วิมานบ้านสวน

     ย้อนไปเมื่อ10ปีก่อน...ที่บ้านสวนชิโนรสได้จัดงานเลี้ยงสังสรรค์ครบรอบวันเกิดของม่านเนตรทรายงามและเศรษฐกิจในบริษัทของทศพงษ์กลับมาดีขึ้นจนเขาได้ดำรงตำแหน่งเดิมอีกครั้ง..."ว้าววว~หนูเนตรของป้าน่ารักขึ้นกว่าเดิมอีกนะเนี่ย!""ขอบคุณค่ะคุณป้า..." "ครบรอบวันเกิดเรา ป้าเลยเอาของขวัญมาให้""อะไรคะคุณป้า?""หลับตาก่อนสิจ๊ะ..." ม่านเนตรวัย10ขวบหลับตาลงพร้อมกับตื่นเต้นที่จะได้ของขวัญจากคุณป้าสุดที่รัก"ลืมตาได้!" ป้าของหนูน้อยกระซิบก่อนที่ม่านเนตรจะเบิกตาโพลงด้วยความดีใจตามประสาเด็กน้อย"นี่มัน...ตุ๊กตาบลายด์นี่นา!!!ขอบคุณนะคะคุณป้า หนูรักคุณป้าที่สุดเล้ยยยย~!" เด็กหญิงกอดตุ๊กตาผมบลอนด์อย่างแน่นหนาเช่นของรักของหวง"ทีหนูอยากได้ คุณป้าไม่เห็นซื้อให้เลย!" 'ทรายงาม'พี่สาวฝาแฝดของม่านเนตรกอดอกอย่างน้อยใจ จนคุณป้าต้องอธิบายแล้วอธิบายอีก"เราน่ะอยู่กับป้าจะซื้อตอนไหนก็ได้ แต่ยัยเนตรน่ะไม่ได้เจอป้าบ่อยๆหรอกนะ""เดี๋ยวพ่อซื้อให้นะทราย"ทศพงษ์เกลี้ยกล่อม"แล้วต้องรออีกกี่ปีล่ะคะคุณพ่อ?พรุ่งนี้หนูก็จะกลับแล้ว!""เอาน่า...วันนี้วันเกิดลูกทั้งสองอย่าอารมณ์เสียเลยนะ""ใช่สิคะ!หนูไม่ได้เป็นลูกสาวหลานสาวคนโปรดนี่!!!" ทรายงามวิ่งไปที่สวนหลังบ้านแล้วร้องไห้สะอึกสะอื้น ม่านเนตรที่คอยดูพี่สาวมาตลอดรีบวิ่งตามมาปลอบใจ"อย่าร้องเลยนะทรายงาม...""อย่ามาเรียกฉันว่าทรายงามฉันชื่อ เทเรซ่า!!!" เด็กหญิงสบถเสียงกร้าว"ก็ได้...อ้ะ!เราให้" ม่านเนตรยื่นตุ๊กตาผมบลอนด์ให้ทรายงาม เด็กหญิงรับมันไป"ขอบใจนะ..."ไม่เป็นไร...""ก๊อกแก๊ก ก๊อก แก๊ก" ตุ๊กตาถูกหักชิ้นส่วนออกจนหมดด้วยมือน้อยๆม่านเนตรเบิกตาโพลงด้วยความตกใจ ม่านเนตรหยิกพี่สาวด้วยความโกรธ ส่วนทรายงามก็ผลักน้องสาวจนล้มลงไปกองกับชิ้นส่วนของตุ๊กตา "ได้เวลาเป่าเทียนแล้วนะจ๊ะ!" วิลาวัลย์ร้องบอกลูกสาวของเธอทั้งสองแต่มีเพียงแค่ทรายงามคนเดียวที่วิ่งกลับมา "เนตรล่ะ?" ผู้เป็นป้าเอ่ยถาม"ไม่รู้ค่ะ หนูไม่เห็น""เฮ้อ..งั้นพ่อไปตามละกัน" ทศพงษ์เดินไปที่สวนหลังบ้าน เห็นลูกสาวตัวมอมแมมก็วิ่งเข้าไปอุ้ม "มาทำอะไรตรงนี้ล่ะเนตร?""ฮึก...พ่อขาาา!" ม่านเนตรวัย10ขวบสะอื้นไห้ซบไหล่พ่อของเธอ ทศพงษ์เหลือบไปเห็นตุ๊กตาผมบลอนด์ที่ถูกหักชิ้นส่วนอยู่ก็เก็บมาปัดดินปัดฝุ่นออก"ไม่เป็นไรนะเนตร เดี๋ยวพ่อซ่อมให้""ค่ะ...""ตอนนี้ไปเป่าเทียนก่อนนะคนเก่ง""ค่ะ..." ทศพงษ์นำเด็กหญิงขึ้นขี่หลังแล้วกลับเข้าไปในงานปาร์ตี้ ...."อธิษฐานเลยจ๊ะทั้งสองคน" วิลาวัลย์บอกลูกๆ หลังจากร้องเพลงแฮปปี้เบิร์ธเดย์เสร็จ ทรายงามและม่านเนตรเป่าเทียนพร้อมกัน ทรายงามแอบแลบลิ้นใส่ม่านเนตรแต่ทศพงษ์เห็นจึงตักเตือน และทิ้งท้ายประโยคสุดท้ายเอาไว้ว่า..."อย่าอิจฉาน้องเลยนะทราย""เชอะ!" .......................................................นี่ก็ผ่านมา10ปีแล้วสินะ... ม่านเนตรนึกในใจ พลางแกว่งเท้าเล่นในสระว่ายน้ำของมหาวิทยาลัย "คุณเนตร!!!""อ้าว!พิพัฒน์นั่นเอง...""ทำไมมานั่งตรงนี้ล่ะครับ?""แล้วคุณล่ะมาทำอะไรที่นี่?""ผมมาว่ายน้ำน่ะครับ แล้วคุณก็ตอบผมมาด้วย""ฉันมานั่งคิดอะไรเพลินๆเฉยๆน่ะค่ะ""มีเรื่องไม่สบายใจอะไรหรือเปล่าครับ?""นิดหน่อยค่ะ""งั้น..ผมพาคุณไปทานอาหารเย็นนะครับ""ไม่ได้หรอกค่ะ วันนี้ญาติของฉันมาเยี่ยมที่บ้าน""อืมม์...ถ้างั้นให้ผมไปส่งอีกนะครับ""ไว้คราวหน้าก็แล้วกันค่ะ""กลับดีๆนะครับ""ค่ะ" ทำไมเขาต้องมาตีสนิทด้วยนะ?ม่านเนตรคิดในใจก่อนจะรีบเดินออกไป ....
ณ บ้านสวนชิโนรส
"คุณป้าสวัสดีค่ะ" ม่านเนตรไหว้ผู้เป็นป้า"จ้ะ!ตายแล้ว!หลานป้าโตขนาดนี้แล้วหรือ?สวยเหมือนแม่เลยนะเนี่ย" ป้าของม่านเนตรชม จนวิลาวัลย์เขิน"ไม่ขนาดนั้นหรอกค่ะคุณพี่" ม่านเนตรถอยให้ผู้ใหญ่คุยกันตามประสาผู้ใหญ่ ส่วนเธอกำลังมองหาใครบางคนอยู่"เนตร..." หญิงสาวหน้าตาคลับคล้ายจะพูดว่าเหมือนม่านเนตรเลยก็ว่าได้ เพราะเธอคนนี้คือพี่สาวฝาแฝดของม่านเนตร"ทรายงาม!" ม่านเนตรสะดุ้งเมื่อโดนสะกิด"บอกกี่ครั้งแล้วว่าให้เรียกฉันว่าเทเรซ่าน่ะ ทรายงามอะไร..เช๊ย เชย!" "ก็ได้ๆ เทเรซ่า...""อุ้ย!นี่เธอซ่อมเจ้าตุ๊กตาที่ฉันหักทิ้งด้วยเหรอเนี่ย!?" ทรายงามชี้ไปที่ตุ๊กตาผมบลอนด์ในตู้โชว์"ฉันเปล่า..พ่อเป็นคนซ่อม""งั้นเหรอ..." ทรายงามยังคงชมบ้านสวนอย่างอารมณ์ดี ผิดกับเมื่อก่อน เพราะเธอดูเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น "ฉันว่าจะมาอยู่เมืองไทยเลยดีกว่า..." ประโยคพูดลอยๆของทรายงามทำให้ม่านเนตรตาโตเป็นประกาย"จริงๆเหรอ? ฉันจะได้มีเพื่อนไม่เหงาอีกแล้ว เย้!""ใครว่ายะ?ฉันจะไปหาคอนโดฯอยู่""อ้าว...ทำไมไม่อยู่ด้วยกันที่นี่?""ฉันไม่ชอบอยู่ร่วมกับใครน่ะ..." ทรายงามหันขวับไปชมบ้านสวนต่ออย่างหน้าตาระรื่น ม่านเนตรเห็นทรายงามมีความสุขก็ปล่อยเธอไว้ชมสวนคนเดียว... ฉันคงทนอยู่กับเธอไม่ได้หรอกนะยัยเนตร! ทรายงามนึกในใจ