ขอรักได้มั้ยคะนายซุปตาร์

“ตกลงมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่เนี่ย”

“รีบขับเร็วเข้า”

“แล้วให้ขับไปไหนอ่ะ”

“เดี๋ยวฉันบอกทาง เธอขับหนีไอรถคันสีดำนั่นให้ได้ก็แล้วกัน”

ฉันมองที่กระจกหลังเห็นมีรถคันสีดำสุดหรุขับตามมาจริงๆ

“แล้วเขาตามมาทำไม”

“เรื่องมันยาว เลี้ยวซ้ายข้างหน้า”

เขาบอกทางฉันเรื่อยๆ พอมาสังเกตอีกทีรถคันนั้นก็ตามไม่ทันแล้ว ว่าแต่ฉันมาอยู่ที่ไหนเนี่ยบ้านใคร

“นี่ที่ไหน?”

“บ้านฉัน เข้าไปเถอะ”

………………………….

“นั่งก่อนสิ”

“ไม่น่าเชื่อว่านายจะซื้อบ้านหลังเล็กขนาดนี้”นั่นสิ! คนรวยๆระเขานี่ไม่น่าจะมีบ้านหลังเล็กๆ

“ก็ซื้อไว้เพื่อจะมาพักผ่อนอยู่คนดียว”

“นายอย่าบอกนะว่ามีห้องนอนห้องเดียว!!”

“ก็ฉันบอกแล้วไงว่าซื้อมาพักผ่อนคนเดียวน่ะ”

“งั้นฉันนอนข้างนอกก็ได้นะ นายก็รีบไปนอนเถอะ”

“นี่มัน 2 ทุ่มครึ่ง =^=”

“ฉันเพลียนะ นอนล่ะ บาย”ฉันทิ้งตัวลงนอนที่โซฟานี่.....และรู้สึกเหมือน.....มีใครมาช้อนตัวฉัน”ปล่อยนะๆๆๆ”

“ก็บอกให้ไปนอนในห้อง”

“กรี๊ดดดด นายจะปล้ำฉันใช่มั้ยยยยย”

ตุ้บบ

เขาปล่อยฉันนอนบนที่นอน และพอฉันกำลังจะลุกไปเขาก็พลักแนไปนอนเหมือนเดิม

“อ๋อๆๆๆ นายจะนอนข้างนอกใช่มั้ย”

“อืม...”รู้สึกว่าตานี่เดี๋ยวนี้ยอมง่ายดีแฮะแต่ตานี่ก็ชอบทำสายตาเจ้าเล่ห์ใส่รู้สึกแปลกๆชอบกล แต่ช่างมันเหอะนอนดีกว่าฉันรู้สึกเพลียๆ

อึดอัดดดดโว้ยยยยยย

/ลืมตา/

ฉันแทบจะหยุดหายใจเมื่อตื่นมาแล้ว....ออเรนจ์นอนกอดฉันอยู่สงสัยนายนี่คงยังไม่รู้ต้องรีบออกจากอ้อมกอดนี้>///<

โอ้ยยย นี่ก็กอดแน่นจัง เฮ้ยยย อย่านะเขากระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้นจนทำให้หน้าของฉันเข้าไปใกล้แทบจะkissกันอยู่แล้วเนี่ยยย

/กอดแน่นขึ้น/

♥

ไม่นะเมื่อกี้ปากฉันไปโดนปากเขาแล้วอ่ะ ไม่นะไม่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

โอ๊ะๆ แต่เขาคลายอ้อมกอดแล้วอ่ะ เผ่นดีกว่าเดี๋ยวเขาหาว่าฉันแต๊ะอั๋ง

/ค่อยๆลุก/

“นี่เธอคิดว่าหลอกจูบฉันแล้วจะหนีง่ายงั้นหรอ”เขาพูดพร้อมดึงแขนแนกลับไปอยู่ในอ้อมกอดเขาอีกครั้ง

“ก็นายไม่ใช่หรอที่กอดฉันน่ะ”

“เขินหรอ”

“เขินทำไม มิทราบบบ”ก็มีเขินๆๆบ้างแหละน้า

“อีกรอบก็ได้นะ”

เอาไงดีเขาเข้ามาใกล้แล้วนะ ใจหนึ่งก็อยากจะลุก แต่ทำไมอีกใจหนึ่งมันถึงไม่...ทำไมมันไม่สั่งให้ฉันลุกล่ะ ทำไม??

---โปรดติดตามตอนต่อไป---