CatWalk “กูจะดังให้มึงจำ”

 
By nooonaa
Catwalk 10 : แค่...จูบนะ
 
+น้องหมาเล็ก+
 
"ไอ้แวน! อาบน้ำ!"
 
"ไม่!"
 
"ไอ้แวน! ดื้อนะมึง กูบอกให้ไปอาบน้ำ!"
 
"ไม่อาบ!"
 
"จะอาบไม่อาบห๊ะ!"
 
"ไม่เว้ย! อะ ปล่อย! ไอ้สัดทิว!" ผมว่าผมพูดชัดแล้วนะ ว่าไม่อาบเนี่ย มึงหูหนวกรึไง แล้วดูมันดิ ลากผมให้เข้ามาในห้องน้ำจนได้
 
ซ่า!
 
"แฮ่กๆ ไอ้ทิว! อะ แฮ่กๆ"
 
"ดื้อกับกูตลอดนะมึง!" ผมพยายามหันหลังให้กับสายน้ำที่ถูกฉีดใส่หน้าแต่มันก็ยังฉีดใส่ไม่ยั้ง น้ำเนิ้มเข้าจมูกหมด!
 
รุนแรงกับกูตลอด!
 
"ถอดเสื้อผ้าออก เร็ว!"
 
"ไอ้เหี้.ย! ถ้ากูถอดก็เข้าทางมึงอะดิ ไม่ถอดเว้ย!" ที่จริงไอ้แค่เรื่องอาบน้ำผมก็ไม่ได้อะไรหรอกนะ แต่มันดันไม่ยอมถอดกุญแจมือออก ทำให้ผมกับมันตัวติดกัน แล้วถ้าผมอาบ มันก็ต้องอาบน้ำด้วย แล้วไอ้แก่บ้ากามอย่างมันเนี่ย จะปล่อยให้ผมอาบน้ำไหมล่ะ อย่าคิดว่ากูคิดไม่ทันมึงนะเว้ย!
 
"เสือ.กรู้มากนะมึง!"
 
อะ!
 
พรึบ!
 
"ไอ้ทิว! แม่.ง!"
 
ผลั้ก!
 
"เอาเลยสัด! บังคับกูตลอด เอาสิ ถอดเลย!" ไม่เยิงไม่ยื้อแล้ว! จะถอดก็เข้ามาถอดเลยมา
 
ผมยืนจังก้ารอมันเลยครับ แถมจ้องตาท้ายทายมันเขม็ง อย่าคิดว่ากูไม่กล้ากับมึงนะเว้ย กูเนี่ย...เออ ช่างมันเถอะ รู้แค่ว่ากูกล้าก็พอและ
 
แต่พอผมทำแบบนั้นมันเหมือนถูกใจมันมากอะ. สายตานี่กรุ่มกริ่มดีจังเว้ย มึงแม่.งจะหื่นไปไหนวะ ทำอย่างกับไม่เคยทำเรื่องแบบนี้อย่างนั้นแหละ
 
"ท้าทาย...มึงท้ากูงั้นหรอไอ้แวน คิดดีแล้วใช่มั้ยมึง" เออ...ก็ ก็กูเริ่มจะรำคาญมึงแล้วอะ ทำอะไรก็รุนแรงตลอด แล้วตอนนี้ตัวผมเขียวไปหมดแล้ว
 
แต่ยังไม่ทันที่ผมจะตอบ มันก็เข้ามาปลดกระดุมผมที่ละเม็ด ช้าๆ อ่อยอิงสุดๆ เหมือนจะยั่วโมโหให้ผมอาละวาดอย่างนั้นแหละ
 
"เซ็กซี่วะ"
 
เห็นมะ มันแม่.งหื่นตลอด
 
"เมื่อไหร่มึงจะถอดกุญแจมือออก" ผมถามมันแก้เขินในขณะที่มันกำลังถอดกางเกงผมออก ก็ผมเห็นสายตามันที่เอาแต่จ้องหน้าอกผมที่ไม่มีอะไรปกปิดก่อนที่ลิ้นเรียวจะเลียปากตัวเองอย่างน่าเกลียด แล้วผมจะทำอะไรถูกละทีนี้
 
"ไอ้สัดทิว! มึงชักหื่นไปแล้วนะ"
 
"ก็ดูมึงดิ น่า...มาก"
 
ไอ้บ้า! มึงจะเว้นคำทำซากวะ
 
"พูดอะไรก็ให้มันชัดๆหน่อยดิ แล้วถอดเสร็จยังเนี่ย!" ถอดไปจับไปอยู่นั่นแหละ โรคจิต!
 
"น่ากัดให้จมเขี้ยวจังวะ"
 
"มึงก็น่าซัดให้กรามหักจังวะ ไอ้สัด! ดูถูกกูตลอด เคยให้เกียรติ์กูบ้างมะ มึงน่ะ" เอาสิมึง เจอกูตอกเข้าให้แล้วมันซึมเข้าหนังหน้าด้านๆของมึงบ้างมะ
 
แต่พอผมพูดแบบนั้น มือใหญ่ที่จับนู้จับนี่ของผมเล่นก็หยุดชะงัก มันเงยหน้าขึ้นมองผมแล้วเม้มปากตัวเองแน่น
 
"มึงรู้สึกไม่ดีที่อยู่กับกูหรอ"
 
หะ กล้าถาม
 
"เออสิวะ ใครจะมาชอบให้ผู้ชายด้วยกันมาทำแบบนี้กันเล่า" สมองมึงนี่ช่วยคิดหน่อยได้มะ อย่าเอาแต่ไปคิดเรื่องทุเรศๆใต้สะดืออย่างเดียว
 
"อืม งั้นกูก็ควรจะหยุดทำเรื่องอย่างนี้ใช่มั้ย" มาไม้นี้อีกและ เดี๋ยวสุดท้ายมึงก็บอกว่า 'ฝันไปเถอะ' อยู่ดี กูรู้ทันมึงหรอกหน่า
 
"มันอยู่ที่จิตสำนึกมึงเว้ย! ถ้าคิดได้ก็ควรจะรู้"
 
"อืม...เข้าใจแล้ว"
 
แกร็กๆ
 
"งั้นมึงก็อาบน้ำเถอะ จะได้นอน"
 
อะอ่าว! เห้ย! ทำไมเป็นงี้ไปล่ะ ก็มันไขกุญแจมือออกให้ผมแล้วก็เดินออกจากห้องน้ำไปเลย มันผิดคาดวะเห้ย
 
มาแปลก
 
ไปได้ก็ดี ไม่เห็นจะสนใจเลย
 
พอมันปิดประตูเสร็จ ผมก็อาบน้ำอาบท่าต่อไม่สนใจใคร แต่พอผมออกมาจากห้องน้ำผมก็ไม่เห็นมันในห้องนอน ใจผมหายไปอยู่กับตาตุ่มทันทีก่อนจะวิ่งไปดูอีกห้อง
 
ไม่มี
 
มันหายไปไหนวะ
 
โกรธผมจริงงั้นหรอ
 
ครื้น! เปรี้ยง!!
 
อ๊าก!
 
อยู่ๆเสียงฟ้าร้องก็ดังกระหื่มจนผมสะดุ้งหนีจากแสงฟ้าแลบ มันดังมากจนผมกลัวขึ้นหัว
 
ให้ตายสิ ผมไม่ชอบฟ้าแลบ!
 
ไอ้ทิว มึงอยู่ไหนวะ
 
แลบ!!
 
เปรี้ยง!!!
 
อ๊าก!!!
 
ผมรีบวิ่งมุดเข้าผ้าห่มทันทีที่ฟ้าร้องอีกครั้ง ใจผมสั่นสะท้านก่อนมันจะบีบตัวกันแน่นจนแทบหายใจไม่ออก ผมกลัว...ผมกลัวเสียงมัน ไม่อยากเห็นและไม่อยากได้ยิน
 
ใครก็ได้ มาช่วยผมที
 
ไอ้ทิว...มึงอยู่ไหน
 
แลบ!
 
เปรี้ยง!
 
พรึบ!
 
คราวนี้ไฟทุกดวงดับพร้อมกันหมดมันยิ่งทำให้ผมช็อคเข้าไปอีก
 
เมื่อไหร่มันจะกลับมา...ไอ้หมาทิว
 
"แวน...มึงอยู่ไหน"
 
ไอ้ทิว!
 
"อยู่นี่! ไอ้ทิว ฮึกๆ ฮือๆ กูอยู่นี่"
 
ทำไม ทำไมเพียงแค่ผมได้ยินเสียงมัน น้ำตาผมก็ไหล มันเหมือนโล่งอก แล้วก็กลั่นไม่อยู่
 
ความรู้สึก...ดีใจ
 
"แวน ทำไมตัวมึงสั่นขนาดนี้วะ" เพียงแค่ฝ่ามือใหญ่แต่ลงบนหลังผม มันก็ทำให้ผมกระโจนเข้าหามันอย่างเสียขวัญ ผมไม่รู้ว่าตอนนี้ผมทำอะไรอยู่ แต่ผมไม่อยากห่างจากมันสักวินาทีเดียว
 
แลบ! เปรี้ยง!!
 
"อ๊าก! ฮือๆ ไม่เอา ไม่เอา ไม่อยากได้ยิน ฮือ ฮึกๆ ช่วยด้วย"
 
"เห้ยๆ มึง..."
 
"ไอ้ทิว...กูไม่ชอบ ฮึกๆ เสียงนี้" ผมปล่อยโฮอย่างไม่อายก่อนจะมุดเข้าหาอกกว้างของมัน มันเองก็กระชับตัวผมให้นั่งคร่อมตักและกอดไว้แน่น มือหน้าคว้าเอาผ้าห่มมาคลุมหัวของเราสองคนทันที
 
"ชู่ๆ ไม่ร้องมึงไม่ร้อง มองหน้ากู เห็นไหม...ไม่มีฟ้าแลบแล้ว" ริมฝีปากสีซีดจูบซับที่แก้มผมไปมาหลังจากเอามือใหญ่ปิดหูทั้งสองข้างผมแน่น ผมรู้สึกถึงลมหายใจร้อนที่เป่ารดหน้าพร้อมกับคำพูดปลอบขวัญจนผมเริ่มตั้งสติได้ แต่พอลืมตาขึ้นมามองตามที่มันบอก กลับเห็นใบหน้าหล่อแบดบอยของมันอยู่ใกล้จนปลายจมูกโด่งแตะที่แก้มผมเบาๆ อยู่ๆใจผมก็เริ่มเต้นแรงก่อนเหมือนมีไฟขนาดย่อมช็อตตัวผมเมื่อริมฝีปากมันแตะกับปากผม
 
ตึกตักๆ
 
หัวใจมันเต้นแรงมาก...มากจนกลัวว่าอีกคนที่ผมนั่งคร่อมตักอยู่จะได้ยิน
 
"กู...ขอจูบมึง...ได้มั้ย"
 
ตึกตักๆ
 
มันขอหรอ...
 
ทำไมถึงขอ...แล้วผมต้องตอบอะไรล่ะ ปฏิเสธสิ ใช่ ต้องไม่ให้
 
แต่ผมกลับเอียงหน้าหลบอย่างรู้สึกเขินแต่ไม่ยอมบอกปฏิเสธ มันขัดกับสิ่งที่ผมคิด ก่อนนิ้วยาวก็ดันหน้าผมกลับมาใหม่ มันทำให้ผมสบตาคมของมันโดยบังเอิญก่อนที่ทุกอย่างจะหยุดนิ่ง
 
"พี่ขอจูบ...นะ"
 
ตึกตักๆ
 
มันเรียกตัวเองว่าพี่ด้วย...หัวใจผมสั่นอีกแล้ว
 
"นะ..."
 
"ทำไมต้องขอด้วย ธรรมดาไม่เห็นจะเคยขอ"
 
"ให้เกียรติไง แบบที่นายต้องการ"
 
ตึกตักๆ
 
ผมมองใบหน้าหล่อนั้นเขม็งก่อนจะเห็นริมฝีปากบางสีซีดเม้มกันจนแดง เหมือน...มันกำลังอดกลั้นเพื่อรอคำตอบ
 
อดทนเพื่อผม...เพียงเพราะผมพลั้งปากออกไปโดยไม่ทันคิด แต่มันดันเอากลับไปคิด
 
มันแคร์ผมใช่มั้ย
 
"แค่...จูบนะ"
 
ให้ตายเถอะ
 
อ๊าก!
 
แม่.งเอ้ย! เป็นไงละไอ้แวน! เขินไม่หายเลยมึง มาเคิงมาแค่จูบนะ พูดไปได้ไง จะอ้วกเว้ย!
 
นอนไม่หลับเลยอะ
 
ผมออกมานั่งที่ระเบียงได้สักพักแล้วครับ แค่หันไปเจอหน้าอีกคนที่หลับพริ้มไม่รู้เรื่องรู้ราวก็ทำเอาเรื่องเมื่อตอนดึกแวบเข้ามาในหัวอีก ทำไมมันถึงติดอยู่ในหัวแบบนี้ก็ไม่รู้
 
ผมยกเบียร์ขึ้นมาดื่มอีกหลายอึกก่อนจะเอนกายลงบนเก้าอี้อย่างรู้สึกเหนื่อย ผมไม่รู้ว่าตอนนี้ตัวเองคิดอะไรอยู่ถึงยังอยู่ในห้องนี้ แค่เพียงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อตอนดึกก็ทำเอาผมไม่คิดที่จะหนีหรืออะไรอีก มันคงจะรู้อยู่แก่ใจอยู่แล้วว่ายังไงก็หนีมันไม่พ้น ก็มันเป็นหมานี่เนอะ จมูกนี่ตามกลิ่นผมได้ไวขนาดนั้น
 
หึ...เป็นหมาบ้าตัวใหญ่ซะด้วยสิเนี่ย
 
"ทำไมยังไม่นอนอีก มานั่งตากน้ำค้างทำไม" อยู่ๆผ้าห่มผืนหนาก็มาคลุมตัวผมทั้งตัวก่อนที่เสียงงัวเงียจะดุผมเบาๆ ผมหันไปมองร่างใหญ่ที่เดินมาข้างหลังแล้วก็ต้องหน้าแดงก่ำทันที
 
ยังไม่พร้อมจะสู้หน้ามันตอนนี้
 
"นอนไม่หลับ มึงง่วงก็นอนไปดิ"
 
"อืม...รีบๆเข้ามานอนละกัน"
 
อะอ่าว ทิ้งกันเลย ไม่คิดจะตื้อหรือดึงดันจะให้กูไปนอนหน่อยรึไง อะไรวะ นี่มึงเป็นเสือผู้หญิงได้ไงเนี่ย ไม่เข้าใจความคิดคนอื่นเลย ให้ตายสิ
 
อารมณ์เสียเลยกู
 
ผมนั่งฟึดฟัดอยู่คนเดียวสักพักจนอารมณ์เริ่มดีขึ้น เลยตัดสินใจเดินกลับเข้าไปนอน แต่เพียงแค่ผมหันหลังกลับเข้าห้องก็เจอร่างหนานั่งมองผมอยู่ก่อน ขาผมนี่แข็งทื่อไปเลยครับ มันก้าวไปต่อไม่ออก ไอ้ทิวเลยลุกขึ้นแล้วเดินมาจูงมือผมเข้าห้องนอน
 
"ทำไมยังไม่เข้าไปนอนอีกล่ะ"
 
"อยากนอนพร้อมมึง"
 
ตึกตักๆ
 
ไอ้หมานี่เล่นผมอีกแล้ว
 
"เป็นหมารึไง ต้องรอให้เจ้าของมานอนด้วยเนี่ย" ผมแซวมันแก้เขินแต่อีกคนกลับดึงผมให้นอนลงแล้วดึงเข้าอ้อมกอดแกร่งแน่น
 
"คงเป็นหมาที่ติดเมียด้วยมั้ง"
 
ไอ้ทิว!!!
 
พูดแบบนี้ มึงฆ่ากูเถอะ อย่าปล่อยให้กูยิ้มเป็นคนบ้าแบบนี้!
 
+++++++++++++++++++++++++++++++++++
 
130923