั้นเลยนะ - -“ 
 
 
 
 
 “ว่าไงนะ หืม?” ผมโดนพี่นาทีต้อนผมจนผมเดินชิดผนัง  พี่นาทีใช้มือจับคางผมเชิดขึ้นและมือ
หนาอีกข้างก็ยันผนังไว้
 
 
 
 
“ผะ ผมบอกว่า...0X0”  ยังไม่ทันที่ผมจะพูดจบ พี่นาทีประกบริมฝีปากเข้ากับริมฝีปากบางของ
ผมอย่างรวดเร็ว
 
 
 
 
 
 
“อื้อ..!!! อ่อยอ้ะ!!!” ผมใช้มือทั้งสองข้างดันอกพี่นาทีออกไป  แต่พี่นาทีก็ดื้อใช้มืออีกข้างที่จับคางผมไว้มารั้งเอวบางของผมให้แนบชิดกับพี่นาทีมากขึ้น
 
 
 
 
“เมื้อกี้บอกว่าไงนะ...” พี่ นาทีค่อยๆดันผมนอนเอนลงกลับโซฟา มือทั้งสองข้างเริ่มไล่ปลดกระดุมเม็ดบนของผมจน..เม็ดสุดท้าย แล้วค่อยๆก้มหน้าลงมาซุกไซ้ซอกคอผมเบาๆพร้อมกับแสดงความเป็นเจ้าด้วยการ สร้างรอยแดงบนซอกคอของผม พี่นาทีค่อยๆเลื่อนมือลงมาปลดซิปกางเกงของผมลงเบาๆ
 
 
 
 
“อะ เดี๋ยว อย่า...” ผมเรียบตะครุบมือหนาไว้ ก่อนที่เขาจะพรากความบริสุทธิ์ผมไป T^T
 
 
 
 
“อย่าหยุด :)” พี่นาทีประกบริมฝีปากลงบนริมฝีปากของผมอีกครั้ง แต่ครั้งนี้มีทั้งความอ่อนโยนและความร้อนแรง  ... พี่นาทีค่อยๆปลดกระดุมเสื้อตัวเองออกแล้วโยนออกไป แล้วกลับเข้ามาคลอเคลียกับซอกคอของผมอีกครั้ง  ผมค่อยๆหลับตาลง ในหัวของผมตอนนี้มีแต่ความว่างเปล่า...
 
 
 
 
ตอนนี้..ผมกำลังเป็นของ...’พี่นาที’ สินะ....
 
 
 
 
 
ออด ออดดดด
 
 
 
 
“Shit!!!! ใครวะ!?!” พี่นาทีสบถออกมาแล้วลุกออกจากตัวผม พร้อมกับยื่นเสื้อของเขาที่โยนออกไปเมื่อกี้มาให้ผมใส่
 
 
 
 
“-//////////-“  หน้าของผม ณ ตอนนี้
 
 
 
 
ผมค่อยๆลุกนั่งกับโซฟา พร้อมกับกุมขมับ พร้อมกับคิดในใจว่า...’กูรอดตายแล้วว เกือบเสร็จพี่นาทีแล้วมั้ยล่ะ ไอ้เค้กเอ้ยยย’
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
[Natee]
 
 
 
ออด  ออดดดด
 
 
 
“Shit!!!! ใครวะ!?!”  ผมสบถออกมาอย่างอารมณ์เสีย แล้วหยิบเสื้อตัวเองที่ตกอยู่บนพื้นยื่นไปให้ครีมเค้ก
 
 
 
แม่ง!! อยากเห็นหน้าจริงๆไอ้คนที่ขัดผมเนี่ย!!!!
 
 
 
 
ผมเดินไปเปิดประตู.....
 
 
 
 
แล้วผมก็เห็นเพื่อนสุดที่รักยืนหน้าสลอนอยู่หน้าประตูทั้ง 2 คน
 
 
 
 
ไอ้เคส   ไอ้เนม   มึงไม่ตายดีแน่!!!!!!!!
 
 
 
 
“ทำไมมึงมาเปิดประตูช้าจังวะ กูยืนจนเหน็บจะกินขาอยู่แล้วเนี่ย!”  ไอ้เคสยืนบ่นเป็นคนแก่
 
 
 
 
“มึงแอบเอากิ๊กมาซุกไว้ใช่มั้ยเดี๋ยวนี้หัดนอกใจเมียตัวเองแล้วเหรอ กระซิกๆ T^T ไม่ต้องง้อด้วยนะ!!“ 
 
 
 
"สัด! เดี๋ยวกูจะเอาตีนกูยัดปากมึงดีมั้ย!"
 
 
 
"ทำไมผัวพูดกับเมียงี้อ่าา" ไอ้นี้ก็ยังไม่เลิก - -*
 
 
 
“มึงมาทำอะไรกัน”  ผมถามออกไปเรียบๆ
 
 
 
“นี่มึงจะไม่ให้เพื่อนสุดที่รักทั้งสองคนเข้าไปในห้องเลยรึไง ”
 
 
 
“ไอ้เนม มึงไม่ใช่แม่กู เพราะฉะนั้นอย่าบ่น!!! -  -* ”
 
 
 
“เฮ้ยแล้วนั้นใครน่ะ!!!!” เคสชี้ไปที่ครีมเค้กที่เจ้าตัวกำลังติดกระดุมเสื้ออยู่
 
 
 
 
“น้องน่ะ”
 
 
 
 
“เอ๊ะ!!!! นั้นมันน้องคนสวยของเค้านี่!นี่นา *0*” หึ ไอ้เนมมึงนี่ความจำดีจริงๆ -- *
 
 
 
 
“แหะๆ สะ สวัสดีครับพี่แบนด์เนม ^ ^”
 
 
 
 
“แหม่..คนกันเองไม่ต้องเรียกเต็มยศขนาดนั้นก็ได้ เรียกพี่ว่าพี่เนมดีกว่านะ^ ^”
 
 
 
 
 
“ครับ..พี่เนม”
 
 
 
 
 
“อ้ายยยย ตัวเองเค้าเขินอ่ะ”
 
 
 
 
“จะพอกันได้ยัง” ผมที่ยืนฟังบทสนทนาทั้งสอง จนเกิดอาการเลี่ยน
 
 
 
 
“เอ่อ...มีใครบอกกูได้มั้ย ตอนนี่กูกำลังสตั้นอยู่” นี่ถ้ามึงไม่พูดขึ้นมากูไม่รู้นะว่ามึงยืนอยู่ตรงนี่นะครับ ไอ้เคส - -
 
 
 
 
“สวัสดีครับ ผมชื่อ ครีมเค้กครับ ขอโทษนะครับที่ไม่บอกก่อน” 
 
 
 
 
“อ่าๆ ไม่เป็นไรครับ ส่วนพี่ชื่อเคสนะเป็นเพื่อนไอ้สองตัวนี้แหละ ^ ^”
 
 
 
 
“ครับ ^ ^”
 
 
 
 
 “พอได้ล่ะพวกมึง กลับๆ” ผมรีบไล่ไอ้สองตัวนี้ เพราะมันชอบมาเป็น กขค ของผมตลอดดดด
 
 
 
 
“อะไรวะ เพื่อนมาเยี่ยม เสือกไล่” มึงอ่ะตัวดีเลยไอ้เนม - -*
 
 
 
 
 
“งั้นกูไปก่อนล่ะ พรุ่งนี้ต้องเข้าห้องซ้อมแต่เช้า” ดีมากไอ้เคส
 
 
 
 
 
“ไอ้เนม! มึงจะไปได้รึยัง ‘ผัว’จะอยู่กับ’เมีย’ เพราะฉะนั้น ไป-ได้-แล้ว!!!!”
 
 
 
 
“เออ! กูไปอยู่แล้ว เอ่อ..น้องเค้กครับนิสัยมันค่อนออกไปทางแบดมากนิดหน่อย น้องเค้กทนได้
นะครับ ถ้าทนไม่ไหวมาอยู่กับพี่แทนก็ได้นะเพราะพี่รับทั้งกายและใจน้องเค้กเลยย ^ ^”
 
 
 
 
“มึงอยากกลับครบสามสิบสองป่ะครับ - -*”
 
 
 
“เออๆไปแล้ว บายนะครับจุ๊บๆ” ผมทนความเลี่ยนของมันไม่ไหวผมเลยหยิบรองเท้าปาใส่หลัง
มันเข้าไปเต็มๆ
 
 
 
 
“อ้ากกกก!!!!!!! เจ็บแสรด!! ฝากไว้ก่อนเถอะมึง”
 
 
 
 
ไปไกลๆตีนกูสักที - -*
 
 
 
 
[End Natee]
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เอ่อ...”  ตอนนี้ผมเอ่อแดกรับประทานอยู่ครับ - -
 
 
 
 
“ต่อ..กันมั้ย” พี่นาทีหันหน้ามาสบตากับผมพร้อมย่างก้าวเข้ามาใกล้ผมเรื่อยๆ
 
 
 
 
“เฮ้ย! หยุดอยู่ตรงนั้นเลยนะ!” ผมห้ามให้พี่นาทีหยุด แต่คราวนี่มันยอมง่ายๆครับ (ทำไมไม่ยอม
ง่ายๆตั้งแต่แรกวะ!!)
 
 
 
 
“หึ วันนี้พอแค่นี้ละกัน ส่วน...วันหน้า’จัดหนัก’ ” พี่นาทีเดินมากระซิบหูผมพร้อมกับเดินชิวๆไปที่ห้องของตัวเอง
 
 
 
 
อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!  ไม่นะ TT^TT