Student exchange รักวุ่นวายของยัยเด็กแลกเปลี่ยน

          เฮ้! หวัดดีทุกคน .. และแล้วก็จะได้ไปงานพรอมวันนี้แล้วล่ะ ผมไม่ได้ติดต่อแซนดี้เลยแฮะ คิดถึงจะแย่ วันนี้ผมจะไปเจอเธอแล้วล่ะ คิดแล้วก็รู้สึกดีชะมัดเลย วันนี้ใครจะได้เป็นพรอมคิงพรอมควีนก็ไม่รู้ ขอให้เป็นคู่พวกผมเถอะ >/\< ผมตื่นเต้นกว่าทุกปีเลย เพราะว่าปีนี้มีเธอ แซนดี้ เกิร์ลเฟรนด์ของผมไง -///- ถ้าถามว่าปีก่อนๆ ผมก็ได้รับรางวัลนะ คู่กับยัยเคธตลอด ซึ่งผมก็เฉยๆ.. แต่ปีนี้ผมเป็นพี่ใหญ่.. และปีนี้ผมเชื่อว่าพรอมควีนอาจจะไม่ใช่ยัยเคธเหมือนปีก่อนๆแน่นอน! ฮ่าๆ สงสัยมั้ย? ว่าทำไมพวกผมที่อยู่เกรด10 เกรด11 ทำไมได้เป็นคิงควีน? ก็เพราะว่าโรงเรียนผมน่ะ เขารวมพวกม.ปลายหรือเกรด 10,11,12 นั่นเอง โหวตให้ปีไหนก็ได้ ทุกเกรดได้แข่งกันน่ะ และผมก็ได้มา2ปีซ้อน ปีนี้อาจจะได้ก็ได้มั้ง - -' ตอนนี้ผมกำลังนั่งคุยกับแม่ของผม แม่ก็ต้องไปงานพรอมเหมือนกันเพราะเป็นผ.อ.นี่เนอะ 

"แม่คิดว่าปีนี้ลูกชายแม่ต้องได้เป็นคิงอีกแน่ๆเลยนะ ^^" (สนทนากันเป็นภาษาไทยนะ 55)

"คนที่รู้คะแนนก็แม่กับพวกสภานักเรียนหนิ.. - -"

"แหม ก็แม่อยากให้ลูกตื่นเต้นไง เหมือนตอนเกรด10ไง ลูกได้เป็นตัวแทน ลุ้นใหญ่เลยว่าจะได้เป็นคิงหรือเปล่า ถึงขั้นไม่หลับไม่นอนเลยนะ ฮ่ะๆ ^^"

"ก็ตอนนั้นมันครั้งแรกหนิ -3-!!"

"จ้าๆ แม่ว่าช่วงปิดเทอมจะพาเราไปเยี่ยมพ่อ ติดต่อเขาไว้แล้ว.."

"ห้ะ! กลับไทยหรอฮ่ะ?! *0*"

ผมรีบพ่วงออกไป ทั้งๆที่แม่ยังพูดไม่จบ.. ก็ผมดีใจหนิ ตั้งแต่พวกท่านเลิกกันมา ยังไม่ยักกะจะไปมาหาสู่กันเลย มีแต่ผมที่ไปเยี่ยมพ่อที่ไทยเอง ยัยโซยังไม่แม้แต่มาหาแม่ที่นี่เลยคิดดูสิ ติดแฟนอยู่นั่นแหละยัยบ้านี่! - -

"ใช่จ้ะ.. แม่ติดต่อไปแล้ว เขาก็โอเคนะ โซอี้ดี๊ด๊าใหญ่เลย แย่งโทรศัพท์จากพ่อเรามาคุยกับแม่ ได้ข่าวว่าเราก็เคยกลับไทยหนิ น้องเป็นไงมั่ง? เป็นสาวสวยขึ้นมากใช่มั้ย? ^^"

"ก็หน้าตาเหมือนเดิมอ่ะแหละ หน้าตาดีไม่สู้ผม -3-"

ไม่อยากฟ้องเลยว่าน้องทำให้ผมกับแซนดี้เลิกกันไปรอบนึง!!

"ฮ่ะๆ เหมือนตอนที่เรายังอยู่ด้วยกันเลยนะ มีแต่บอกว่าตัวเองหน้าตาดีกว่าน้อง ฮ่ะๆ ^0^"

"ก็มันเรื่องจริงหนิ - -' เฮ้ออ เมื่อไรจะถึงเวลาปิดเทอมนะ อยากไปหาพ่อจะแย่.."

"จะดีหร๊อออ? ถ้าปิดเทอม แซนดี้ก็ไม่อยู่ละนะ.."

นั่นสินะ.. ปิดเทอมเธอก็คงต้องกลับไทย..

"เธอกลับไทยนี่นะ ผมมีที่อยู่เธอ ^^"

"ก็ดี.. แม่อยากเจอครอบครัวแซนดี้เหมือนกันนะ เลี้ยงลูกยังไงให้ลูกชายฉันตกหลุมรักเนี่ย >< อร๊ายยย"

"อะไรของแม่เนี่ย? - - พอละๆ ผมไปก่อนนะ เจอกันที่งานครับแม่ บายย"

ผมเลี่ยงออกมา.. เพราะแม่พูดถึงเธอ ทำให้ผมอยากเจอเธอเร็วๆขึ้น หึยย! ผมคิดถึงเธอ

สงสัยมั้ย? ที่ทำไมผมกับแม่สื่อสารกันเป็นภาษาไทยน่ะ? แม่ผมพอพูดได้บ้างแต่ไม่ค่อยชัดเท่าไหร่น่ะนะ และที่เราพูดไทยกัน เพราะไม่อยากให้ตัวเองลืมภาษาไทยไง อย่างน้อยผมก็มีเชื้อไทยนี่นะ ..

          ตอนนี้ฉันนั่งเครียดมาก.. ก็ฉันไม่มีชุดหนิ!! ฉันจะไปได้ไงล่ะ T^T ไอริสแต่งตัวไรเรียบร้อยแล้ว หลังจากวันนั้นเราก็หาชุดใหม่กันใหญ่ ซึ่งผลก็บอกไปแล้วนี่นะ ว่าหาเอาตอนนี้ไม่ทันแน่ๆ ฉันอาจจะไม่ได้ไปงานพรอมแล้วก็ได้ ฮือออ.. 

"ใจเย็นๆ.. มัมกำลังหาชุดให้อยู่น่า"

ไอริสมานั่งปลอบใจฉัน.. วันนี้เธอสวยมาก แต่ฉัน.. เฮ้อออ..

"มันใกล้ถึงเวลางานแล้วนะ ไอริส T^T"

"เหอะน่า! ทุกอย่างมันมีทางแก้.. ถ้าเธอไปสาย ฉันก็สายกับเธอ จะอยู่เป็นเพื่อนเธอ ^^"

"ขอบคุณมากๆนะไอริส"

ฉันโผเข้ากอดไอริส.. เธอกอดตอบฉัน เธอดีมาก ฉันรักเธอเข้าจังๆแล้วล่ะ

"แซนดี้! ฉันหาไม่เจอชุดไหนที่สวยเลยน่ะ.."

มัมมาเดินมาบอก..

"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ.." 

"อ้อ! เอางี้ ถึงจะใหญ่ไปหน่อย แต่แก้แปปเดียวก็เรียบร้อยแน่นอน!"

"อะไรหรอคะมัม?"

"ชุดแต่งงานฉันไง! หนูต้องชอบมากแน่ๆ มันสวยมากๆเลยนะ"

เมื่อพูดแล้วมัมก็วิ่งไปที่ห้องของมัม.. และฉันก็ต้องนั่งรอกับไอริสที่ใจมันหดหู่..

          ตอนนี้ผมเดินทางด้วยรถของผมมาถึงงานแล้วล่ะ.. ผมเดินเข้างานด้วยหน้าตาที่แบบตื่นเต้นสุดๆ ผมเดินเข้าไปรวมกับเพื่อนของผม ทานอาหารกัน.. ร่วมคุยกัน แล้วยัยเคธก็เดินเข้ามาหาผม 

"ดี! ^^ วันนี้นายหล่อจังนะ"

"ประโยคนี้.. เธอพูดทุกปี - -"

"ก็นายหล่อจริงๆหนิ"

"อืม ขอบคุณ"

ผมเดินเลี่ยงออกมา ผมไม่อยากคุยกับยัยนี่เลยจริงๆ

แต่เดินมาได้ไม่ไกลนั้น ยัยนี่ก็จับมือผมไว้..

"นายอย่าหนีฉันอย่างนี้สิ ซาเวียร์!"

"ใครหนีเธอ? - -"

"ก็นายไง! ไม่อยากคุยกับฉันขนาดนั้นเลยรึไง?"

"รู้ตัวก็ดี.. ปล่อยเถอะ! ฉันไม่อยากทำเหมือนกับว่าฉันให้ความหวังเธอ!"

เมื่อผมพูดงั้นไป ยัยเคธหน้าดูเศร้าและปล่อยมือแต่โดนดี.. 

"ก็ได้.. ฉันปล่อยแล้ว"

ยัยเคธบอกผม ผมพยักหน้าให้เธอและเดินจากมา ผมพยายามมาเดินวนดูใกล้ๆกับทางเข้า แซนดี้ทำไมเธอยังไม่มาน้าา?!

          ฉันนั่งหงอยรอมัมมาเป็นชั่วโมง ไอริสก็บอกให้ฉันใจเย็นๆ เธอบอกว่า สายก็สายด้วยกัน 

"ขอโทษที่ให้รอนานจ้า.. มานี่สิหนูแซนดี้มาลองดู ฉันแก้ให้เล็กลงมากแล้วนะ"

ฉันหันไปมองชุดที่มัมบอกว่าไปแก้มาให้ฉันแล้ว มันสวยมาก.. สมที่ว่าเป้นชุดแต่งงาน *0*

"ขอบคุณค่ะมัม.. งั้นหนูไปลองก่อนนะคะ"

"จ้ะ.. เดี่ยวฉันกับไอริสไปรอที่ข้างล่างนะ จะได้แต่งหน้าเพิ่มเครื่องประดับกัน"

"ค่ะ ^^/"

ฉันรีบวิ่งเข้ามาลองชุดที่มัมแก้ให้ฉัน.. เมื่อลองแล้วว! พอดีตัวฉันเด้ะๆเลย และมันก็ดูสวยมาก ฉันไม่อยากจะชมตัวเอง แต่มันสวยจริงๆไง ><

"มัมคะ พอดีตัวหนูเลยค่ะ ^^"

ฉันตะโกนบอกมัมที่อยู่ข้างล่างให้หันมาดู ไอริส มัมและแดด ทำหน้าเหมือนตะลึงมาก มันสวยจริงๆสินะ >< 

เมื่อแต่งตัวเพิ่มเครื่องประดับต่างๆนาๆเรียบร้อยแล้ว .. ตอนนี้ฉันพร้อมไปงานแล้วล่ะ ><

          ผมเดินวนไปมาแถวๆประตูเพื่อรอแซนดี้ ทำไมเธอนานมาจัง? -3- ผมตื่นเต้นจนจะหายตื่นเต้นแล้วนะเนี่ย ไม่ใช่ละ! หลายคนแล้วคนเล่าเดินเข้ามา ก็ไม่ใช่แซนดี้สักที ผมจะโทรหาเธอก็ไม่ได้ เราจะไม่ติดต่อกันวันงานเพราะยังไงก็จะมาเจอกันอยู่แล้วน่ะ..

"ทุกวัน.. วันนี้จับคู่เต้นรำกันสนุกสนานมากมายแล้วสินะ และตอนนี้ก็ถึงเวลาเปิดเผยผลคะแนนโหวตว่าใครจะเป็นคิงควีนประจำงานพรอมของปีนี้กันแล้วนะคะ ^-^/"

พิธีกรประจำงานประกาศมา.. ถึงเวลาประกาศคะแนนคิงควีนแล้วนะ รีบมาเร็วๆเถอะ ถ้าเธอได้แล้วเธอไม่อยู่ก็ถือว่าสละสิทธิ์แล้วก็จะเป็นคนอื่นนะ

"งั้นเรามา.. เฉลยกันเลยนะคะ ว่าคิงควีนประจำพรอมปีนี้จะเป็นใคร! เริ่มที่คิงเลยนะคะ คนที่เป็นคิงประจำพรอมปีนี้คือ......."

เขาจะประกาศแล้วนะ.. ให้ตายเถอะ เธอยังไม่มาอีกหรอ?!

"คือ............."

พิธีกรลากเสียงยาว.. ความหัวงผมหดลงไปทุกทีๆ แต่! และแล้วความหวังของผมก็โผล่มาอีกครั้ง เมื่อมีรถคันนึงจอดที่หน้าประตูงาน.. แล้วก็มีคนก้าวลงมา.. และคนนั้นก็คือ... แซนดี้!! เธอมาแล้วว ><