Student exchange รักวุ่นวายของยัยเด็กแลกเปลี่ยน

          "ซาเวียร์ค่ะ! ว้าว เขาครองตำแหน่งนี้อีกปีแล้วนะคะเนี่ยย ^^" 
เมื่อเสียงประกาศสิ้นสุด ก็มีเสียงปรบมือดังลั่น ผมต้องขึ้นไปบนเวทีทั้งๆที่ผมยังมองแซนดี้ได้ไม่นานเอง บ้าชิบ! -3-
 
ฉันลงมาจากรถพร้อมกับได้ยินเสียงพิธีกรประจำงานเรียกชื่อของซาเวียร์ อย่าบอกนะ!.. ว่าเขาได้เป็นคิงประจำงานพรอม *0* ??!
"รีบเดินเข้าไปในงานกันเถอะแซนดี้ พิธีกรประกาศชื่อคิงแล้ว เหลือแต่ควีนแล้วสินะ เข้าไปฟังกันเถอะ"
ไอริสเรียกสติฉันมาหลังจากที่ฉันเห็นซาเวียร์ขึ้นไปบนเวที วันนี้เขาหล่อสุดๆเลยนะ 
"หลังจากที่เฉลยคิงประจำงานพรอมไปแล้ว ทีนี้ เรามาเฉลยควีนประจำงานพรอมกันบ้างนะคะ ใครกันน้า? ที่จะได้เป็นควีน"
ฉันเดินเข้ามาในงาน ตอนนี้ทุกคนกำลังจับจ้องไปบนเวทีและลุ้นกันใหญ่ว่าใครจะได้เป็นควีน ฉันก็ลุ้นเหมือนกันนะ! ก็ฉันเป็นตัวแทนด้วยนี่นา >3<
"เริ่มกันเลยนะคะ คนที่เป็นควีนประจำพรอมปีนี้คือ......"
ทุกคนในงานเงียบ ลุ้นกันหมดเลยยย อยากให้รู้คนตรงนี้ก็ลุ้นนะย๊าาาาา! ><
"คือ......"
ใครกันนะ? ใครกัน ? ใครก๊านนน? 
"แซนดี้ค่ะ! เอ๋? ปีนี้เคธี่โดนนักเรียนแลกเปลี่ยนแย่งตำแหน่งไปซะแล้วสิ.."
ห้ะ?! อะไร? ฉัน! ฉันงั้นหรอออ?! ฉันจริงๆหรออออ? *0*
"ไปขึ้นเวทีสิ แซนดี้.."
ไอริสเรียกสติฉันอีกรอบ เมื่อฉันรู้สึกตัวอีกที เสียงปรบมือก็ดังสนั่น ตอนนี้.. ฉันเดินขึ้นไปบนเวที สายตาที่ซาเวียร์มองมาที่ฉันแบบยิ้มๆนั้น ทำให้ฉันอายที่สุดเลย -///-
"วันนี้เธอสวยจังเลยนะ"
เสียงกระซิบที่ข้างหูฉันนั้น เมื่อฉันได้ยินก็ตกใจหันไปมองและก็.. โดนจุ้บปากเต็มๆเลย เรียกเสียงฮือฮาจากคนข้างล่างได้เยอะจริงๆ 
เพี๊ยะ!
"นี่! ทำไรของนายเนี่ย?! ไม่เห็นคนเลยรึไงฮะ?! -///-"
ฉันตีเข้าที่แขนซาเวียร์และว่าเขา..
"เธอหันมาเองนะ ฮ่าๆๆๆๆ ^0^"
"บ้าที่สุดเลย! -////-"
"ชอบอ่ะดี๊!! ^-^"
นี่ก็แหย่ฉันจัง.. ฉันอายนะเนี่ย บ้าที่สุดเลย ให้ตายๆ />-<\
"เอาล่ะค่ะ.. พวกเราก็รู้กันแล้วนะคะ ว่าใครเป็นคิงควีนประจำงานพรอม ให้ตาย! พึ่งรู้ตัว ว่าคิงควีนนี่เป็นคู่รักสุดฮอตในโรงเรียนเรานี่นา"
พิธีกรกล่าวเพื่อช่วยปกปิดความอายของฉัน(เรอะ?) 
"ซาเวียร์ นายมีอะไรจะมอบให้ควีนมั้ย?"
พิธีกรหันไปถามกับซาเวียร์ เขายิ้มและตอบพิธีกรไปว่า 
"มีสิ เพราะฉันรู้ว่าคนที่จะเป็นควีนปีนี้เป็นใคร ฉันเลยเตรียมของมาไว้อย่างดี"
เมื่อซาเวียร์พูดจบก็หันมามองฉัน เอ้ะ?! เขาบอกว่าเขารู้อยู่แล้วหรอว่าฉันจะได้? เอ๋? ยังไนะ? 
"หืม? อะไรกัน? ทำไมนายรู้ล่ะ?"
พิธีกรสงสัยเหมือนกับที่ฉันสงสัย นั่นสิ เขารู้ได้ยังไง? 
"ลางสังหรณ์ฉันดีน่ะ ฮ่ะๆ ^^"
เมื่อซาเวียร์หันไปตอบคำถามกับพิธีกร และจู่ๆก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินขึ้นมาบนเวที จะใครกันล่ะ ก็ผ.อ. แม่ของซาเวียร์น่ะสิ เธอเดินขึ้นมาบนเวทีพร้อมกับช่อดอกไม้ และก็มอบช่อดอกไม้ให้กับซาเวียร์ แล้วซาเวียร์ก็เดินเข้ามาหาฉันและก็คุกเข่าลงพร้อมกับยื่นช่อดอกไม้มาให้ฉัน 
"ฉันรักเธอนะ ^^"
ซาเวียร์พูดแล้วก็ยิ้มมาให้ฉัน ฉันไม่รู้หรอกนะว่าตอนนี้ฉันทำหน้ายังไง แต่รู้ว่าตอนนี้ฉันมีความสุขที่สุดเล้ยยย! >< 
ฟรึบ! 
เมื่อฉันยื่นมือจะรับช่อดอกไม้ แต่จู่ๆก็มีคนมาฉุดช่อดอกไม้นั่นไป ซึ่งจะเป็นใครไปไม่ได้ ก็มีอยู่คนเดียวหนิ! ทุกคนยืนสตั้นให้กับเมื่อกี้ ไม่ต่างจากฉัน ยืนทำหน้านิ่วคิ้วขมวดอยู่.. ทำไมกันนะ?! ทำไมเธอต้องมาแกล้งฉันด้วยนะ เคธ!! TT
"แซนดี้.."
ซาเวียร์ลุกขึ้นแล้วเข้ามาใกล้ฉัน แต่ฉันกลีบเดินถอยห่างจากเขาด้วยตัวที่สั่นเทิ้ม ฉันกลัว สับสน ทุกความรู้สึกผสมปนเปกันไป ฉันทำตัวไม่ถูก.. ได้แต่มองพื้นแล้วน้ำตาก็เริ่มล่วงรินอาบบนใบหน้าฉัน 
"แซนดี้.."
ซาเวียร์เรียกฉันอีกรอบ ยื่นมือมาจะจับมือฉัน แต่ฉันก็เลี่ยงตัวหนี.. ตอนนี้ฉันไม่รู้ว่าฉันเป็นอะไร แต่ฉันรู้ว่ามันแย่สุดๆ และฉันไม่กล้าแม้กระทั่งจะให้ซาเวียร์เข้าใกล้ 
"นี่ ซาเวียร์.. ลูกไปเคลียร์กับเคธไป ทำไมเธอถึงทำแบบนี้นะ?! เฮ้ออ เดี๋ยวหนูแซนดี้แม่จัดการเอง"
เมื่อแม่นายซาเวียร์พูดกับซาเวียร์เสร็จก็เดินเข้ามาโอบฉัน ฉันจับแขนเธอด้วยตัวที่สั่นและน้ำตาที่ไหลมาอาบหน้ามากขึ้นๆเรื่อยๆ ซาเวียร์วิ่งลงเวทีไป ส่วนคนในงานก็นิ่ง บางส่วนก็เริ่มทยอยกลับเพราะงานเป็นกร่อยๆ
"ปะ!! ไปกับฉันนะ" 
แม่นายซาเวียร์ที่ตอนนี้โอบฉันก็พูดขึ้นมา ฉันมองหน้าเธอด้วยอารมณ์ไหนก็ไม่รู้ แต่ฉันก็ยอมพยักหน้าและยอมไปกับเธอแต่โดยดี เฮ้ออ จะมีตอนนี้ที่มันจะมีเรื่องดีๆบ้างนะ? ...
 
[ขอโทษที่หายไปนานเลยนะขอรับ เนื่องจากเน็ตที่บ้านไรเตอร์ใช้ไม่ได้มานานมากแล้ว จนถึงตอนนี้ก็ยังใช้ไม่ได้อยู่ดี - -' แต่วันนี้มานอนบ้านเพื่อน บ้านเพื่อนมีเน็ตไรเตอร์ก็เลยถือโอกาสอัพตอนใหม่ซะเลย ไว้จะมาอัพอีกน้าา ^^]