ขอรักได้มั้ยคะนายซุปตาร์

“เอ่อๆ..หิวข้าวจังไปกินข้าวดีกว่า” ในที่สุดฉันก็ถอยห่างจากเขาได้สักที ถ้าเกิดว่ามันถลำลึกไปกว่านี้มันคงไม่ใช่เรื่องที่ดีนักหรอกนะ.......
//บนรถ//
“นายจะบอกฉันได้รึยังว่าทำไมต้องให้ฉันขับรถมาที่นี่แล้วก็ทำไมต้องหนีรถคันนั้น!”
“ฉันก็ไม่แน่ใจ”
“??”
“ฉันไม่แน่ใจว่าใช่ฉันรึป่าว”
“พูดอะไรของนายเนี่ยฉันงงไปหมดแล้ว”
…….
อะไรของเขาเนี่ยเกิ่นๆมาแล้วก็เงียบซะงั้น
//หน้าคอนโดออเรนจ์//
“ไปในห้องฉันก่อนสิ”
“ไปทำไม”
“อยากถามอะไรหน่อย”
//ห้องออเรนจ์//
แปลกแฮะ ห้องนี้ก็กว้างดีนะแต่ทำไมฉันรู้สึกอึดอัดแปลกๆ แล้วยิ่งออเรนจ์เดินมาใกล้แล้วตอนนี้ยิ่งอึดอัดเขาไปใหญ่
“ดื่มน้ำก่อนสิ”
“อืม”
“พ่อแม่เธอชื่ออะไร”
“ห๊ะ นายจะรู้ไปทำไม”แทบสำลักน้ำ
“รักแรกของเธอคือใคร”
“ละ..แล้วนายจะรู้ไปทำไมเนี่ย=^=”จะบอกให้ว่ารักแรกของฉันน่ะแสนเศร้ามาก เรื่องราวมันเศร้ามากจนมันทำให้ฉันเกือบฆ่าตัวตายเลยล่ะ
“แล้วเธอเลิกกับเขารึยัง”
“เลิกแล้ว”ฉันตัดสินใจบอกไป
“แล้วทำไมเธอถึงเลิกกับเขา”
“แล้วนายจะมาอยากรู้เรื่องราวชึวิตรักของฉันไปทำไม”
“เล่าให้ฉันฟัง!!”
“นี่นายพูดไม่รู้...”
“รึให้ฉันจูบเธอ”
“O_o”
“รึให้ฉันป..”
“ยยอมแล้ววววววว”ดูสายตาเขาเจ้าเล่ห์และเพลบอยมาก
“ที่ฉันเลิกกับรักแรกก็เพราะ...พ่อฉันเขาไม่ยอมให้ฉันคบกับคนๆนั้นเพราะแค่คนนั้นเขาจนแต่มันไม่เกี่ยวกันเลยเรื่องความรวยความจนน่ะ มันไม่เกี่ยวเลย แต่ถึงฉันจะขอร้องพ่อยังไงพ่อก็ไม่ยอม ฉันเลยหนีออกจากบ้านไปหาคนๆนั้นแต่กลับพบว่าเขาคนนั้นน่ะ ฮึก เริ่มต้นใหม่กับคนอื่น”ไม่เอาน่าวาฟเฟิล อย่าร้องไห้......
“ผู้ชายคนนั้นชื่ออะไร”
“พอชแต่...ฉันเรียกเขาว่าส้มจี๊ดเพราะเขาชอบกินส้มชื่อนี้ทั้งน่ารักและก็สมกับเขาด้วยและเขาก็ชอบชื่อนี้”
ออเรนจ์หยุดพูดซะงั้น เงียบไปซะงั้นอ่ะ แต่เขายกมือทั้งสองข้างจับที่แก้มทั้งสองข้างของฉันอย่างอ่อนโยน และ....น้ำตาของเขาก็ไหลพราก
“ใช่เธอ ใช่เธอจริงๆ”
“นะ...นายอย่าบอกนะว่า”
“จะต้นกุหลาบที่ฉันปลูกกับเธอในกระถางที่เราปั้นกันเองได้มั้ย”
“ออเรนจ์...นาย!!”
---โปรดติดตามตอนต่อไป---