23 คดีกับเหล่าผีและนายนักสืบ

          ที่บ้านไม้โบราณมีเรื่องเล่ามากมายที่เกิดขึ้นในบ้าน และบ้านโบราณหลังนั้นก็คือบ้านยายของฟางที่ฉันกำลังเดินทางไปถึงอยู่แล้ว ด้วยเหตุที่ว่ายายของฟางจ้างนัตเตอร์ไปสืบคดีฆาตกรรมที่เกิดขึ้นที่นั่นทำให้มีนัตเตอร์และคุโระที่เพิ่งกลับมาตามมาด้วย

 

          บ้านไม้โบราณหลังนี้เป็นบ้านใหม่ที่เพิ่งสร้างขึ้นใหม่แทนบ้านหลังเก่า...ก่อนที่จะสร้างก็มีข่าวลือเรื่องผีมากมายมีคนรักมาฆ่ากันตายที่นี่บ้าง มีผู้หญิงมาผูกคอตายทีต้นไม้ใหญ่หน้าบ้านโบราณของยายฟางพอดี หลังจากนั้นก็มีข่าวลือเรื่องผีออกมาจนคนที่อยู่บ้านข้างๆ ตัดสินใจขายบ้านแล้วย้ายออกไปทันที

 

"นามิ"

 

"อะไร" อยู่ๆ นัตเตอร์ก็เรียกชื่อฉัน

 

"เห็นอะไรมั้ย"

 

"ไม่เห็น" ฉันรู้ว่าเขาหมายถึงวิญญาณที่มาผูกคอตายแน่ๆ

 

           พวกเรามาพักที่นี่สองอาทิตย์ ระหว่างนี้นัตเตอร์ต้องสืบคดีนี้ให้เสร็จก่อนสองอาทิตย์นี้ แต่ไม่ว่าจะยังไงฉันก็ไม่อยากเห็นวิญญาณใครเลยนะ ทำไมต้องมีแค่ฉันที่เห็นผีแค่คนเดียวด้วยนะ

 

"เข้าไปในบ้านกันเถอะ"

 

          ยายของฟางเป็นคนเข้มงวดแต่ใจดี ตกดึกวันนี้ทุกอย่างดูเป็นปกติดี หวังว่าคืนนี้คงจะไม่มี (ผี) โผล่มาหรอกนะ

 

"ช่วยด้วย"

 

          เสียงนี้ฉันได้ยินมาเกือบชั่วโมงกว่าๆ แล้วคงเป็นเสียงฟางนอนละเมอแน่ๆ แต่มันก็นานเกินไปแล้วนะ ฉันนอนพลิกตัวไปมาก็ยังนอนไม่หลับ ฝันถึงอะไรอยู่นะถึงได้ละเมอแบบนี้

 

"ช่วยด้วย"

 

"ฟาง" ฉันตัดสินใจเรียกให้ฟางรู้สึกตัวเพราะเริ่มรำคาญ ความจริงฉันเก็บความรำคาญไว้ไม่ไหวมากกว่า ซึ่งก็ทำให้เสียงนั้นเงียบไปได้

 

"ช่วยด้วย" อะไรอีกล่ะ นี่ฟางฝันเห็นอะไรกันแน่ หรือว่าฝันร้ายฉันพลิกตัวกลับไปดูก็เห็นฟางนอนหันหลังให้และกำลังพลิกตัวกลับมา แต่...ปากไม่ขยับและถ้าลองฟังดูดีๆ จะรู้ได้ทันทีว่านี่มันไม่ใช่เสียงของฟาง

 

"ฟาง!!!"

 

          กรี๊ดดด~

 

          อยากจะร้องกรี๊ดดังๆ แต่มันไม่มีเสียงอ่ะก็เลยได้แค่ในใจ ฉันตัดสินใจเดินออกมานอกห้อง ไม่รู้ว่าเป็นโชคดีหรือโชคร้ายที่เดินมาเจอกับนัตเตอร์พอดี

 

"นัตเตอร์"

 

"ออกมาทำอะไร"

 

"ฉันเห็น.....อยู่หลังนาย"

 

"ใคร หรือว่า...."

 

"ใช่"

 

"ช่วยฉันด้วยฉันถูกฆ่าตาย คนที่ชื่อชัตเป็นคนฆ่าฉัน"

 

"เขาบอกว่าคนชื่อชัตฆ่าเขาตาย"

 

"แล้วคนที่ชื่อชัตเขาเป็นใครอยู่ที่ไหน" นัตเตอร์ถามเสียงดัง

 

"ฉันไม่รู้ว่าเขาอยู่ที่ไหนเพราะฉันออกไปจากที่นี่ไม่ได้ แต่เขาต้องอยู่ในหมู่บ้านนี้"

 

"เขาบอกว่าไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหน...แต่มั่นใจว่าอยู่ในหมู่บ้านนี้"

 

 

          หลังจากนั้น นัตเตอร์กับคุโระก็เริ่มสืบหาที่อยู่โดยมีฉันกับฟางตามไปด้วย ความจริงเพราะฟางอยากตามมานั่นแหละฉันก็เลยต้องตามมาด้วยเพราะไม่อยากอยู่บ้านนั้นมันวังเวง

 

"ฉันแยกไปกับนามิส่วนคุโระแยกไปกับฟาง"

 

"แล้วทำไม"

 

"ก็เพราะเธอ" ฉันเข้าใจแล้วเพราะฉันเห็นผีเขาก็เลยให้ไปกับเขา ร้ายนะยะ

 

          จากที่สืบรู้มา ชัตเป็นขยันขันแข็งตั้งใจทำงานเป็นลูกจ้างร้านหมูกระทะ เขาลาออกด้วยเหตุผลที่ว่าต้องกลับไปดูแลแม่ที่โรงพยาบาล แต่สืบรู้มาอีกว่าเขาเป็นเด็กกำพร้าพ่อแม่ตายตั้งแต่เขายังเด็ก

 

"พวกนั้น เพื่อนของมัน"

 

"นัตเตอร์พวกนั้น"

 

"รู้จักชัตเหรอ"

 

"ใช่"

 

          หลังจากถามอยู่นานเพื่อนของชัตก็ยอมบอกว่าช่วงนี้ชัตติดหนี้พนันไว้เกือบล้านเขาเล่นทั้งพนันบอล ทั้งไพ่ และหวย ช่วงหลังนี้เขาติดยาด้วย ไม่มีใครรู้ว่าชัตอยู่ที่ไหนเลยสักคนแม้แต่เพื่อนกลุ่มนี้ก็กำลังตามหาตัวเขาอยู่เหมือนกัน

 

"เอาไงต่อ"

 

"วันนี้พอแค่นี้ก่อน"

 

          หลังจากที่มาส่งฉันที่บ้านนัตเตอร์ก็เดินไปสืบหาที่อยู่ของชัตเพียงลำพัง หลังจากนั้นไม่นานสักเท่าไหร่คุโระกับฟางก็กลับมา

 

"มันต้องมาขอขมาฉัน"

 

"แต่ตอนนี้เรายังไม่รู้ที่อยู่"

 

"ถ้ามันไม่มาขอขมาฉันจะฆ่ามัน

 

"ฉันสัญญาว่าต้องพาเขามาขอขมาคุณให้ได้" คำพูดของฉันทำให้ผู้หญิงคนนี้ใจเย็นลงบ้างและยอมอยู่เฉยๆ ไปก่อน

 

          วันต่อมา...

 

          นัตเตอร์พาชัตมาพร้อมกับตำรวจ แม้ว่าฉันจะสงสัยนิดๆ ที่อยู่ๆ เขาก็ตามจับชัตได้แต่ก็ถ้าถามตอนนี้คงไม่เหมาะสักเท่าไหร่

 

"นัตเตอร์ นาย..."

 

"ฉันรู้มาจากพวกนั้นว่าเขาติดพนันก็เลยถามว่าเขามักจะไปที่ไหนบ่อยๆ"

 

"แล้วนายก็เจอเขา"

 

"เปล่า ฉันไม่เจอฉันขอให้เพื่อนเขาร่วมมือกับตำรวจล่อให้ชัตออกมา"

 

"แล้วเป็นไง"

 

"ก็สำเร็จ"

 

"นายทำให้เขาออกมาได้ยังไง"

 

"ก็แค่บอกว่าจะยกหนี้ถ้ายอมออกมาเจอเพราะมีงานให้ทำ"

 

          ฉันพอจะเข้าเรื่องราวอยู่หรอก แต่พาชัตมาที่นี่จะไม่เป็นไรเหรอ หรือว่าพามาขอขมา...

 

          ภายหลังชัตสารภาพว่าตอนนั้นต้องการเงินไปซื้อยา แล้วก็หลอนทุกอย่างมันมืดไปหมด พอได้เงินไปซื้อยาแล้วก็รู้ตัวว่าตัวเองเพิ่งฆ่าแฟนสาวไป ตอนที่พาศพหญิงสาวออกมาเห็นว่าบ้านนี้ไม่มีคนก็เลยเอาศพมาแขวนคอไว่ที่นี่ แล้วปล่อยข่าวลือเรื่องผี

 

 

          หลังจากนั้น...

 

"ฟาง นามิ ทำไมไม่ชวนฉันบ้าง"

 

"ก็ ตอนนั้นเธอไม่ว่าง"

 

"ฉันผิดเหรอ"

 

"ใช่" ฉันกับฟางพูดพร้อมกันทำให้ยูมิยอมรับผิดแต่โดยดี