23 คดีกับเหล่าผีและนายนักสืบ

          ที่นี่ไม่มีอะไรเปลี่ยนไปเลยสักนิดผู้คนที่มาก็เยอะเหมือนเดิมฉันเดินตามหาคนที่ชื่อวินซึ่งเป็นวิญญาณที่ทำให้ฉันต้องวุ่นวายขนาดนี้แต่วันนี้ฉันกลับไม่เจอเขาเลย
 
"ฉันว่าเขาไม่ได้อยู่ที่นี่หรอก" ฉันพูดด้วยความมั่นใจอยากจะบอกว่ารอมาตั้งหลายชั่วโมงแล้วยังไม่เจอแบบนี้จะให้ฉันพูดอะไรได้อีกล่ะ
 
"ฉันว่าเรารออยู่ที่นี่ก่อนดีกว่านะ"
 
"ก็ได้" และฉันก็เดินแยกออกมาซื้อน้ำที่หน้าโรงหนังทันทีเพราะคอแห้งจนพูดอะไรแทบไม่ออกแล้วจ้า
 
          ในขณะที่ฉันกำลังเดินถือแก้วน้ำสองแก้ว (อีกแก้วคือของนัตเตอร์) และเดินไปนัตเตอร์แต่ระหว่างทางฉันก็ได้พบกับ......คนที่ชื่อสินความจริงก่อนที่จะมาที่นี่วัตให้รูปของผู้ชายคนนี้มาทำให้ฉันรู้ว่าหน้าตาเขาเป็นยังไง
 
          ฉันรีบเดินกลับมาหานัตเตอร์ทันทีเพื่อบอกเรื่องนี้แต่ว่า...นัตเตอร์ไม่ได้อยู่ตรงนี้แล้ว ว่าแต่เขาหายไปไหนกันล่ะเนี่ยวุ่นวายจริงๆ
 
"นัตเตอร์" ฉันพูดเบาๆ กับตัวเองเมื่อเห็นเขายืนดูโปรแกรมหนังอย่างเพลิดเพลิน
 
"อ้าว"
 
"ไม่ต้องมาอ้าวเลยนะรีบไปที่หน้าโรงหนังเร็วๆ เลยฉันเจอคนที่ชื่อสินแล้ว" เพราะคำพูดของฉันทำให้นัตเตอร์ต้องจำเป็นซื้อตั๋วหนังตามเขาเพื่อสะกดรอยตาม
 
          หนังที่คนชื่อสินเลือกก็คือหนังฆาตกรรมที่โคตรโรคจิตเลยอ่ะมีอย่างที่ไหนเอาเลือดของศพมาทำเป็นเครื่องดื่มแถมยังเอาเนื้อมาปั่นน้ำกินอีก หยี๋! ฉันจะอ้วก
 
"เมื่อไหร่จะจบเนี่ย" ฉันพูดแบบทนไม่ไหวจริงๆ
 
"ทนหน่อยเถอะเดี๋ยวก็จบแล้วอีกประมาณครึ่งชั่วโมง" โอ๊ย! คุณนัตเตอร์นี่เขาเรียกว่าใกล้แล้วเหรอ
 
          เมื่อทำอะไรไม่ได้จึงต้องนั่งอยู่ในนั้นและทนดูฆาตกรโรคจิตในหนังฆ่าคนอื่นต่อไปและการกระทำแต่ละอย่างก็น่ากลัวน่าขยะแขยงมากๆ
 
"เฮ้! อย่าอ้วกออกมานะ" นัตเตอร์พูดเมื่อเห็นว่าฉันเริ่มเอามือปิดปากตัวเอง
 
"จะบ้าเหรอฉันเหม็นนายไม่ได้กลิ่นอะไรเลยเหรอเหมือนมีอะไรเน่าๆ ในนี้" ฉันพูดพลางมองไปรอบๆ แต่ก็ไม่เจออะไรผิดปกติ
 
"มันก็เหมือนกลิ่นคาวเลือดนะ" นัตเตอร์พูดขึ้นมา
 
          และแล้วเวลาที่ฉันรอคอยก็มาถึงจนได้...เวลาที่หนังจบปรากฏว่าฆาตกรในเรื่องคือพ่อของผู้ตายนั่นเองเป็นผู้ชายที่มีความผิดปกติทางจิต โอ๊ย! น่ากลัวมากมาย
 
"กรี๊ด!" เสียงของผู้หญิงคนหนึ่งร้องขึ้นเมื่อไฟในโรงหนังเปิดขึ้นมา
 
"เกิดอะไรขึ้น...เฮ้ย!" นัตเตอร์ร้องขึ้นด้วยความตกใจเพราะมีศพของผู้หญิงถูกแทงเข้าที่หัวใจจนเสียชีวิตทันทีและที่นั่งข้างๆ คือมีรอยเลือดเปื้อนอยู่ด้วยมีทั้งพวงกุญแจที่ตกอยู่
 
          ไม่นานนักตำรวจก็มาถึงและนำหลักฐานที่พบในที่เกิดเหตุไปตรวจสอบทันที...ส่วนฉันก็แยกกับนัตเตอร์เพื่อตามหาวิญญาณที่ชื่อวินทันทีมันน่าแปลกที่คนชื่อสินหายไปอย่างไร้ร่องรอยและรวดเร็วแบบนี้
 
"คุณ...คุณ"
 
"คุณวินนี่คุณไปอยู่ที่ไหนมา" ฉันถามด้วยความแปลกใจ
 
"ตอนนี้เขาอยู่ที่บ้านคุณรีบให้ตำรวจไปที่นั่นก่อนจะมีเรื่องร้ายๆ เกิดขึ้นเถอะครับ" คำพูดของเขาทำให้ฉันรู้สึกงงๆๆ อย่างบอกไม่ถูกแต่ก็ยอมทำตาม
 
          หลายชั่วโมงผ่านไป...
 
          ตำรวจยังคงเฝ้าดูอยู่ที่หน้าบ้านของสินซึ่งนัตเตอร์ที่ทนไม่ไหวก็บุกเข้าไปในนั้นโดยที่มีฉันแอบตามไปด้วย
 
"กูสั่งให้มึงไปเอาเลือดมาทำไมได้แค่นี้ เห็นเข็มนี่มั้ยถ้าไม่อยากโดนฉีดยาก็ต้องทำตามที่ฉันสั่ง" เสียงของวัตดังออกมาจากห้องหนึ่ง
 
          ฉันกับนัตเตอร์มองเข้าไปในห้องนั้นผ่านรูเล็กๆ ที่หน้าประตูมีสินที่นั่งตัวสั่นด้วยความกลัวและสินที่ถือถุงเลือดนั้นไว้
 
          เพล้ง!!
 
          เพราะฉันเผลอไปแก้วตกแตกทำให้ต้องหาที่ซ่อนทันทีแต่ก็ไม่ทันจนวัตที่เหมือนมีอาการสั่นถือปืนมาจ่อไว้ต่อหน้าฉันและนัตเตอร์ราวกับกลัวอะไรอยู่
 
"ออกไป อย่าเข้ามาออกไป"
 
          เพราะมีเสียงโวยวายทำให้ตำรวจที่อยู่ด้านนอกเข้ามาจับได้ในเวลานานกว่าควบคุมตัววัตได้สำเร็จ ส่วนสินซึ่งเป็นคนที่ฆ่าหญิงสาวคนนั้นก็ถูกจับไปที่โรงพยาบาลบ้าเพื่อรักษาตัว
 
"เฮ้อ..." ฉันถอนหายใจด้วยความโล่งอกมากมาย
 
"คราวหลังฉันจะไม่ดูหนังอีกแล้ว" นัตเตอร์บ่นด้วยความรำคาญ
 
"แหม! เจอแค่นี้ก็กลัวแล้วเหรอยะ" 
 
"เปล่าซะหน่อย"
 
 
 
          สรุปว่าคนที่ชื่อวินเขาตายเพราะเดินสะดุดทางที่ไม่เข้ากันแล้วเผอิญว่าตอนนั้นสินที่มีอาการทางจิตมาเห็นจึงถือโอกาสเข้าไปแทงที่หัวใจตอนที่เขาหมดสติจนเสียชีวิตทันที 
 
          สินเขามีอาการผิดปกติทางจิตเพราะโดนวางยากล่อมประสาทและถูกขู่เรื่องฉีดยาจนเขาไม่มีทางเลือกและยอมทำตามแม้จะกลัวมากก็ตาม
 
          และเรื่องในบ้านของสินก็มีจุดเริ่มต้นมาจากวัตที่ก่อเหตุทุกอย่างนอกจากนี้ในบ้านของสินยังมีศพของน้องสาวของเขาด้วยเพราะเขาเผลอฆ่าเธอตายตอนที่เขาเมาและวัตก็ถ่ายคลิปไว้ได้นี่คือเหตุผลหนึ่งที่วัตเริ่มข่มขู่ให้สินทำตาม
 
          และแล้ว...ทุกอย่างก็จบลงด้วยดี