MY HUSBAND ขอโทษครับ!! ผมมี ‘ผัว’ แล้ว!! [YAOI]

Character

2

 

 

 

“อ้ากกกกก!! เรื่องบ้าอะไรแต่เช้าเนี่ยยย!!!” ผมนั่งอ่านจดหมายจากแม่สุดที่รัก แล้วสบถออกมา อย่างเสียอารมณ์

 

 

แม่ต้อง ขอโทษด้วย ที่ไม่ได้บอกลูกก่อนล่วงหน้า แม่จำเป็นจริงๆ ตอนนี้แม่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะกลับตอนไหน แต่ลูกไม่ต้องเป็นห่วงแม่นะ อ้อ! อีกเรื่อง แม่จะให้ลูกไปอยู่คอนโด แผนที่และคีย์การ์ดอยู่บนหัวเตียงลูกนะ ดูแลตัวเองดีๆด้วย รักลูกนะ จุ๊บๆ ^ ^

 

รักลูกที่สุด

แม่

 

 

เจริญ - -*

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ตอนนี้ผมยืนอยู่หน้าคอนโดตามที่แผนที่บอก

 

 

 

ทำไมคอนโดมันคุ้นๆวะ -  -

 

 

 

ผมเดินถือข้าวของขึ้นไปข้างบนที่ห้อง ‘ห้อง 7089’

 

 

 

มันคุ้นๆจริงๆนะเนี่ย!!  T^T

 

 

 

แอ๊ดดดดด

 

 

 

ผมใช้คีย์การ์ดเปิดประตูห้องเข้ามา แล้วกวาดสายตาไปทั่วห้อง  ภายในห้องโล่งมาก (มันโล่ง

จริงๆนะเออ - -) มีห้องนอนสองห้อง ห้องครัว เคานท์เตอร์ และห้องนั่งเล่น สีภายในห้องส่วน

ใหญ่เป็นสีดำและขาว..

 

 

 

ซ่าๆ ซ่าๆ

 

 

 

ในขณะที่ผมกำลังสำรวจภายในห้องนอนอยู่นั้นผมก็ได้ยินเสียงแปลกๆออกมาจากห้องน้ำ

 

 

 

เอิ่ม..ได้ข่าวว่าผมอยู่ในห้องคนเดียวนะ T^T

 

 

 

ใจเย็นๆเค้ก  คิดในแง่บวกไว้  ยุบหนอ พองหนอ T^T

 

 

 

ผมค่อยๆย่องไปที่หน้าประตูห้องน้ำแล้วเอาหูแนบกับประตู

 

 

 

ซ่าๆ ซ่าๆ

 

 

 

เสียงนี้จริงๆด้วย T^T

 

 

 

ผมค่อยๆถอยออกมาแล้วยืนนิ่งอยู่หน้าประตู

 

 

 

แอ๊ดดดด

 

 

 

“เฮ้ย!! คุณเป็นใครน่ะ ขะ เข้ามาในห้องผมได้ยังไง!!!”  ผมก้มหน้าแล้วชี้นิ้วแล้วตีโพยตีพาย

ใหญ่

 

 

 

“หึ...วันเดียวก็ลืมกันแล้วเหรอครับ น้อง ’ครีมเค้ก’ ”  เสียงทุ้มเอ่ยออกมา

 

 

 

เอ๊ะ! เสียงนี้มันคุ้นๆนะ -0-

 

 

 

ผมค่อยๆเงยหน้าขึ้นมา ระยะสายตาสบตากับร่างสูงพอดีเป๊ะ ผมยกมือขยี้ตา เพื่อพิสูจน์ว่าเรื่องนี้มันเป็นความฝันรึเปล่า

 

 

 

แต่

 

 

 

มัน

 

 

 

เป็น

 

 

 

ความจริง!!!!! 0[]0

 

 

 

 “เฮ้ย!!! พี่นาที!!!”

 

 

 

“คิดว่าจะลืมกันซะแล้ว :)”

 

 

 

“พี่เข้ามาอยู่ห้องผมได้ไงน่ะ!”

 

 

 

“หึ! แม่มึงไม่ได้บอกเหรอ ว่าเราสองคนจะต้องมาอยู่ด้วยกันน่ะ”

 

 

 

ม่ายยนะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! 

 

 

 

 

นี้ความบริสุทธิ์ของผมจะโดนพรากแล้วเหรอเนี่ยย !!! T^T

 

 

 

“เป็นไปไม่ได้!!!!”

 

 

 

 

“ไม่เชื่อก็ลองโทรถามแม่มึงดูสิ”  

 

 

 

ผมล้วงเอาโทรศัพท์ในกางเกงของผมออกมา แล้วกดหาเบอร์แม่สุดที่รักทันที

 

 

 

ตุ้ด...ตุ้ด...

 

 

 

'ฮัลโหล ลูกรักกกกก มีอะไรเหรอจ๊ะ คิดถึงแม่เหรอถึงได้โทรมาเนี่ยยย ^ ^'

 

 

 

“แม่....แม่รู้เรื่องนี้อยู่แล้วใช่มั้ย...”

 

 

 

 

'เรื่องอะไรเหรอจ๊ะ โฮ๊ะๆ อ้อ! ถ้าเป็นเรื่องพี่นาทีลูกไม่ต้องห่วง พี่นาทีเค้าออกจะสุภาพบุรุษและนิสัยดี'  ตรงข้ามละสิไม่ว่า - -*

 

 

 

“แม่ไม่รู้นิสัยไอ้บ้านั้น..เอ้ย!พี่นาทีเหรอ...แต่แม่...จะให้ผมอยู่กับพี่เขาเนี่ยนะ!?”  ผมยังไม่อยากโดนพรากความบริสุทธิ์พุดผ่องของผมไปหรอกนะ T^T

 

 

 

'เอาน่า อีกแป๊ปปปปป เดียวแม่ก็จะกลับแล้ว ทนหน่อยนะลูก โอ๊ะ! สัญญาญไม่ดีค่อยดีเลยอ่ะ แม่ไปก่อนนะแม่รักลูกนะ จุ๊บๆ ตุ้ดดๆๆ'

 

 

 

"แม่เดี๋ยว!!  คุยกันให้จบก่อนดี๊ TT TT" แล้วเสด็จแม่สุดที่รักก็ตัดสายผมไปอย่างไร้เยื่อใย

 

 

 

เจริญเถอะ!!!

 

 

 

“เป็นไงล่ะ เชื่อรึยังว่าไม่ได้โกหก :) ” 

 

 

 

 

“เชื่อแล้ว!”

 

 

 

 

“งั้นเราก็....”  พี่นาทีค่อยๆเดินมาใกล้ผมเรื่อยๆ  

 

 

 

 

“เฮ้ย!! พะ พี่หยุดอยู่ตรงนั้นเลยนะ - -“ 

 

 

 

 

 “ว่าไงนะ หืม?” ผมโดนพี่นาทีต้อนผมจนผมเดินชิดผนัง  พี่นาทีใช้มือจับคางผมเชิดขึ้นและมือ

หนาอีกข้างก็ยันผนังไว้

 

 

 

 

“ผะ ผมบอกว่า...0X0”  ยังไม่ทันที่ผมจะพูดจบ พี่นาทีประกบริมฝีปากเข้ากับริมฝีปากบางของ

ผมอย่างรวดเร็ว

 

 

 

 

 

 

“อื้อ..!!! อ่อยอ้ะ!!!” ผมใช้มือทั้งสองข้างดันอกพี่นาทีออกไป  แต่พี่นาทีก็ดื้อใช้มืออีกข้างที่จับคางผมไว้มารั้งเอวบางของผมให้แนบชิดกับพี่นาทีมากขึ้น

 

 

 

 

“เมื้อกี้บอกว่าไงนะ...” พี่ นาทีค่อยๆดันผมนอนเอนลงกลับโซฟา มือทั้งสองข้างเริ่มไล่ปลดกระดุมเม็ดบนของผมจน..เม็ดสุดท้าย แล้วค่อยๆก้มหน้าลงมาซุกไซ้ซอกคอผมเบาๆพร้อมกับแสดงความเป็นเจ้าด้วยการ สร้างรอยแดงบนซอกคอของผม พี่นาทีค่อยๆเลื่อนมือลงมาปลดซิปกางเกงของผมลงเบาๆ

 

 

 

 

“อะ เดี๋ยว อย่า...” ผมเรียบตะครุบมือหนาไว้ ก่อนที่เขาจะพรากความบริสุทธิ์ผมไป T^T

 

 

 

 

“อย่าหยุด :)” พี่นาทีประกบริมฝีปากลงบนริมฝีปากของผมอีกครั้ง แต่ครั้งนี้มีทั้งความอ่อนโยนและความร้อนแรง  ... พี่นาทีค่อยๆปลดกระดุมเสื้อตัวเองออกแล้วโยนออกไป แล้วกลับเข้ามาคลอเคลียกับซอกคอของผมอีกครั้ง  ผมค่อยๆหลับตาลง ในหัวของผมตอนนี้มีแต่ความว่างเปล่า...

 

 

 

 

ตอนนี้..ผมกำลังเป็นของ...’พี่นาที’ สินะ....

 

 

 

 

 

ออด ออดดดด

 

 

 

 

“Shit!!!! ใครวะ!?!” พี่นาทีสบถออกมาแล้วลุกออกจากตัวผม พร้อมกับยื่นเสื้อของเขาที่โยนออกไปเมื่อกี้มาให้ผมใส่

 

 

 

 

“-//////////-“  หน้าของผม ณ ตอนนี้

 

 

 

 

ผมค่อยๆลุกนั่งกับโซฟา พร้อมกับกุมขมับ พร้อมกับคิดในใจว่า...’กูรอดตายแล้วว เกือบเสร็จพี่นาทีแล้วมั้ยล่ะ ไอ้เค้กเอ้ยยย’

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

[Natee]

 

 

 

ออด  ออดดดด

 

 

 

“Shit!!!! ใครวะ!?!”  ผมสบถออกมาอย่างอารมณ์เสีย แล้วหยิบเสื้อตัวเองที่ตกอยู่บนพื้นยื่นไปให้ครีมเค้ก

 

 

 

แม่ง!! อยากเห็นหน้าจริงๆไอ้คนที่ขัดผมเนี่ย!!!!

 

 

 

 

ผมเดินไปเปิดประตู.....

 

 

 

 

แล้วผมก็เห็นเพื่อนสุดที่รักยืนหน้าสลอนอยู่หน้าประตูทั้ง 2 คน

 

 

 

 

ไอ้เคส   ไอ้เนม   มึงไม่ตายดีแน่!!!!!!!!

 

 

 

 

“ทำไมมึงมาเปิดประตูช้าจังวะ กูยืนจนเหน็บจะกินขาอยู่แล้วเนี่ย!”  ไอ้เคสยืนบ่นเป็นคนแก่

 

 

 

 

“มึงแอบเอากิ๊กมาซุกไว้ใช่มั้ยเดี๋ยวนี้หัดนอกใจเมียตัวเองแล้วเหรอ กระซิกๆ T^T ไม่ต้องง้อด้วยนะ!!“ 

 

 

 

"สัด! เดี๋ยวกูจะเอาตีนกูยัดปากมึงดีมั้ย!"

 

 

 

"ทำไมผัวพูดกับเมียงี้อ่าา" ไอ้นี้ก็ยังไม่เลิก - -*

 

 

 

“มึงมาทำอะไรกัน”  ผมถามออกไปเรียบๆ

 

 

 

“นี่มึงจะไม่ให้เพื่อนสุดที่รักทั้งสองคนเข้าไปในห้องเลยรึไง ”

 

 

 

“ไอ้เนม มึงไม่ใช่แม่กู เพราะฉะนั้นอย่าบ่น!!! -  -* ”

 

 

 

“เฮ้ยแล้วนั้นใครน่ะ!!!!” เคสชี้ไปที่ครีมเค้กที่เจ้าตัวกำลังติดกระดุมเสื้ออยู่

 

 

 

 

“น้องน่ะ”

 

 

 

 

“เอ๊ะ!!!! นั้นมันน้องคนสวยของเค้านี่!นี่นา *0*” หึ ไอ้เนมมึงนี่ความจำดีจริงๆ -- *

 

 

 

 

“แหะๆ สะ สวัสดีครับพี่แบนด์เนม ^ ^”

 

 

 

 

“แหม่..คนกันเองไม่ต้องเรียกเต็มยศขนาดนั้นก็ได้ เรียกพี่ว่าพี่เนมดีกว่านะ^ ^”

 

 

 

 

 

“ครับ..พี่เนม”

 

 

 

 

 

“อ้ายยยย ตัวเองเค้าเขินอ่ะ”

 

 

 

 

“จะพอกันได้ยัง” ผมที่ยืนฟังบทสนทนาทั้งสอง จนเกิดอาการเลี่ยน

 

 

 

 

“เอ่อ...มีใครบอกกูได้มั้ย ตอนนี่กูกำลังสตั้นอยู่” นี่ถ้ามึงไม่พูดขึ้นมากูไม่รู้นะว่ามึงยืนอยู่ตรงนี่นะครับ ไอ้เคส - -

 

 

 

 

“สวัสดีครับ ผมชื่อ ครีมเค้กครับ ขอโทษนะครับที่ไม่บอกก่อน” 

 

 

 

 

“อ่าๆ ไม่เป็นไรครับ ส่วนพี่ชื่อเคสนะเป็นเพื่อนไอ้สองตัวนี้แหละ ^ ^”

 

 

 

 

“ครับ ^ ^”

 

 

 

 

 “พอได้ล่ะพวกมึง กลับๆ” ผมรีบไล่ไอ้สองตัวนี้ เพราะมันชอบมาเป็น กขค ของผมตลอดดดด

 

 

 

 

“อะไรวะ เพื่อนมาเยี่ยม เสือกไล่” มึงอ่ะตัวดีเลยไอ้เนม - -*

 

 

 

 

 

“งั้นกูไปก่อนล่ะ พรุ่งนี้ต้องเข้าห้องซ้อมแต่เช้า” ดีมากไอ้เคส

 

 

 

 

 

“ไอ้เนม! มึงจะไปได้รึยัง ‘ผัว’จะอยู่กับ’เมีย’ เพราะฉะนั้น ไป-ได้-แล้ว!!!!”

 

 

 

 

“เออ! กูไปอยู่แล้ว เอ่อ..น้องเค้กครับนิสัยมันค่อนออกไปทางแบดมากนิดหน่อย น้องเค้กทนได้

นะครับ ถ้าทนไม่ไหวมาอยู่กับพี่แทนก็ได้นะเพราะพี่รับทั้งกายและใจน้องเค้กเลยย ^ ^”

 

 

 

 

“มึงอยากกลับครบสามสิบสองป่ะครับ - -*”

 

 

 

“เออๆไปแล้ว บายนะครับจุ๊บๆ” ผมทนความเลี่ยนของมันไม่ไหวผมเลยหยิบรองเท้าปาใส่หลัง

มันเข้าไปเต็มๆ

 

 

 

 

“อ้ากกกก!!!!!!! เจ็บแสรด!! ฝากไว้ก่อนเถอะมึง”

 

 

 

 

ไปไกลๆตีนกูสักที - -*

 

 

 

 

[End Natee]

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ...”  ตอนนี้ผมเอ่อแดกรับประทานอยู่ครับ - -

 

 

 

 

“ต่อ..กันมั้ย” พี่นาทีหันหน้ามาสบตากับผมพร้อมย่างก้าวเข้ามาใกล้ผมเรื่อยๆ

 

 

 

 

“เฮ้ย! หยุดอยู่ตรงนั้นเลยนะ!” ผมห้ามให้พี่นาทีหยุด แต่คราวนี่มันยอมง่ายๆครับ (ทำไมไม่ยอม

ง่ายๆตั้งแต่แรกวะ!!)

 

 

 

 

“หึ วันนี้พอแค่นี้ละกัน ส่วน...วันหน้า’จัดหนัก’ ” พี่นาทีเดินมากระซิบหูผมพร้อมกับเดินชิวๆไปที่ห้องของตัวเอง

 

 

 

 

อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!  ไม่นะ TT^TT